Ο παίκτης-κλειδί στα… πέτρινα χρόνια της ΑΕΚ της Γ’ και Β’ Εθνικής, ο Ίβαν Μπρέτσεβιτς, μίλησε αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και την σπουδαία καριέρα του, για την αγάπη που έχει για την Ένωση, αλλά και για τον σκληρό τραυματισμό του που τον ανάγκασε να σταματήσει το ποδόσφαιρο.

Η ΑΕΚ σε όλα τα χρόνια της Ιστορίας της έχει φτιάξει αρκετούς… μύθους, ειδικά στην θέση του σέντερ φορ. Ένας από αυτούς στα δύσκολα χρόνια της Γ’ και Β’ Εθνικής, ήταν ο Ίβαν Μπρέτσεβιτς. Ο Κροάτης επιθετικός, μίλησε αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και στον Δημήτρη Δράκο για την αγάπη που έχει πια για τους «κιτρινόμαυρους» και για την περιπέτειά του με τον τραυματισμό που τον ανάγκασε να αποσυρθεί.

Ο Μπρέτσεβιτς, σε 26 συμμετοχές με την ΑΕΚ, κατάφερε να σκοράρει 22 γκολ, ενώ ήταν από τα βασικά μέλη στην άνοδο της Ένωσης από την Β’ Εθνική στην Super League, το 2015-16.

Αναλυτικά η συνέντευξη του Ίβαν Μπρέτσεβιτς στο Mpaladofatses.gr

-Πώς ξεκινήσατε την ποδοσφαιρική σας καριέρα και ποιος ήταν ο άνθρωπος που σας βοήθησε;

«Έπαιζα σε έναν μικρό σύλλογο στη γενέτειρά μου μέχρι τα είκοσι μου χρόνια και ταυτόχρονα δούλευα σε μια εταιρεία όπου εργαζόταν ο κύριος Κρίστο Μπγιέλιτς και με ρώτησε αν θα έπαιζα σοβαρά ποδόσφαιρο. Μετά από αυτό πήγα για δοκιμή στην Χιτ Γκόριτσα, η οποία έπαιζε τότε στο πρώτο πρωτάθλημα της Σλοβενίας. Εκεί έδειξα τον εαυτό μου και μετά τη δοκιμή ο σύλλογος υπέγραψε συμβόλαιο μαζί μου. Έτσι, η ποδοσφαιρική μου ιστορία είχε πολύ περίεργα μονοπάτια, αλλά στο τέλος κατάφερα να πραγματοποιήσω το παιδικό μου όνειρο να γίνω επαγγελματίας παίκτης».

-Κοιτάζοντας πίσω στην καριέρα σας, ποιες στιγμές ξεχωρίζουν ως οι πιο καθοριστικές ή σημαντικές για εσάς;

«Οι πιο σημαντικές στιγμές είναι σίγουρα η κατάκτηση του πρωταθλήματος με την ΑΕΚ και η επιστροφή στη Super League, αλλά το πιο σημαντικό πράγμα για μένα είναι η νοοτροπία του νικητή που απέκτησα παίζοντας για έναν τόσο μεγάλο σύλλογο».

-Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις σας από την θητεία σου στην ΑΕΚ;

«Οι πιο έντονες αναμνήσεις μου από την εποχή της ΑΕΚ είναι οι άνθρωποι με τους οποίους έπαιζα και έκανα παρέα εκείνη την εποχή, γιατί εκτός από σπουδαίοι επαγγελματίες, ήταν και καλοί άνθρωποι. Θα θυμάμαι πάντα τους φιλάθλους που στήριξαν την ομάδα και εμένα μετά από σοβαρούς τραυματισμούς».

-Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία του να βοηθήσετε την ΑΕΚ να επιστρέψει στις κορυφαίες κατηγορίες του ελληνικού ποδοσφαίρου;

«Το να παίζω στην ΑΕΚ ήταν μια σπουδαία εμπειρία και το να είμαι μέλος αυτής της ομάδας ήταν μεγάλη τιμή για μένα. Προσπαθούσα πάντα να δίνω το μέγιστο για την ομάδα και για τους ανθρώπους της ΑΕΚ γιατί η Ένωση το αξίζει. Εκείνη την περίοδο υπήρχε μεγάλη πίεση στην ομάδα γιατί έπρεπε να την επαναφέρουμε εκεί που ανήκει το συντομότερο δυνατό και παρά τα όσα έγιναν καταφέραμε να το κάνουμε».

