F1 Λας Βέγκας: Νικητές και Χαμένοι

Το Βέγκας ήταν για άλλη μια φορά διασκεδαστικό και απρόβλεπτο και το MPS Motorsports ξεχωρίζει όπως πάντα τους νικητές και τους χαμένους από τον 22ο αγώνα της φετινής σεζόν!

Γράφει ο Μάριος Γαντζούδης

Το Γκραν Πρι του Λας Βέγκας ήταν και φέτος ανατρεπτικό και συναρπαστικό, με την Mercedes να κερδίζει σχεδόν από το πουθενά, δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετώπισε στα προηγούμενα GP, την Ferrari να κλείνει την ψαλίδα από την υποτονική στην Sin City Mclaren και τον Μαξ Φερστάπεν να κατακτά για 4η (σερί) φορά τον τίτλο. Όμως... για να δούμε ποιοι πέφτουν στο στρατόπεδο των νικητών και ποιοι σε αυτό των χαμένων; 

Νικητές: Mercedes

Η W15 βρέθηκε στο ιδανικό για αυτή περιβάλλον και το αποτέλεσμα στα χέρια των Ράσελ και Χάμιλτον ήταν φοβερό! Τρομερή απόδοση σε όλη την διάρκεια του τριημέρου, είτε μιλάγαμε για έναν γύρο είτε για long runs. Μοναδική εξαίρεση τα λάθη του Χάμιλτον στο Q3 τα οποία του στέρησαν την ευκαιρία για την νίκη και τον «ανάγκασαν» να μείνει 2ος, έχοντας βρεθεί εκεί από την 10η θέση, κάνοντας έναν υπέροχο αγώνα, δίχως την υπερβολική γκρίνια των προηγούμενων αγώνων και δη του Σάο Πάολο. 

Η Mercedes βρέθηκε σε αυτή την πλεονεκτική θέση λόγω της χαμηλής θερμοκρασίας αλλά και της ομαλότητας της επιφάνειας της πίστας, η οποία σύμφωνα με τα λεγόμενα του νικητή Ράσελ επέτρεψε στην ομάδα να σετάρει την W15 όπως αυτή λειτουργεί ιδανικά, κοινώς με σκληρή ανάρτηση και πολύ χαμηλό ride height. Επιπροσθέτως οι χαμηλές θερμοκρασίες επέτρεψαν στον Βρετανό να φέρνει πολύ πιο εύκολα τα λάστιχα στην κατάλληλη θερμοκρασία κάτι που τον βοήθησε στις κατατακτήριες και του έφερε την Pole. Έπειτα η Κυριακή εξελίχθηκε και για τον ίδιο αλλά και για τον Λιούις σε μια επανάληψη των δοξασμένων χρόνων, με χαρακτηριστικό ότι για πρώτη φορά μετά την Πορτογαλία το 2020 η Mercedes ήταν πρώτη σε όλες τις διαδικασίες του τριημέρου! 

Χαμένοι: Mclaren 

Στην Mclaren θεωρούσαν από καιρό ότι από τις τρείς τελευταίες πίστες, το Βέγκας θα ήταν το πιο επώδυνο. Όμως αυτό σε καμία περίπτωση δεν παρεμποδίζει από το να δούμε την ξεκάθαρη εικόνα. Η MCL-38 ήταν το 4ο σε δυναμική μονοθέσιο, κάτι το οποίο σίγουρα δεν δικαιολογείται με τους Λάντο Νόρις και Όσκαρ Πιάστρι να δείχνουν χαμένοι στο πουθενά και να μην μπορούν να διεκδικήσουν τίποτα καλύτερο από την 6η και 7η θέση, με τον Βρετανό να τίθεται πλέον και αυτός εκτός διεκδίκησης τίτλου και μαθηματικά, με μόνη ελπίδα πλέον την 2η θέση μπροστά από τον Σάρλ Λεκλέρ.

