Κώστας Δουβαλίδης στο Mpaladofatses.gr: «Το 2025 θα είναι η τελευταία μου χρονιά ως αθλητής, υπάρχει στο μυαλό μου η προπονητική»

Ο Κώστας Δουβαλίδης, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες δρομείς στο αγώνισμα των 110μ. με εμπόδια μίλησε αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και τον Λευτέρη Τσαχουρίδη.

Οι συστάσεις για τον Κώστα Δουβαλίδη είναι περιττές, αφού έχει καταφέρει να στεφθεί 16 φορές Πανελληνιονίκης στα 110μ. με εμπόδια, έχει συμμετάσχει σε τέσσερις Ολυμπιάδες (Πεκίνο 2008, Λονδίνο 2012, Ρίο 2016, Τόκιο 2021), ενώ έχει πανηγυρίσει και ένα χρυσό στους Μεσογειακούς Αγώνες το 2013 αλλά και ένα χάλκινο στην ίδια διοργάνωση το 2018.

Ο ίδιος έκανε ένα ταξίδι στο χρόνο και θυμήθηκε τους σταθμούς της καριέρας του, ενώ μοιράστηκε τις βλέψεις του για το τι πρόκειται να κάνει μετά την απόσυρση του από τους αγωνιστικούς χώρους, η οποία όπως τονίζει αναμένεται να πραγματοποιηθεί το 2025.

Πώς ξεκίνησες την ενασχόληση σου με το στίβο;

Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό ξεκίνησε από ηλικία οχτώ ετών, ήμουν κι εγώ μικρό παιδάκι και σίγουρα όταν ξεκινάς σε τόσο μικρή ηλικία ποτέ δεν έχεις στόχους ότι μπορείς να φτάσεις κάπου ψηλά, παρά μόνο όταν αρχίζεις λίγο σιγά - σιγά και ασχολείσαι περισσότερο, εξελίσσεσαι και κάποια στιγμή φτάνεις σε ηλικία 14 ετών και έχεις ξεκινήσει να βάζεις τους στόχους μαζί με τον προπονητή σου. Σε ηλικία 14 ετών άρχισαν να μπαίνουν οι πρώτοι στόχοι για εμένα και τότε ξεκίνησα το αγώνισμα των εμποδίων.

   Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο άθλημα;

Ναι θα μπορούσα να σκεφτώ τον εαυτό μου σε πολλά αθλήματα, όπως είναι το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ. Ξεκίνησα από μικρή ηλικία και έκανα διάφορα αθλήματα, κάτι το οποίο ήθελε και ο προπονητής μου τότε γιατί με παρακολουθούσε από μικρή ηλικία. Έπρεπε να παίξεις και να δεις όλα τα αθλήματα μέχρι να πάρεις την απόφαση ότι θα ασχοληθείς με το στίβο. Έτσι και εγώ γύρισα σε πολλά αθλήματα, τα είδα και κάποια στιγμή γύρισα και είπα, αυτό που μου αρέσει είναι ο στίβος. Σίγουρα θα μπορούσα παρόλα αυτά να έχω ασχοληθεί και με το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο. Ποδόσφαιρο έκανα κάποια χρόνια παράλληλα με το στίβο, αλλά με κέρδισε πιο πολύ το ατομικό άθλημα.

Ως μικρό παιδί θα μπορούσες να πεις ότι είχες κάποιο πρότυπο;

Ναι όπως και όλοι οι αθλητές ξεκινώντας έχουν τα πρότυπα τους. Για εμένα ήταν ένας Κινέζος αθλητής των εμποδίων, των 110μ.με εμπόδια, το όνομα του οποίου ήταν Λιου Ξιάνγκ και σαν μικρός που ήμουν και εγώ τον παρακολουθούσα σε κάθε του αγώνα και σε κάθε του προσπάθεια, μέσα στους αγώνες. Έλεγα και εγώ τότε σαν μικρό παιδί ότι ήθελα να φτάσω τις δικές του διακρίσεις. Κάθε χρόνο δούλευα σκληρά και έβαζα ένα λιθαράκι για να φτάσω εκεί που ήταν ο Λιου Ξιάνγκ. Το αποτέλεσμα δεν το ξέρεις, που θα σταματήσεις οπότε κάθε χρόνο ελπίζεις να πας όσο πιο ψηλά γίνεται.

