Η αρχή των 400 του Φερνάντο
Ο Φερνάντο Αλόνσο γιορτάζει την 400η συμμετοχή του στην F1 και το MPS Motorsports ταξιδεύει πίσω στον χρόνο στο πρώτο του τριήμερο, πριν 23 ολόκληρα χρόνια !
400. Ένα τεράστιο νούμερο, ένα τεράστιο ορόσημο για τον Φερνάντο Αλόνσο που γίνεται ο πρώτος οδηγός στην ιστορία της Formula 1 που θα έχει συμμετοχή σε 400 αγωνιστικά τριήμερα . Βέβαια θα κάνω μια μικρή χαλάστρα στην γιορτή τονίζοντας ότι μετά το Μεξικό θα έχει μόλις 397 εκκινήσεις, καθώς έχει χάσει τον αγώνα στο Βέλγιο το 2001 (την επανεκκίνηση του μετά από μια κόκκινη σημαία στους πρώτους γύρους), την φαρσοκωμωδία της Ιντιανάπολις του 2005 και τον αγώνα της Ρωσίας του 2017.
Όμως το ορόσημο παραμένει και το ειδικό κράνος το οποίο θα φορέσει ο 43χρονος πλέον Ισπανός είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης.
Προκειμένου να γιορτάσουμε αυτό το τεράστιο γεγονός που ακόμα και ο ίδιος δεν πίστευε -όπως παραδέχθηκε πρόσφατα στο podcast Beyond the Grid ότι θα έφτανε- γυρνάμε τον χρόνο πίσω στο μακρινό 2001 και στο πρώτο από τα τόσα πολλά αγωνιστικά τριήμερα του Φερνάντο Αλόνσο. Αυτό του Γκραν Πρι Αυστραλίας!
Ποιος ήταν μέχρι τότε ο Αλόνσο;
Ο Ισπανός πριν το 2001 δεν ήταν ακριβώς ο οδηγός για τον οποίο όλοι μίλαγαν και για τον οποίο γινόταν ντόρος όπως παράδειγμα έγινε με τον Όσκαρ Πιάστρι, όμως δεν ήταν άγνωστος στους πιο εξειδικευμένους και έμπειρους. Στα Καρτ είχε κατακτήσει 4 τίτλους και στα 17 του χρόνια το 1999 έκανε το άλμα στα single-seaters στην κατηγορία Euro Open by Nissan με την ομάδα της Campos Motorsports. Ο Αλόνσο κέρδισε τον τίτλο έχοντας 6 νίκες και 6 Pole Positions σε 15 αγώνες. Το ίδιο έτος γνώρισε και τον Φλάβιο Μπριατόρε, τον άνθρωπο που θα γινόταν ατζέντης του και θα του άλλαζε την καριέρα.
Το επόμενο έτος και έχοντας ήδη πλέον τον «σύνδεσμο» με τον Φλάβιο προχώρησε στο στάδιο ακριβώς πριν την Formula 1, την International Formula 3000, πρόδρομο της σημερινής Formula 2. Εκεί συμμετείχε με την Team Astromega η οποία υποστηριζόταν από την Minardi . Ο Αλόνσο άφησε θετικές εντυπώσεις καθώς τερμάτισε 4ος στην γενική κατάταξη, με ένα όχι κορυφαίο μονοθέσιο αλλά ήταν στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς που θα έμπαινε για τα καλά στο στόχαστρο των ανθρώπων του μηχανοκίνητου αθλητισμού και δη της Formula 1 καθώς κυριάρχησε απόλυτα στο Σπά μετατρέποντας την Pole position του σε μια εμβληματική νίκη! Αυτή η ξαφνική άνοδος όμως από τα καρτ στο μικρό αδερφάκι της Formula 1 σε μόλις 2 χρόνια δεν ήταν τίποτα. Καθώς θα ακολουθούσε το τελευταίο βήμα...
Όλα τα όνειρα ξεκινούν δύσκολα...
Ο Αλόνσο ήταν στα ραντάρ της Minardi ήδη από το 1999 καθώς είχε πραγματοποιήσει ένα τεστ για την ομάδα σε ημέρα δοκιμών, με την ομάδα να μένει πολύ ικανοποιημένη. Υπό την καθοδήγηση του Μπριατόρε ήδη αναμενόταν ότι ο Ισπανός θα ήταν ο ένας από τους δύο νέους οδηγούς της μικρούλας Minardi καθώς δεν θα παρέμενε στο δυναμικό της κανένας από τους οδηγούς του 2000. Όμως προτού γίνει αυτό υπήρχαν σοβαρά προβλήματα!
