Ο Σταύρος Πήλιος μιλά αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και τους Γιώργο Σακελλάρη και Δημήτρη Δράκο για τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, την καθιέρωση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, τους ανθρώπους που τον βοήθησαν, το τεράστιο κεφάλαιο της ΑΕΚ και τους μελλοντικούς του στόχους!

Ο 24χρονος ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ, Σταύρος Πήλιος αποκαλύπτει πως ξεκίνησε το ποδόσφαιρο, ποιοι άνθρωποι τον στήριξαν, πότε σκέφτηκε να τα παρατήσει, τον δανεισμό στον Ηρακλή, την πρώτη “γεμάτη” σεζόν στον ΠΑΣ Γιάννινα και το “όνειρο” της μεταγραφής στην «Ένωση».

Στο Mpaladofatses.gr εξιστορεί τη -μέχρι τώρα- καριέρα του, την καθημερινότητα του στην ΑΕΚ, τις σκέψεις του για το ελληνικό και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο και τον μεγάλο στόχο της Εθνικής Ελλάδας, της οποίας ευελπιστεί να είναι μέλος τα επόμενα χρόνια!

Ποιά ήταν τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα;

«Ξεκίνησα να παίζω στα δώδεκα μου στις Ελπίδες Ιωαννίνων (ακαδημίες) με προπονητή τον κο Νάτση. Σαν παιδί και εγώ μπάλα ήθελα να παίξω. Έπαιζα στις αλάνες και στο σχολείο. Μετά από τρία χρόνια με πήρε η Κ17 του ΠΑΣ Γιάννινα. Τον πρώτο χρόνο δεν έπαιζα, ήταν περίεργα. Στην Κ19 σκέφτηκα να σταματήσω ή να παίξω ερασιτεχνικά ή σε επίπεδο Γ’ Εθνικής. Και κάπου εκεί, ο κος Χρήστος Αγγέλης με βοήθησε πάρα πολύ και μου είπε να έχω υπομονή. Ξεκίνησα ως αριστερό εξτρέμ και στην πρώτη μου χρονιά στην Κ19 έβαλα εννιά γκολ».

«Μετά έκανα προετοιμασία με την πρώτη ομάδα και προπονητή τον κο Πετράκη, ο οποίος με βοήθησε πάρα πολύ και με κράτησε.Τη χρονιά που έπεσε η ομάδα (2019) υπέγραψα επαγγελματικό συμβόλαιο. Εκεί ο κος Πετράκης άρχισε να με βάζει αριστερό μπακ σιγά-σιγά. Εμένα δε μου άρεσε στην αρχή, ήθελα να παίζω μπροστά. Στη συνέχεια συνεργάστηκα με τον κο Γιαννίκη και τον κο Μεταξά».

Πώς ήταν η περίοδος του δανεισμού σου στον Ηρακλή;

«Υπήρχε γενικά το σκεπτικό να πάω δανεικός. Όταν η ομάδα ανέβηκε πάλι (ΠΑΣ Γιάννινα) δεν έπαιξα, αλλά έμεινα. Μετά (2021-2022) πήγα δανεικός στον Ηρακλή. Μου έκανε πολύ καλό γιατί πήγα σε μια ιστορική ομάδα με κόσμο. Έχω απόλυτο σεβασμό στον Ηρακλή, στον κόσμο του, σε όλους όσους συνεργάστηκα και ειδικά στον κο Γεωργιάδη. Με πίστεψε, με καθοδήγησε και έπαιξα σε διαφορετικές θέσεις».

Πώς ήταν η πρώτη σου γεμάτη χρονιά με τον ΠΑΣ;

«Επέστρεψα στα Γιάννενα και στην αρχή έπαιζα τρίτος. Ο Ηρακλής με ήθελε και με πίεζε να επιστρέψω. Το σκέφτηκα, καθώς είχα πολύ καλές σχέσεις με τον σύλλογο, ωστόσο κάποιοι τραυματισμοί των βασικών παικτών και ο κος Στάικος με έκαναν να αλλάξω σκεπτικό. Έλεγα ότι άμα μπω, θα αρπάξω την ευκαιρία. Ή τώρα ή ποτέ! Έτσι ζω τη ζωή μου. Το 2022-2023 είχα μια μεγάλη και γεμάτη χρονιά. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία».

Πώς ήταν η μετάβαση σε μια μεγάλη ομάδα όπως η ΑΕΚ;

«Στην αρχή γράφτηκε ότι θα πάω στον Ολυμπιακό. Ξύπνησα ένα πρωί και είχε “σπάσει” το κεφάλι μου από τα μηνύματα. Μου άρεσε η προσέγγιση της ΑΕΚ. Μου εξήγησαν το πρότζεκτ, τον ρόλο μου, με πήρε τηλέφωνο ο κος Αλμέιδα ακόμη και ο κος Μελισσανίδης! Η ΑΕΚ μου έδωσε την προοπτική πώς θα παίξω. Η μετάβαση ήταν τρομερή. Η προετοιμασία και η πίεση ήταν σε άλλο επίπεδο. Ξεκίνησα να παίζω στη Β΄ ομάδα το πρώτο εξάμηνο. Ο Ματίας Αλμέιδα μου έμαθε να παίζω τη θέση του αριστερού μπακ. Η άμυνα man to man και οι ευθύνες που μου έδινε, μου άρεσαν πολύ».