Ακόμα και στο κατασκευαστών η διαφορά μειώθηκε στους 24 βαθμούς από την Ferrari, όμως λογικά θα έστειλαν καμιά τούρτα ως ευχαριστήριο δώρο στην Mercedes, καθώς αυτή ήταν που εμπόδισε την Scuderia από το να κάνει μεγαλύτερη «μπάζα». Μπορεί στο Κατάρ και το Άμπου Ντάμπι να δούμε καλύτερη Mclaren όμως πλέον ακόμα και ο τίτλος στους κατασκευαστές μόνο σίγουρος δεν είναι....

Νικητές: Μάξ Φερστάπεν

Γίνεται κι αλλιώς; Παρά την μόλις 5η θέση του ο Ολλανδός είναι πλέον και επίσημα τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής, βάζοντας την τελική υπογραφή σε μια απίθανη ατομική σεζόν! Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι βρίσκεται μόνο για την κατάκτηση εδώ. Σε μια πίστα για την οποία η Red Bull δεν είχε το απαραίτητο Spec πίσω πτέρυγας, κάτι το οποίο έφερνε τεράστιες απώλειες χρόνου στις ευθείες του Βέγκας, ο Μαξ βρισκόταν από το πουθενά αντιμέτωπος με ένα κακό τριήμερο, στο οποίο ίσως παρατεινόταν κι άλλο η μάχη του τίτλου. 

Όμως χάρη στις προσαρμογές της Red Bull, η οποία «ρύθμισε» καλύτερα την πτέρυγα (κόβοντας στην ουσία κομμάτια από αυτήν) ο Ολλανδός άρπαξε όπως συνήθως κάνει την ευκαιρία και βρέθηκε στις κατατακτήριες ακριβώς εκεί που ήθελε, μπροστά από τον Νόρις. Την Κυριακή έκανε έναν μεστό αγώνα στον οποίο βρέθηκε για μεγάλο διάστημα 2ος, δείχνοντας ότι ακόμα η Red Bull έχει πηγαία ταχύτητα, παρόλα αυτά υπέκυψε στην ανωτερότητα των Ferrari και του Χάμιλτον, με τον ίδιο να μην μπλέκει σε ανούσιες μάχες. Έτσι αντέγραψε τον εν δυνάμει πεθερό του Νέλσον Πικέ, κατακτώντας τον τίτλο και αυτός στο Λας Βέγκας, με μια 5η θέση, όπως ακριβώς είχε κάνει ο Βραζιλιάνος το 1981 και όπως εντελώς συμπτωματικά έκανε την επόμενη χρονιά και ο Κέκε Ρόσμπεργκ για να κατακτήσει τον δικό του μοναδικό τίτλο!

Χαμένοι: Σέρχιο Πέρεζ

Ξανά και ξανά... στο ίδιο έργο θεατές. Όσο και να ρίχνει το φταίξιμο στην ομάδα ή στην RB20, οι επιδόσεις του Μεξικανού είναι απερίγραπτα κακές. Για άλλη μια φορά σε μια πίστα η οποία θεωρητικά θα ήταν δυνατό χαρτί του, καθώς ο Checo είναι συνήθως η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του σε street circuits, κατάφερε αρχικά να αποκλειστεί στο Q1 και επακολούθως να παλεύει σε όλο τον αγώνα για τα χαμηλά στρώματα των βαθμών. 

Εντέλει τερμάτισε 10ος, όμως αυτό δεν τον σώζει. Ξανά και για άλλη μια φορά το όνομά του βρίσκεται στο επίκεντρο φημών, καθώς ο Χέλμουτ Μάρκο δήλωσε ότι το μέλλον του Μεξικανού θα αποφασιστεί στο τέλος της σεζόν. Πλέον όμως η Red Bull έχασε το παιχνίδι των κατασκευαστών και ο ίδιος βρίσκεται πιο κοντά στον πάτο της βαθμολογία από ότι στην κορυφή, καθώς φαινομενικά δεν μπορεί με τίποτα να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της απογοήτευσης...

