Άριεν Ρόμπεν: Συγκλίνω, καλέστε αργότερα
Ο Άριεν Ρόμπεν ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές στην εποχή του και ταυτόχρονα δέκτης έντονης κριτικής. Ένα αφιέρωμα είναι λίγο για τον «μοιραίο» ήρωα.
Το παρατσούκλι «Ιπτάμενος Ολλανδός» το καπάρωσαν -και όχι άδικα- ο Γιόχαν Κρόιφ και ο Μάρκο Φαν Μπάστεν, οπότε δε θα το διαβάσετε σε αυτό το άρθρο. Ο Ρόμπεν ήταν αυτό που έδειξε από μικρός, ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Ξεκίνησε και τελείωσε στην Χρόνιγκεν, όμως, πάντα ήταν μέλος εξαιρετικών ομάδων και σε όλες είχε καθοριστικό ρόλο. Πονούσε για τη φανέλα, είχε έντονα συναισθήματα και θα έκανε τα πάντα μέχρι να αποκτήσει ένα έστω μικρό δωματιάκι στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Εν τέλει, έχτισε μεζονέτα με βασικό υλικό τη κίνηση να συγκλίνει στα όρια της περιοχής και να σουτάρει στο δεξί παραθυράκι του αντίπαλου τερματοφύλακα.
Ο Άριεν Ρόμπεν γίνεται σήμερα 39 ετών και εμείς σας παρουσιάζουμε ένα αφιέρωμα για την τρομερή καριέρα του.
Πρώτα βήματα
Όταν σε βάζουν 16 ετών να αγωνιστείς στην πρώτη κατηγορία, τότε κάτι έχεις κάνει σωστά και η μόνη σου υποχρέωση είναι να καταφέρεις να το συνεχίσεις και να το βελτιώσεις. Στα τέλη του 2000 η Χρόνιγκεν τον εμπιστεύεται, τον κάνει βασικό και στο τέλος εκείνης τη σεζόν αναδεικνύεται παίκτης της χρονιάς για το σύλλογο. Η ομάδα από τη Βόρεια Ολλανδία θα τον κρατήσει έως το 2002 και στη συνέχεια θα εισπράξει το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 3,9 εκατομμυρίων ευρώ από την PSV Αϊντχόφεν. Αυτό ήταν, ο Ρόμπεν είχε μπει για τα καλά στην αγορά και στα ραντάρ των σκάουτερς. Εντωμεταξύ, δε μιλάμε για μία εύκολη περίοδο.
Στη χώρα της τουλίπας άρχισαν να ξεπετάγονται αρκετά ταλέντα την εποχή αυτή, με τους περισσότερους να αποτελούν βασικό κορμό των επιτυχιών των Οράνιε τα επόμενα χρόνια. Στον Άγιαξ, για παράδειγμα, αγωνίζονταν ο Σνάιντερ, ο Φαν ντε Φάαρτ και ο Ντε Γιόνγκ (συν τον Ιμπραΐμοβιτς),ενώ η Φέγενορντ είχε τον Φαν Πέρσι και τον Ντίρκ Κάιτ ( Κούιτ, Κόιτ και όπως αλλιώς). Βέβαια λέγεται, πως ο Άριεν ήθελε να παίξει στον Άγιαξ, όμως ο πατέρας του και ατζέντης του άλλαξαν γνώμη, όταν η διοίκηση του Αίαντα έγραψε λάθος το όνομα του παίκτη σε κάποια έγγραφα. Ο Χάνς Ρόμπεν σκέφτηκε, ότι δε μπορεί να εμπιστευθεί το μέλλον του γιού του σε μια ομάδα που δεν ήξερε να γράφει σωστά ούτε το όνομά του!
Στην PSV κατάφερε να ξεχωρίσει και να μονοπωλεί τις επιθέσεις από την πλευρά του, αφού είχε την ικανότητα να απειλεί, αλλά και να δημιουργεί ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Σε 56 συμμετοχές πέτυχε 17 γκολ, ενώ στο ενδιάμεσο έκανε και ντεμπούτο στην εθνική. ‘Ηταν 30 Απριλίου του 2003, όταν ο Ντικ Άαντβοκατ θα τον περάσει στον φιλικό αγώνα με αντίπαλο την Πορτογαλία και στη συνέχεια θα τον συμπεριλάβει στην αποστολή για το EURO 2004.
