Ο Βρετανός της Mclaren είχε το -πιθανότατα- καλύτερο τριήμερό του στην Formula 1. Τι σημαίνει αυτό όμως για τον ίδιο, την δυναμική εντός της Mclaren και το μέλλον του;
Γράφει ο Μάριος Γαντζούδης
Το Grand Prix Σιγκαπούρης φέτος είχε γραμμένο πάνω του ένα όνομα. Αυτό του Λάντο Νόρις. Ο 24χρονος ήταν απόλυτος κυρίαρχος στην πίστα της Marina Bay κάνοντας ένα από τα καλύτερα -αν όχι ΤΟ καλύτερο- τριήμερό του στην 6ετή πλέον καριέρα του στην Formula 1. Όμως με όλο τον «θόρυβο» που δημιουργήθηκε κατά την διάρκεια του τριημέρου πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί τι ακριβώς σήμανε αυτό το τριήμερο για τον Νόρις. Αρχικά οι δηλώσεις του προέδρου της FIA Μοχάμεντ Μπέν Σουλαγιέμ περί των βρισιών που λένε οι οδηγοί στα team radio, έπειτα το όλο σκηνικό με την βρισιά του Φερστάπεν στην συνέντευξη τύπου και η γελοία -κατά γενική ομολογία- ποινή που του επιβλήθηκε και τέλος το πάρα πολύ πιθανό αντίο του Ντάνιελ Ρικιάρντο στην Formula 1, επισκίασαν το κατόρθωμα του Λάντο.
Ο Βρετανός από την Παρασκευή κιόλας έδειξε ότι αυτό θα ήταν το τριήμερό του. Σε μια σκονισμένη πίστα στην οποία όλοι δυσκολευόντουσαν να βρουν την απαιτούμενη πρόσφυση και τα κατάλληλα setup, ο οδηγός της Mclaren ήταν -μαζί με τον Σάρλ Λεκλέρ- ένα σκαλί πιο πάνω από τους υπόλοιπους . Έδειξε ότι θα ήταν φαβορί για Pole Position και νίκη, καθώς ήταν σταθερά γρήγορος και αποτελεσματικός τόσο στις προσομοιώσεις κατατακτηρίων όσο και στα long runs .
Αυτή η εικόνα συνεχίστηκε και έγινε ακόμη πιο εμφατική το Σάββατο, όταν και η Ferrari εμφάνισε κάποιες δυσκολίες σχετικά με την θερμοκρασία των μπροστινών ελαστικών και την γενικότερη διαδικασία και έπειτα οι οδηγοί της Scuderia είχαν ένα καταστροφικό Q3 που έθεσε τον μέχρι τότε πιο κοντινό του αντίπαλο στην 9η θέση. Όμως η μεγαλύτερη δοκιμασία τον περίμενε σχεδόν 24 ώρες μετά. Γιατί μην ξεχνάμε ότι μέχρι και τότε είχαμε δει τον Λάντο να παίρνει άλλες 5 φορές την Pole...
Ο Λάντο Νόρις 5 φορές πριν την Σιγκαπούρη είχε κατακτήσει την Pole, προτού τα διαλύσει όλα στην εκάστοτε εκκίνηση, με την μόνη φορά που δεν του στοίχησε νίκη να είναι στο Ζάντβορτ, όταν και το προβάδισμα της MCL-38 έναντι της RB-20 ήταν παραπάνω από εμφανές. Το όλο ζήτημα είχε γίνει αστείο και όλοι ψάχνανε την επόμενη φορά που θα το ξανακάνει για να το διασκεδάσουν στα social media. Όμως ο Νόρις επιτέλους έσπασε την «γκίνια» και όχι μόνο κατάφερε να κρατήσει σε όλο τον πρώτο γύρο την πρωτοπορία, αλλά γρήγορα έσπασε και το DRS για τον Φερστάπεν !