Βήμα - βήμα πετύχαινες τους στόχους σου καταφέρνοντας μάλιστα σε ηλικία 21 να συμμετάσχεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο. Πώς ήταν για ένα νέο παιδί να συμμετέχει στην μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση;

Για ένα παιδί σε εκείνη την ηλικία είναι κάτι φανταστικό. Είναι ένα γεγονός που όπως όλοι ξέρουμε είναι το μεγαλύτερο στο πλανήτη και ο ενθουσιασμός δεν παύει να υπάρχει στο διάστημα των Ολυμπιακών Αγώνων σε ένα παιδί. Εγώ θυμάμαι ότι κάθε μέρα χαιρόμουν ιδιαίτερα όταν ήμουν στο Ολυμπιακό Χωριό και έβλεπα αθλητές και γνώριζα καινούριο κόσμο. Βρέθηκα κάποια στιγμή να έχω δίπλα μου το πρότυπο μου, το Λιου Ξιάνγκ και θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθεί κάθε του κίνηση, κάθε του προπόνηση που έκανε μέχρι να φτάσει στην ημέρα του αγώνα και μέσα από αυτό έπαιρνα πάρα πολλά πράγματα. Μεγάλη χαρά, μεγάλος ενθουσιασμός και σίγουρα όταν είσαι σε ένα στάδιο που έχει 100.000 κόσμο και παρακολουθεί την προσπάθεια που ετοιμάζεσαι να κάνεις, είναι ένα απίστευτο συναίσθημα και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία να το ζήσω.

Η Ολυμπιάδα του Πεκίνου δεν είναι η μόνη που συμμετείχες, θα μπορούσες ανάμεσα σε όλα αυτά τα συναισθήματα και τις αναμνήσεις από τις παρουσίες σου σε Ολυμπιακούς Αγώνες να πεις ότι υπάρχει κάποια στιγμή που θυμάσαι χαρακτηριστικά;

Αυτή η στιγμή έρχεται από τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που πήγα, στο Πεκίνο το 2008. Ήταν την στιγμή που ετοιμαζόμασταν να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο, όταν μπήκαμε σε αυτό και είδα ότι υπήρχε τόσο πολύς κόσμος σάστισα, γιατί μην ξεχνάμε ότι είμαι ένα παιδί που ζω στη Δράμα και ξαφνικά βρέθηκα σε ένα γήπεδο με 100.000 κόσμο. Εκεί που προσπαθούσα να συγκεντρωθώ και να καταλάβω τι γίνεται άκουσα από την κερκίδα μια φωνή να μου λέει « Συγκεντρώσου», ήταν η φωνή του προπονητή μου, η οποία είναι χαραγμένη στο μυαλό μου αυτή την στιγμή. Είναι κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ, το έχω συνδέσει με τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες που έχω πάει και αναμφίβολα αυτή η σκηνή θα μου μείνει αξέχαστη.Παρόλο που έχω πάει τέσσερις Ολυμπιάδες η πρώτη Ολυμπιάδα για εμένα ήταν το κάτι άλλο, το κάτι διαφορετικό.Κάθετι που ζούσα εκεί πέρα το κατέγραφε ο εγκέφαλος μου και πραγματικά θα μου μείνει στο μυαλό σαν κάτι ξεχωριστό, φυσικά και οι άλλες Ολυμπιάδες ήταν πολύ ωραίες και έκρυβαν κάτι ξεχωριστό, αλλά οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου είναι αυτοί που θα μείνουν χαραγμένοι στο μυαλό μου.

