Ο Ολυμπιακός διανύει την χειρότερη του περίοδο τα τελευταία τρία χρόνια και χρειάζεται υπομονή. Αντ’ αυτού τα προβλήματα φέρνουν γκρίνια και η γκρίνια μηδενισμό σε μία στιγμή που χρειάζεται ανασυγκρότηση και όχι κριτική. Υπάρχουν δεδομένα, υπάρχουν και ερωτηματικά για τους Πειραιώτες, που πρέπει να προσέξουν στα επόμενα παιχνίδια, για να μη χρειαστεί να τρέχουν στο τέλος.
Γράφει ο Παναγιώτης Χονδρός
Όλα στραβά και ανάποδα για τους «ερυθρόλευκους», που μοιάζει να συνεχίζουν την κακοδαιμονία από την 21η Μαΐου και τον τελικό της Euroleague. Χωρίς προετοιμασία, αρκετοί παίκτες στην άλλη άκρης της Γης με τις εθνικές τους, αρκετοί τραυματισμοί, επιβάρυνση των υπολοίπων, βαρύ πρόγραμμα και τον Κάνααν να το έχει βρει αθλητικά, αλλά όχι και ψυχολογικά. Τίποτα από όλα αυτά δεν αποτελεί δικαιολογία, παρά μόνο τα γεγονότα και από αυτά κρίνεται και η πραγματικότητα. Είναι ικανές όλες αυτές οι συνθήκες να αλλοιώσουν την εικόνα μίας ομάδας;
Δε μπορείς να είσαι σίγουρος στην απάντηση 100%, γι’ αυτό και δεν χωρά καμία κριτική για το μπάσκετ που αποδίδει ο Ολυμπιακός. Δε γίνεται να βασιστείς σε αυτά τα ελάχιστα ματς και με τα παραπάνω προβλήματα, υπάρχει κίνδυνος να μπεις σε λάθος μονοπάτια. Ενδέχεται, οι Πειραιώτες να έχουν επηρεαστεί σε τεράστιο βαθμό και να συνεχίσουν από εκεί που το άφησαν πέρυσι, από την άλλη μπορεί όταν είναι πλήρεις να συνεχίσουν από εκεί που το άφησαν με την Αρμάνι...
Υπάρχουν και δυο δεδομένα όμως. Ο Σίκμα δεν έχει κουμπώσει με τον ρυθμό του υπόλοιπου ρόστερ. Φαίνεται σαν χαμένος στο γήπεδο, δεν έχει σωστή επιθετική συμπεριφορά (έως και καμία) και είναι ένα κλικ πιο αργός. Κι εδώ όμως υπάρχει αντίρρηση. Δεν έχουμε δει ακόμα το μπάσκετ που θέλει να παίξει ο Μπαρτζώκας φέτος και πως ακριβώς θέλει να κουμπώσει τον Αμερικανό φόργουορντ και με ποιους συμπαίκτες μέσα στο παρκέ, όπως και ποιος θα είναι ο ρόλος του.
Τώρα, αν ο ΜακΚίσικ αργήσει κι άλλο να επανέλθει, θα πρέπει να βρει λύση ο Ολυμπιακός, ακόμα και με μεταγραφή. Θα χρειαστούν βοήθεια οι Γουόκαπ και Γκος στην κατεύθυνση της ομάδας, αλλά πιο σημαντικό από αυτό, είναι ότι ο Σακίλ έχει αποδείξει πως μπορεί να ξεκολλήσει την ομάδα στο καλό βράδυ του. Είτε με μία καλή άμυνα, είτε με ένα εντυπωσιακό κάρφωμα ή μπάσιμο. Στο κομμάτι προσθήκης μπορεί να επανέλθουν οι Πειραιώτες και σε περίπτωση μη προσαρμογής του Σίκμα. Αν και είναι σύλλογος, που εμπιστεύεται το project του, επιμένει και συνήθως δικαιώνεται.
Το δεδομένο που σκέφτονται αρκετοί με το επιθετικό πρόβλημα δεν ισχύει και τόσο. Οι «ερυθρόλευκοι» δεν είχαν πολλές προσθαφαιρέσεις, όμως, έχασαν το πλεονέκτημα αυτό με την μη προετοιμασία. Είναι αδούλευτη η ομάδα, κουρασμένη και χωρίς καθαρό μυαλό, για να λειτουργήσει σωστά στην επίθεση.