Η Minardi βλέπετε ήταν έτοιμη να καταρρεύσει εντελώς. Ο τότε ιδιοκτήτης της Γκαμπριέλε Ρούμι αποχωρούσε από την ιδιοκτησία της ομάδας καθώς ήταν στο τελικό στάδιο του καρκίνου -πράγμα όχι τόσο γνωστό εκείνη την εποχή- και ήθελε να αφήσει όσα περισσότερα μπορούσε στην οικογένειά του. Έτσι και μετά από συνεχείς εκκλήσεις του ιδρυτή και απλού μετόχου σε εκείνο το στάδιο Τζιανκάρλο Μινάρντι, υπήρχε μια αδιάκοπη προσπάθεια να βρεθεί αγοραστής, ο οποίος θα έπρεπε εκτός από το να αγοράσει την ομάδα, να διορθώσει μέσα σε μόλις δύο μήνες την άθλια κατάστασή της. Η Minardi λίγο πριν την έναρξη της νέας σεζόν δεν είχε κατασκευασμένο μονοθέσιο και δεν είχε ούτε καν προμηθευτή κινητήρων.
Ο άνθρωπος που επέλεξε να βγάλει τα κάστανα από την φωτιά ήταν ο Αυστραλός Πόλ Στόνταρτ. Ο 45χρονος τότε ιδιοκτήτης της αεροπορικής εταιρείας European Aviation δεν ήταν καθόλου άσχετος ή άγνωστος στον χώρο της F1 καθώς η εταιρεία του ήταν σπόνσορας στις Tyrrell, Jordan και Arrows τα έτη 1998,99 και 2000 αντίστοιχα. Το 2000 μάλιστα είχε δική του ομάδα στην International Formula 3000, την European Racing σε συνεργασία με την Arrows με οδηγούς τους Μάρκ Ουέμπερ και Κρίστιαν Άλμπερς. Ο Στόνταρτ μόλις αγόρασε την Ιταλική ομάδα είχε να αντιμετωπίσει ένα χάος.
Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος, όταν πήρε την Minardi δεν υπήρχε παρά μόνο ένα ξύλινο μοντέλο της PS01, του μονοθεσίου για το 2001 δηλαδή συν τα οικονομικά και λοιπά προβλήματα (όπως η προαναφερθείσα έλλειψη κινητήρα). Όμως ο ίδιος και η ομάδα στο σύνολό της θα έκαναν ένα πραγματικό θαύμα. Μέσα σε περίπου 6 εβδομάδες βρέθηκαν κινητήρες (ακόμα και αν αυτοί ήταν Ford Cosworth τριετίας) οδηγοί, καθώς επιβεβαιώθηκε ο Φερνάντο Αλόνσο και δίπλα του ήρθε ο πρώην οδηγός της ομάδας Ταρσό Μαρκές και τέλος κατασκευάστηκαν στο νήμα μονοθέσια για τον πρώτο αγώνα της Αυστραλίας.
Μάλιστα ο χρόνος ήταν τόσο περιορισμένος που ακόμα και οι οδηγοί βοηθούσαν στην κατασκευή των μονοθεσίων, ενώ το μονοθέσιο του Βραζιλιάνου Μαρκές ακόμα φτιαχνόταν στην αρχή του πρώτου τριημέρου της χρονιάς.
Όμως τα είχαν καταφέρει. Οριακά, αλλά ήταν εκεί, στην Αυστραλία ενώ λίγο καιρό πριν δεν υπήρχε φανερό μέλλον για την Minardi.
Ένα αστέρι γεννιέται
Αφού έχουμε κατανοήσει την κατάσταση της ομάδας, ας επιστρέψουμε στον ήρωα της ιστορίας μας. Ο Αλόνσο φτάνοντας στην Μελβούρνη δήλωσε: «Αισθάνομαι υπέροχα και έχω αυτοπεποίθηση. Σίγουρα πιστεύω πως η ομάδα θα βελτιωθεί κατά την διάρκεια της χρονιάς αλλά για εμάς οι πρώτοι 3-4 αγώνες θα είναι πολύ δύσκολοι διότι δεν μπορέσαμε να κάνουμε καθόλου δοκιμές τον χειμώνα.»
Ερωτηθείς δε για το εάν έχει καθόλου οδηγήσει στο Άλμπερτ Πάρκ είπε πως: «Ναι έχω οδηγήσει την πίστα στα βιντεοπαιχνίδια στο Playstation, αλλά έχω κάνει και μερικούς γύρους με ένα (συμβατικό) αυτοκίνητο.»
Τίποτα όμως δεν πτόησε τον Φερνάντο που από την αρχή κιόλας έδειξε τις ικανότητες του και το αστείρευτο ταλέντο του. 17ος στο FP1 και 15ος στο FP2. Ακόμα και όταν τα πράγματα «σοβάρεψαν» για τις κατατακτήριες ο νεαρός Ισπανός κατετάγη 19ος, μπροστά από μια Prost και μια Jaguar (Ματσακάνε και Μπέρτι αντίστοιχα) ενώ απείχε μόλις ένα δέκατο από τον επίσης rookie 18ο Ενρίκε Μπερνόλντι με Arrows.