Έχεις πάρει μέρος σε τέσσερις Ολυμπιάδες με τελευταία αυτή του Τόκιο το 2021. Φέτος είχαμε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παρίσι, πως ήταν το συναίσθημα μετά από τέσσερις συνεχόμενες παρουσίες σε Ολυμπιακούς Αγώνες να τους παρακολουθείς και πάλι από την τηλεόραση όπως όταν ήσουν παιδί;

Πραγματικά νοσταλγούσα τις χρονιές που και εγώ έπαιρνα μέρος εκεί. Είναι η πρώτη μου τετραετία που δεν πήρα μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες και ήταν ξεχωριστό το συναίσθημα. Καθόμουν στο καναπέ του σπιτιού μου και παρακολουθούσα τις προσπάθειες όλων των παιδιών σε όλα τα αθλήματα. Ήταν λίγο δύσκολο για εμένα, αλλά καθόμουν και σκεφτόμουν τις στιγμές που είχα ζήσει εγώ σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεν θα το κρύψω ήταν αρκετό δύσκολο, γιατί για εμένα δεν υπάρχει άλλο περιθώριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν μπορώ να πάρω ξανά μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν η τελευταία ευκαιρία οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού, οπότε ήταν κάτι ξεχωριστό το να βλέπω από το καναπέ του σπιτιού μου τους αγώνες και να μην είμαι μέσα στο στάδιο.

Σου άφησε μια πικρία η μη επίτευξη της πέμπτης συνεχόμενης πρόκρισης σε Ολυμπιακούς Αγώνες ή θεωρείς ότι είσαι ήδη αρκετά γεμάτος από τις εμπειρίες σου στις τέσσερις προηγούμενες Ολυμπιάδες;

Νιώθω ήδη αρκετά γεμάτος το να πάω μια πέμπτη Ολυμπιάδα θα ήταν υπέρβαση για εμένα, παρόλα δεν ήθελα να σταματήσω το στόχο που βάλουμε το 2021 με τον προπονητή μου και να πω ότι δεν θα πάω στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, κάναμε την προσπάθεια μας γιατί αν και γεμάτος από εμπειρίες ήθελα πάρα πολύ μια πέμπτη Ολυμπιάδα. Όταν έχεις αυτό το συναίσθημα ότι θέλεις να πας και τελικά δεν τα καταφέρνεις σίγουρα υπάρχει μια πικρία, αλλά ο λόγος που δεν τα κατάφερα είναι το μωρό που απέκτησα πριν δύο χρόνια. Σίγουρα αυτό επηρέασε την προετοιμασία μου για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ήταν ένα γεγονός άσχημο για εμένα. Έχω κάνει οικογένεια, έχει έρθει ένας υπέροχος μπόμπιρας στην ζωή μου. Δεν θα πω ότι νιώθω στενοχωρημένος για την μη επίτευξη της πρόκρισης γιατί πλέον στην ζωή μου έχω ένα άλλο μετάλλιο, κάθε μέρα ζω τους δικούς μου Ολυμπιακούς Αγώνες περνώντας χρόνο με την οικογένεια μου και το παιδί μου. Θεωρώ ότι είναι μεγάλη ευλογία και νιώθω μεγάλη χαρά που το ζω και είμαι δίπλα στην οικογένεια μου.

Εκτός από τις τέσσερις Ολυμπιάδες κατάφερες να στεφθείς 16 φορές Πανελληνιονίκης και να πιάσεις σπουδαίους αθλητές στα 110μ. με εμπόδια όπως ο Περικλής Ιακωβάκης. Θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου όταν ξεκινούσες ότι θα έφτανες μέχρι εκεί, να πιάσεις αθλητές που μπορεί να ήταν ακόμη και ινδάλματα σου ; 