Είχες κάποιο ποδοσφαιρικό ίνδαλμα;

«Μεγάλωσα με τον Μαρσέλο. Μιλάμε για υπερπαίκτη. Όταν ήμουν στα Γιάννενα αντιμετώπισα και αυτόν και τον Χάμες, που έπαιζαν στον Ολυμπιακό. Ήταν κάτι τεράστιο. Τρομερή εμπειρία. Από μικρό παιδί υποστηρίζω την Άρσεναλ και θαυμάζω απεριόριστα τον Τιερί Ανρί».

Πώς είναι το να μοιράζεσαι τα αποδυτήρια με τόσο μεγάλους παίκτες;

«Το να έχεις συμπαίκτες τον Λαμέλα, τον Μαρσιάλ και τον Περέιρα είναι υπέροχο. Δεν είναι λίγο πράγμα. Είναι μεγάλοι παίκτες. Έχουν παίξει σε πρωταθλήματα που αποτελεί το όνειρο του κάθε παίκτη. Αλλά έχουμε και άλλους μεγάλους παίκτες. Ο Μάνταλος έχει ηγετική φυσιογνωμία στα αποδυτήρια. Παλεύει κάθε μέρα για την ΑΕΚ και τους συμπαίκτες του. Θέλει ακόμη να δώσει πράγματα.Ο Βίντα είναι πολύ αυστηρός, τα δίνει όλα και μας μιλάει συχνά στα αποδυτήρια. Ο Στρακόσια και ο Μπρινιόλι είναι τρομεροί επαγγελματίες και μιλάνε οι καριέρες τους. Είναι πολύ ποιοτικοί, δουλεύουν σκληρά και πολλές φορές η κριτική είναι άδικη. Ο Τσούμπερ έπαιρνε πολλές ευθύνες, ήταν ο συνδετικός κρίκος στα αποδυτήρια. Παικταράς και πολύ καλός άνθρωπος».

Πώς είναι να φωνάζει το όνομα σου ο κόσμος της ΑΕΚ;

«Προσπαθούσα να μην αντιδράσω! Αλήθεια! Είναι μεγάλο πράγμα. Ο κόσμος μου έδειξε την αγάπη του κατευθείαν. Όταν μπαίνω στο γήπεδο παλεύω για την ομάδα και το σήμα στη φανέλα. Είναι μεγάλη τιμή. Ανατριχιάζω! Είναι απίστευτο συναίσθημα να παίζεις στην OPAP Arena. Δε μπορώ να το περιγράψω. Όταν μπήκα πρώτη φορά ως αντίπαλος, είπα… Ουάου! Ένιωσα δέος! Και πλέον το ζω».

Ποιά η σχέση σου με τον Αλμέιδα και πώς βίωσες τη φετινή χρονιά;

«Τον ευχαριστώ πάρα πολύ! Με πίστεψε και με βελτίωσε πολύ ως παίκτη. Πάντα μου μιλούσε, με υποστήριζε και με προστάτευε. Δεν έχω τίποτα κακό να πω, μου έδωσε πάρα πολλά πράγματα. Ο κόσμος πολλές φορές δε ξέρει τι γίνεται μέσα στις ομάδες. Ό,τι έγινε, έγινε για το καλό όλων. Έχει προσφέρει πάρα πολλά στην ΑΕΚ. Δέθηκε και πάλευε για την ομάδα και τους παίκτες του. Είναι πατρική φιγούρα! Ξεκίνησε όλη η χρονιά λάθος με τη ΝΟΑ. Είχαμε μεγάλο ρόστερ και φιλοδοξίες. Το 6-0 μας έριξε πάρα πολύ στα αποδυτήρια. Όταν υπάρχουν αρνητικά αποτελέσματα, υπάρχει γκρίνια και μας επηρεάζει και εμάς. Στα play-off δε μας βγήκε. Σε πολλά ματς, βάσει της εικόνας μας αδικήσαμε τους εαυτούς μας».

Ποιοι είναι οι μελλοντικοί σου στόχοι;

«Θέλω σαν “τρελός” ένα πρωτάθλημα με την ΑΕΚ! Θέλω πάρα πολύ να παίξω στην Ευρώπη με τη φανέλα της ΑΕΚ . Είναι όνειρο για κάθε παίκτη. Θέλω να γίνω το βασικό αριστερό μπακ στην ομάδα, αλλά πρέπει να βελτιώσω πολλά ακόμη. Μελλοντικά θα ήθελα να ρισκάρω και να δοκιμαστώ σε ένα δυνατό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, να ξεπεράσω τον εαυτό μου! Ακόμη, η Εθνική Ελλάδας αποτελεί όνειρο για εμένα και θα ήθελα τα επόμενα χρόνια να γίνω μέλος της».