Κάπου εδώ είναι η ευκαιρία να τονίσουμε ότι εκτός από τους Αλόνσο και Μπερνόλντι έκαναν το ντεμπούτο τους και οι Κίμι Ραικόνεν (Sauber) και Χουάν-Πάμπλο Μοντόγια (Williams) με τους τέσσερίς τους να βγάζουν μια θρυλική πλέον φωτογραφία στην Αυστραλία.
Ο αγώνας εξελίχθηκε σχεδόν ιδανικά για τον Αλόνσο. Στο αρχικό στάδιο του αγώνα κρατούσε πίσω του τον Έντι Ιρβάιν (Jaguar) μέχρι να βγει στον 4o γύρο το αυτοκίνητο ασφαλείας για την σφοδρή σύγκρουση μεταξύ Ζάκ Βιλνέβ και Ράλφ Σουμάχερ. Έπειτα μπόρεσε να κρατήσει για αρκετό διάστημα πίσω τους Τζένσον Μπάτον (Benetton) και Γιός Φερστάπεν (Arrows) . Μάλιστα ο θρυλικός σχολιαστής Μάρει Γουόκερ είπε κατά την διάρκεια της μετάδοσης για τον Αλόνσο: «Ένας καταπληκτικός νεαρός οδηγός, ο Φερνάντο Αλόνσο. Είναι στην 15η θέση αυτή την στιγμή στο πρώτο του Γκράν Πρι. Με ένα μονοθέσιο που χρειάστηκε να κατασκευαστεί με κολοσσιαία ταχύτητα και αποτελεσματικότητα.»
Βέβαια δεν έλειψε και ένα λάθος «αρχαρίου» καθώς μετά το 2ο pit stop του ο Αλόνσο επηρέασε την μάχη για την 2η θέση μεταξύ Ντέιβιντ Κούλθαρντ (Mclaren) και Ρούμπενς Μπαρικέλο (Ferrari) καθώς εμπόδισε τον Βραζιλιάνο όταν προσπάθησε να του ρίξει γύρο.
Ο Ισπανός μετά το τέλος του αγώνα παραδέχθηκε το λάθος του ζητώντας δημόσια συγνώμη στον Μπαρικέλο. Εκτός αυτού ο αγώνας του εξελίχθηκε περίφημα με τον ίδιο να δηλώνει πως το μονοθέσιο γινόταν καλύτερο όσο έπεφτε το φορτίο καυσίμου. Εντέλει ο Φερνάντο κατάφερε να τερματίσει 12ος, μπροστά από τις δύο Benetton οι οποίες είχαν αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα. Ο Πόλ Στόνταρτ απολύτως ικανοποιημένος δήλωσε πως ο Αλόνσο «έδειξε για τι είναι ικανός» ενώ συμπλήρωσε λέγοντας «Πιστεύω πως ο Αλόνσο εύκολα θα είναι ο Rookie της χρονιάς και θα καταφέρει μεγαλύτερα και καλύτερα πράγματα στην F1.»
Σύμφωνοι ένιωσαν και πολλοί άνθρωποι του χώρου με την συνολική του απόδοση και στον αγώνα αλλά και σε όλο το τριήμερο. Χαρακτηριστικά ο πολύπειρος δημοσιογράφος Μάρκ Χιούζ μιλώντας σε podcast του The-Race τόνισε ότι ο Ισπανός ήταν άψογος και πως δεν έμοιαζε για πρωτάρης.
Ο μύθος που χτίζεται ακόμα
Για το σύνολο του 2001 ο Αλόνσο εξέπληξε το paddock και τα μέσα με τις επιδόσεις του . Χαρακτηριστικά παραδείγματα ήταν το GP Ισπανίας και το GP Ιαπωνίας. Έπειτα ακολούθησε μια χρονιά ως οδηγός δοκιμών της Renault, της ομάδας του Φλάβιο Μπριατόρε, προκειμένου να αποκτήσει οικειότητα με την ομάδα καθώς θα οδηγούσε για αυτήν το 2003, στο οποίο πέτυχε την πρώτη του Pole και την πρώτη του νίκη. Και όπως λένε... τα υπόλοιπα είναι ιστορία, όπως μαρτυρούν οι δύο παγκόσμιοι τίτλοι, οι 32 νίκες και οι άπειρες μνημειώδεις στιγμές που μας έχει χαρίσει ο «γερόλυκος» πλέον Φερνάντο Αλόνσο!
Απολαύστε τον Φερνάντο Αλόνσο σε έναν γύρο της Σουζούκα με την Minardi PS01 του