Euroleague Power Rankings: Οι «ταχύτητες», τα φαβορί και τα «μαύρα» άλογα

Η μέρα που όλοι περιμέναμε έφτασε! Η έναρξη της σεζόν στην Euroleague απέχει μερικές ώρες και δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή από το να ρίξουμε μία σφαιρική ματιά στις φετινές ομάδες. Αναλύει ο Θάνος Σολούκος. 

Εξάδα «κλειδωμένη»;

Δεν το λέω εγώ, όλη η Ευρώπη το λέει! Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός εκκινούν την σεζόν από την pole position, έχοντας ταράξει τα νερά της Euroleague το καλοκαίρι και προσθέτοντας στο ρόστερ τους παίκτες οι οποίοι είναι ικανοί να αλλάξουν τα δεδομένα στη διοργάνωση. Πλέον η… μπάλα είναι στα χέρια των Εργκίν Αταμάν και Γιώργου Μπαρτζώκα για να δούμε αν θα καταφέρουν να διαχειριστούν αρμονικά όλους τους αστέρες που διαθέτουν για να οδηγήσουν τις ομάδες τους στην «γη της επαγγελίας». Από την εξάδα πάντως, ίσως και από την τετράδα που δίνει το πλεονέκτημα έδρας στα πλέι-οφ, προσωπικά δεν μπορώ να τους δω να βγαίνουν τους «αιώνιους» ακόμη και αν, χτυπήστε ξύλο, έχουν του κόσμου τους τραυματισμούς.

Από την εξάδα δεν μπορεί να βγει ούτε η περσινή ημι-φιναλίστ Φενέρμπαχτσε, η οποία έφερε στην Πόλη παικταράδες και παρά την απώλεια του Καλάθη, ο Γιασικεβίτσιους έχει μπόλικη «αστερόσκονη». Γουέιντ Μπόλντγουιν, Μπόνζι Κόλσον, Νικολό Μέλι και προσφάτως Μπόμπαν Μαριάνοβιτς είναι μεταγραφές που ανεβάζουν αυτόματα επίπεδο οποιαδήποτε ομάδα. Στόχος φυσικά μόνο η κούπα, όπως και για την Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία πέρσι δεν κατάφερε να κάνει το back to back «πληρώνοντας» την κατάρα της 1 ης θέσης στην Regular Season. 

Χωρίς Γιαμπουσέλι, Πουαριέ και κάποιες από τις παλιοσειρές (Γιούλ παρών πάντως), αλλά με αρκετά δυνατό λίφτινγκ και αδιαμφισβήτητη ποιότητα.Ένα σκαλί πιο κάτω στα δικά μου μάτια Μονακό και Μπαρτσελόνα με πολύ μεγάλες αλλαγές. Φουρκάν Κορκμάζ και Κέβιν Πάντερ οι δύο πιο ηχηρές μεταγραφές για τις δύο ομάδες, με την επιστροφή στο Final-Four να είναι ο μεγάλος στόχος μετά τα περσινά χαμένα Game 5 εντός έδρας με Φενέρμπαχτσε και Ολυμπιακό, αντίστοιχα. Εκτός εξάδας δύσκολα πάντως, εκτός και αν δούμε ωραία πραγματάκια από κάποια εκ των Παρτίζαν, Εφές και ποιος ξέρει ποια άλλη…

Ο κακός χαμός για τα πλέι-ιν

Dogfight που θα έλεγαν και στην Αμερική! Από την 7η θέση και κάτω ταπράγματα περιπλέκουν και μόλις τέσσερις θέσεις οδηγούν στην postseason μέσω των πλέι-ιν. Ένα φορμάτ που μας ήρθε από την Αμερική και πέρσι στην πρώτη σεζόν εφαρμογής του πήγε μυθικά καλά. Ματς με ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο λεπτό της Regular Season και πολλά κομπιουτεράκια τα οποία βγήκαν για τα πλασαρίσματα και τις ισοβαθμίες. 