Μπορεί να χαθεί η σεζόν στη Euroleague, αν συνεχίσει έτσι ο Ολυμπιακός μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου;
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός λένε, αλλά υπάρχει και το άλλο μισό. Υπάρχουν ήττες που πονάνε (δεν έχει κάνει καμία μέχρι στιγμής ο Ολυμπιακός) και ήττες που είναι στο πρόγραμμα και είναι ανατρέψιμες (και η ήττα από την Μπαρτσελόνα και η ήττα από την Αρμάνι είναι τέτοιες). Με τα προβλήματα που έχουν αυτή τη στιγμή οι νταμπλούχοι θα πρέπει να μην κάνουν καμία από τις πρώτες και μόνο εκτός έδρας από τις δεύτερες, για να μην τρέχουν να καλύψουν μεγάλο κενό μέσα στο 2024. Είναι σύνολο, πάντως, για να πάρει τα αποτελέσματα που χρειάζεται αυτή τη στιγμή. Ακόμα και με όλα αυτά τα θέματα είχε στα χέρια του τη νίκη με την εκπληκτική Μπαρτσελόνα και θα μπορούσε να διεκδικήσει το ματς στο Μιλάνο μέχρι το τέλος, οπότε κάτι δείχνει κι αυτό.
Ελληνικός κορμός
Το ελληνικό μπάσκετ έχει πρόβλημα γενικά στην παραγωγή παικτών τα τελευταία χρόνια και ο Ολυμπιακός έχασε δύο διαβατήρια μέσα στο καλοκαίρι. Το τελευταίο ίσως αναδειχθεί σε μεγαλύτερο θέμα από ότι φαίνεται. Κανείς δεν είναι άξιος θεωρώ να κρίνει κάποιον αθλητή, αλλά αυτή τη στιγμή, πέρα από τον Παπανικολάου και τον Γουόκαπ (ελληνικό διαβατήριο), οι «ερυθρόλευκοι» δεν έχουν άλλον πενταδάτο Έλληνα σε αυτό το επίπεδο. Εδώ δεν είναι μόνο θέμα διαχείρισης στη Basket League και τα λοιπά. Πιστεύω ότι οι ελληνικές ομάδες είναι καταδικασμένες να πετυχαίνουν στην Ευρώπη με έναν κορμό γηγενών παικτών. Το έκανε ο Παναθηναϊκός στα χρυσά του χρόνια (το έχασε στη συνέχεια και θέλει να το ξαναβρεί) το έκανε ο Ολυμπιακός τις 12 τελευταίες σεζόν. Είναι κάτι που θα προβληματίσει στη συνέχεια όμως.
Κριτική και μηδενισμός δεν έχουν ευκρινή όρια
Νομίζω το έχει πει και ο Μπαρτζώκας κάποια στιγμή, πως όταν κερδίζεις είσαι ήρωας, όταν χάνεις δεν κάνεις. Η τελευταία τάση της κριτικής των φιλάθλων του Ολυμπιακού, είναι το «τα ‘λεγα εγώ». Δεν νομίζω, ότι έχει κανείς την ανάγκη να ακούσει ποιος έλεγε τι και για ποιον λόγο, κανείς επίσης δεν έχει την υποχρέωση να διαβάσει αυτές εδώ τις γραμμές. Πρώτον, γιατί οι προπονητές και οι ιθύνοντες ξέρουν καλύτερα από όλους μας, δεύτερον γιατί δεν χρειάζεται να έχετε τόσο την εμμονή να σας πουν «μπράβο το είχατε δει το έργο». Πρέπει κάποια στιγμή οι φίλαθλοι στην Ελλάδα να κάνουν εποικοδομητική κριτική και να αγαπούν την ομάδα τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Να συνεχίσουν με λίγα λόγια να χειροκροτούν μετά από ήττες, όπως έγινε και στο ΟΑΚΑ και στο ΣΕΦ φέτος. Αν και νομίζω, ότι δε θα κρατήσει για πολύ αυτό. Τέλος, να θυμάστε ότι οι σύλλογοι έχουν δικαίωμα και σε μία κακή σεζόν και οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στο λάθος.
Το επιχείρημα ''οι ομάδες είναι ανέτοιμες'' έχει βάση, απλά θα πρέπει να μην το τραβήξουμε για πολύ ακόμα. Όπως και να έχει είναι νωρίς για δάκρυα και ο Ολυμπιακός θα κριθεί, όταν φτάσει να είναι πλήρης και σωματικά σε καλή κατάσταση.
Υ.Γ. Ο Κάνααν είναι εκπληκτικός φέτος, αλλά κρεμάει την ομάδα του σε δύο παιχνίδια. Παίρνει ρυθμό με την Μπαρτσελόνα και κάνει δύο φάουλ, χθες αποβάλλεται πριν τελειώσει το πρώτο ημίχρονο και ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να διεκδικήσει το παιχνίδι ο Ολυμπιακός. Πρέπει να το κοιτάξει και αυτός και ο προπονητής το συγκεκριμένο θέμα.