Ξεκινώντας σε τόσο μικρή ηλικία δεν περίμενα ότι θα μπορούσα να φτάσω τόσο ψηλά. Πάντα βήμα - βήμα χρόνο με το χρόνο καθόμασταν με το προπονητή μου και συζητούσαμε τους στόχους της επόμενης χρόνιας. Ποτέ δεν σκεφτόμουν ότι μπορώ να φτάσω στο επίπεδο, να πάρω μέρος σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες. Ποτέ δεν το είχα στο μυαλό μου σε αυτή την ηλικία και πάντα θυμάμαι τον εαυτό μου να είναι προσηλωμένος σε αυτό που έκανε και έδινα πολύ βάση στον αθλητισμό. Ας μην ξεχνάμε τότε ήταν λίγο δυσκολότερα τα πράγματα. Ο αθλητισμός ήταν μια έξοδος για εμένα και το έκανα βέβαια από αγάπη, αργότερα άλλαξαν λίγο τα πράγματα και με βοήθησε στην κοινωνικότητα και την προσαρμογή στην κανονικότητα με τον έξω κόσμο. Ο αθλητισμός με βοήθησε πολύ και με έκανε τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Χαίρομαι που ακούω μόνο θετικά πράγματα για εμένα και όλο αυτό βασίζεται στον προπονητή μου που ήταν πάντα δίπλα μου. Έδινα όσα χρειαζόταν για να γίνω ένας αθλητής, ένας καλός άνθρωπος που θα μπορεί να ενταχθεί στην κοινωνία με όλες τις αρετές που έπρεπε να έχει. Από εκεί και πέρα με έκανε ένα αθλητή που ήταν προσηλωμένος στους στόχους του και στο να φτιάξει πράγματα. Έχοντας αυτό στο μυαλό μου και το προπονητή μου δίπλα χρόνο με το χρόνο βάζαμε τους στόχους και ποτέ δεν λέγαμε ότι θα φτάσουμε εκεί ψηλά και θα κάνουμε αυτά τα πράγματα. Πάντα το κεφάλι χαμηλά και είναι αυτό που προτείνω στα νέα παιδιά, να είναι προσηλωμένοι στην προπόνηση τους, στο στόχο τους, κάτω το κεφάλι και όταν θα έρθει η μεγάλη επιτυχία να την χαρούν όσο περισσότερο γίνεται. Αυτό έκανα και εγώ, χαίρομαι αυτή την στιγμή γιατί έχω καταφέρει όσα έχω καταφέρει και είμαστε εδώ αυτή τη στιγμή και συζητάμε όλες αυτές τις πτυχές του εαυτού μου και όλα αυτά που έχω κάνει. Αυτή είναι η χαρά μου και όλη αυτή η χαρά ήρθε από ένα προσηλωμένο παιδί που σιγά - σιγά προσπαθούσε να πιάσει τους στόχους του.

Είσαι ένας αθλητής που ζει και προπονείται στην επαρχία έχεις αντιμετωπίσει προβλήματα με τις εγκαταστάσεις εκεί, ποια εικόνα σου δημιουργεί η εγκατάλειψη των εγκαταστάσεων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004;

Σίγουρα η εγκατάλειψη των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων είναι κάτι που με θλίβει πάρα πολύ. Ξεκινώντας από την πρωτεύουσα βλέπουμε ότι δεν υπάρχουν πλέον εγκαταστάσεις που να μπορούν να φιλοξενήσουν αθλητές υψηλού επιπέδου. Σίγουρα γίνεται μια προσπάθεια και πιστεύω η κατάκτηση των Ολυμπιακών μεταλλίων να αλλάξει ακόμα περισσότερο προς το καλύτερο την κατάσταση των υποδομών. Εγώ σαν αθλητής έζησα την περίοδο της κρίσης, που δεν υπήρχαν στάδια, δεν υπήρχαν χώροι προετοιμασίας και αναγκαζόμασταν με ότι περιττό μέσο υπήρχε να κάνουμε την προετοιμασία για να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε αθλητές υψηλού επιπέδου, οι οποίοι είχαν όλες τις εγκαταστάσεις στα πόδια τους. Εμείς δυστυχώς στην Ελλάδα είμαστε σε ένα επίπεδο που ήταν πάνω από αυτό που μπορούσαμε βάση και των εγκαταστάσεων που είχαμε, παρόλα αυτά δεν το βάζαμε κάτω και προσπαθούσαμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό. Όσων αφορά τις εγκαταστάσεις στην επαρχία, βλέποντας την κατάσταση στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, σκεφτείτε πόσο δύσκολο ήταν για ένα παιδί να κάνει από επιλογή μεν προετοιμασία σε άθλιες εγκαταστάσεις στην περιοχή της Δράμας. Δεν υπήρχε κλειστός χώρος και τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, επομένως ή θα έφευγα για να πάω είτε στην πρωτεύουσα είτε στην συμπρωτεύουσα, όπου η κατάσταση των εγκαταστάσεων ήταν επίσης κακή είτε θα εμένα στην Δράμα. Αποφάσισα να μείνω στην Δράμα για να είμαι κοντά στην οικογένεια μου και τους δικούς μου ανθρώπους, κάνοντας την προετοιμασία μου με όποιο μέσο μπορούσε να μου διαθέσει η Δράμα, ώστε να μπορέσω να βγάλω εις πέρας το κομμάτι της προετοιμασίας. Εύχομαι το επόμενο διάστημα να αλλάξουν τα πράγματα , γιατί θεωρώ ότι η χώρα πρέπει να εξελίσσεται και επιβάλλεται να εξελιχθεί όσων αφορά στο κομμάτι του αθλητισμού. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε μια χώρα με 12.000.000-13.000.000 πληθυσμό και έχουμε τόσους ολυμπιονίκες σε τόσα πολλά αθλήματα. Θεωρώ είναι χρέος της πολιτείας να εξασφαλίσει στους αθλητές υψηλού επιπέδου και στους αθλητές πως θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό και κατ' επέκταση με τον πρωταθλητισμό καλές εγκαταστάσεις, ώστε όταν θα έρθει αυτή η επιτυχία να είμαστε όλη η χώρα δίπλα και να χειροκροτάμε αυτούς τους αθλητές.

