Διαβάστε ποιες είναι οι τρείς διαφορετικές επιλογές που αναμένεται να συζητηθούν ενόψει του 2026!
Την προοπτική δύο υποχρεωτικών pit stop σε κάθε αγώνα από το 2026 σκέφτονται στην FIA και την Liberty Media! Σύμφωνα με πληροφορίες του Motorsport.com Italia, η πρόταση που υποστηρίζεται και από κάποιες ομάδες, αναμένεται να συζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση της επιτροπής της Formula 1!
H ιδέα είναι να δημιουργηθούν stints στα οποία οι οδηγοί θα μπορούν να πιέζουν συνεχώς, χωρίς να χρειάζεται να διαχειρίζονται τα ελαστικά τους κατά τη διάρκεια του αγώνα, όπως ακριβώς συνέβαινε την εποχή που υπήρχαν ανεφοδιασμοί καυσίμων στην Formula 1 (1994-2009). Σε αντίθεση με τα πρώτα χρόνια της εποχής της Pirelli ως μοναδικής προμηθεύτριας ελαστικών, όπου οι αγώνες τις περισσότερες φορές είχαν δύο η και περισσότερα pit stop, τα τελευταία χρόνια συμβαίνει το αντίθετο, παρά τις προσπάθειες που καταβάλει η Ιταλική εταιρεία με τις επιλογές γομών, με τους περισσότερους αγώνες να είναι με ένα μόνο Pit stop. Η ρίζα του προβλήματος είναι η φαινομενική απροθυμία της να κατασκευάζει ελαστικά υψηλής και γρήγορης φθοράς που απαιτούν πολλαπλά pit stop.
Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι στα τελευταία πέντε Γκραν Πρι, η στρατηγική των νικητών ήταν πάντα το ένα pit stop, και εκτός από εξαιρετικές περιστάσεις (το αυτοκίνητο ασφαλείας στο Zandvoort και οι καιρικές συνθήκες στο Silverstone), ο τελευταίος αγώνας με δύο στάσεις ήταν στην Αυστρία. Για όσους θεωρούν τις διπλές στάσεις στα pit stop ως σημαντική μεταβλητή για να γίνουν οι αγώνες πιο συναρπαστικοί, είναι δύσκολες στιγμές. Οι ομάδες πάντα προσπαθούν να περιοριστούν σε όσο λιγότερο αριθμό pit stop για διάφορους λόγους.
Πλέον τα λογισμικά προσομοίωσης υπολογίζουν με τεράστια ακρίβεια τους μέσους χρόνους γύρου για τη διαχείριση των ελαστικών σύμφωνα με μια στρατηγική ενός pit stop, και παρόλο που η διαφορά με μια προσομοίωση δύο pit stop είναι ελάχιστη, το πρώτο σενάριο υπερισχύει πάντα. Ένας πιο αργός ρυθμός αγώνα ευνοεί τη διαχείριση της θερμοκρασίας (σε πιο αργό ρυθμό, ο κίνδυνος υπερθέρμανσης μειώνεται σημαντικά), ενώ η μία μόνο στάση στα pits μειώνει επίσης κατά το ήμισυ τον κίνδυνο ενός λάθους ή ενός αργού pit stop και τη διαχείριση της κίνησης, παράγοντες που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο λόγω του «βρώμικου» αέρα που επηρεάζει αρκετά τις θερμοκρασίες και την φθορά της κάθε γόμας ελαστικών.
Ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι αγώνες φέτος δεν έχουν πολλή δράση και προσπεράσματα, αφού αφενός δεν υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις στις αποδόσεις ελαστικών και αφετέρου τα περισσότερα μονοθέσια είναι τόσο κοντά στην απόδοση, που δεν υπάρχουν συχνά οι προϋποθέσεις για ένα προσπέρασμα.
Σε αυτό το πλαίσιο, οι οδηγοί επικεντρώνονται κυρίως στη διατήρηση του χρόνου αναφοράς (το λεγόμενο delta time, που υποδεικνύεται από τις προσομοιώσεις), ένα σενάριο που δεν ταιριάζει καλά με το θέαμα που η F1 επιδιώκει να προσφέρει στους θεατές. Εξ ου και η ιδέα της επιβολής των υποχρεωτικών δύο pit stop. Η υποχρεωτική διπλή στάση στα pit δεν είναι εντελώς καινούργια. Στο Γκραν Πρι του Κατάρ το 2023, επιβλήθηκε για λόγους ασφαλείας, με όριο στον μέγιστο αριθμό γύρων που μπορούν να ολοκληρωθούν με κάθε σετ ελαστικών, ωστόσο αυτό δεν συνέβαλε ιδιαίτερα στη δημιουργία στρατηγικής αμφισημίας. Αντίθετα, σχεδόν όλοι οι οδηγοί μπήκαν στα pit μέσα σε διάστημα τριών γύρων. Αυτό δημιουργεί ένα ακόμη πιο προβλέψιμο και, κυρίως, τεχνητό αποτέλεσμα σε σχέση με τους αγώνες με μία στάση και χαμηλή φθορά ελαστικών.
Αποτυχημένη επίσης χαρακτηρίστηκε η επιβολή υποχρεωτικών δύο pit stop στο φετινό Γκραν Πρι Μονακό, με τον αγώνα να εξελίσσεται σχεδόν σε φιάσκο, με το πρόβλημα όμως να είναι συγκεκριμένο στην περίπτωση εκείνη.
Στην επόμενη συνεδρίαση λοιπόν της επιτροπής της Formula 1, θα συζητηθούν οι πιθανές λεπτομέρειες, με τρεις επιλογές να πέφτουν στο τραπέζι σύμφωνα με τις πηγές του Ιταλικού μέσου.
Η πρώτη είναι να απαιτείται η χρήση και των τριών διαθέσιμων γομών της Pirelli (μαλακή-μέση-σκληρή) με την ελευθερία επιλογής από τις ομάδες, της σειράς με την οποία θα χρησιμοποιηθούν. Η δεύτερη επιλογή αφορά το σενάριο άρσης των περιορισμών σχετικά με την χρήση δύο διαφορετικών γομών, αφήνοντας θεωρητικά ένα σενάριο για τρία stint με την ίδια γόμα, ενώ η τρίτη επιλογή αφορά την δυνατότητα επιβολής ενός ανώτατου ορίου χιλιομέτρων για κάθε σετ, το οποίο δεν πρέπει να υπερβαίνει το 45% της απόστασης του αγώνα.
