"Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο πιο αγαπητός και πιο θαυμαστός σύλλογος στον κόσμο. Η δύναμη του καθορίζει τις αξίες μας". Αυτό αναγράφεται στο μουσείο της Ρεάλ μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου και ο Βαγγέλης Τερζής μας αναλύει πόσο πολύ ισχύει αυτή η φράση.
Ήταν 6 Μαρτίου 1902 όταν ιδρύθηκε η «Βασίλισσα» της Ευρώπης και ξεκίνησε η κυριαρχία της εντός και εκτός Ισπανίας. Η Ρεάλ Μαδρίτης αποτελεί τον πιο επιτυχημένο σύλλογο στην ιστορία του αθλητισμού, κάτι που το αποδεικνύουν και οι αμέτρητες κούπες που έχει στην πλούσια τροπαιοθήκη της στο μουσείο της στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.
Στο πιο πρόσφατο ταξίδι μου στη Μαδρίτη έμαθα από κοντά του λόγους για τους οποίους οι Μαδριλένοι θεωρούν την ομάδα τους την καλύτερη και πιο αξία σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συλλόγους σε Ισπανία και Ευρώπη. Η φράση που διαβάσατε στον πρόλογο ανήκει στον πρόεδρο της Ρεάλ Μαδρίτης, το Φλορεντίνο Πέρεθ που διατελεί πρόεδρος του συλλόγου από το 2002.
ΔΕΝ ΠΡΟΦΕΡΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΛΕΞΗ
Αν υπάρχει μία ομάδα στον κόσμο, η οποία μισεί και μισιέται από τη Ρεάλ Μαδρίτης, είναι η Μπαρτσελόνα. Οι δύο ομάδες συνθέτουν, άλλωστε, το μεγαλύτερο ντέρμπι στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η κόντρα τους όμως δε ξεκίνησε εντός του αγωνιστικού χώρου, αλλά εκτός. Η Καταλονία είχε πάντα μεγάλη έχθρα, κοινωνικά αλλά και πολιτικά με την Καστίλλη. Η δημιουργία των δυο συλλόγων έκανε ακόμη μεγαλύτερη τη μεταξύ τους κόντρα.
Μεγάλες διαστάσεις δόθηκαν στη συγκεκριμένη κόντρα το 1939, όταν ο Φραντσίσκο Φράνκο, δικτάτορας της χώρας αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το όνομα της Ρεάλ Μαδρίτης και να τη βοηθήσει να φτάσει στην κατάκτηση αρκετών τίτλων. Κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα και αρκετά ακόμα μέλη της τότε διοίκησης φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν από τους εθνικιστές, ως ένδειξη εκδίκησης για τον φόνο του προέδρου της Μπαρτσελόνα, από την ομάδα του Φράνκο, λίγα χρόνια νωρίτερα. Ενδεικτικό της κόντρας είναι ότι μετά τον Ραφαέλ Σάντσεθ Γκέρα, στον προεδρικό θώκο της «βασίλισσας» κάθισε ο κομμουνιστής Αντόνιο Ορτέγα, ο οποίος ωστόσο συνελήφθη από τους φρανκιστές και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει γνωστή η κατάληξή του.
ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ - ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΤΟ ΜΠΕΡΝΑΜΠΕΟΥ
Η εικόνα που θα αντικρίσει κανείς μόλις μπει στο μουσείο της Ρεάλ είναι πραγματικά μαγική. Σίγουρα στην αρχή θα δει το πιο πρόσφατο τρόπαιο Champions League από τον τελικό στο Παρίσι το 2022. Έπειτα θα κληθεί να περπατήσει ανάμεσα σε δυο τοίχους γεμάτους ιστορία και βγαλμένους από τα πιο τρέλα όνειρα κάθε ποδοσφαιρόφιλου αλλά και μπασκετόφιλου.
Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με όλα τα πρωταθλήματα και τα κύπελλα της Ρεάλ σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ενώ δεν λείπουν και τα σούπερκαπ Ισπανίας, τα παγκόσμια συλλόγων και πολλά ακόμη. Αυτά στο δεξί σας χέρι, γιατί στο αριστερό θα δείτε την ιστορία της Ρεάλ από την πρώτη στιγμή που άρχισε να αναπνέει ο σύλλογος στον παγκόσμιο χάρτη. Στο τέλος θα δείτε μια συλλογή γεμάτη με όλες τις χρυσές μπάλες που έχουν κατακτήσει οι παίκτες της Ρεάλ Μαδρίτης. Η χρυσή μπάλα του Ρονάλντο "Φαινόμενο", του Κριστιάνο Ρονάλντο και του Λούκα Μόντριτς είναι κάποιες από αυτές.
Μετά από όλα αυτά δεν τελειώνει εκεί η ξενάγηση στο μουσείο της Ρεάλ. Θα κατευθυνθείτε σε μια αίθουσα που είναι γεμάτη με όλα τα ευρωπαϊκά τρόπαια του συλλόγου. Θα δείτε τα 14 Uefa Champions League του τμήματος ποδοσφαίρου του συλλόγου και δίπλα τους τις 11 EuroLeague του τμήματος μπάσκετ.
Στη συνέχεια θα βγείτε στο χώρο του πανοραμικού view που προσφέρει η Ρεάλ Μαδρίτης, δίπλα από τα VIP του Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Εδώ θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει από μόνη της...
Το Σαντιάγκο Μπερναμπέου, που πήρε το όνομα του το 1955 προς τιμήν του Σαντιάγο Μπερναμπέου πρώην προέδρου του συλλόγου, έχει χωρητικότητα περίπου 82.000 θεατές και αποτελεί γήπεδο 5 αστέρων όπως έχει χαρακτηριστεί από την UEFA.
Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Ο κόσμος στη Μαδρίτη δεν αντιμετωπίζει τη Ρεάλ ως μια απλή ομάδα. Για τους Μαδριλένους, ο σύλλογος αποτελεί σύμβολο περηφάνιας και είναι μια από τις πιο ιερές ασχολίες τους, σχεδόν σε καθημερινή βάση.
Από την ευκαιρία που μου δόθηκε και συνομίλησα με κόσμο στη Μαδρίτη, δεν έχουν τα θέματα που έχουμε εμείς στη χώρα μας. Οι φίλοι της Ατλέτικο και της Ρεάλ κυκλοφορούν με τα κασκόλ ή τις εμφανίσεις των ομάδων του χωρίς φόβο. Αρκετοί πηγαίνουν μέχρι και στη δουλειά τους ντυμένοι στα χρώματα των ομάδων τους. Αν και εδρεύουν στην ίδια πόλη, οι δυο ομάδες έχουν κάμποσα να χωρίσουν. Οι φίλοι της Ρεάλ παραδοσιακά πανηγυρίζουν τις κατακτήσεις ή τις μεγάλες νίκες της ομάδας τους στην Plaza de Cibeles (Πλατεία της Κυβέλης), έξω ακριβώς από το δημαρχείο της Μαδρίτης και απέναντι από την Τράπεζα της Ισπανίας. Οι φίλοι της Ατλέτικο πανηγυρίζουν μεγάλες νίκες ή κατακτήσεις στο Άγαλμα του Ποσειδώνα.
Παλαιότερα και οι δυο πανηγύριζαν στο πρώτο σημείο, αλλά λόγω της δημοφιλίας και των πολλών κατακτήσεων που είχε η Ρεάλ με το πέρασμα των χρόνων, οι φίλοι της Ατλέτικο μεταφέρθηκαν. Τα δυο σημεία απέχουν μεταξύ τους μόλις 600 μέτρα.
Οι φίλοι της Ρεάλ είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό ως "Μερέγχες" ή ως "Los Blancos" (Οι Λευκοί). Για τους ίδιους η Ρεάλ αποτελεί κομμάτι της οικογένειας τους.
Όλοι έχουν μαζί τους κάτι που δείχνει την αγάπη τους στο σύλλογο. Αρκετοί επίσης έχουν φανέλες της ομάδας στα μαγαζιά τους δείχνοντας έτσι πως η Ρεάλ τους ακολουθεί παντού, όπως και εκείνοι.
ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΠΕΡΕΘ, ΟΙ GALACTICOS ΚΑΙ ΟΙ ΘΡΥΛΟΙ ΠΟΥ ΦΟΡΕΣΑΝ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΗΣ
Η Ρεάλ αποτελεί ίσως την πιο αγαπητή και ταυτόχρονα μισητή ομάδα στον πλανήτη. Η δεδομένη επιτυχία της έχει κάνει αρκετό κόσμο παγκοσμίως να στρέφεται εναντίον της. Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει και ο πόθος του προέδρου της Φλορεντίνο Πέρεθ.
Ο Πέρεθ ήθελε να δημιουργήσει μια ομάδα που θα τρομάζει κάθε αντίπαλο της Ρεάλ στον αγωνιστικό χώρο. Έτσι σκέφτηκε να φέρει στην πρωτεύουσα της Μαδρίτης παίκτες - αστέρες που θα βοηθούσαν στην κατάκτηση τροπαίων, αλλά και σε θέμα μάρκετινγκ τον σύλλογο. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι "Galacticos".
Ονόματα όπως: Ικερ Κασίγιας, Ραούλ, Ρομπέρτο Κάρλος. Λουίς Φίγκο, Ζινεντίν Ζιντάν, Ρονάλντο, Ντέιβιντ Μπέκαμ και Ρομπίνιο πρωταγωνίστησαν σε μια ομάδα βγαλμένη από τα παραμύθια.
Οι μεταγραφές όλων κόστισαν μεγάλα ποσά για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, με την πιο τρανταχτή από όλες να θεωρείται εκείνη του Φίγκο από την Μπαρτσελόνα στη Ρεάλ. Ο Πορτογάλος αποτέλεσε την πρώτη μεταγραφή του Φλορεντίνο Πέρεθ και λειτούργησε ως προάγγελος του τι θα συνέβαινε στη συνέχεια. Ωστοσο οι galacticos δεν ηταν ένα πετυχημένο πείραμα. Μπορεί εμπορικά η Ρεάλ Μαδρίτης εκείνη την περίοδο να έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο όμως το μόνο που κατάφερε ήταν να κατακτήσει ένα Champions League και 2 πρωταθλήματα.
Μετά από το πείραμα αυτό που δεν ήταν και το πιο πετυχημένο η Ρεάλ είδε παίκτες όπως ο Κακά, ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μπέιλ, ο Μπενζεμά, ο Μόντριτς και πολλοί ακόμα να φοράνε τη φανέλα της. Αρκετοί έχτισαν και ένα τρελό σερί στο Champions League, κατακτώντας 3 συνεχόμενα (2016, 2017, 2018), με προπονητή της τον δικό της αγαπημένο, Ζινεντίν Ζιντάν.
Περπατώντας στην πόλη της Μαδρίτης είναι εύκολο να καταλάβεις ποια ομάδα έχει κερδίσει την κόντρα ανάμεσα στις ομάδες του τόπου. Η Ρεάλ είναι κάτι παραπάνω από σύλλογος, είναι ιδέα, είναι ζωή για τους Ισπανούς στην πρωτεύουσα. Με αυτήν κοιμούνται και με αυτήν ξυπνάνε αρκετές μέρες του μήνα τους.
Είναι χαρούμενοι όταν τη βλέπουν να διαπρέπει, στεναχωρημένοι όταν δεν έχει τα αποτελέσματα που θέλουν, αλλά ποτέ δεν είναι απογοητευμένοι. Είναι σαν να έχουν και οι ίδιοι μέσα τους το ίδιο συναίσθημα με όποιον αγωνίζεται για αυτόν τον σύλλογο. Αυτοπεποίθηση. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι αυτό ακριβώς το συναίσθημα. Εκπέμπει επίσης και σιγουριά. Σιγουριά που θα την συντροφεύει και θα την αναδεικνύει πάντα ως τον κορυφαίο σύλλογο στην ιστορία. Nos vemos mis amigos...