Η ΑΕΚ «κλείνει» στις 13 Απριλίου τα 101 χρόνια ιστορίας της και ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, πρώην τερματοφύλακας της Ένωσης, μιλάει στους Mpaladofatses.gr για την εμπειρία του στην ομάδα.

Η 13η Απριλίου για τους φίλους της ΑΕΚ, είναι μία ξεχωριστή ημέρα, καθώς η αγαπημένη τους ομάδα «κλείνει» τα 101 χρόνια ζωής. Έτσι, ο Δημήτρης Κωνσταντόπουλος, μέλος της Ένωσης από το 2011 έως το 2013, μίλησε στους Mpaladofatses.gr και στον Δημήτρη Δράκο για τους «κιτρινόμαυρους» και πώς έζησε στην Αθήνα τις δύο σεζόν.

-Πώς ήταν τα εφηβικά σας χρόνια στην Θεσσαλονίκη και γιατί αποφασίσατε να φύγετε στο εξωτερικό σε νεαρή ηλικία;

«Αρχικά εγώ ξεκίνησα στον Μέγα Αλέξανδρο Θεσσαλονίκης, μετά πήγα στο ΑΟ Αμπελοκήπων και έπειτα επαγγελματικά υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με την Καλαμάτα σε ηλικία 18 ετών και έμεινα εκεί 3,5 χρόνια με έναν ενδιάμεσο δανεισμό στο Αιγάλεω, την σεζόν που ανέβηκε στην Α’ Εθνική».

«Έφυγα σε νεαρή ηλικία για το εξωτερικό και την Πορτογαλία για λογαριασμό της Φαρένσε. Τα πρώτα χρόνια μακριά από την Ελλάδα ήταν δύσκολα, ειδικά στην Πορτογαλία, γιατί είναι μία περίεργη γλώσσα που δεν την μιλούσα. Όπως και το θέμα της προσαρμογής μου στο κλίμα της ομάδας δεν ήταν τόσο εύκολο, διότι ο τρόπος ζωής είναι εντελώς διαφορετικός. Ωστόσο, όταν έχεις… τρέλα με το ποδόσφαιρο και θες να παίζεις, ξεπερνάς αυτά τα προβλήματα».

Ποιον είχατε ίνδαλμα στην μικρή σας ηλικία;

«Η αλήθεια είναι πως όλοι έχουμε ινδάλματα σαν μικρά παιδιά, τα οποία μας βοηθάνε να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα. Εγώ μεγαλώνοντας είχα ως παράδειγμα τον Πίτερ Σμάιχελ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Έντουιν Φαν Ντε Σαρ που ήταν και οι δύο κορυφαίοι τερματοφύλακες. Οι γονείς μου δεν ήταν ποτέ εμπόδιο στα όνειρά μου και αυτό ήταν το πιο σημαντικό, γιατί όπως εγώ στερούμουν πράγματα για να γίνω ποδοσφαιριστής, έτσι και εκείνοι».

Πώς πήρατε την απόφαση μετά από μία σπουδαία καριέρα στο εξωτερικό να γυρίσετε στην Ελλάδα για την Κέρκυρα;

«Το συμβόλαιό μου στην Κόβεντρι είχε τελειώσει και ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό στην καριέρα μου. Τότε, βρέθηκε η Κέρκυρα, η οποία είχε ένα πολύ ωραίο project με οικονομική δύναμη. Είχαμε μία καλή ομάδα και καταφέραμε αρκετά πράγματα. Από μεριάς μου, πέτυχα να εδραιώσω το όνομα μου ξανά στην Ελλάδα και να κερδίσω μία μεταγραφή στην ΑΕΚ».

Κεφάλαιο ΑΕΚ: Ποια συναισθήματα σας φέρνει εκείνη η εποχή, η οποία είχε μία καλή πρώτη σεζόν και μετά τον καταστροφικό υποβιβασμό;

«Αρχικά η ΑΕΚ ήταν εκείνη που έδειξε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα, παρόλο που είχα μιλήσει και με Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό. Ένιωσα πως μπορούσα να προσφέρω αρκετά στην ΑΕΚ και δεν το σκέφτηκα ούτε στιγμή να πω το “ναι”, γιατί είναι ένας από τους μεγαλύτερους συλλόγους στην Ελλάδα. Η πρώτη σεζόν ήταν πολύ καλή για εμάς, παρά τα οικονομικά προβλήματα που υπήρχαν. Το 2011/12 είχα αρκετές όμορφες στιγμές στην ΑΕΚ, όπως η πρόκριση μας στο Europa League και οι νίκες με Παναθηναϊκό στα play-off της Super League».