Θεωρείς ότι μπορεί να παίξει ρόλο στην βελτίωση των εγκαταστάσεων η ύπαρξη πολλών πρώην αθλητών σε όλες τις ομοσπονδίες (ΣΕΓΑΣ, ΚΟΕ) κ.α;

Σίγουρα παίζει το ρόλο του και θεωρώ ότι είναι πολύ θετικό ότι υπάρχουν παλιοί αθλητές μέσα στις ομοσπονδίες. Έχουν ζήσει τον αθλητισμό, έχουν ζήσεις τις δύσκολες καταστάσεις και πιστεύω ότι μέσα απο την εμπειρία τους θα μπορέσουν να βοηθήσουν με το καλύτερο τρόπο τους αθλητές που έρχονται αύριο - μεθαύριο από πίσω. Χαρά μας να γεμίσουν στο μέλλον με ακόμα περισσότερους αθλητές οι ομοσπονδίες και να δίνουν το δικό τους χρώμα στο κλασσικό αθλητισμό είτε αυτός λέγεται στίβος, είτε handball, είτε ποδόσφαιρο είτε μπάσκετ.

Ήταν δύσκολος ο βιοπορισμός σε ένα άθλημα που θεωρείται ερασιτεχνικό (στίβος);

Προφανώς ο βιοπορισμός μου ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Βέβαια εγώ άγγιξα λίγο και τα καλά χρόνια του αθλητισμού και έκανα και τις προετοιμασίες μου λίγο καλύτερα και πιο εύκολα, αλλά πέτυχα και χρόνια που ήταν πέτρινα και σίγουρα ο βιοπορισμός ήταν πάρα πολύ δύσκολος. Θέλω να πιστεύω ότι η πολιτεία θα ρίξει το βάρος της στους αθλητές, θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει μέριμνα και για το κομμάτι του βιοπορισμού, γιατί είναι πολύ σημαντικό. Όταν ξεκινάς από μικρός και αφιερώνεις όλη σου την παιδική ηλικία στο να κάνεις αθλητισμό και να προσπαθείς να φτάσεις ψηλά, σίγουρα σε κρατάει πίσω από άλλα γεγονότα όπως να είσαι ένας καλός φοιτητής ή αύριο μεθαύριο ένας καλός δάσκαλος. Καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ δύσκολο να τα κάνεις και τα δύο, το να είσαι δηλαδή σε υψηλό επίπεδο στον αθλητισμό και να είναι ταυτόχρονα και καλός μαθητής. Είναι περιορισμένες οι περιπτώσεις που έχουν καταφέρει να τα πάνε εξίσου καλά και στα δύο. Στην αντίθετη πλευρά υπάρχουν αθλητές που είχαν αφιερώσει όλο τους το είναι και τη καθημερινότητα τους στην προπόνηση, οπότε καταλαβαίνετε ότι όλα τα υπόλοιπα έμειναν πίσω, όμως σε αυτή την προσπάθεια πρέπει να έχεις δίπλα σου την πολιτεία, για αυτό φωνάζουμε και εμείς οι αθλητές να επαναφέρουν τα κίνητρα στις μικρές ηλικίες, ώστε να μπορέσουν να ενασχοληθούν πολλά παιδιά με τον αθλητισμό και αύριο μεθαύριο να γίνουν πρωταθλητές και να είμαστε στο σπίτι μας και να τους χειροκροτάμε. Για να γίνει όλο πρέπει να υπάρχει στήριξη από την πολιτεία και να αλλάξουν κάποια πράγματα όσων αφορά την προπόνηση των αθλητών.

