Ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε για άλλη μια φορά στην προκριματική φάση του Champions League και για ακόμα μία φορά δεν υπάρχουν λόγια...
Η «κατάρα» των προκριματικών του Champions League, δεν έσπασε ούτε φέτος. Η Μάλμε, ήταν αυτή τη φορά ο θύτης στο θύμα του ΠΑΟΚ. Η Μάλμε που μέχρι την τελευταία φάση του 90λεπτου ήταν αποκλεισμένη.
Έχουμε δει τα πάντα να συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ σε αυτές τις διαδικασίες. Δεν ήταν η πρώτη φορά με ανατροπή, δεν ήταν η πρώτη φορά στα τελευταία λεπτά του αγώνα, δεν ήταν η πρώτη που κάθε γκολ που δέχτηκε ήταν από ατομικό λάθος. Αυτή τη φορά δεν ήταν ούτε ο Άγιαξ, ούτε η Μπενφίκα, ούτε η Σάλκε. Ναι, ήταν απέναντί του μια ομάδα σε πλήρη αγωνιστικό ρυθμό, με ποδοσφαιριστές τακτικά πολύ ανώτερους αυτή την στιγμή από τους παίκτες του Δικεφάλου. Όμως αυτή τη φορά, δεν υπάρχει διακαιολογία.
Τους τελευταίους δώδεκα μήνες, ο ΠΑΟΚ έδειξε τεράστια αλλαγή νοοτροπίας. Έγινε μια ομάδα μαχητική, που πάλευε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του κάθε αγώνα. Με αυτό τον τρόπο άλλωστε πήρε και ένα πρωτάθλημα στο οποίο δεν πίστευε κανείς τέσσερις αγωνιστικές πριν τη λήξη του, πόσο μάλλον ένα χρόνο πριν.
Το καλοκαίρι, επαλήθευσε την αλλαγή νοοτροπίας και διοικητικά. Με ολόκληρο τον βασικό κορμό να παραμένει, με μοναδική απουσία αυτή του Μεϊτέ. Για πρώτη φορά δόθηκε βάση στην ομοιογένεια του συνόλου, το οποίο εμπλουτίστηκε με προσθήκες επιπέδου. Στήριξε τον προπονητή του, που τον οδήγησε πέρσι σε μια μαγική χρονιά εντός και εκτός συνόρων, δείχνοντας πιο έτοιμος από ποτέ.
Και το απέδειξε για ενάμισι ημίχρονο. Για ενάμισι ημίχρονο στο οποίο βρέθηκε πίσω στο σκορ δις, πάλεψε και προηγήθηκε, μέχρι να αρχίσει χωρίς λόγο να υποχωρεί.
Το αποτέλεσμα ίδιο... για πολλοστή φορά. Όσο έβλεπε κανείς τον χρόνο να κυλάει, παρατηρούσε μια ομάδα ήρεμη, πιστή στο πλάνο της και τακτικά άρτια, να παίζει απέναντι σε μία ομάδα που υποχώρησε εντός γηπέδου, φοβούμενη τα... φαντάσματα του παρελθόντος. Και συνέβη αυτό που συνέβη. Με ένα γκολ ακριβώς ίδιο με αυτό που είχε δεχτεί στο 2-2 απέναντι στον Άγιαξ το καλοκαίρι του 2019, από τον Χούντελααρ.
Όσο ψάχνεις για φαντάσματα τόσο θα τα βρίσκεις.
Εν κατακλείδι, οι κληρώσεις τελικά δεν παίζουν τόσο ρόλο, όσο η νοοτροπία και η ψυχραιμία. Και αυτό φαίνεται να είναι το στοιχείο που λείπει, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση της χρονιάς.
Τι θα φέρει η επόμενη μέρα για τον Δικέφαλο κανείς δεν ξέρει. Τα έσοδα που χάθηκαν από μια πρόκριση που θα άνοιγε τον δρόμο για ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του συλλόγου, μπορεί να δημιουργήσουν ανακατατάξεις στο ρόστερ.
Και αυτό είναι το σημείο που θα κρίνει την αλλαγή νοοτροπίας και την επόμενη μέρα του συλλόγου.