Κάθε χρόνο έχει ρόστερ για ψηλά και κάθε χρόνο απογοητεύει. Όμωςφέτος νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να μας εκπλήξει ευχάριστα. Αν δεν είχε τον Μεσίνα προπονητή θα μπορούσα με αυτό το ρόστερ να δω τοΜιλάνο ακόμα και να κάνει την έκπληξη για 6άδα. Με όλο τον σεβασμό στον θρύλο-προπονητή της Euroleague αλλά πλέον οι καιροί έχουν αλλάξει και όπως γράφει και ο Μάικ Τζέιμς στο Twitter του ανά τακτάχρονικά διαστήματα: «Στην Ευρώπη κάνετε το λάθος να μπερδεύεται το παρελθόν με το παρόν, δεν έχει σημασία τι είχε συμβεί παλιότερα, αλλά τι θα συμβεί τώρα». Νίμπο, ΜακΚόρμακ, Κοζέρ, Ντιμιτρίεβιτς,Αρμόνι Μπρουκς είναι στοχευμένες μεταγραφές που μαζί με την επιστροφή του Ζακ ΛεΝτέι δημιουργούν «υπεροπλία» στα forward.Μην ξεχνάμε υπάρχουν και οι κύριοι Σέιβιον Σιλντς και Νίκολα Μίροτιτς. Dark horse για μένα μαζί με Εφές και Παρτίζαν. 

Νέο ρόστερ για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς με παικταρά Κάρλικ Τζόουνςνα παίρνει τη μπαγκέτα στα χέρια του και αν αυτό το μείγμα «δέσει»μπορεί να ταράξει τα νερά της διοργάνωσης. Γράφω όμως «αν» και με το «αν» δεν γράφεται ιστορία. Για την Εφές του αγαπημένου Σέιν Λάρκιν ισχύουν παρόμοια πράγματα. Αν δέσουν αρμονικά Πουαρίε καιΝουόρα μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά.

Τέταρτη ομάδα σε αυτό το 7-10 στο δικό μου μυαλό είναι η Μακάμπι. Πέρσι 7 η αν δεν είχε τραυματιστεί ο Γουέιντ Μπόλντγουιν στη σειρά με τον Παναθηναϊκό πιθανότατα θα είχε γραφτεί διαφορετικά η σεζόν. Φέτος όμως έχασε τους τέσσερις καλύτερους παίκτες της και πάλι θα παίζει μακριά από το Ισραήλ. Μόνο τρελός θα την έβαζε και πάλι εντός πλέι-ιν αλλά τρέφω μεγάλο σεβασμό για τον κόουτς Όντεντ Κάτας αλλά και για τον δεινό σκόρερ Τζόρνταν Λόιντ, ο οποίος αναμφίβολα αδικήθηκε τα τελευταία χρόνια στη Μονακό του Τζέιμς.

Ερυθρός Αστέρας και Βίρτους Μπολόνια θα παλέψουν μέχρι τέλους, πιθανώς να καταφέρουν να μπουν στα πλέι-ιν στην ισοβαθμία ή με μία νίκη διαφορά. Ειδικά οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πολύ καλό ρόστερ, αλλά πολύ μεγάλο. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Βλέπω ένα κενό στο «5» και θέλω πολύ να δω την revenge season του Αζάια Κάνααν μετά το«σίριαλ» με τον Ολυμπιακό το καλοκαίρι και τις δηλώσεις των δύο πλευρών.

Μπασκόνια, Μπάγερν και Ζάλγκιρις έρχονται λίγο πιο κάτω. Φοβεροίπροπονητές Λάσο, Χέρμπερτ και Τρινκιέρι αλλά τα ρόστερ έχουναδυναμίες σε σχέση με τις από πάνω ομάδες. Θα παλέψουν μέχρι τηνπροτελευταία – τελευταία αγωνιστική αλλά πολύ δύσκολα θακαταφέρουν να βρεθούν στα πλέι-ιν. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει ότι θαείναι εύκολη λεία ή ότι αν φορμαριστούν και ρολάρουν δεν μπορούν νακάνουν την υπέρβαση.

Οι φτωχοί συγγενείς

Παρί, Βιλερμπάν και Άλμπα θα είναι οι φτωχοί συγγενείς της διοργάνωσης. Ειδικά η γερμανική ομάδα έχει ρόστερ που το Eurocup πολύ δύσκολα θα το κατακτούσε. Οι δύο γαλλικές θα κάνουν τις «κηδείες» τους εντός έδρας αλλά έχουν σοβαρά ερωτηματικά. Η Παρί έρχεται ως νεοφώτιστη, κράτησε τον κορμό που την έφερε στη κορυφή του Eurocup, αλλά η μετάβαση στο Euroleague επίπεδο ακόμη και για τους σταρ, Τι Τζέι Σορτς - Ναντίρ Χιφί δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Θα μου προξενήσει μεγάλη εντύπωση αν κάποια από τις τρεις κάνει την έκπληξη και παλέψει έστω για τα πλέι-ιν της διοργάνωσης, όμως αυτή είναι η Euroleague και το μότο ότι κάθε παιχνίδι μετράει δεν βγήκε τυχαία.

Προσδεθείτε και ετοιμαστείτε για πτήση!