Νικητές: Γιούκι Τσουνόντα

Ο Ιάπωνας έχει βαλθεί να βγάλει «χαζούς» όσους δεν τον υπολογίζουν για την θέση δίπλα στον Μάξ Φερστάπεν. Σε αυτό το τριήμερο αφού δήλωσε πως θα συνεχίσει να «διαλύει» όποιον και να βάλει η Red Bull δίπλα του και τονίζοντας πως γνωρίζει ότι αξίζει την προαγωγή, μετά έβαλε το κράνος του και έκανε ακριβώς αυτό! 

Σε κάθε διαδικασία επιβλήθηκε με ευκολία έναντι του Λίαμ Λόσον και κατάφερε για άλλη μια φορά να μπει στο Q3 στις κατατακτήριες, καταλήγοντας στην 7η θέση. Στον αγώνα μπορεί να μην κατάφερε να κρατηθεί τόσο ψηλά, καθώς τον πέρασε και ο «φουριόζος» Χάμιλτον αλλά επιπροσθέτως έχασε την μάχη με την Haas του Hulkenberg, όμως κατάφερε να τερματίσει ξανά εντός Top 10, μαζεύοντας δύο βαθμούς και τερματίζοντας μπροστά και από τον 10ο Πέρεζ και αρκετά πιο μπροστά από τον 16ο Λόσον, που βρισκόταν πάνω από 30 δευτερόλεπτα μακριά. Αυτός ο Γιούκι είναι «δαιμονισμένος» και σίγουρα θα προκαλέσει σκέψεις στην Red Bull εφόσον συνεχίσει το «τροπάριο» και στους εναπομείναντες δύο αγώνες.

Νικητές: Νίκο Χούλκενμπεργκ

Άλλη μια φοβερή επίδοση από τον Γερμανό, που έπειτα από το απογοητευτικό για τον ίδιο Γκραν Πρι του Σάο Πάολο επέστρεψε στους βαθμούς και στην θέση του best of the rest. Εκμεταλλευόμενος την αρκετά καλή 9η θέση από την οποία εκκινούσε, όντας για άλλη μια φορά παρών στο Q3 και την εγκατάλειψη νωρίς του Πιέρ Γκασλί, ο Hulk κατάφερε να επεκτείνει το πρώτο του stint παραπάνω από τους γύρω του και έτσι όσο συνεχιζόταν ο αγώνας και ειδικά μετά τα δεύτερα Pit stop βρέθηκε με ένα μεγάλο πλεονέκτημα ελαστικών το οποίο αριστοτεχνικά χρησιμοποίησε για να περάσει τον Γιούκι Τσουνόντα και να πάρει την 8η θέση πίσω από τα μονοθέσια των τεσσάρων «μεγάλων». Μπορεί η μάχη με την Alpine για την 6η θέση να είναι πλέον δύσκολο να κερδηθεί, όμως ο Νίκο προσφέρει τα μέγιστα στην Haas! 

Άξιοι αναφοράς

Λίαμ Λόσον, Χαμένος διότι σε κανένα σημείο του τριημέρου δεν έδειξε ανταγωνιστικός (ειδικά απέναντι στον Τσουνόντα.
Alpine, Χαμένη καθώς η εγκατάλειψη του Γκασλί νωρίς και το λάθος στο pit stop του Οκόν της στέρησαν την όποια ευκαιρία να «κλειδώσει» την 6η θέση στους κατασκευαστές
Ferrari, Χαμένη διότι έχασε την ευκαιρία να μειώσει παραπάνω την διαφορά από την Mclaren και επιπλέον δεν βοήθησε στην αποτροπή των εντάσεων με τον Σάρλ Λεκλέρ να μένει παραπονεμένος από την αντιμετώπιση που είχε από τον Σάινθ
Ζού Γκουανγιού, Νικητής καθώς για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ήταν πολύ καλός και αξιοπρεπέστατος, νικώντας τον Βάλτερι Μπότας και τερματίζοντας 13ος και σε πολλά σημεία του αγώνα ήταν εντός της 10αδας