Πιστεύεις ότι λόγω σπουδών σταματούν πολλά παιδιά τον αθλητισμό με αποτέλεσμα να χαθούν νέα ταλέντα ή ένας καλός αθλητής μπορεί να μείνει στο χώρο;

Θεωρώ ότι ένας αθλητής, ο οποίος είναι σε υψηλό επίπεδο δύσκολα να καταφέρει να είναι καλός και στην εκπαίδευση. Πρέπει λίγο και η πολιτεία όπως είπα να παρέχει στήριξη, να δώσει λίγο βάση στο πρόγραμμα του εκάστοτε αθλητή και να ξεχωρίσει τα δύο πράγματα, αθλητισμός και εκπαίδευση. Σίγουρα ένας καλός αθλητής πρέπει να παρακολουθεί τα μαθήματα του και αύριο μεθαύριο τις σπουδές, αλλά θα πρέπει να του δώσουν ένα κίνητρο για να μπορέσει να βγει από την σχολή με ένα καλύτερο βαθμό. Όταν ένας αθλητής είναι υψηλού επιπέδου και έχει ένα κίνητρο ότι μελλοντικά θα ενταχθεί στην κοινωνία έχοντας μια δουλειά δεν συμβαδίζουν η εκπαίδευση με την δουλειά. Για να καταλάβετε υπάρχουν δύο άνθρωποι ένας αθλητής υψηλού επιπέδου και ένας φοιτητής που στοχεύει ψηλά, όταν ένας αθλητής έχει κάποιες δεξιότητες και καταφέρει να βγει Ολυμπιονίκης δεν θα εμποδίσει καταλαμβάνοντας μια θέση στο δημόσιο ένα φοιτητή που θα έχει πάρει υψηλό βαθμό και θα έχει στόχο να μπει πχ στην ιατρική. Είναι δυο ξεχωριστά πράγματα και δεν μπορούν να έρχονται αντιμέτωπα και αυτό πρέπει να το κοιτάξει η πολιτεία γιατί υπάρχει μια γενικότερη σύγχυση αναφορικά με αυτό το κομμάτι.

Εκτός όμως από τα παιδιά που θα αντιμετωπίσουν το δίλημμα αθλητισμός ή σπουδές είναι και εκείνα που θα μπορούσαμε να πούμε ότι παίρνουν το χρόνο τους μπροστά από μια οθόνη. Θεωρείς ότι τα παιδιά ασχολούνται πλέον με τον αθλητισμό ή τα έχουν κερδίσει κατά κάποιον τρόπο οι οθόνες;

