Κάποια όνειρα δεν γεννιούνται μέσα στη λάμψη. Δεν χρειάζονται χειροκροτήματα, κάμερες ή μεγάλα στάδια για να υπάρξουν. Γεννιούνται σιωπηλά, σε χωμάτινα γήπεδα, σε απογεύματα που τελειώνουν με ιδρώτα και σημάδια στα γόνατα. Κάπως έτσι, ο Χρήστος Μουζακίτης ξεκίνησε να γράφει την δική του ιστορία. Όχι σαν ένα ακόμη ταλέντο που «υποσχόταν», αλλά σαν ένα παιδί…