Θεωρείς πως οι νέοι ποδοσφαιριστές αδικούνται; – Πώς βλέπεις την Εθνική του Γιοβάνοβιτς;

«Στην Ελλάδα οι νέοι ποδοσφαιριστές είναι αδικημένοι. Έχουμε πάρα πολύ ταλέντο σαν χώρα. Η αξιοποίηση στις ακαδημίες και ειδικά στις επαρχίες δεν είναι σωστή! Αυτό είναι το παράπονο μου… Ο Ιβάν δεν πρέπει να φύγει ποτέ! Η νεανική ενδεκάδα με τη Σκωτία με χαροποίησε πάρα πολύ. Είναι taboo η ηλικία του παίκτη στην Ελλάδα. Αυτή η Εθνική έχει τεράστιο μέλλον. Δεν υπάρχει ταβάνι! Ελπίζω να είμαι και εγώ μαζί με αυτά τα παιδιά κάποια στιγμή. Θα γιορτάσουμε μεγάλα πράγματα τα επόμενα χρόνια».

Ποιες οι σκέψεις σου για την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων;

«Το ποδόσφαιρο αλλάζει. Είναι υπερβολικά όλα αυτά τα παιχνίδια. Είναι τεράστια η καταπόνηση με συλλόγους και εθνικές. Περιμένω και άλλες αλλαγές τα επόμενα χρόνια. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν να αποδείξουν κάτι. Είναι πιο συχνοί και οι τραυματισμοί. Το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων θεωρώ πως είναι υπερβολή».

Θέλουμε να μας πεις την πιο αστεία, την πιο όμορφη και την πιο δύσκολη στιγμή σου στην ΑΕΚ- Ποιος είναι ο χαβαλές των αποδυτηρίων;

«Οι πιο αστείες μου στιγμές ήταν με τον Αραούχο! Είναι τρομερός τύπος και κάναμε συνέχεια παρέα. Λατρεύει το ποδόσφαιρο! Είναι απίστευτος τύπος και επαγγελματίας. Έκανε μόνιμα πλάκα σε όλους μας. Η πιο όμορφη στιγμή μου ήταν όταν πήγα στα γραφεία της ΠΑΕ στην OPAP Arena για να υπογράψω το συμβόλαιο μου. Απλά ένιωσα δέος! Όσον αφορά την πιο δύσκολη… Η προσαρμογή και οι απαιτήσεις στην αρχή».

«Ο Μαρσιάλ είναι ήρεμος χαρακτήρας αλλά θα κάνει την πλάκα του. Ο Λαμέλα και ο Περέιρα είναι πολύ ανοιχτοί άνθρωποι και καθόλου βεντέτες. Σε βάζουν μέσα στην οικογένειά τους και σε θεωρούν πολύ γρήγορα μέλος της. Ο Άμραμπατ είχε φοβερό χαβαλέ, ήταν το παιδί της πλάκας».

Τί σκέφτηκες όταν έδωσες τη φανέλα σου μαζί με τον Κωνσταντέλια στον νεαρό φίλο της Ένωσης που νίκησε τον καρκίνο;

«Δεν το σκέφτηκα καθόλου. Η ζωή έχει πολλά εμπόδια. Μόνο και μόνο που βλέπεις αυτό το παιδί να χαμογελά είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση και ικανοποίηση. Αυτά τα παιδιά είναι πρότυπο για τη ζωή. Είναι οι πραγματικοί αγωνιστές της ζωής. Θα συμβούλευα τα παιδιά να μην τα παρατάνε και να μην σταματάνε να ονειρεύονται. Να μην τους ρίχνουν οι δυσκολίες».

Πρόσφατα είχες παρακολουθήσει στη SUNEL Arena το final four του BCL μαζί με τον Γιόνσον. Ποια η σχέση σου με το μπάσκετ και πώς βίωσες την ατμόσφαιρα του κλειστού;

«Μου αρέσει πολύ το μπάσκετ. Πριν το ποδόσφαιρο έπαιζα μπάσκετ. Βλέπω πολύ μπάσκετ, Ευρωλίγκα, NBA και ΑΕΚ. Μου αρέσει ο Κάρι και οι Γουόριορς! Το κλειστό είναι διαφορετική εμπειρία. Έχει απίστευτη ατμόσφαιρα. Η ΑΕΚ δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο, ο κόσμος έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια. Το γήπεδο είναι φοβερό. Η ΑΕΚ έχει δυνατή ομάδα και πρέπει να συνεχιστεί το έργο αυτό. Με τον Γιόνσον κάνουμε συνέχεια παρέα, είναι καταπληκτικός τύπος».