Μετά τους πρώτους γύρους του αγώνα όπου και ο Μαξ Φερστάπεν κρατιόνταν σε μια σχετικά κοντινή απόσταση (2 δευτερόλεπτα στον 8ο γύρο) ο Βρετανός δέχθηκε ένα μήνυμα στο team radio που του ζητούσε να πιέσει για να χτίσει διαφορά. Ο Λάντο αποκρίθηκε στον μέγιστο βαθμό και δεν κοίταξε πίσω του . Για τους 54 υπόλοιπους γύρους ήταν σχεδόν άπιαστος με την διαφορά του από τον 2ο Φερστάπεν να εκτινάσσεται γύρο με τον γύρο φτάνοντας στο μέγιστό της τα 29 δευτερόλεπτα. Εάν ο Νόρις δεν χαλάρωνε λίγο στους τελευταίους γύρους (για λόγους που θα δούμε σε λίγο) η διαφορά αυτή θα ήταν η μεγαλύτερη της φετινής σεζόν, ξεπερνώντας τα 22.8 που ο ίδιος είχε διαφορά στο Ζάντβορτ, ξανά απέναντι στον Μαξ .
Επίσης σαν κερασάκι στην τούρτα ο Νόρις ήταν έναν γύρο μακριά από το να πετύχει το πρώτο του Grand Slam και πρώτο της Mclaren από το GP του Μονακό το 1998 και τον Μίκα Χάκινεν. Όμως ο Ντάνιελ Ρικιάρντο του στέρησε αυτή την χαρά στον τελευταίο γύρο και η «τούρτα» έμεινε έτσι. Αυτή η κίνηση της VCARB παρά το ότι σύμφωνα με τον Λόραν Μέκιες ήταν ένα δώρο στον Ντάνιελ λόγω πιθανής αποχώρησης, απασχόλησε και απασχολεί τις στήλες των ειδήσεων, παίρνοντας κι άλλο τα φώτα μακριά από τον πρωταγωνιστή του αγωνιστικού τριημέρου. Βεβαίως για τον Λάντο δεν ήταν όλα «μέλι-γάλα» και αυτό θα αναλύσουμε στην συνέχεια.
Όπως ανέφερα και παραπάνω ο Νόρις στους τελευταίους γύρους του αγώνα χαλάρωσε, παραχωρώντας 9 δευτερόλεπτα διαφοράς στον Φερστάπεν. Αυτό έγινε καθότι στον 48ο γύρο ο 24χρονος είχε επαφή με τον τοίχο. Μια επαφή που σε άλλες εποχές ίσως να του στερούσε αμέσως την νίκη, όμως στάθηκε τυχερός. Πριν από αυτή την επαφή, στον 29ο γύρο είχε προηγηθεί ένα μπλοκάρισμα και επαφή με τον τοίχο στην στροφή 14, που και αυτή για λίγο δεν του απέφερε ζημιά. Αυτά τα λάθη ειδικά σε ένα street circuit μπορούν εύκολα να αποβούν μοιραία. Ο Λάντο στάθηκε απίστευτα τυχερός που δύο στιγμές που ίσως να μην ήταν στο 100% της συγκέντρωσής του, δεν του στέρησαν την νίκη. Λάθη βεβαίως έχουν κάνει όλοι. Τρανταχτό παράδειγμα είναι η σύγκρουση του Αίρτον Σένα στο Μονακό το 1988, όταν και μόνος του τράκαρε στην Portier, την ώρα που η διαφορά του από τον Αλέν Πρόστ ήταν τεράστια.
Λίγο μετά το 2ο λάθος του ο μηχανικός του Ουίλιαμ Τζόζεφ του μίλησε στο team radio λέγοντάς του να ηρεμήσει και να πιεί λίγο, καθώς ο Λάντο Νόρις συνηθίζει να μην πίνει τίποτε στην διάρκεια των αγώνων. Ίσως στην Σιγκαπούρη της ζέστης και της υψηλής υγρασίας αυτό να έπαιξε ρόλο καθώς μην ξεχνάμε ότι ο κάθε οδηγός κάθεται σε μια σάουνα 200 χιλιομέτρων την ώρα. Όπως και να έχει όμως ο Βρετανός κατάφερε να πάρει την νίκη, αποκομίζοντας όμως σίγουρα ένα σημαντικό μάθημα για την συνέχεια της καριέρας του...
