1η Μαΐου 1994: Το δραματικό κρεσέντο ενός τραγικού τριημέρου

Ο Μάριος Γαντζούδης γράφει για το πιο συγκλονιστικό γεγονός της σύγχρονης Formula 1, 30 χρόνια μετά

Κυριακή 1η Μαΐου 1994 . Γύρω στις δύο το μεσημέρι ο Ayrton Senna βρίσκεται στην Pole Position για το Grand Prix του San Marino . Δίπλα του ο Michael Schumacher. Το κλίμα βαρύ λόγω του θανάτου του Roland Ratzenberger την προηγούμενη μέρα . 

Η όλη σεζόν του 1994 πριν καν ξεκινήσει έδινε σημάδια ότι θα συνέβαινε κάτι σοβαρό . Και να που είχε γίνει. Ο τραυματισμός του Rubens Barrichello στις 29 που τον οδήγησε στο νοσοκομείο και αν δεν ήταν δίπλα του εγκαίρως ο Dr Sid Watkins ίσως να είχε αποβεί μοιραίος έμοιαζε τίποτα. Οι προειδοποιήσεις κάποιων δυστυχώς είχαν γίνει πράξη. Όμως κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα συνέβαινε λίγη ώρα μετά. 

Ο ΧΑΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΙΝΗΣΗΣ 

Στην εκκίνηση ήδη φάνηκε ότι κάτι θα πήγαινε στραβά. H Benetton του JJ Lehto είχε μείνει ακινητοποιημένη μάλλον λόγω υπερφόρτωσης του κινητήρα ή λόγω συμπλέκτη. Την ώρα που οι άλλοι οδηγοί πεταγόντουσαν δεξιά και αριστερά για να τον αποφύγουν, ο Pedro Lamy δεν μπόρεσε να τον δει εγκαίρως (λόγω των άλλων μονοθεσίων) και έπεσε με φόρα πίσω του . Η σύγκρουση εκτίναξε παντού συντρίμμια τα οποία μάλιστα πέταξαν τόσο ψηλά, ώστε πέρασαν πάνω από τα προστατευτικά και τραυμάτισαν ευτυχώς ελαφριά 8 θεατές και έναν αστυνομικό . 

Περιέργως ή μάλλον όχι και τόσο για την εποχή , δεν βγήκε κόκκινη σημαία παρά μόνο το αυτοκίνητο ασφαλείας . Και εάν έχετε συνηθίσει τις σημερινές Mercedes AMG και τις Aston Martin που είναι υπεραυτοκίνητα ... το 1994 δεν υπήρχε καν στάνταρ αυτοκίνητο (μόλις το 1993 είχε επανεισαχθεί το Safety Car) . Η κάθε πίστα είχε το δικό της . Στην προκείμενη περίπτωση... ΕΝΑ OPEL VECTRA! Πριν τον αγώνα και κατά την διάρκεια της μέχρι τότε χρονιάς πολλοί οδηγοί είχαν παραπονεθεί ότι το αυτοκίνητο ασφαλείας δεν πήγαινε αρκετά γρήγορα και τα λάστιχα κρύωναν επικίνδυνα . Όσο το αυτοκίνητο ασφαλείας έμεινε έξω ο Ayrton Senna πολλές φορές πήγε δίπλα του και του έκανε νοήματα να πάει πιο γρήγορα. Όμως μάταια ... Αργότερα θα μαθαίναμε ότι τα φρένα του Opel ανέπτυξαν πρόβλημα οπότε και έπρεπε να πηγαίνει πιο σιγά για να μην τρακάρει!

ΤΟ ΜΠΑΜ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ 

Στο τέλος του 5ου γύρου το αυτοκίνητο ασφαλείας μπήκε μέσα και ο αγώνας συνεχίστηκε με τον Senna να προηγείται του Schumacher. Δύο γύρους μετά όμως... θα γινόταν κάτι συγκλονιστικό...

Ο Ayrton Senna έχασε τον έλεγχο της Williams του στην στροφή Tamburello και προσέκρουσε με ταχύτητα 211 χλμ/ώρα στον τσιμεντένιο τοίχο . Κατευθείαν γιατροί και προσωπικό έτρεξαν προς αυτόν με τον Sid Watkins να φτάνει στιγμές αργότερα. Προσπάθησαν... προσπάθησαν... αλλά δυστυχώς ήταν ήδη αργά . Ο Senna ήδη ήταν νεκρός . Το τι προκάλεσε αυτό το δυστύχημα; Ακόμα και σήμερα άγνωστο . Θεωρίες υπάρχουν πολλές . Από τα κρύα λάστιχα , από πατημένα συντρίμμια από την αρχική σύγκρουση Lehto-Lamy, μέχρι και εγκληματική ενέργεια . Όμως ένα ήταν σίγουρο . Το πιο λαμπρό αστέρι της Formula 1 δεν ήταν πιά κοντά μας... Δεν είμαι πραγματικά ικανός να καλύψω σε ένα μόνο άρθρο τις εκατοντάδες των λεπτομερειών και βίντεο και δεδομένων για να περιγράψω επακριβώς τι και που και πως . Μια αναζήτηση στο Internet θα σας δώσει ότι απάντηση ζητάτε. 