Τα τελευταία χρόνια και μέσα από την εμπειρία λόγω του χρόνου που περνάω σε αθλητικές εγκαταστάσεις θεωρώ ότι δεν υπάρχουν πολλά παιδιά μέσα στους αθλητικούς χώρους. Για όλο αυτό φταίει ότι περάσαμε δύο χρόνια που ήμασταν κλεισμένοι σε ένα σπίτι λόγω του Covid, γεγονός που έπαιξε μεγάλο ρόλο στην υπόθεση παιδί και ηλεκτρονικό, παιδί και οθόνη. Καταλαβαίνετε εύκολα λοιπόν ότι ο αθλητισμός έχει μείνει πίσω όσων αφορά αυτό το κομμάτι. Εμείς με την σειρά μας καλούμαστε ως παλιοί αθλητές και λίγο μεγαλύτεροι να επαναφέρουμε την κανονικότητα, δηλαδή ότι ναι μεν το παιδί μπορεί να περνάει κάποιες ώρες μπροστά από την οθόνη αλλά να μην είναι ο βασικός στόχος να περάσει το παιδί όλη του την μέρα μπροστά σε μια οθόνη. Στόχος είναι να επαναφέρουμε τα παιδιά μικρής ηλικίας μέσα στους αθλητικούς χώρους, μέσα στα στάδια, ώστε να ξεκινήσουν να ασχολούνται με τον αθλητισμό και αύριο μεθαύριο κανένα παιδί δεν ξέρει που μπορεί να φτάσει. Η διαχρονικότητα τους όμως μέσα στους χώρους μπορεί να το κάνει να φτάσει ψηλά, περνώντας όμως πολλές ώρες μπροστά από μια οθόνη περισσότερο κακό θα κάνει στον εαυτό του παρά καλό. Συνεπώς ο Covid έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση παιδί και αθλητισμός και δυστυχώς μας πήγε πολύ πίσω και εμείς καλούμαστε πλέον να επαναφέρουμε την κανονικότητα στις μικρές ηλικίες.

Θεωρείς ότι υπάρχει η απαιτούμενη προβολή σε αθλήματα όπως ο στίβος ή η κολύμβηση από τα μέσα; 

Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Σε άλλα αθλήματα όπως το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο επειδή θεωρούνται και είναι επαγγελματικά έχουν και μεγαλύτερη προβολή. Ευχή όλων και χαρά όλων θα είναι αυτή η προβολή να υπάρχει και στα άλλα αθλήματα, γιατί όλοι κάνουμε την προσπάθεια μας στο να φτάσουμε ακόμα και τους ανώτερους στόχους που έχουμε θέσει. Καλό είναι να υπάρχει μια στήριξη με τον τρόπο που μπορούν να το κάνουν τα μέσα, η τηλεόραση και τα κανάλια και να υπάρχει μια προβολή και στα υπόλοιπα αθλήματα, γιατί όλοι προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε και αυτό πρέπει να προβάλλεται και όσων αφορά το κομμάτι παιδεία. Το παιδί αύριο μεθαύριο πρέπει να έχει ένα μέσο να μπορεί να μαθαίνει κάποια αθλητικά νέα και όχι μόνο να ακούει τις άσχημες ειδήσεις που αναπαράγονται ανά πάσα στιγμή στα διάφορα μέσα είτε έντυπα είτε στην τηλεόραση. Θεωρώ ότι έντυπα υπάρχει μια προσπάθεια που πάει χρόνο με το χρόνο προς το καλύτερο. Ευελπιστώ αύριο μεθαύριο η προβολή να είναι λίγο καλύτερη και στην τηλεόραση, γιατί είναι ένα κομμάτι που πρέπει να βελτιωθεί και να υπάρχει η προβολή και στα υπόλοιπα αθλήματα. Δυστυχώς καλώς ή κακώς υπάρχει ο ερασιτεχνικός αθλητισμός, υπάρχει και ο επαγγελματικός αθλητισμός και στην συγκεκριμένη περίπτωση ο επαγγελματικός αθλητισμός έχει ξεπεράσει όλα τα υπόλοιπα αθλήματα και πέφτει κάθε προβολή αποκλειστικά στον επαγγελματικό αθλητισμό. Χαρά και ευχή όλων είναι να υπάρχει η αντίστοιχη προβολή σε όλα τα αθλήματα, γιατί έτσι πρέπει κανονικά.

