Μ' όποιον αράζω αναλύει δικαστήρια

Τραγικό ότι ακόμα ένα ντέρμπι θα κριθεί στα δικαστήρια, τραγικότερο πως το γουστάρουμε κιόλας σαν λαός. Έχει χαθεί η μπάλα και δυστυχώς θα τη βρούμε στα πόδια του εισαγγελέα, παρά στα γήπεδα.

Γράφει ο Παναγιώτης Χονδρός

Παραφράζω τους στίχους του Τζαμάλ και εξηγώ. Το βράδυ της 22ης Οκτωβρίου κάποιοι πήγαν γήπεδο, άλλοι σε σπίτια φίλων, ορισμένοι σε καφετέριες, όλοι όμως για έναν σκοπό. Να δούμε τις δύο μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας να κοντράρονται και μάλιστα με τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Όλοι επίσης παρακολουθήσαμε μόνο 49 λεπτά, αφού ένας από εμάς είχε την απίστευτη ιδέα να πανηγυρίσει το γκολ πετώντας μια κροτίδα. Η οποία μάλιστα τραυμάτισε και παίκτη ή τουλάχιστον τον σόκαρε για να σας καλύψω όλους. 

Τώρα να κάτσουμε να αναλύσουμε το τι και πως δεν έχει ουσία, διότι σαφώς και είναι καταδικαστέο όλο αυτό και κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει, ΟΡΙΣΤΙΚΑ. 

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός δεν έλυσαν τις διαφορές τους στο γήπεδο και αποφάσισαν να πάνε δικαστικώς. Εταιρείες είναι, έχουν δικαίωμα να λύσουν τη θέματά τους στις αίθουσες των δικαστηρίων, όπως το έχουν όλα τα φυσικά και νομικά πρόσωπα. Από εκεί και πέρα χαλάει το πράγμα και συνήθως σταδιακά.

Σε τέτοιες περιπτώσεις αρχικά έχουμε τις δηλώσεις από παράγοντες και στελέχη των ομάδων, στη συνέχεια αναλαμβάνει η τηλεόραση και αφού έχεις κοιμηθεί και ξυπνήσει παίρνει σκυτάλη το ραδιόφωνο. Εντωμεταξύ καλώς ή κακώς (σαφώς κακώς) τα περισσότερα Μέσα ανήκουν σε ιδιοκτήτες ομάδων, οπότε μία 100% αντικειμενική άποψη δε θα ακούσεις. Ταυτόχρονα, ανάλογα με το πόσο κριτική ικανότητα διαθέτει ο καθένας, θα επηρεαστεί και σε ένα επίπεδο, οπότε πάμε στο απόγευμα που θα διαβάσεις το συμπέρασμα στα social media από γνωστούς και μη.  

Και κάπως έτσι φτάνουμε στην ημέρα εκδίκασης από το Πρωτοβάθμιο Μονομελές Πειθαρχικό όργανο της Super League. Και να φανταστείτε στη σχολή δημοσιογραφίας βαριόμουν στο αθλητικό δίκαιο...Τελικό Champions League να είχαμε, τέτοια κάλυψη από τα site δε θα υπήρξε. Κανονική περιγραφή της διαδικασίας λεπτό προς λεπτό και συνδέσεις επί συνδέσεων και από κάτω μαναφούκι. Και θα μου πεις δεν πρέπει να ενημερωθούμε; Σαφώς, αλλά κάπου ξέφυγε το πράγμα θεωρώ. Μέχρι και άρθρα ανάλυσης νόμων είχαμε, λες και ξεκινάμε τη νομική.

Το τραγικό είναι ότι δεν φταίνε τα Μέσα όμως. Αν δεν υπήρχε το ενδιαφέρον, δε θα είχαμε και την ανάλογη προβολή. Και μιλάμε ορισμένοι «καίγεστε» να μάθετε κάθε λέξη των δικηγόρων, κάθε έγγραφο που θα καταθέσουν. Στη συνέχεια το ψάχνετε και το συζητάτε κιόλας. Το περιβόητο άρθρο 24 του Πειθαρχικού Κώδικα της ΕΠΟ έχει γίνει κομμάτι της ζωής μας τις τελευταίες μέρες. Ας πούμε, άκουγα ραδιόφωνο χθες και ένας κύριος (που δήλωσε δικηγόρος) βγήκε να μας το αναλύσει και ο «καημένος» ο δημοσιογράφος το έψαξε για να μπορέσει να πάρει μέρος στη συζήτηση. ΔΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΠΙΑ. Εντωμεταξύ ενδιάμεσα έχουμε παίξει ευρωπαϊκούς αγώνες, μία επιπλέον αγωνιστική στη Super League και ακόμα ένα «αιώνιο» ντέρμπι στο μπάσκετ, αλλά σιγά...Σκοπίμως δεν αναφέρω και τις ιατρικές γνώσεις αυτής της χώρας, καθώς και τις αμέτρητες εμπειρίες των συμπολιτών μας από επισκέψεις σε ΩΡΛ, που έχουμε την τύχη να μάθουμε τις τελευταίες ημέρες. 

Το θέατρο του παραλόγου ολοκληρώνεται με τα πανηγύρια. Οι μεν χαίρονται που πήραν το ματς στα χαρτιά, οι δε τους λένε έχουμε καθυστερήσεις στο στάδιο «Εφετείο» και ίσως κάνουμε την ανατροπή. Κάπου εδώ θα ασπαστώ την άποψη του Ντέμη Νικολαΐδη, που υποστήριξε ότι οι ομάδες πρέπει να τιμωρούνται για τέτοιες πράξεις, όμως οι αγώνες είναι σωστό να κρίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Τώρα είναι αργά όμως, αφού ο νομοθέτης δεν το προέβλεψε από την αρχή. 

Όπως και να 'χει, όποια απόφαση και να παρθεί πάλι για τα δικαστήρια και για τους νόμους θα μιλάμε. Μόνο μη μας μείνει συνήθεια και ζητάμε ενίσχυση των νομικών ομάδων στην καλοκαιρινή μεταγραφική περίοδο. Το άθλημα μπαίνει στην άκρη και δυστυχώς θα κάνουμε καιρό να το πιάσουμε ξανά. Αυτά, πάμε να μελετήσουμε τον Κανονισμό.