Πλησιάζοντας το τριήμερο της Σιγκαπούρης ο πιο hot οδηγός σε όλο το paddock και τα μέσα ήταν ξεκάθαρα ο Όσκαρ Πιάστρι. Η όλη κουβέντα που ξανάνοιξε ο Όσκαρ περί team orders μετά την προσπέραση του Αυστραλού στον 1ο γύρο του GP Ιταλίας επί του Βρετανού teammate του, φάνηκε να γίνεται γελοία όταν στις κατατακτήριες του Μπακού ο Λάντο Νόρις βρέθηκε εκτός από το Q1 και 17ος. Παρά το γεγονός ότι αυτό έγινε εξαιτίας συγκυριών για τις οποίες δεν ευθυνόταν, ο Λάντο βρέθηκε σε δυσμενή θέση. Είχε περάσει πλέον πόσος καιρός από τα πρώτα διαβόητα team orders της Ουγγαρίας και ακόμα και τώρα φαινόταν ξανά σε αδύναμη θέση, κόντρα σε έναν οδηγό που υπάρχουν ψίθυροι ότι η Mclaren τον θεωρεί πιθανώς καλύτερο για το μέλλον της ομάδας, κάτι που ανέφερε ο Ουίλ Μπάξτον στο The Race F1 Podcast προσφάτως.
Αυτό φαινόταν να επιβεβαιώνεται καθώς στον αγώνα ο Πιάστρι εκτέλεσε έναν άρτιο αγώνα για να κατακτήσει την νίκη. Όμως πιο πίσω η έτερη MCL-38 έκανε έναν παρόμοια δυνατό αγώνα για να τερματίσει στην 4η θέση. Ήταν αυτό που χρειαζόταν ο Νόρις. Μια δυνατή ένεση αυτοπεποίθησης . Το μόνο που απέμενε ήταν να αποδείξει στην Σιγκαπούρη ότι μπορεί να είναι η σημαία της Mclaren. Και το έκανε δίνοντας αποστομωτική απάντηση στους πάντες. Σε κανένα σημείο του τριημέρου δεν τον ακούμπησε ο Πιάστρι. Ακόμα και στο Q3, όταν ο Αυστραλός ήταν ο μόνος front-runner με δύο γρήγορες προσπάθειες (λόγω της σύγκρουσης Σάινθ) δεν κατάφερε παρά να είναι 4 δέκατα μακριά από τον Poleman Λάντο Νόρις.
Αυτό σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα εικόνα του αγώνα έδωσε ξανά ζωή στο κυνήγι του για τον τίτλο και έδειξε στους πάντες ότι ο Βρετανός -μόλις ένα χρόνο μεγαλύτερος του Πιάστρι- μπορεί να είναι ο καλύτερος όλων.
Μπορεί να είναι... Θα είναι όμως; Θα δοθεί συνέχεια ή θα ακολουθήσει ένα προβληματικό τριήμερο στο Όστιν, όπως η Μόντσα ακολούθησε μετά τον θρίαμβο του Νόρις στο Ζάντβορτ; Ο Λάντο ξέρει ότι απέναντί του έχει εκτός από τις Ferrari, τις Mercedes και τον Μάξ Φερστάπεν, έναν οδηγό που έχει το ίδιο ακριβώς μονοθέσιο με αυτόν και πιθανότατα είναι το ίδιο ταλαντούχος -αν όχι ελάχιστα πιο ταλαντούχος- ο οποίος όπως έχει αποδείξει θα συνεχίσει και στα επόμενα χρόνια να είναι «πρόβλημα».
Το τριήμερο της Σιγκαπούρης απέδειξε ότι όταν ο Λάντο είναι συγκεντρωμένος και είναι ένα με την Mclaren του είναι ασταμάτητος. Από εδώ και πέρα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί αυτό να το κάνει συνεχώς και αδιαλείπτως, όπως έχουν κάνει στο παρελθόν όλοι οι σπουδαίοι. Σουμάχερ, Σένα, Κλαρκ, Χάμιλτον και πόσοι ακόμα θρύλοι, οι οποίοι απέδειξαν ότι μπορούν να είναι ασταμάτητοι όχι μόνο σε έναν ή δύο αγώνες, αλλά στην πλειοψηφία των αγώνων για πολλά χρόνια. Αυτό καλείται ο Νόρις να αποδείξει και η ικανότητα του η μη θα κρίνει και το αν θα γίνει πρωταθλητής. Αν όχι φέτος, στο μέλλον...