«Αν εξαιρέσουμε τις οικονομικές διαφορές, στην ΑΕΚ είχαμε την πρώτη σεζόν πολύ καλές μονάδες σαν παίκτες με προπονητές όπως τους Μανόλο Χιμένεθ και Νίκο Κωστένογλου. Από εκεί και πέρα τα πράγματα άλλαξαν προς το χειρότερο. Οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές της προηγούμενης χρονιάς αποχώρησαν κυρίως οι καλύτεροι και έγινε μία ανανέωση στην ομάδα με μικρότερα παιδιά. Ωστόσο, χωρίς να ρίχνω κανένα βάρος, οι απαιτήσεις της ΑΕΚ ήταν τεράστιες και δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν και η πίεση ήταν πολύ μεγάλη για να την αντέξουμε σαν σύνολο».

Πώς ζήσατε τον υποβιβασμό της ΑΕΚ και το ματς με τον Πανθρακικό;

«Ήταν μία δύσκολη εμπειρία για την ομάδα, αλλά και για μένα, γιατί ήμουν τραυματίας και δεν μπορούσα να βοηθήσω έμπρακτα τους συμπαίκτες μου. Το μοναδικό που μπορούσα να κάνω είναι να τους εμψυχώσω στα αποδυτήρια και να συμβάλλω όσο μπορώ, αλλά η αυτή η «μάχη» για τα παιδιά ήταν άνιση, καθώς η εσωτερική και εξωτερική πίεση ήταν τεράστια για αυτούς, χωρίς να έχουμε στήριξη από την διοίκηση. Μόνο ο κόσμος μας υποστήριζε».

Η ΑΕΚ με την έλευση του Ματίας Αλμέιδα έχει σταθεροποιήσει την αγωνιστική της κατάσταση, αλλά και με την κατασκευή του γηπέδου. Τι γνώμη έχετε για την «νέα» αυτή ομάδα;

«Η ΑΕΚ είναι ένας πολύ μεγάλος σύλλογος και έχει μία τεράστια βάση φιλάθλων, οι οποίοι πάντα την στηρίζουν και τους αξίζουν τα καλύτερα. Υπάρχει πια μία διοικητική στήριξη, καθώς και με τον κύριο Μελισσανίδη, αλλά και τον κύριο Ηλιόπουλο, η ΑΕΚ είναι δυνατή οικονομικά. Όσο για τους παίκτες και τον προπονητή είναι όλα βάσει προγραμματισμού και οι τίτλοι θα έρθουν ξανά».

«Αυτό που πρέπει να κάνει η ΑΕΚ τα επόμενα χρόνια για να έχει πιο πολλές επιτυχίες, είναι να φτιάξει τις Ακαδημίες της και να στηριχθεί οικονομικά αυτό το κομμάτι και να βγάζει παίκτες που θα πρωταγωνιστούν στο ελληνικό πρωτάθλημα και γιατί όχι και στην Ευρώπη».

Ποια ήταν η εμπειρία σας στην Μίντλεσμπρο και την Premier League;

«Όταν πήγα στην Μίντλεσμπρο παρόλο που υπέγραψα με ένα πολύ μικρό συμβόλαιο σε έκταση, η ομάδα βρισκόταν σε μία καλή περίοδο. Εγώ έδειξα από την αρχή της προθέσεις μου και πως ήμουν διατεθειμένος να μείνω στην Αγγλία για αρκετό καιρό ακόμη και πως ήθελα να παίξω. Όταν πήρα την ευκαιρία να αγωνιστώ έγινα βασικός και σιγά-σιγά ανεβαίναμε επίπεδο, με αποτελέσμα να προβιβαστούμε στην Premier League».

Πώς βλέπετε την εθνική Ελλάδας τα επόμενα χρόνια με τους νεαρούς παίκτες;

«Όλο αυτό που έχει καταφέρει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι κατόρθωμα, γιατί έδωσε ξανά στην εθνική μας ομάδα μία ταυτότητα. Βρήκε μία ισορροπία μεταξύ νεαρών και έμπειρων παικτών και όλο αυτό που φαίνεται είναι πως η Ελλάδα θα γίνεται πιο δυνατή και μακάρι να γίνει μία πορεία ανάλογη με του 2004 που κατακτήσαμε το EURO».

Τέλος, τι θα συμβουλεύατε έναν μικρό ποδοσφαιριστή που θέλει να γίνει επαγγελματίας;

«Για να γίνεις επαγγελματίας, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να αντέξεις και τις κακές στιγμές ψυχικά, γιατί αργά ή γρήγορα θα έρθουν και αυτές θα σε κάνουν πιο δυνατό. Η διάρκεια στην απόδοση πρέπει να είναι το παν για εκείνους, διότι αυτό ψάχνουν οι προπονητές. Όλο αυτό για έναν έφηβο είναι δύσκολο, αλλά μπορούν να το καταφέρουν αν το έχουν πραγματικά στόχο. Φυσικά, η σκληρή δουλεία και οι θυσίες είναι βασικές για μία επιτυχία και να έχεις και λίγο τύχη στην αποφυγή μεγάλων τραυματισμών. Οι Έλληνες έχουν ταλέντο και οι Ακαδημίες πρέπει να το δουν πιο… ζεστά».