Τσέλσι και τραυματισμοί
Το καλοκαίρι του 2004 ήταν άκρως ενδιαφέρον για τους Έλληνες, την Τσέλσι και τον Ρόμπεν για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Ο Λονδρέζικος σύλλογος είχε περάσει στην ιδιοκτησία του Ρομάν Αμπράμοβιτς το 2003 και την επόμενη χρονιά ήταν έτοιμος να χτίσει ένα σύνολο που θα είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Τις ημέρες που εμείς γιορτάζαμε την κατάκτηση του EURO, η Τσέλσι αποκτούσε τον Μουρίνιο, τον Ντρογκμπά, τον Ρικάρντο Καρβάλιο, τον Πετρ Τσεχ και φυσικά τον Άριεν Ρόμπεν. Λίγους μήνες μετά θα κατακτήσει την Premier league ύστερα από μισό αιώνα, ενώ θα φτάσει έως τα ημιτελικά του Champions League.
Ο Ολλανδός, λόγω σπασίματος στο μετατάρσιο, θα κάνει ντεμπούτο με τους μπλε τον Νοέμβριο, όμως θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του Πορτογάλου τεχνικού, ο οποίος θα τον τοποθετήσει στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Ξανά, όμως, ένας τραυματισμός σε αγώνα απέναντι στη Μπλάκμπερν θα τον αναγκάσει να χάσει το τελευταίο μέρος της χρονιάς. Παρά τις ατυχίες, τη σεζόν 2004-05 ο Ρόμπεν θα προλάβει να πετύχει 9 γκολ σε 29 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις.
Με την Τσέλσι θα πάρει ακόμα ένα πρωτάθλημα την επόμενη χρονιά, ένα FA Cup το 2007, καθώς και δύο Λιγκ Καπ, πριν μετακομίσει στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ταυτόχρονα, στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2006 θα πραγματοποιήσει εξαιρετικές εμφανίσεις και θα αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης του αγώνα δύο φορές. Οι Οράνιε, όμως, θα αποκλειστούν στη φάση των 16 από την Πορτογαλία.
Η Ρεάλ, ο Πέρεθ και ο Ρονάλντο
Στις 22 Αυγούστου 2007 η «βασίλισσα» προσθέτει στις τάξεις της τον Άριεν Ρόμπεν για τα επόμενα πέντε χρόνια. Ο Ολλανδός εξτρέμ θα δυσκολευθεί στην αρχή, όμως, από τον Φλεβάρη κι έπειτα βρισκόταν στο βασικό κορμό της ομάδας που στο τέλος θα κατακτήσει τη LaLiga. Η αλήθεια είναι, πως βρέθηκε σε μια μεταβατική περίοδο της Ρεάλ, σε μια φάση που ο πρόεδρος Ραμόν Καλντερόν επιθυμούσε χαμηλότερα συμβόλαια και λιγότερους αστέρες. Ταυτόχρονα, στη δεύτερη χρονιά της παρουσίας του στην πρωτεύουσα της Ισπανίας έκανε το μπαμ η Μπαρτσελόνα, που για τα επόμενα χρόνια θα σαρώσει τα πάντα στο διάβα της. Ο Ρόμπεν μέχρι και το καλοκαίρι του 2009 θα πετύχει 11 γκολ, θα κερδίσει τους φιλάθλους στο Μπερναμπέου και η ενδεκάδα για την επόμενη σεζόν θα ξεκινούσε από αυτόν.
Τα γεγονότα, όμως, είχαν ξεκινήσει να παίρνουν διαφορετική τροπή από τον Μάιο, όταν και ο Φλορεντίνο Πέρεθ έθετε υποψηφιότητα για πρόεδρος της «βασίλισσας» (τρία χρόνια μετά την παραίτησή του). Όντας ο μόνος υποψήφιος, θα αναλάβει καθήκοντα λίγες εβδομάδες αργότερα και ο σύλλογος θα πάρει στροφή 180 μοιρών. Εκείνο το καλοκαίρι στήθηκε ένα πάρτι στη Μαδρίτη με συνεχής παρουσιάσεις νέων παικτών. Και τι παικτών; Κριστιάνο Ρονάλντο, Κακά, Τσάμπι Αλόνσο και Καρίμ Μπενζεμά ήταν μεταξύ αυτών. Όπως, γίνεται αντιληπτό οι παίκτες αυτοί έπρεπε να παίξουν και για τον Ρόμπεν δεν υπήρχε πια αρκετός χώρος. Η Μπάγερν εκμεταλλεύθηκε την περίσταση, πρόσφερε 25 εκατομμύρια και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Βαυαρία, η γη της επαγγελίας
Τα τελευταία χρόνια είναι σύνηθες φαινόμενο οι αθλητές να γράφουν ένα γράμμα στον μικρότερο εαυτό τους. Σε ένα από αυτά ο Ρόμπεν περιέγραψε την αποχώρησή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης ως την επιχειρηματική πλευρά του ποδοσφαίρου. Δεν ήταν χαρούμενος που έφυγε από τη Μαδρίτη, καθώς το θεώρησε σαν ένα βήμα προς τα πίσω εκείνη τη στιγμή. Εκ των υστέρων, όμως, κατάλαβε πως είχε κάνει λάθος εκτίμηση. Στη Μπάγερν Μονάχου θα φτάσει στο πικ της καριέρας του και μαζί με τον Ριμπερί θα δημιουργήσουν ένα τρομερό δίδυμο που κατάφερε τα πάντα. Αυτό δε σημαίνει όμως, ότι ο δρόμος ήταν πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα.
Στο ντεμπούτο του στη Bundesliga θα σκοράρει απέναντι στη Βόλφσμπουργκ, ενώ σαν ήρωας θα βοηθήσει τη Μπάγερν να φτάσει στον τελικό του Champions League του 2010. Στη φάση των 16 οι Βαυαροί θα βρεθούν με την πλάτη στον τοίχο στη Φλωρεντία και ο Άριεν Ρόμπεν με την κίνηση σήμα κατατεθέν του θα πετύχει ένα εξαιρετικό γκολ, στέλνοντας την ομάδα του στα προημιτελικά. Εκεί, σε μια διαβολική σύμπτωση η Μπάγερν θα κερδίσει και πάλι το πρώτο ματς με 2-1 και στη ρεβάνς θα βρεθεί πίσω με 3-0. Αυτή τη φορά αντίπαλος όμως ήταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ο Όλιτς θα μειώσει πριν τελειώσει το ημίχρονο και ο Ολλανδός στο 74’ θα δώσει την πρόκριση με ένα ακόμα καλύτερο γκολ από αυτό που πέτυχε στην Ιταλία. Οι Γερμανοί μπορεί να έχασαν στον τελικό από την Ίντερ, όμως, ο Ρόμπεν μπήκε στις καρδιές του κόσμου και δε θα έφευγε ποτέ έκτοτε. Με τη Μπάγερν θα κατακτήσει 8 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα, 1 Champions League, 1 Σούπερ Καπ Γερμανίας και 2 Σούπερ Καπ Ευρώπης έως και το 2019.
Η κατάρα των τελικών
Ο Ρόμπεν κατάφερε να πάρει πρωτάθλημα σε όλες τις χώρες που αγωνίστηκε, πέτυχε 150 γκολ, έπαιξε σε τελικό Παγκοσμίου κυπέλλου, κατέκτησε το Champions League, αλλά γι’ αυτόν δεν ήταν πάντα όλα εύκολα. Πέρα από τους τραυματισμούς, ο Ολλανδός έγινε στόχος έντονης αμφισβήτησης. «Είναι λούζερ» έλεγαν ορισμένοι σε μια ιστορία, η οποία ξεκίνησε από την πρώτη του χρονιά στη Μπάγερν. Σε εκείνον τον τελικό με αντίπαλο την Ίντερ δεν είχε καλή απόδοση, όμως αυτό ήταν η αρχή μιας κατάρας που κράτησε έως το 2013.
Λίγες εβδομάδες αργότερα η Ολλανδία θα καταφέρει να φτάσει έως τον τελικό του Μουντιάλ. Ο Ρόμπεν θα τραυματιστεί σε φιλικό με την Ουγγαρία περίπου 20 μέρες πριν την πρεμιέρα, όμως ο ομοσπονδιακός τεχνικός Βαν Μάρβαϊκ θα τον πάρει κανονικά στην αποστολή. Ο Άριεν θα αγωνιστεί μόλις 20 λεπτά στη φάση των ομίλων, όμως ακόμα και σε αυτό το μικρό διάστημα θα φανεί χρήσιμος. Την πρώτη αγωνιστική το Καμερούν είχε ισοφαρίσει τους Οράνιε, ο Ρόμπεν μπήκε αλλαγή στο 73’ και δέκα λεπτά μετά θα σουτάρει, η μπάλα θα χτυπήσει το δοκάρι και στην επαναφορά ο Χούντελαρ θα δώσει τη νίκη στην Ολλανδία. Στο πρώτο ματς, που θα αγωνιστεί από την αρχή, θα χρειαστεί 18 λεπτά για να σκοράρει, θα περάσουν τη Σλοβακία και θα προκριθούν στα προημιτελικά. Ο Ρόμπεν θα πετύχει ακόμα ένα τέρμα στον ημιτελικό με την Ουρουγουάη, όμως στον τελικό δε θα αρπάξει τις ευκαιρίες. Στο 62’ θα αστοχήσει σε τετ α τετ, ενώ το ίδιο σκηνικό θα επαναληφθεί και στο 83’ με το παιχνίδι στο 0-0. Η Ισπανία θα κατακτήσει το τρόπαιο και ο Ολλανδός θα θεωρηθεί «λίγος» για τέτοια ματς.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά, η Μπάγερν θα επισκεφθεί την κοιλάδα του Ρούρ με τη Ντόρτμουντ στο +3 και μόλις τέσσερα παιχνίδια να απομένουν για το τέλος της Bundesliga. Ο Λεβαντόφσκι θα δώσει προβάδισμα στους Βεστφαλούς στο 77’, όμως ο σύλλογος από το Μόναχο θα κερδίσει πέναλτι οκτώ λεπτά αργότερα. Ο Ρόμπεν θα αναλάβει την εκτέλεση, θα αστοχήσει και η Ντόρτμουντ θα κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Την ίδια χρονιά οι Βαυαροί θα φτάσουν στον τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, που θα διεξαγόταν στο σπίτι τους. Η Μπάγερν κυριαρχεί απέναντι στη Τσέλσι, όμως δε θα την κερδίσει στο 90λεπτο. Μόλις, πέντε λεπτά μετά την έναρξη του εξτρά χρόνου οι Γερμανοί θα κερδίσουν πέναλτι. Και πάλι ο Ολλανδός θα αναλάβει την ευθύνη και πάλι θα χάσει την ευκαιρία και πάλι η ομάδα του θα χάσει το τρόπαιο. Σε τρία χρόνια ο Ρόμπεν θα ηττηθεί σε έναν τελικό Παγκοσμίου κυπέλλου, σε δύο τελικούς Champions League και σε έναν τελικό κυπέλλου. Ξανά, τον θεωρούν «λίγο».
Η Μπάγερν τη σεζόν 2011-12 δεν πήρε κανέναν από τους τρείς τίτλους και πολλοί πίστευαν ότι δε θα άλλαζε τίποτα την επόμενη περίοδο. Μάλιστα, το τελευταίο το πίστευε και η διοίκηση του συλλόγου, καθώς κατά τη διάρκεια της χρονιάς είχε συμφωνήσει να απομακρύνει τον Χάινκες και να φέρει τον Γκουαρδιόλα το καλοκαίρι. Οι Βαυαροί, όμως, κατακτούν άνετα τη Bundesliga μετά από τρία χρόνια, νικούν στον τελικό του κυπέλλου τη Στουτγκάρδη και προχωρούν στην Ευρώπη. Στα ημιτελικά η Μπάγερν θα αντιμετωπίσει τη Μπαρτσελόνα (του Γκουαρδιόλα) και θα τη διαλύσει με συνολικό σκορ 7-0, με τον Ρόμπεν να πετυχαίνει δύο από αυτά.
Σε εκείνον τον τελικό απρόσμενα βγήκε ένα γερμανικό ντέρμπι, τη στιγμή που όλοι περίμεναν ένα ισπανικό classico, όμως, η Ντόρτμουντ κατάφερε να ξεπεράσει τη Ρεάλ Μαδρίτης.Οι Βαυαροί ήταν ελαφρώς καλύτεροι, αλλά και πάλι δεν καταφέρνουν να καθαρίσουν το ματς έως το 89ο λεπτό. Τότε ήταν, που ο Ρόμπεν ξόρκισε τους δαίμονες του και έδιωξε τα σύννεφα. Ο Ριμπερί θα μοιράσει μια τρομερή ασίστ και ο Ολλανδός με ένα βασανιστικό τελείωμα θα δώσει τον τίτλο στην ομάδα του. Αυτή τη φορά δε θα ήταν «λίγος».
Ο Ρόμπεν ήταν μια φοβερή ποδοσφαιρική φυσιογνωμία, αποστασιοποιημένος από τις τάσεις της εποχής του. Πήγαινε με ποδήλατο στις προπονήσεις, γιατί έτσι ξεκίνησε κι έτσι παρέμεινε. Απόλυτα φαντεζί δεν ήταν, αλλά είχε διάρκεια 19 ετών στο υψηλό επίπεδο, ξεπερνώντας αρκετούς πιο ταλαντούχους παίκτες από αυτόν. Σίγουρα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους νέους αθλητές. Ο Ρόμπεν κέρδισε τον καρκίνο σε ηλικία 20 ετών (στους όρχεις), κέρδισε τους προπονητές του, κέρδισε σχεδόν όλους τους συλλογικούς τίτλους που διεκδίκησε, κέρδισε τον σεβασμό μας, κέρδισε μια θέση στο πάνθεον.