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά και ενώ αυτή την φορά βγήκε κόκκινη σημαία οι μηχανικοί της Larrousse που επισκεύαζαν στο μεταξύ το μονοθέσιο του Eric Comas, μπερδεμένοι τον άφησαν να φύγει . Ο Γάλλος μην ξέροντας τίποτα έφυγε με φουλ ταχύτητα , όμως ευτυχώς κατάφερε να δει τα ασθενοφόρα εγκαίρως και να σταματήσει και να πάει να δει τι έγινε. Η ειρωνεία ήταν τραγική καθώς δύο χρόνια πριν στις ελεύθερες δοκιμές του Βελγικού Grand Prix ο Comas συγκρούστηκε με τις μπαριέρες στην Eau Rouge τόσο σκληρά ώστε έχασε τις αισθήσεις του και το πόδι του είχε μείνει κολλημένο στο γκάζι . Τότε ήταν ο Ayrton Senna που σταμάτησε το μονοθέσιό του για να τον βοηθήσει και να του σώσει την ζωή... Τώρα ο Γάλλος δεν μπορούσε να κάνει τίποτα για τον φίλο του. Αυτά που είδε εκείνη την μέρα έκανε 10 χρόνια να τα αποκαλύψει.

Ο Senna μεταφέρθηκε λίγη ώρα μετά με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολόνια όπου διαπιστώθηκε και ο θάνατός του . Σε μια άλλη ακόμη πιο επίπονη δόση ειρωνείας στο μονοθέσιο του βρέθηκε διπλωμένη μια Αυστριακή σημαία , την οποία είχε σκοπό να ξεδιπλώσει στο τέλος του αγώνα εις μνήμην του αποθανόντα Ratzenberger ... Όμως δεν το κατάφερε.

Η Επανεκκίνηση, το κερασάκι στην τούρτα και το τέλος του αγώνα 

Γύρω στις 3 ο αγώνας ξεκίνησε ξανά με την μορφή aggregate race . Όμως αυτό δεν έχει πολλή σημασία . Το τι έγινε εντός πίστας είναι αρκετά ασήμαντο στην γενική εικόνα και όποιος θέλει θα παραθέσω το link με τα Highlights : https://www.youtube.com/watch?v=frLjrOMngc4&ab_channel=OBRASSF1

Στον 48ο γύρο όμως ήρθε το κερασάκι στην τούρτα : Μέχρι και αυτόν τον αγώνα δεν υπήρχαν ποτέ όρια ταχύτητας στα pits . Οι οδηγοί έμπαιναν και έβγαιναν με την ίδια ταχύτητα που έτρεχαν και στην πίστα. Έτσι λοιπόν μπήκε και ο Michelle Alboreto στα pits της Minardi για να κάνει ένα προγραμματισμένο pit stop. Όμως η πίσω δεξιά του ρόδα δεν μπήκε σωστά και όπως έφυγε με φούλ ταχύτητα , αυτή έφυγε τραυματίζοντας δύο μηχανικούς της Ferrari και δύο της Lotus. 

Ο αγώνα εντέλει τελείωσε με νικητή τον Michael Schumacher , 2ο τον Nicola Larini που πήρε την θέση του τραυματία Jean Alesi στην Ferrari και 3ο τον Mika Hakkinen. Ως ένδειξη σεβασμού στον Ratzenberger δεν υπήρχαν πανηγυρισμοί με σαμπάνιες , όπως συνήθως.  

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Τα γεγονότα του Grand Prix του San Marino του 1994 συγκλόνισαν τους πάντες εντός και εκτός Formula 1. Αμέσως υιοθετήθηκαν βιαστικά μέτρα ασφάλειας στα ήδη υπάρχοντα μονοθέσια που τα έκαναν σχεδόν 2 δευτερόλεπτα πιο αργά . Στις πίστες της Βαρκελώνης, του Μόντρεαλ και του Σπά , μπήκαν πρόχειρα σικέιν για να γίνουν έστω και προσωρινά πιο ασφαλείς οι πίστες, η πίστα της Imola τροποποιήθηκε και η Tamburello καταργήθηκε και γενικότερα η Formula 1 μπήκε σε panic mode. Υιοθετήθηκε το γνωστό σε όλους μας όριο ταχύτητας στα pits και από τότε συνεχώς γίνεται αγώνας για την ασφάλεια στην Formula 1. Είτε με τις αναβαθμίσεις ασφαλείας στις πίστες καθώς από τοίχους πήγαμε σε λάστιχα ασφαλείας και πλέον στις τελευταίας τεχνολογίας techpro μπαριέρες, είδαμε τα αυτοκίνητα να γίνονται πιο στιβαρά και πλέον σχεδόν απόρθητα μετά και την εισαγωγή της συσκευής HANS που υιοθετήθηκε το 2003 και του HALO το 2018 και γενικότερα ο αγώνας για την ασφάλεια συνεχίζεται κάθε μέρα. Κρίμα που χρειάστηκε να γίνει ένα μαύρο τριήμερο πριν 30 χρόνια και το δραματικό κρεσέντο αυτού να μας στερήσει ίσως τον κορυφαίο και πιο ταλαντούχο οδηγό όλων των εποχών...