-Ποιος αντίπαλος ή αμυντικός σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών σου χρόνων;

«Στην καριέρα μου έπαιξα με πολλούς καλούς αντιπάλους, αλλά αυτός που έμεινε περισσότερο στη μνήμη μου ήταν ο Τόμας Ρέπκα, ο οποίος με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι αν ήθελα να παίξω σοβαρό ποδόσφαιρο, έπρεπε να δουλέψω πολύ πάνω στον εαυτό μου, γιατί είχα μια μονομαχία εναντίον του στην οποία νόμιζα ότι είχα χτυπήσει σε τοίχο λόγω του πόσο δυνατός ήταν».

-Υπήρχαν κάποιοι επαγγελματικοί στόχοι ή φιλοδοξίες που νιώθετε ότι δεν μπορέσατε να εκπληρώσετε λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων;

«Ο ανεκπλήρωτος στόχος μου είναι σίγουρα να παίξω στη Super League με την ΑΕΚ. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μείνω στην ΑΕΚ όσο περισσότερο μπορούσα και έτσι συμπεριφέρθηκα στο γήπεδο, αλλά δυστυχώς ο τραυματισμός ήταν χειρότερος».

-Πώς αντιμετωπίσατε ψυχολογικά και συναισθηματικά τον τραυματισμό που τελικά έβαλε τέλος στην επαγγελματική σας καριέρα;

«Ήταν πολύ δύσκολο για μένα να αποδεχτώ ότι δεν θα ξαναπαίξω ποδόσφαιρο γιατί το ποδόσφαιρο ήταν η ζωή μου. Ψυχολογικά, μου πήρε μερικά χρόνια για να καταλάβω πραγματικά ότι έπρεπε να προχωρήσω και να βρω έναν νέο δρόμο για τον εαυτό μου, επειδή λόγω ενός τραυματισμού είχα απομακρυνθεί από το ποδόσφαιρο και τους φίλους μου από την εποχή του ποδοσφαίρου, κάτι που δεν ήταν καλό. Ήταν μια πραγματικά δύσκολη περίοδος, αλλά οι οπαδοί μου με βοήθησαν πολύ και μου έστειλαν πολλά μηνύματα ενθάρρυνσης και δεν μπορώ παρά να τους ευχαριστήσω γι’ αυτό».

-Υπήρξε ποτέ ένα σημείο που σκεφτήκατε να επιχειρήσετε την επιστροφή σας στο ποδόσφαιρο;

«Δεν προσπάθησα να επιστρέψω γιατί το γόνατό μου δεν ήταν αρκετά καλό για κάτι σοβαρό. Έπαιξα για μισή σεζόν σε έναν σύλλογο από την πόλη μου γιατί είχε προβλήματα και ήταν υποψήφιος για υποβιβασμό από την 3η κατηγορία, αλλά στο τέλος καταλήξαμε στο πάνω μέρος του πίνακα. Μετά από αυτό έπαιξα στους βετεράνους όπου έγινα πρωταθλητής Κροατίας και μετά από αυτό σταμάτησα να παίζω και άρχισα να προπονώ».

-Τι σας έλειψε περισσότερο μετά την αποχώρησή σας από το ποδόσφαιρο;

«Μου έλειψε περισσότερο η αδρεναλίνη και η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα των αγώνων της ΑΕΚ».

-Τι σημαίνει η ΑΕΚ για εσάς σήμερα, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο;

«Η ΑΕΚ είναι η πιο όμορφη ιστορία στην επαγγελματική μου καριέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Η ΑΕΚ σημαίνει πολλά για μένα γιατί δεν είχα ποτέ στη ζωή μου τόση υποστήριξη όσο είχα από τον σύλλογο και τους φιλάθλους. Σήμερα είμαι… ΑΕΚΑΡΑ και υποστηρίζω την Ένωση, παρακολουθώ τι συμβαίνει στον σύλλογο και παρακολουθώ τους αγώνες».

