Το τριήμερο χαράς, λύπης και... τρόμου
Όλα όσα είδε από την δική του ματιά αυτό το τριήμερο ο Σπύρος Γραμμένος.
Ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης και κυπελλούχος Ελλάδος στο ποδόσφαιρο. Με το σπαθί της η ομάδα του Εργκίν Αταμάν βρίσκεται, στην κορυφή της Ευρώπης. Ωστόσο πριν περάσουμε στους πανηγυρισμούς, πάμε να δούμε λίγο τι έγινε το τριήμερο που μας πέρασε.
Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού και άλλο ένα γιατί στον «ερυθρόλευκο» σύλλογο
Ο Ολυμπιακός βρέθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά στο Final-4 στην Euroleague. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε να αντιμετωπίσει την Ρεάλ Μαδρίτης, όπου δυστυχώς... δεν τα κατάφερε. Κακά τα ψέματα γνωρίζαμε όλοι μας φέτος πως ο Ολυμπιακός ήταν δύσκολο να κάνει το κάτι παραπάνω, ενώ την περσινή χρονιά, έχασε δύο «κορμούς» του (Σλούκα και Βεζένκοφ). Παρόλα αυτά αξίζουν πολλά συγχαρητήρια γιατί ενώ, όλοι τους είχαν κάνει στην άκρη φέτος έχει καταφέρει να πάρει δύο εγχώριους τίτλους και να βρίσκεται μέσα στο πρωτάθλημα, θέλοντας φυσικά να το κατακτήσει και αυτό. Ενώ μάλιστα κατέκτησε την τρίτη θέση στον μικρό τελικό κόντρα στην Φενέρ.
Τα επεισόδια στο Βερολίνο
Τώρα πάμε λίγο στο εξωαγωνιστικό κομμάτι, όπου εκεί είδαμε πολλά πράγματα. Τόσο από την πλευρά των οπαδών της Φενέρ έξω από την «Uber Arena», αλλά άλλο τόσο και στο μεταξύ των «αιωνίων» μονομαχία. Καταστάσεις που τις έχουμε ζήσει και να λέμε και την αλήθεια... πολύ πιθανόν να τις ξανά ζήσουμε εάν δεν αλλάξει κάτι σύντομα. Το χειρότερο από όλα αυτή την φορά είναι, πως όλα αυτά έγιναν εκτός Ελλάδας. Άνθρωποι πάλεψαν ξανά για την ζωή τους και ο λόγος... η στρογγυλή «θεά». Ενώ ο αθλητισμός πρέπει να μας ενώνει, κάποιοι τον εκμεταλλεύονται για άλλους σκοπούς. Εντάξει δεν θέλω να αναφερόμαστε μόνο στο μεταξύ των δύο ελληνικών ομάδων, είδαμε και από την πλευρά των οπαδών της Φενέρ, μέχρι και παιδιά να βρίσκονται τραυματίες μετά από την επίθεση των Τούρκων.
Ο τελικός κυπέλλου και ο τραμπουκισμός στην Φραπάρ
Ελλάδα μου το μεγαλείο σου.... από που να αρχίσω και που να τελειώσω, για αυτό το παιχνίδι. Εντάξει το κομμάτι του κόσμου νομίζω έχει συζητηθεί άπειρες φορές. Ωστόσο στο παιχνίδι τι να σχολιάσει κανείς; Είδαμε πως ήταν δύσκολο και οι δύο ομάδες να βρουν ρυθμό από την στιγμή μάλιστα, όπου η Γαλλίδα διαιτητής έβαζε την σφυρίχτρα στο στόμα με το παραμικρό.
Από την άλλη δεν νομίζω να αδικήθηκε ιδιαίτερα κάποια ομάδα. Δεν υποστηρίζω ούτε τον Παναθηναϊκό αλλά ούτε και τον Άρη, όμως δεν νομίζω πως έπρεπε να γίνει τόση βαβούρα για τις κάρτες που βγήκαν. Πιο συγκεκριμένα εδώ αναφέρομαι στο κομμάτι του Άρη. Όλα καλά και ωραία με τον τελικό να κλείνει με δραματικό φινάλε. Παρόλα αυτά μετά την λήξη του αγώνα είδαμε ξανά εικόνες... ντροπής για το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ας μην απορήσουμε εάν δεν ξανά δούμε την UEFA να μας στέλνει ξένους διαιτητές. Ανεπίτρεπτη η στάση του προέδρου του Άρη που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και μαζί με το σταφ της ομάδας κυνήγησε, την Γαλλίδα διαιτητή ώσπου να την βάλουν στα αποδυτήρια.
Το γλυκό φινάλε για την ομάδα του πλέον... Επτάστερου
Τουλάχιστον ας κλείσουμε με τον πιο ωραίο τρόπο αυτό το opinion. Όπως αναφέραμε παραπάνω ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, για να λέμε και του «στραβού το δίκιο» έριξε πολλά χρήματα στην ομάδα. Μία ομάδα που την περσινή σεζόν δεν είχε στον «ήλιο μοίρα», βγαίνοντας 17η στην Euroleague φέτος κατάφερε να την κατακτήσει.
Πρωταγωνιστής ήταν ο... Κώστας Σλούκας. Ο Έλληνας μπασκετμπολίστας των «πρασίνων» είχε ακούσει τα πάντα πηγαίνοντας στον Παναθηναϊκό, από τον Ολυμπιακό. Παρόλα αυτά ο Σλούκας πήρε στις πλάτες του την ομάδα και κατάφερε να σηκώσει την Euroleague, ενώ μάλιστα βγήκε και MVP. Ευχή όλων μας και του χρόνου να δούμε ξανά και τις δύο Ελληνικές ομάδες, να φτάνουν μέχρι το Final-4 και μία από αυτές να το κατακτήσει, ανεξαρτήτως χρώματος.