Grand Prix Σιγκαπούρης τέλος και όσο οι ομάδες και οι οδηγοί κάνουν ένα «μπρέικ» ας δούμε νικητές και χαμένους από την Marina Bay !
Γράφει ο Μάριος Γαντζούδης
Μπορεί το 18o Grand Prix της φετινής σεζόν να μην διεκδίκησε δάφνες για την δράση του, όμως ο Λάντο Νόρις πήρε την 3η νίκη καριέρας του και το MPS Motorsports διαλέγει νικητές και χαμένους από όλο το grid.
Ο νικητής στους νικητές, τυπικό ε; Όχι τόσο . Ο Βρετανός όχι απλά πήρε την 3η του νίκη αλλά κυριάρχησε σε όλο το τριήμερο, δείχνοντας από το FP1 κιόλας ότι είχε την καλύτερη αίσθηση των ορίων της πίστας από όλους. Το απέδειξε αρχικά στις κατατακτήριες παίρνοντας την Pole Position με δύο δέκατα διαφορά, την ώρα που ο teammate του Πιάστρι που είχε μάλιστα δύο προσπάθειες στο Q3 σε αντίθεση με τους υπόλοιπους front-runners, ήταν 4.5 δέκατα μακριά.
Στον αγώνα ο Βρετανός όχι μόνο έσπασε το «καταραμένο» σερί που τον ήθελε να χάνει την πρωτοπορία στον 1ο γύρο, αλλά διένυσε έναν επιβλητικό αγώνα βγαλμένο κατευθείαν από τον περσινό Φερστάπεν, νικώντας τον Ολλανδό κατά 20.9 δευτ. έχοντας φτάσει μάλιστα την διαφορά στα 29 προτού ελαττώσει τον ρυθμό του, ελέω δύο μικρών λαθών που θα μπορούσαν να του έχουν αποβεί μοιραία, κάνοντας επαφή με τον τοίχο στους γύρους 29 και 48.
Είτε ήταν δική του η απόφαση είτε της ομάδας είτε κοινή, το ρίσκο να ξεκινήσει ο 7 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής με την μαλακή γόμα, με σκοπό να κερδίσει θέσεις στην αρχή, δεν απέδωσε. Έκανε την καλύτερη εκκίνηση, προσπάθησε να περάσει τον Φερστάπεν, όμως ο Ολλανδός του έκλεισε την πόρτα. Μετά έμεινε μεν 3ος στο μικρό 1ο stint του όμως η αλλαγή ελαστικών μόλις στο τέλος του 17ου γύρου (την οποία επέφερε νωρίς η επιλογή γόμας) τον έθεσε σε μειονεκτική θέση.
Βρέθηκε 13ος και παρόλο που κατάφερε να ανέβει 6ος, τα πλέον παλιωμένα ελαστικά του δεν του επέτρεψαν να πάρει κάτι παραπάνω από την 6η θέση, καθώς οι Ράσελ, Πιάστρι και Λεκλέρ κράτησαν πολύ παραπάνω τα stint τους με την μέση, παίρνοντας έτσι μεγάλο πλεονέκτημα για το τελευταίο τρίτο του αγώνα, όταν τα ελαστικά του Βρετανού ήταν πλέον πάνω από 30 γύρων... Σίγουρα με μια πιο συμβατική στρατηγική η διατήρηση της 3ης θέσης ήταν εφικτή.
Επιστροφή στο βάθρο για τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας μετά από δύο δύσκολους αγώνες σε Μόντσα και Μπακού, με τον Ολλανδό να είναι πιο ικανοποιημένος από την ισορροπία της RB20. Στις κατατακτήριες και στον αγώνα πήρε το μάξιμουμ των δυνατοτήτων του, δείχνοντας ξανά καλό πρόσωπο, την ώρα που ο teammate του ξαναπήρε την κατηφόρα. Η διαφορά από τον Νόρις μειώθηκε κατά 7 βαθμούς, όμως πλέον ο Φερστάπεν ξέρει ότι και μαθηματικά χρειάζεται μόνο την 2η θέση σε κάθε αγώνα και Sprint εάν νικήσει παντού ο Νόρις. Το 4ο είναι λίγο πιο κοντά, όμως χρειάζεται πάντα προσοχή...
Καημένε Σέρχιο, μόνο αυτό μπορώ να πώ. Πάνω που άρχισαν (σύμφωνα με τα λεγόμενά του) να του ζητάνε και καμιά συγνώμη και τον ακούνε για το feedback της RB20, πάνω που μετά το Μπακού μιλάγαμε για αναγέννηση -παρά την σύγκρουση στο τέλος- του Checo, ήρθε η Σιγκαπούρη να τον προσγειώσει ξανά, πιο απότομα από ποτέ. Ξανά ο Μεξικανός δεν ήταν πουθενά, εμφανώς δυσκολευόμενος να εξάγει το 100% από το μονοθέσιό του. 13ος στις κατατακτήριες και παρά την καλή εκκίνηση και τον καθαρό 1ο γύρο που το επέτρεψε να ανεβεί 10ος, κόλλησε για σχεδόν 30 γύρους πίσω από την Williams του Κολαπίντο και χρειάστηκε την στρατηγική (undercut) για να ξεπεράσει τον Αργεντίνο.
Το 2ο μισό του αγώνα το πέρασε απογοητευτικά κολλημένος πίσω από άλλο ένα σαφώς κατώτερο μονοθέσιο, την Haas του Νίκο Χούλκενμπεργκ, αδυνατώντας να περάσει τον Γερμανό, περιορίζοντας έτσι τον εαυτό του στην 10η θέση και φέρνοντας με σιγουριά ξανά τα μαύρα σύννεφα πάνω από την θέση του...
Τι να πει κανείς για τον Γερμανό που αποδεικνύει ξανά και ξανά την αξία του. Δείχνοντας σε όλο το τριήμερο καλό ρυθμό, όχι όμως εξωπραγματικό, κατάφερε παρόλα αυτά εκμεταλλευόμενος την τραγωδία της Ferrari, να πάρει μια τρομερή 6η θέση για την εκκίνηση. Αυτή προσωρινά έγινε μάλιστα 5η στην αρχή, προτού υποκύψει στην ανωτερότητα της Mclaren του Όσκαρ Πιάστρι.
Για το 1ο stint ο 37χρονος κατάφερε να κρατήσει πίσω του τους Αλόνσο και Λεκλέρ, προτού τον ξεπεράσουν λόγω στρατηγική και ανώτερων μονοθεσίων (ειδικά στην περίπτωση του Μονεγάσκου). Όμως ο Γερμανός κατάφερε όχι μόνο να πάρει ξανά βαθμούς, αλλά κατάφερε να κρατήσει για όλο το 2ο μισό του αγώνα την 9η θέση, αρνούμενος να υποχωρήσει μπροστά στην Red Bull του Πέρεζ, παίρνοντας δύο πολύτιμους βαθμούς, την ώρα που οι άμεσες ανταγωνίστριες Williams και Alpine σημείωσαν μηδέν εις το πηλίκο!
Τεράστια χαμένη ευκαιρία για την Scuderia το τριήμερο της Σιγκαπούρης, αν και περιέργως η ευθύνη δεν πέφτει στην επιλογή ελαστικών ή στην στρατηγική, αλλά ξεκάθαρα στα χέρια των οδηγών. Σάινθ και Λεκλέρ έβαλαν τα χέρια τους και έβγαλαν τα μάτια τους στο Q3, ο μεν τρακάροντας στην τελευταία στροφή μαζεύοντας ταχύτητα για τον 1ο γρήγορο γύρο του, ο δε παραβιάζοντας τα όρια της πίστας στερώντας του έτσι τρείς θέσεις στο grid, καθώς ο αρχικός χρόνος του θα τον τοποθετούσε στην 6η θέση.
Αυτό το στραπάτσο σίγουρα στέρησε από τους Ιταλούς την ευκαιρία να κλείσουν την ψαλίδα από την Red Bull για το πρωτάθλημα κατασκευαστών, καθώς οι Λεκλέρ και Σάινθ μάζεψαν 16 βαθμούς έναντι των 19 των Αυστριακών. Μάλιστα ο ρυθμός του Μονεγάσκου σε όλη την διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών, υποδήλωνε ακόμα και πιθανό βάθρο, η πιθανότητα όμως αυτή εξανεμίστηκε μετά από 25 γύρους πίσω από τους Αλόνσο και Χούλκενμπεργκ...
ΝΙΚΗΤΕΣ: Φράνκο Κολαπίντο - για ακόμα μια δυνατή εμφάνιση παρά το ότι έμεινε εκτός βαθμών.
ΧΑΜΕΝΟΙ: Alpine - Για ακόμα έναν εντελώς ανώνυμο αγώνα, τον 3ο στη σειρά.
ΝΙΚΗΤΕΣ: Τζόρτζ Ράσελ - Πήρε το καλύτερο δυνατό (4η θέση)στο εμφανώς όχι καλύτερο τριήμερο της Mercedes
ΧΑΜΕΝΟΙ: Ντάνιελ Ρικιάρντο - Τον λατρεύουμε όπως όλοι, αλλά δυστυχώς άλλο ένα κακό τριήμερο με αποκλεισμό από το Q1 την ώρα που ο Τσουνόντα ήταν 8ος και μια μέτρια -πλήν του ταχύτερου γύρου- εμφάνιση σιγούρεψαν ότι αυτός θα είναι - κατά πάσα πιθανότητα- ο τελευταίος του αγώνας στην Formula 1