-Ποια ήταν η εντύπωσή σας από την κουλτούρα του ελληνικού ποδοσφαίρου και την ατμόσφαιρα στα ελληνικά γήπεδα;

«Προσωπικά μου αρέσει πολύ η κουλτούρα του ελληνικού ποδοσφαίρου γιατί κάθε αγώνας είναι ένας αγώνας για τον εαυτό του, το σκληρό ποδόσφαιρο παίζεται σε υπερφορτωμένα γήπεδα με παθιασμένους φιλάθλους».

-Διατηρείτε ακόμη δεσμούς με την ομάδα ή τους πρώην συμπαίκτες σου;

«Είμαι σε επαφή με μερικούς ανθρώπους στον σύλλογο, πολλοί άνθρωποι έχουν αλλάξει, οπότε ειλικρινά έχω όλο και λιγότερες επαφές, αλλά είμαι σε επαφή με μερικούς από τους πρώην συμπαίκτες μου και έχω συναντηθεί ακόμη και με κάποιους από αυτούς».

-Θα σκεφτόσασταν να επιστρέψετε στην Ελλάδα σε ρόλο που δεν είναι αγωνιστικός, όπως προπονητής, σκάουτερ;

«Θα ήθελα οπωσδήποτε να επιστρέψω στην Ελλάδα ως προπονητής, διότι αυτή τη στιγμή έχω άδεια Uefa A και έχω εγγραφεί στην Uefa elite youth A, οπότε επενδύω πολλά στις προπονητικές μου γνώσεις. Είμαι προπονητής της ανώτερης ομάδας της ΝΚ Μπίγιε στην 3η κατηγορία Κροατίας. Αλλά από αυτή τη σεζόν θα αρχίσω να εργάζομαι στην ακαδημία και ο στόχος είναι να αναλάβω την επόμενη σεζόν την ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Προσπαθώ να χτίζω τις γνώσεις και την εμπειρία μου βήμα-βήμα, οπότε ποιος ξέρει τι θα συμβεί μια μέρα».

-Πώς ήταν η ζωή σας μετά την αποχώρησή σας από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;

«Μετά το ποδόσφαιρο, άρχισα να εργάζομαι στην επιχείρηση πώλησης αλκοολούχων ποτών και κρασιού, ενώ παράλληλα ασχολούμαι με την προπονητική στην 3η κατηγορία της Κροατίας και ο στόχος μου του χρόνου είναι σίγουρα να γίνω προπονητής ομάδων νέων στην πρώτη κατηγορία».

-Έχουν αλλάξει οι προτεραιότητές σας ή η άποψή σας για το ποδόσφαιρο μετά την αποχώρησή σας;

«Τώρα που είμαι προπονητής εδώ και 5 χρόνια, το όραμά μου για το παιχνίδι έχει αλλάξει εντελώς και σίγουρα έχω περισσότερες γνώσεις. Όταν είσαι παίκτης, σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου και το παιχνίδι σου, αλλά όταν είσαι προπονητής, βλέπεις την ευρύτερη εικόνα».

-Ποια συμβουλή θα δίνατε σε νέους παίκτες που μόλις ξεκινούν την επαγγελματική τους πορεία;

«Θα συμβούλευα τους νέους παίκτες να είναι ταπεινοί και να έχουν μεγάλη δίψα για επιτυχία. Επειδή κάποιος που διψάει για επιτυχία δεν θα τα παρατήσει ποτέ».

-Πόσο σημαντική είναι η ψυχική δύναμη και ανθεκτικότητα στην καριέρα ενός επαγγελματία αθλητή;

«Η ψυχική δύναμη κάνει τη διαφορά στον επαγγελματικό αθλητισμό, διότι είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο που μας βγάζει τους αθλητές από δύσκολες στιγμές».

-Ποιο είναι ένα μάθημα που σας δίδαξε το ποδόσφαιρο και σας ακολουθεί στη ζωή σας πέρα από το άθλημα;

«Το ποδόσφαιρο με δίδαξε ότι όλα είναι δυνατά αν δουλέψεις σκληρά».