Σιγά - σιγά οδεύεις προς την δύση της καριέρας σου, μάλιστα σε είδαμε να συγκινείσαι μετά την μη επίτευξη του ορίου πρόκριση στον ηντελικό του Παγκοσμίου Κλειστού στην Γλασκώβη. Αυτή ήταν η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που σε είδαμε ή θα ακολουθήσουν και άλλες διοργανώσεις στις οποίες και παραμένει εξίσου ψηλά ο πήχης;

Όταν έγινε αυτή η συζήτηση στην κάμερα στο Παγκόσμιο του Κλειστού στην Γλασκώβη, ήξερα ότι του χρόνου δεν θα έχει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού, γιατί πηγαίνει συνήθως ανά δύο χρόνια, δηλαδή έγινε το 2024 θα πήγαινε το 2026. Έχοντας κατά νου ότι θα είμαι για ακόμα μια χρονιά αθλητής, Πανελληνίου επιπέδου και θα προσπαθήσω να φτάσω σε μεγάλες διοργανώσεις για το καλοκαίρι του 2025, γιατί είπα ότι θα συνεχίσω θεώρησα ότι έχοντας Παγκόσμιο Κλειστού το 2026, δεν θα ξαναπάρω μέρος σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού και συνεπώς ότι αυτό της Γλασκώβης ήταν το τελευταίο μου. Ένιωσα συγκίνηση, γιατί ήταν το τελευταίο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που ήξερα ότι θα πάρω μέρος ως εκείνη την στιγμή. Βέβαια μετά τους αγώνες και μετά από κάποιους μήνες μου είπαν ότι θα γίνει Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και το 2025, λόγω Covid είχαν αλλάξει κάποια πράγματα. Για αυτό δεν ξέρω αν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2024 ήταν το τελευταίο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα ήταν το τελευταίο. Δεν ξέρω αν θα είμαι στην ίδια κατάσταση και το 2025. Για εμένα ο στόχος θα ξεκινήσει από το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κλειστού του 2025 και αν από εκεί και πέρα έρθει κάτι μεγαλύτερο θα είναι χαρά να καταφέρω να πάω σε ένα ακόμα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Για το 2026 δεν υπάρχει περίπτωση να το κοιτάξω, θεωρώ ότι το 2025 θα είναι η τελευταία μου χρονιά σαν αθλητής.

Τώρα που είσαι στην δύση της καριέρας θα μπορούσες να πεις μετανιώνεις για κάποια στιγμή, που ίσως αν γύρναγες το χρόνο πίσω θα άλλαζες;

Αν γύρναγα το χρόνο πίσω έπειτα από πολύ σκέψη θεωρώ ότι μόνο ένα πράγμα θα άλλαζα και αυτό είναι ο ρυθμός των προπονήσεων τα πρώτα χρόνια. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αργήσω να ξεκινήσω να κάνω αγώνες, θεωρώ ότι μόνο αυτό θα άλλαζα. Είμαι αρκετά γεμάτος, έχω περάσει πολλά χρόνια μέσα στον αθλητισμό, έχω ζήσει πολλές όμορφες στιγμές, σίγουρα υπάρχουν και πολλές κακές στιγμές αλλά αυτές οι όμορφες στιγμές που έζησα είναι αυτές που μου έχουν μείνει στο μυαλό χαραγμένες. Θεωρώ ότι όλες αυτές οι στιγμές θα με ακολουθούν μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.

Το 2025 όπως είπες θα ολοκληρωθεί και επίσημα η αθλητική σου καριέρα. Υπάρχει στο μυαλό σου το επόμενο βήμα και πιθανώς η ενασχόληση σου με την προπονητική;

Δεν θα το κρύψω είναι μια σκέψη που γίνεται αυτό το διάστημα, ότι με την λήξη, το τέλος της αθλητικής μου καριέρας θα συνεχίσω να ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Είναι μεγάλη μου χαρά να ξεκινήσω από μικρές ηλικίες και να πάρω το χρόνο και σιγά - σιγά κάνεις δεν ξέρει μπορεί να καταφέρω και εγώ να βγάλω ένα πρωταθλητή, ο οποίος θα έχει τις δυνατότητες για να διακριθεί. Όλα αυτά θα γίνουν σιγά - σιγά και πάντα με μεθοδικότητα και σωστή πρόοδο. Τα κρατάω όλα αυτά και θα τα ξανασκεφτώ όταν θα έρθει η στιγμή να ξαναρχίσω να τα σκέφτομαι σαν γενική εικόνα υπάρχει η σκέψη να ασχοληθώ με την προπονητική, αλλά όλα θα γίνουν στην ώρα τους.