Ντάνιελ είχε έρθει η ώρα σου, όμως...

Μερικές σκέψεις για τις συνθήκες αποχώρησης του Ντάνιελ Ρικιάρντο από την VCARB και πιθανότατα από την Formula 1

Γράφει ο Μάριος Γαντζούδης

Ντάνιελ Ρικιάρντο δυστυχώς φαινόταν καιρό τώρα ότι ο Λίαμ Λόσον θα έπαιρνε την θέση σου. Όμως δεν σου άξιζε αυτό το τέλος. 

Πλέον όλοι οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού έχουν πληροφορηθεί για την αποχώρηση του Αυστραλού από την δεύτερη ομάδα της Red Bull, με την θέση του να πηγαίνει στον 22χρονο Λόσον. Αυτό μας το είχαν «σφυρίξει» πολλά πουλάκια. Ο Ράλφ Σουμάχερ μάλιστα το είπε δημοσίως ότι αυτό θα γινόταν. Λίγο μετά την ανακοίνωση της είδησης ο ίδιος ο αντικαταστάτης του δήλωσε πως ήξερε για την αντικατάσταση εδώ και δύο εβδομάδες. Ακόμα και ο ίδιος ο Νεοζηλανδός παραδέχτηκε στην Newstalk ZB ότι δεν ήταν ωραίο το αίσθημα του να μοιράζεται το paddock με τον Ρικιάρντο ενώ ήξερε ότι θα τον αντικαθιστούσε, ενώ μίλησε με πολύ καλά λόγια (όπως άλλωστε οι περισσότεροι) για τον 35χρονο . 

Ο Ζωντανός-Νεκρός 

Ο Ντάνιελ Ρικιάρντο έτσι βρέθηκε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από την άφιξή του στην Σιγκαπούρη με το κεφάλι του στην γκιλοτίνα. Μάλιστα φαινόταν σαν να μην ξέρει ακριβώς τι γίνεται στην αρχή. Στο τέλος του τριημέρου όμως και αυτός όπως και όλοι μας ξέραμε ότι η γκιλοτίνα της Red Bull, έκανε την δουλειά της... Σχεδόν δακρυσμένος μίλησε στις κάμερες μετά τον αγώνα, με τον ταχύτερο γύρο που έκανε σαν «δώρο» όπως παραδέχτηκε και ο Λόρεν Μεκίες να φαντάζει σαν κακόγουστο αστείο στα αυτιά μεγάλης μερίδας φιλάθλων της Formula 1. Σαν όταν ήμασταν μικροί και περιμέναμε από τους θείους και τις θείες παιχνίδια και αντί αυτού παίρναμε ρούχα. 

Η Red Bull όπως και οι περισσότερες εταιρίες παίρνουν συχνά τέτοιες επώδυνες αποφάσεις. Η ίδια η Αυστριακή εταιρεία έχει στο παρελθόν πετάξει οδηγούς «στον κάδο» με συνοπτικές διαδικασίες, όπως έκανε με τον προκάτοχο του Danny Ric, τον Νίκ ντε Βρίς . Σίγουρα σε κανέναν οδηγό δεν αξίζει αυτή η μοίρα, όμως πολλές φορές ξεχνάμε ότι έτσι είναι η Formula 1, αδίστακτη. 

Όμως ένας οδηγός σαν τον Ντάνιελ, με 257 εκκινήσεις, 8 νίκες, 32 βάθρα και αξέχαστες στιγμές όπως η λύτρωση στο Μονακό το 2018 άξιζε έστω κάτι . Σίγουρα κάτι παραπάνω από ένα guard of honor της ομάδας του και μερικά post στα social της Formula 1. Παραπάνω από την εκδήλωση θαυμασμού του Τέντ Κράβιτζ. Ακόμη και μερικά donuts στους δρόμους της Marina Bay μπροστά από τους οπαδούς του. Κάτι... Δεν άξιζε να περπατάει και να αγωνίζεται σαν ζωντανός-νεκρός...

Αυτές οι λίγες σκέψεις για τώρα. Στο μέλλον θα επανέλθουμε στον αγαπημένο μας Honey Badger μιλώντας για την καριέρα του, όποτε το θέλει η ημερομηνία ή η επικαιρότητα. Αναφερόμενοι και στα καλά και στα κακά. Με αντικειμενικότητα αλλά και τις προσωπικές απόψεις, με σεβασμό σε όλους και σε όλα. Προς το παρόν αντίο Ντάνιελ... Το πλατύ σου χαμόγελο θα μας λείψει !