Παναγιώτης Χονδρός
24 Sep
24Sep

Ο Ίγκνας Μπραζντέικις αποτελεί την τελευταία μεταγραφή του Ολυμπιακού και γίνεται ο όγδοος Λιθουανός που φορά τα ερυθρόλευκα. Πάμε να δούμε τι έκαναν οι προηγούμενοι επτά στο λιμάνι.  

Γράφει ο Παναγιώτης Χονδρός

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να κλείσει (μάλλον) το ρόστερ με τον Ίγκνας Μπραζντέικις της Ζάλγκιρις. Ένας εργάτης που κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του και στα χέρια του Έλληνα τεχνικού θέλει να απογειώσει την ομάδα και να απογειωθεί. Αυτή είναι η επιθυμία όλων, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχει πάει και πολύ καλά η λιθουανική παροικία στον Πειραιά. Επτά είναι οι Lietuviai που πάτησαν το παρκέ του ΣΕΦ με πρώτο τον Αρτούρας Καρνισόβας.

 Αρτούρας Καρνισόβας 

Τη σεζόν 1996-97 ο Ολυμπιακός κατακτά τα πάντα και στον τελικό της Euroleague νικά την Μπαρτσελόνα, που έχει στις τάξεις της τον Αρτούρας Καρνισόβας. Ο Λιθουανός έχει κάνει μία καταπληκτική χρονιά με τους Καταλανούς και καλοκαίρι του '97 είναι άκρως απαραίτητος για τους «ερυθρολεύκους» που χάνουν Σιγάλα και Ρίβερς.  Η μεταγραφή προκαλεί ενθουσιασμό, ο Καρνισόβας πετυχαίνει 19π απέναντι στους Σικάγο Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν στο McDonald’s Championship και ετοιμάζεται να μπει στο πικ της καριέρας του, όντας στα 26 του και ήδη ένα από τα καλύτερα τριάρια της Ευρώπης. Τίποτα από αυτά δεν ίσχυσε όμως. 

Ο δίμετρος σμολ φόργουορντ τραυματίζεται μέσα στη σεζόν και δεν καταφέρνει να επανέλθει στις καλές εμφανίσεις, με τον Ολυμπιακό να μην προκρίνεται στο Final 4 της Ευρωλίγκας, να αποκλείεται από τον ΠΑΟΚ στα ημιτελικά του πρωταθλήματος και από την ΑΕΚ στα προημιτελικά του Κυπέλλου. Ο Καρνισόβας δεν δικαίωσε τις προσδοκίες και αποχώρησε, ενώ η καριέρα του από εκείνη το σημείο πήρε την κατιούσα και μόλις στα 31 του αποσύρθηκε, αφού πρώτα είχε επιστρέψει στην Μπαρτσελόνα.  


Ρενάλντας Σεϊμπούτις-Εουρέλιους Ζουκάουσκας  

Για τον επόμενο ή μάλλον τους επόμενους Λιθουανούς χρειάστηκε να περάσουν οκτώ χρόνια. Με προπονητή τον Καζλάουσκας ήταν αρκετά πιθανό να δούμε συμπατριώτες του στο ρόστερ και μάλιστα δύο το 2005-2006. 

Ο Ζουκάουσκας ήταν ένας αρκετά έμπειρος σέντερ ερχόμενος στο λιμάνι, με μία Ευρωλίγκα στο παλμαρέ του και ύψους 2.18. Μαζί του θα είχε τον νεαρό Σοφοκλή Σκορτσιανίτη, τον Λάζαρο Αγαδάκο και τον Αντρίγια Ζίσιτς σε μία αρκετά ενδιαφέρουσα γραμμή ψηλών. Κι εδώ τα πράγματα δεν πήγαν αρκετά καλά. Ο Λιθουανός παίζει μόλις δύο παιχνίδια, παθαίνει ρήξη τένοντα, χάνει όλη τη σεζόν και δεν επιστρέφει ποτέ σε υψηλό επίπεδο.  

Ο Σεϊμπούτις από την άλλη ήταν μόλις 20 ετών γκαρντ και αγωνιζόταν για πρώτη φορά στην Euroleague. Με μέσο όρο 6.2 πόντους, 1.9 ριμπάουντ και 0.6 ασίστ άφησε υποσχέσεις για το μέλλον, που τον είδε δανεικό στο Μαρούσι, αλλά όταν επέστρεψε στον Ολυμπιακό δεν βρήκε θέση στην ομάδα. Πάντως, εκανε μία αξιοπρεπή καριέρα, αποτελώντας σημαντικό γρανάζι στις επιτυχίες της εθνικής ομάδας της Λιθουανίας από το 2010 έως το 2015 (κατέκτησε ένα χάλκινο στο Παγκόσμιο του 2010 και δύο ασημένια στα Ευρωμπάσκετ του 2013 και 2015).  


Άρβιντας Ματσιγιάουσκας

Ένα από τα μεγαλύτερα what if στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ο Ματσιγιάουσκας ήρθε στον Πειραιά τη σεζόν 2006-07, υπογράφοντας συμβόλαιο τετραετούς διάρκειας με απολαβές περίπου 9εκ. ευρώ! Και δεν ήταν ότι δεν τα άξιζε, αφού αποτελούσε το μεγαλύτερο αστέρι του Ευρωπαϊκού μπάσκετ εκείνη τη στιγμή. Ξεκίνησε από την πατρίδα του, όπου έβγαλε μάτια με Νεπτούνας και Ρίτας και στη συνέχεια έκανε το βήμα για την Ταού το 2003-2004. Μέσο όρο 19.4 πόντους τη πρώτη χρονιά, 17.9 τη δεύτερη με 40% στο τρίποντο, οδηγώντας του Βάσκους μέχρι το Final 4 της Μόσχας. Εκεί πετυχαίνει 23 απέναντι στην ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό και το NBA του χτυπά την πόρτα. Οι Χόρνετς δεν τήρησαν τις υποσχέσεις τους όμως, ο Μάτσι δεν έπαιξε αρκετά και πήρε το δρόμο της επιστροφής στην Ευρώπη για λογαριασμό του Ολυμπιακού.   

Στα 26 του ήταν έτοιμος να αφήσει την άσχημη εμπειρία στην Αμερική, όμως στην Ελλάδα θα ζούσε μία χειρότερη. Σε φιλικό προετοιμασίας τον Σεπτέμβριο του 2006 με την Σκαφάτι παθαίνει ρήξη αχίλλειου τένοντα και επιστρέφει τον Απρίλιο αλλά έχει χάσει ήδη αρκετό έδαφος.  

Την επόμενη χρονιά (2007-08) ξεκινά καταπληκτικά και ηγείται της προσπάθειας του Ολυμπιακού να ξαναμπεί στο προσκήνιο. Όμως, τον Δεκέμβριο τραυματίζεται ξανά απέναντι στην Ταού και στη συνέχεια ξανά απέναντι στη Λάρισα. Ταυτόχρονα, εμφανίζει πόνους στη μέση και με έξοδα του συλλόγου ταξιδεύει για να βρει λύση. Μία λύση που του στερεί την συμμετοχή του στο υπόλοιπο της σεζόν. Και το καλοκαίρι του 2008 πηγαίνει στην προετοιμασία του Ολυμπιακού με τραυματισμένο αστράγαλο από ένα ματς που έπαιξε με τους φίλους του! Ομάδα και παίκτης οδηγήθηκαν στα δικαστήρια, αφού οι Πειραιώτες διεκδίκησαν να σπάσουν το συμβόλαιό του και να μην πληρώσουν το ποσό που απέμενε.   

Ο Ματσιγιάουσκας δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, αλλά όσο έπαιξε απέδειξε γιατί θεωρείται μέχρι και σήμερα ένα τεράστιο what if για την πορεία των «ερυθρόλευκων» τα χρόνια πριν την οριστική επιστροφή στην κορυφή. Όσο για τον ίδιο, μετά από λίγο καιρό σταμάτησε το μπάσκετ σε ηλικία 30 ετών.  



Λίνας Κλέιζα 

 Αδιαμφησβήτητα ο πιο πετυχημένος Λιθουανός που φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο Κλέιζα εξάλλου είναι από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες στην ιστορία της χώρας. Από μικρός μπήκε στα βαθιά και μετά το κολλέγιο σε ηλικία 20 ετών ξεκινά τη καριέρα του από το NBA και τους Νάγκετς. Ένας εκπληκτικός φόργουορντ, που παρά το νεαρό της ηλικίας του κατάφερε να ξεχωρίσει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού και ειδικά τη σεζόν 2007-08 όταν και μέτρησε μέσο όρο 11.1 πόντους, πετυχαίνοντας 41 σε έναν αγώνα απέναντι στους Τζαζ! 

 Φυσικά, το καλοκαίρι του 2009 δημιούργησε υπέρογκο ενθουσιασμό στις τάξεις των φιλάθλων του Ολυμπιακού όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή του σε μία ήδη αρκετά δυνατή ομάδα εκείνη τη σεζόν. Ο Κλέιζα παίζοντας για πρώτη φορά στην Ευρώπη έκανε εκπληκτικά πράγματα και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα με μέσο όρο 17.1 πόντους. Οι Πειραιώτες έφτασαν μέχρι τον τελικό αλλά έχασαν από ίσως την καλύτερη ομάδα που είχε ποτέ η Μπαρτσελόνα. Ο Λιθουανός δεν παρέμεινε και την επόμενη χρονιά, επιστρέφοντας στο NBA και τους Ράπτορς. Κι αυτός σταμάτησε μόλις στα 30 του, αφού είχε προβλήματα με τα γόνατά του (πρόβλημα που έβγαλε και στον Ολυμπιακό).  


Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους 

Ο Κλέιζα ήταν ο πιο πετυχημένος, ο Γκετσεβίτσιους ήταν ο πιο τίμιος και είχε την τύχη να αποτελέσει μέλος της ομάδας που έφερε ξανά στην κορυφή τον Ολυμπιακό και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μάλιστα, κατέκτησε και την επόμενη Ευρωλίγκα το 2013 πριν αποχωρήσει για την Ρίτας. 

Δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αλλά λόγω των επιτυχιών θα μείνει για πάντα στη μνήμη των οπαδών του Ολυμπιακού.  


Μιντάουγκας Κουζμίνσκας 

Και φτάνουμε αισίως στον τελευταίο μέχρι τον επόμενο. Ο Κουζμίνσκας ήρθε σε μία δύσκολη περίοδο για τους Πειραιώτες το καλοκαίρι του 2019 με την ομάδα εκτός πρωταθλήματος, αλλά η αλήθεια είναι πως και ο ίδιος πέρασε και δεν ακούμπησε από το λιμάνι. 

 Και δεν έχουμε και πολλά να πούμε, αφού η παρουσία του με τα ερυθρόλευκα κράτησε μόλις δύο περίπου μήνες αγωνιστικής δράσης. Φέτος, θα τον δούμε και πάλι στην Ελλάδα με τα χρώματα της ΑΕΚ. 


Ο Ίγκνας Μπραζντέικις έρχεται να προστεθεί στους παραπάνω, ελπίζοντας πρώτον να αποφύγει την κατάρα των τραυματισμών και δεύτερον να ξεχωρίσει και να γίνει ο καλύτερος Λιθουανός που πέρασε από τον Ολυμπιακός. Καλό, βέβαια, θα είναι να τον ξεματιάσει κάποιος πρώτα.  

Σχόλια
* Το e-mail δεν θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα.