Ο Ντέλε Άλι αποτελούσε έναν εκ των κορυφαίων Άγγλων ποδοσφαιριστών για ένα διάστημα στην Premier League. Κάποια χρόνια μετά και αφού ο ίδιος έχει μιλήσει για όσα δεν ξέραμε για εκείνον, ο Βαγγέλης Τερζής γράφει για τον Ντέλε που ψάχνει τον εαυτό του και τον Άλι που θέλει να ξεχάσει.
Ήταν 16 ετών και 7 μηνών όταν στην πρώτη του επαγγελματική ενέργεια έκανε μια περίτεχνη πάσα με τακουνάκι σε ματς κυπέλλου με την τότε ομάδα του ΜΚ Ντονς. Με αυτή του την ενέργεια έκανε έξαλλο τον τότε προπονητή του Καρλ Ρόμπινσον.
"Ήθελα να τον πνίξω, ξεστόμισα διάφορα. Σύντομα όμως κατάλαβα ότι απλώς ήταν ξεχωριστός. Στο δεύτερο παιχνίδι του έβαλε ένα καταπληκτικό γκολ εκτός περιοχής.", ανέφερε ο ίδιος όταν ρωτήθηκε για τον Ντέλε. Το ποδόσφαιρο ήταν η διέξοδος του νεαρού ταλαντούχου Άγγλου ποδοσφαιριστή, που δεν γεννήθηκε για να υπηρετήσει την στρογγυλή θεά, αλλά μέσω αυτής βρήκε τον τρόπο να ξεφύγει.
Τα προβλήματα από το σπίτι δε του επέτρεπαν να χαμογελάει όμως. Ο πατέρας του παράτησε εκείνον και τη μητέρα του μια εβδομάδα αφότου γεννήθηκε και ταξίδεψε για τις ΗΠΑ και έπειτα γύρισε στη Νιγηρία, από όπου και κατάγεται. Η μητέρα του ήταν αλκοολική και έτσι η ανατροφή του Ντέλε ήταν προβληματική όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος στη συνέντευξη που έδωσε τον Ιούλιο του 2023 στον Γκάρι Νέβιλ και την εκπομπή “Overlap”. Ο Άλι είχε συνεργαστεί με τον Νέβιλ στην εθνική Αγγλίας και μετά από καιρό έσπασε τη σιωπή του.
"Στα 6 μου παρενοχλήθηκα σεξουαλικά από φίλο της αλκοολικής μητέρας μου που ήταν στο σπίτι. Με έστειλαν στην Αφρική και τον πατέρα μου για να μάθω πειθαρχία και γύρισα πίσω μετά από έναν χρόνο. Στα 7 ξεκίνησα να καπνίζω και στα 8 άρχισα να διακινώ ναρκωτικά γιατί ένας κύριος μου είπε ότι δε θα σταματούσαν ποτέ ένα παιδί πάνω σε ένα ποδήλατο. Στα 11 με είχαν κρεμάσει από μια γέφυρα και στα 12 υιοθετήθηκα από μια απίστευτη οικογένεια. Όταν εγκαταστάθηκα μαζί τους, μου ήταν δύσκολο να τους ανοιχτώ γιατί σκεφτόμουν ότι θα μπορούσαν να με ξεφορτωθούν ανά πάσα στιγμή και έτσι προσπάθησα να είμαι το καλύτερο παιδί που μπορούσαν να έχουν", δηλώνει και αφήνει σοκαρισμένο τον Νέβιλ αλλά και εμάς ο Ντέλε.
Όταν έγινε διεθνής με τους άνδρες της Εθνικής Αγγλίας, λίγο μετά τα 18 του, ο βιολογικός πατέρας του βγήκε μαζί με τη μητέρα του στα media για να κατηγορήσουν τους θετούς του γονείς ότι θέλουν να τον εκμεταλλευτούν, ενώ στη πραγματικότητα εκείνοι ήταν που τον στήριξαν μέχρι να φτάσει στα “Λιοντάρια”. Στα 18 του γίνεται ο MVP της MK Ντονς τη σεζόν 2014-15, με 16 γκολ και 9 ασίστ και με τα μάτια των Μπάγερν Μονάχου και Λίβερπουλ να είναι πάνω του.
Το 2015 υπέγραψε με την Τόττεναμ και με τον Μαουρίτσιο Ποτσετίνο στον πάγκο της ομάδας, κατάφερε να λάμψει και να αποτελέσει ένα από τα μεγαλύτερα prospects του αγγλικού ποδοσφαίρου. Παίρνει πολύ γρήγορα φανέλα βασικού στην Τότεναμ και η ανέλιξη του είναι ταχύτατη.
Στην αρχή χρησιμοποιείται ως κεντρικός μέσος, αλλά γρήγορα ο Ποτσετίνο του παραχωρεί όση ελευθερία χρειάζεται για να ξεδιπλώσει κάθε πτυχή του φαινομενικά αστείρευτου ταλέντου του. Μετά από μόλις 18 εκπληκτικές εμφανίσεις, η διοίκηση της ομάδας τον καλεί για πρόωρη επέκταση συμβολαίου έως το 2021. Κάπου στον Γενάρη του 2016 ο Άλι πετυχαίνει ένα από τα ομορφότερα τέρματα στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος, ενάντια στην Κρίσταλ Πάλας με εκπληκτικό βολέ στην κίνηση, αφού πρώτα έχει εξουδετερώσει τον αντίπαλο του με ένα απίθανο σομπρέρο. Και τις δυο πρώτες σεζόν του παίρνει το βραβείο του καλύτερου νέου παίκτη, μετρώντας αθροιστικά 28 γκολ και 18 ασίστ.
Οι κόποι του ανταμείφθηκαν και κατάφερε να αποκτήσει ρόλο στην εξαιρετική πορεία της Αγγλίας στο Μουντιάλ 2018, όπου και σκόραρε στα προημιτελικά στη νίκη της χώρας του ενάντια στην Σουηδία με 2-0, ενώ συνέχισε ως βασικός μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2019 και την τελική φάση του Nations League. Με την Τόττεναμ έφτασε και ένα βήμα μακριά από την κατάκτηση του Champions League το 2022 όπου ηττήθηκε από τη Λίβερπουλ στον μεγάλο τελικό.
Έκτοτε ο Άλι απασχολούσε συχνά τα μέσα ενημέρωσης για τις βραδινές εξόδους του και την κατανάλωση αρκετού αλκοόλ την οποία έκανε, που σε συνδυασμό με τις αποτυχίες της Τόττεναμ του ασκούσαν περισσότερη κριτική, την οποία δε μπορούσε να διαχειριστεί ο ίδιος. Κάπως έτσι άλλαξε και το όνομα στη φανέλα του επιλέγοντας το Ντέλε, αντί του Άλι αφού δεν ήθελε να έχει καμία σχέση με τον πατέρα του και το παρελθόν του. Στη πραγματικότητα όμως τίποτα δεν άλλαξε, αφού συνέχισε να κουβαλάει όλα όσα είχε ζήσει μέσα του, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση τους. Η φυγή του Ποτσετίνο του στέρησε το οικείο περιβάλλον που είχε δημιουργηθεί γύρω του και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αρχή της πτώσης του.
Το 2020 την τεχνική ηγεσία της Τόττεναμ την ανέλαβε ο Ζοζέ Μουρίνιο, με τον οποίο ο Ντέλε δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις. Η δήλωση του στην εκπομπή του Νέβιλ για εκείνη την περίοδο συγκλονίζει: "Ένα πρωί ξύπνησα και έπρεπε να πάω για προπόνηση. Θυμάμαι ότι κοιτούσα τον καθρέφτη και αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να αποσυρθώ τώρα. Στα 24 μου. Κάνοντας αυτό που αγαπώ. Για μένα αυτό ήταν σπαρακτικό. Πάντα ήμουν εγώ εναντίον του εαυτού μου σε όλα. Κέρδιζα τον αγώνα, έδειχνα ότι ήμουν ευτυχισμένος. Αλλά μέσα μου, έχανα τη μάχη".
Έμεινε εκτός εθνικής Αγγλίας και το 2022 έφυγε από την Τόττεναμ για το Μέρσεϊσαϊντ και την Έβερτον όπου ούτε εκεί κατάφερε βρει τον εαυτό του και να επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς. Πέρυσι βρέθηκε δανεικός στη Μπεσίκτας και μετά από μέτριες εμφανίσεις, έφτασε στο σημείο μηδέν τον Μάρτιο του 2023.
Εκείνη τη περίοδο ο Ντέλε είχε εθιστεί στα υπνωτικά χάπια που του είχαν συνταγογραφήσει οι γιατροί για να μπορεί να κοιμάται και να αντιμετωπίσει την αϋπνία.
"Άρχισα να παίρνω χάπια για να κοιμηθώ. Το να παίρνεις χάπια για να κοιμηθείς το βράδυ πριν από ένα μεγάλο αγώνα είναι φυσιολογικό. Στην κατάσταση που ήμουν εγώ δεν βοηθάει. Έφτασα σε σημείο εθισμού. Δεν καταλάβαινα τι έκανα. Δεν ήθελα να το πω σε κανένα, ούτε στους γονείς μου. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανένα. Δεν ήθελα να πω όσα ένιωθα, ακόμα και στην ίδια μου την οικογένεια. Με ρωτούσαν τι έχω και δεν τους έλεγα. Είχα απομακρυνθεί απ’ όλους.
Έκλαιγαν και με ρωτούσαν να τους πω τι συμβαίνει αλλά δεν μπορούσα. Έβλεπαν ότι έχω χάσει τον εαυτό μου και ότι τους έκανα όλους πέρα. Ήθελα να το αντιμετωπίσω μόνος μου. Δεν ήθελα να βοηθηθώ και αυτό είναι μέρος του προβλήματος. Αυτό είναι που θέλω ο κόσμος να καταλάβει. Είναι OK να μιλάμε. Οι άνθρωποι είμαστε πιο δυνατοί αν είμαστε μαζί και δε χρειάζεται να τα κάνουμε όλα μόνοι μας".
Μετά την ολοκλήρωση της περσινής σεζόν ο Ντέλε γύρισε στην Έβερτον, με τον σύλλογο να είναι στο πλευρό του και ο ίδιος να δηλώνει πως τους είναι ευγνώμων. Ο 27χρονος πήγε σε κέντρο απεξάρτησης στις ΗΠΑ και έμεινε εκεί για 6 εβδομάδες υπό άκρα μυστικότητα. Άρχισε να μιλά και να αντιμετωπίζει κατάματα τα προβλήματα μιας ολόκληρης ζωής που τον στοίχειωναν και του στέρησαν αρκετά χρόνια χαράς. Μετά τη συνέντευξη του στον Νέβιλ, η οποία για καθήλωσε τα βρετανικά μέσα και τον κόσμο του ποδοσφαίρου, πλήθος συμπαικτών του και ανθρώπων του αθλητισμού στάθηκε στο πλευρό του.
Ο Ντέλε Άλι μπορεί να μην είναι ο αγαπημένος πολλών, κάτι που είναι φυσιολογικό και κατανοητό. Αποτελεί όμως πηγή έμπνευσης για τους νεαρούς αθλητές αλλά και όλο τον κόσμο που φοβάται να μιλήσει. Στις μέρες μας για κάποιους θεωρείται ακόμη ταμπού το να μιλάμε, αλλά όπως αποδεικνύεται αυτή είναι η λύση και ο τρόπος για να ξεφύγουμε από όσα μας βασανίζουν ή μας κυνηγάνε. Ντέλε ευχαριστούμε και συγγνώμη...
Εδώ μπορείτε να δείτε τη συνέντευξη του στον Γκάρι Νέβιλ: