Η αναμονή τελείωσε, η αγαπημένη μας Euroleague ξεκινά και εμείς προσπαθούμε να βάλουμε σε μία σειρά τις ομάδες ανάλογα με τη δυναμική της καθεμίας.
Αναλύει ο Παναγιώτης Χονδρός
Τζάμπολ στη Euroleague που αναμένεται να μας κρατήσει το ενδιαφέρον αμείωτο και φέτος. Η προηγούμενη σεζόν ήταν η καλύτερη στην ιστορία και αν ο Γιούλ δεν έβαζε εκείνο το καλάθι στον τελικό θα μιλούσαμε για την απόλυτη χρονιά, αφού η κούπα θα ερχόταν στην Ελλάδα. Από την 21η Μάϊου έχουν αλλάξει πολλά. Άλλες ομάδες αποδυναμώθηκαν, ορισμένες ξεκινούν από θέση ισχύος ξανά και κάποιες είναι έτοιμες να επιστρέψουν στο προσκήνιο. Παίκτες έκαναν το ταξίδι για το NBA, άλλοι έκαναν το αντίστροφο δρομολόγιο, ο Λούκα Μπάνκι επιστρέφει στην Ευρωλίγκα όπως και ο Πάμπλο Λάσο, νέο σύστημα διεξαγωγής με Play-in, ενώ μέχρι και αλλαγή σήματος έχουμε στη Ζάλγκιρις. Πάμε λοιπόν να βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά ανάλογα με τη δυναμική της κάθε ομάδας λίγες ώρες πριν την έναρξη της σεζόν.
18. Βιλερμπάν
Η ομάδα του Τόνι Πάρκερ δεν κατάφερε να είναι ανταγωνιστική την περσινή σεζόν. Λίγα πράγματα από τη Βιλερμπάν που με ρεκόρ 8ν-26η έμεινε στην τελευταία θέση, εκεί που την τοποθετώ και για τη φετινή σεζόν. Στο μεταγραφικό παζάρι η αλήθεια είναι, πως δεν τράβηξε τα βλέμματα πάνω της με αρκετούς rookie να έρχονται στη Λυών και τον Πάρις Λι με τον Λουαού Καμπαρό να ξεχωρίζουν. Αστερίσκος ότι ο τελευταίος έρχεται από μία κακή σεζόν με την Αρμάνι σε αντίθεση με το Λι που κατάφερε να ξεχωρίσει στο περσινό συνονθύλευμα του Παναθηναϊκού.
O πρώην γκαρντ του «τριφυλλιού» θα είναι η αλλαγή του ηγέτη Νάντο ντε Κολό, με τη Βιλερμπάν να κάνει τη διαφορά στη θέση ‘’5’’ με τους Φαλ και Λοβέρν να σχηματίζουν ένα πολύτιμο δίδυμο στους σέντερ. Από εκεί και πέρα όμως το ρόστερ δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας και η ASVEL αν δεν βρεθεί στη 18η θέση, ίσως την δούμε στην καλύτερη περίπτωση στη 17η. Εκεί για αρχή θα τοποθετήσουμε την Άλμπα Βερολίνου.
17. Άλμπα Βερολίνου
Ελάχιστες διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων και μικρή σημασία έχει η μία θέση. Ο γερμανικός σύλλογος συνεχίζει το έργο του ακάθεκτος με νέα παιδιά στο ρόστερ του αλλά και τον Λουκ Σίκμα να αποχωρεί για τον Ολυμπιακό μετά από 6 χρόνια. H Άλμπα κατάφερε να «τσιμπήσει» το νέο ανερχόμενο ταλέντο του ιταλικού μπάσκετ, Ματέο Σπανιόλο, όπως είχε κάνει και με τους Φοντέκιο και Πρότσιντα. Ξεχωρίζει η μεταγραφή του Στέρλινγκ Μπράουν και πρώην συμπαίκτη του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους Μπακς, που πέρασε επίσης και από Μάβερικς, Ρόκετς και Λέικερς χωρίς ωστόσο να κάνει τη διαφορά.
Η πεντάδα με Σπανιόλο, Μπράουν, Πρότσινα, Τίμαν και Κουμάτζε δεν είναι να την υποτιμήσεις, με αρκετά νέα παιδιά να ακολουθούν και ορισμένους ρολίστες ικανούς να κάνουν τη διαφορά. Ξεκινά με προβάδισμα απέναντι στη Βιλερμπάν και ίσως κοιτάξει και ψηλότερα. Όπλο της και φέτος το τρίποντο, γι’ αυτό και έβαλε στις τάξεις της τον Ματ Τόμας.
16. Μπασκόνια
Και πέρυσι δεν την περίμενε κανείς, αλλά έκλεισε τον πρώτο γύρο στην πρώτη θέση, ενώ έχασε την 8αδα την τελευταία αγωνιστική. Τόμπσον και Χάουαρντ στο τιμόνι έκαναν καταπληκτική δουλειά, όμως ο πρώτος πηγαίνει στην Εφές να αντικαταστήσει τον Μίτσιτς. Πρόβλημα στη θέση ‘’1’’ για τους Βάσκους (τουλάχιστον στην αρχή) που θα πορευθούν με τον rookie ΜακΙντάρι και τον Νίκο Μάνιον, που δεν έχει δικαιώσει τις προσδοκίες μέχρι στιγμής.
Πάντως, η Μπασκόνια θα αποτελέσει το βήμα για τον Νίκο Ρογκαβόπουλο, που θα αγωνιστεί για πρώτη φορά στο επίπεδο της Euroleague και μάλιστα αναμένεται να αποτελέσει και το βασικό στέλεχος στο ‘’3’’.
Όμορφη γραμμή ψηλών, αρκετά νέα παιδία και έλλειψη εμπειρίας για τους Βάσκους που αν δεν κάνουν και φέτος την έκπληξη θα βρεθούν στις χαμηλές θέσεις της βαθμολογίας.
15. Βίρτους Μπολόνια
Η Μπολόνια το φετινό καλοκαίρι απογοήτευσε αρκετά τους φιλάθλους της. Περίεργη off season με παίκτες όπως οι Λούντμπεργκ, Τεόντοσιτς, Οτζελέγιε, Ζαϊτέ, Μπάκο και Μάνιον να αποχωρούν και λίγες ημέρες πριν την έναρξη τη σεζόν να απομακρύνεται και ο Σκαριόλο για ορισμένες δηλώσεις, με τις οποίες άδειασε τη διοίκηση της ομάδας για τις επιλογές της.
Τη θέση του Ισπανού τεχνικού πήρε ο Λούκα Μπάνκι και μαζί με τον Ιταλό έφτασαν στη Μπολόνια και οι Ντάνστον, Μασκόλο, Σμίθ, Πολονάρα, Κάκοκ και Ντόμπριτς. Όλες οι μεταγραφές παρουσιάζουν ενδιαφέρον καθεμιά για διαφορετικό λόγο.
Το ρόστερ δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας και τα προβλήματα είναι αρκετά, με τους Ιταλούς να μένουν χαμηλά φέτος, αν και ξεκίνησαν τη σεζόν με κούπα, αφού κατέκτησαν το εγχώριο Super Cup. Ο Μπάνκι μπορεί να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και να κάνει το κάτι παραπάνω.
14. Βαλένθια
Οι δύο σύλλογοι με δυσκόλεψαν αρκετά, αλλά στο νήμα η Βαλένθια φαίνεται να κερδίζει την 15η θέση. Oι «νυχτερίδες» παρουσίασαν μία αξιοπρεπή εικόνα την προηγούμενη σεζόν, όμως, δεν κατάφεραν να χτυπήσουν την πόρτα της οκτάδας, πληρώνοντας και τις αρκετές ήττες στην έδρα τους.
Οι αλλαγές πάντως είναι αρκετές με 10 παίκτες να αποχωρούν και τον Ντούμπλιεβιτς να αποχαιρετά μετά από 11 χρόνια τα ανατολικά παράλια της Ισπανίας.
Από τις αφίξεις ξεχωρίζουν οι Οτζελέγιε, Μπράντον Ντέιβις και ο Κάσιους Ρόμπερτσον που έκανε εξαιρετική σεζόν πέρυσι με την Ομπραντόριο. Ένα ρόστερ- μίγμα rookies και έμπειρων παικτών στο επίπεδο της Ευρωλίγκας, που σίγουρα θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής. Δε νομίζω πως θα διεκδικήσει μία θέση στα φετινά playoffs, όμως μπορεί να βρεθεί μια θέση πιο πάνω από αυτή που την τοποθετώ και να «χτυπήσει» τη Ζάλγκιρις.
13. Ζάλγκιρις
Οι Λιθουανοί μπήκαν από το πουθενά στα playoffs πέρυσι και γιατί να μην ονειρεύονται να το κάνουν και φέτος με τον εξαιρετικό Μακσβίτις στον πάγκο. Μοναδικό πρόβλημα ότι η Euroleague έχει δυναμώσει ακόμα περισσότερο και πραγματικά δυσκολεύομαι αυτή τη στιγμή να την τοποθετήσω παραπάνω. Δεν είχε σημαντικές απώλειες (εξαίρεση αυτή της τελευταίας στιγμής με τον Μπραζντέικις), με τον Ναζ Μήτρου-Λονγκ και τον Μάνεκ να έρχονται στο Βίλνιους για να κάνουν τη διαφορά.
Περίπου ίδια ομάδα με πέρυσι και παίκτες όπως ο Έβανς αρκετά πιο έμπειρους. Στα συν ο λιθουανικός κορμός (8 γηγενής παίκτες στο ρόστερ) και όπως προανέφερα στον πάγκο ένας πολύ καλός προπονητής. Με όπλο την ομοιογένεια και την έδρα της η Ζάλγκιρις θα κάνει αρκετές ζημιές και σίγουρα θα παλέψει μέχρι το τέλος για την είσοδο στη δεκάδα, που οδηγεί στο Play-in. Για αρχή θα πρέπει να ξεπεράσει τη Μπάγερν.
12. Μπάγερν
Νομίζω εδώ ο Λάσο επισκιάζει οποιαδήποτε μεταγραφή, ακόμα και αυτή του Ιμπάκα. Η Μπάγερν (και γενικά το γερμανικό μπάσκετ) ξεκινά μία συντονισμένη προσπάθεια ανάπτυξης με σκοπό να πρωταγωνιστήσει στο μέλλον και είμαι αισιόδοξος πως μπορεί να τα καταφέρει. Βέβαια, δεν μπορούμε να πούμε πως δεν το έκανε ήδη τα τελευταία χρόνια. Με τον Τρινκιέρι στον πάγκο έκαναν αρκετά βήματα μπροστά με δύο παρουσίες σε play-off, όμως πέρυσι η 15η θέση αποτέλεσε αποτυχία.
Η μόνη σημαντική απώλεια το φετινό καλοκαίρι είναι αυτή του Ρούμπιτ, με τον Πάμπλο Λάσο να πραγματοποιεί αρκετά ενδιαφέρουσες κινήσεις, όπως ο Κάρσεν Έντουαρντς, ο Φρανσίσκο, ο Ιμπάκα, αλλά και ο Μπολμάρο.
Πολύ δυνατή πρώτη πεντάδα, αλλά καινούρια κατά τα 4/5, με αποτέλεσμα να χρειαστεί χρόνο προσαρμογής σε ένα αρκετά βαρύ πρόγραμμα στο ξεκίνημα της σεζόν. Oι Βαυαροί αναμένεται να είναι τρομεροί στα ριμπάουντ με τα κορμιά που διαθέτουν (στο φιλικό με την Παρτίζαν στο ΟΑΚΑ μάζεψαν 21 επιθετικά), ενώ στο ρόστερ τους υπάρχουν παίκτες που στην καλή τους μέρα μπορούν να «σκοτώσουν» οποιονδήποτε αντίπαλο. Ξαναλέω, όμως, η φετινή Euroleague έχει πολλές καλές ομάδες με την Μπάγερν να ξεκινά από τη 12η θέση και να κοιτά μόνο ψηλότερα.
11. Ερυθρός Αστέρας
10 ήρθαν- 11 έφυγαν, όλοι πρώτης γραμμής. Νέα ομάδα εντελώς με τον ίδιο όμως προπονητή. Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε κάποιες αποχωρήσεις, τότε Καμπάτσο, Βιλντόσα, Πετρούσεφ, Χασάν Μάρτιν και Ντόμπριτς αξίζουν αναφορά, αλλά από τις αφίξεις όλες διεκδικούν τη δική τους μνεία. Μπιέλιτσα, Γκιεντράιτις, Μπολομπόι, Τόμπι, Χάνγκα, Τεόντοσιτς, Σιμόνοβιτς, Νέιπιερ, Νταβίντοβατς και Ντος Σάντος έγιναν κάτοικοι Βελιγραδίου και αφήνουν υποσχέσεις.
Εδώ υπάρχουν δύο θέματα, ένα η ομοιογένεια και πόσο γρήγορα θα έρθει αυτή, δύο η ισορροπία ανάμεσα σε παίκτες που θέλουν τη μπάλα στα χέρια τους. Στο σενάριο που όλα λύνονται ο Ερυθρός ξεκινά από την 11η θέση αλλά καμία έκπληξη δε θα είναι να βρεθεί στο Play-in και να διεκδικήσει ακόμα περισσότερα.
Το όπλο τους; Φυσικά το τρίποντο. Και οι 6 πρωτοκλασάτοι που καλύπτουν τις θέσεις 1-2-3 έχουν στην καριέρα τους ποσοστό άνω του 35% και στη μέρα τους θα θυμίζουν τους Γουόριορς.
Κάτι επίσης σημαντικό το βάπτισμα έμπειρων παικτών (Τεόντοσιτς, Χάνγκα, Μπολομπόι, Τόμπι κ.α.) με νεοφερμένους όπως ο Ντος Σάντος και λιγότερο ο Νέιπιερ. Τέλος, αναφέρω τη γραμμή ψηλών.
Forward: Μίτροβιτς, Μπολομπόι, Μπιέλιτσα (ερωτηματικό διότι δεν δηλώθηκε στο ρόστερ του Ερυθρού Αστέρα για την Εuroleague)
Center: Σιμόνοβιτς, Τόμπι, Κούζμιτς
Λίγο βαρύ θα έλεγε κανείς, αλλά με βάθος. Ο Ερυθρός είναι μεγάλο ερωτηματικό που σίγουρα θα μας εκπλήξει, είτε θετικά-είτε αρνητικά.
10. Μακάμπι
Ξεκινάμε τα πολύ δύσκολα, διότι από εδώ και πέρα μπορεί να μην ισχύσει τίποτα. Θυμίζουμε επίσης, ότι η 10η θέση από φέτος αποκτά νέα σημασία, αφού σε βάζει στη διεκδίκηση των playoffs μέσα από το Play-in. Nα κάνουμε μία παρένθεση λοιπόν και να μιλήσουμε για τον τρόπο διεξαγωγής του τουρνουά. Στα playoff θα προκρίνονται κατευθείαν οι έξι πρώτες ομάδες της κανονικής περιόδου και οι σύλλογοι από το 7 έως το 10 θα μπαίνουν στο Play-in. O 7oς με τον 8ο θα παίζουν μονό παιχνίδι στην έδρα του 7ου, ο νικητής θα μπαίνει στα playoff και θα αντιμετωπίζει κανονικά τον δεύτερο της βαθμολογίας. Αντιστοίχως, ο 9ος θα παίζει μονό παιχνίδι στην έδρα του με τον 10ο, ο ηττημένος θα πηγαίνει σπίτι του, με τον νικητή να παίζει με τον ηττημένο του ματς ανάμεσα στον 7ο και τον 8ο, για την τελευταία θέση των playoffs. Όλα τα παιχνίδια θα γίνουν στις έδρες των ομάδων με το καλύτερο ρεκόρ.
Μετά το διάλλειμα πάμε στη Mακάμπι που την τοποθετώ αρκετά χαμηλά. Όχι ιδαίτερα πράγματα το καλοκαίρι για τους Ισραηλινούς, με την αποχώρηση του Πόιθρες και την έλευση του Κλίβελαντ να ξεχωρίζουν και... μέχρι εκεί. Πέρυσι, δεν τα πήγαν άσχημα, τερμάτισαν 5οι και έχασαν το Final 4 από την Μονακό. 20 νίκες, η 15 όμως εντός έδρας. Είχαν το καλύτερο ρεκόρ ως γηπεδούχοι και γενικά το «Γιαντ Ελιάου» είναι η κινητήριος δύναμη της ομάδας. Φέτος μάλιστα πουλήθηκαν πάνω από 10 χιλιάδες διαρκείας και αναμένονται συνεχόμενα sold out. Φτάνει όμως αυτό;
Το ρόστερ της Μακάμπι δεν τρομάζει, έχει ορισμένες δυνατές μονάδες, έχει μεγάλα κορμιά, έχει τεράστια αθλητικότητα, όμως δεν έχει και ιδιαίτερο βάθος. To second unit θα αντιμετωπίσει αρκετά προβλήματα και οι 15 εντός έδρας νίκες δύσκολα θα επαναληφθούν, αν δε έρθουν και τα ροζ φύλλα αγώνα μακριά από το Ισραήλ τότε η 10η θέση δε μοιάζει με υπερβολή. Σημείο αναφοράς για το σύνολο του Όντετ Κάτας τα ριμπάουντ για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω.
9. Ανατολού Εφές
Και πέρυσι αν την τοποθετούσες ενδέκατη, θα σε περνούσαν για τρελό. Στην τελευταία χρονιά του Εργκίν Αταμάν η Εφές εμφανίστηκε αρκετά κορεσμένη με δύο συνεχόμενες Ευρωλίγκες και μία εξαιρετική χρονιά που κόπηκε στη μέση το 2020. Δεν κατάφερε να ανακάμψει μετά το συνηθισμένο άσχημο ξεκίνημα και έμεινε μακριά από τα playoffs. O προπονητής των επιτυχιών έφυγε για τον Παναθηναϊκό, ο Μίτσιτς για το NBA, ο Ντάνστον για την Βίρτους και ο Σίνγκλετον για το άγνωστο. Ουσιαστικά, από την χρυσή εποχή έχει μείνει μόνο ο Λάρκιν και ο Πλάις.
Στον πάγκο πια ένας rookie (ως πρώτος προπονητής), ο Ερντέμ Τσαν, αλλά πολλά υποσχόμενος όπως φαίνεται. Στο ‘’5’’ αρκετά δυνατή, οι Ντόμπσον-Λάρκιν-Κλάιμπερν έτοιμοι για μεγάλα πράγματα, όμως οι Οζντεμίρογλου-Μπομπουά και Μπράιαντ δεν ακολουθούν το ίδιο. Στα φιλικά δεν εντυπωσίασε και σίγουρα θα χρειαστεί χρόνο με αρκετά νέα παιδιά στη σύνθεσή της στο πέρασμα σε μία νέα εποχή που τη βρίσκει στην 9η θέση, όμως, δεν θα μου κάνει εντύπωση να βρεθεί αρκετά πιο ψηλά τον Απρίλιο. Μεγάλο ερωτηματικό αν θα ταιριάξουν οι Λάρκιν-Ντόμπσον και κατά πόσο ο τελευταίος θα βοηθήσει τους Τούρκους να ξεχάσουν τον Σέρβο προκάτοχό του.
Η συνέχεια στο επόμενο part...