Ο Ντέρικ Ρόουζ: Μια καριέρα του «Τι θα γινόταν αν» που έφτασε στο τέλος της

Ένας από τους πιο εμβληματικούς αθλητές στην ιστορία του σύγχρονου ΝΒΑ, ο νεότερος MVP στην ιστορία της διοργάνωσης, ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τα παρκέ μετά από 16 χρόνια καριέρας.

Ο Ντέρικ Ρόουζ ήρθε στις ζωές μας το καλοκαίρι του 2008. Γεννηθείς στις 22 Οκτωβρίου 1988 και μεγαλωμένος στο Σικάγο. Mας συστήθηκε ως το No1 Pick του NBA Draft το 2008, όταν επιλέχθηκε από τους Σικάγο Μπουλς. 

Ένας εκρηκτικός πόιντ γκαρντ ύψους 1,90 μέτρων που δεν φοβήθηκε ποτέ κανέναν. Ένας διασκεδαστής της «σπυριάρας» που πάντα κατάφερνε να συνδυάζει το θέαμα με την ουσία.

Ο Ντέρικ τράβηξε το βλέμμα των φιλάθλων και των αναλυτών πάνω του από την πρώτη στιγμή. Η τρομακτική αθλητικότητα του και η ψυχή που έβγαζε στις δύο άκρες του παρκέ, τον κατέστησαν ένα από τα κορυφαία projects στο ΝΒΑ, έναν franchise player, έναν αθλητή που θα άφηνε εποχή.

Ελάχιστοι μπορούσαν να προβέψουν τι θα ακολουθούσε...

Τα πρώτα χρόνια, η καταξίωση και η κορυφή

Τα πρώτα χρόνια της καριέρας του Ντέρικ ήταν εκπληκτικά. Κατέκτησε το βραβείο του Rookie of the Year (2008) και έγινε από νωρίς ο πρωταγωνιστής και ο ηγέτης σε μια ομάδα των Μπουλς που αναζητούσε την επάνοδό της στην ελίτ του Παγκόσμιου μπάσκετ.

Το πιο σημαντικό είναι ότι έκανε τους ανθρώπους ανά τον κόσμο να πιστέψουν στον ίδιο, να ταυτιστούν μαζί του... να βρουν έναν άξιο διάδοχο στο φάντασμα της ένδοξης ιστορίας τους. Το παιδί της πόλης ήταν ο ιδανικός ηγέτης

Ο Ρόουζ από την πλευρά του συνέχισε να γράφει ιστορία. Με σπουδαίες εμφανίσεις γρήγορα έθεσε τον εαυτό του ανάμεσα στους κορυφαίους παίκτες της λίγκας, στην κορυφή. Την κορυφή που κατέκτησε σε ατομικό επίπεδο μόλις σε ηλικία 22 χρονών, κατακτώντας το βραβείο του MVP της σεζόν, ο νεότερος σε ηλικία αθλητής που το έχει καταφέρει μέχρι σήμερα.

Οι υπογραφές με γιγαντιαίους σπόνσορες και η δημιουργία του δικού του παπουτσιού ήταν συμφωνίες που επιβεβαίωναν αυτό το status και την εικόνα του ως το μέλλον του ΝΒΑ.

Πλέον η κορυφή και σε συλλογικό επίπεδο έμοιαζε εφικτός στόχος για το Σικάγο. Οι Μπουλς είχαν βρει τον ηγέτη τους και τον πλαισίωναν με παίκτες αντάξιους μιας πορείας πρωταθλητισμού.

Μέχρι εκείνο το μοιραίο βράδυ...

H ημερομηνία ήταν 28 Απριλίου 2012 και οι Μπουλς αντιμετώπιζαν τους Philadelphia 76ers για τον πρώτο γύρο των NBA Playoffs.

To ρολόι έγραφε 1:29 για την λήξη του αγώνα με το σκορ στο 99-87 υπέρ των Μπουλς. Ο Ρόουζ υποδέχθηκε την μπάλα έξω από το τρίποντο και μετά το σκριν έκανε μια σταυρωτή ντρίμπλα, πηγαίνοντας να ολοκληρώσει τη φάση. 

Εκείνη την στιγμή τελείωσαν όλα... 

Tα αποτελέσματα των εξετάσεων έγραφαν πως ο Ρόουζ είχε διαλύσει το χιαστό του, θέτοντάς τον εκτός για την υπόλοιπη χρονιά και για το μεγαλύτερο μέρος της επόμενης. 

Kανείς δεν το είχε καταλάβει εκείνη τη στιγμή, αλλά η ζωήγ και η καριέρα του Ρόουζ έμελλε να αλλάξει για πάντα εκείνο το βράδυ. Εκείνο το βράδυ o Ντέρικ πέρασε στην ιστορία του ΝΒΑ ως ένα από τα μεγαλύτερα «What If» που έχουν υπάρξει. Ο Γολγοθάς για τον πόιντ γκαρντ από το Σικάγο είχε μόλις ξεκινήσει.

Η επιστροφή στα παρκέ

Η επιστροφή του Ρόουζ στα παρκέ ήρθε σε έναν εκτός έδρας αγώνα των Μπουλς στην Ιντιάνα απέναντι στην ομάδα του Paul George. Ο Ρόουζ δεν ήταν πια ο ίδιος παίκτης.

Τα αντανακλαστικά του ήταν πλέον πιο αργά, τα πατήματά του λιγότερο σίγουρα και δυνατά και το άλμα και η αθλητικότητα που τον καθιέρωσαν δεν θα ήταν ποτέ ξανά ίδια.

Τον καιρό της αποθεραπέιας του οι Μπουλς αναζητούσαν έναν νέο ηγέτη, έναν νέο οδηγό για την ομάδα και τον βρήκαν -ανέλπιστα- στο πρόσωπο του Τζίμμυ Μπάτλερ, ενός φόργουορντ που επιλέχθηκε πολύ χαμηλά στο Draft του 2011, με την εξέλιξή του να είναι απρόσμενα θετική για την ομάδα του Ιλινόις.

Το αρχικό πλάνο του κόουτς Τιμποντό ήταν να δημιουργήσει ένα ισχυρό δίδυμο που θα οδηγούσε τους Μπουλς στην κορυφή. Ο Ρόουζ ωστόσο έμεινε πάντα επιρρεπής στους τραυματισμούς, αδυνατώντας να παραμείνει στο υψηλότερο επίπεδο, με τους Μπουλς να μην καταφέρνουν ποτέ να κάνουν το βήμα παραπάνω από τον δεύτερο γύρο στα Playoffs.

To αντίο στο Σικάγο και η επόμενη μέρα 

To 2017 oι δρόμοι των Μπουλς με τον Ρόουζ έμελλε να χωρίσουν. Οι New York Knicks ήταν η ομάδα που προσέφερε να κατάλληλα αναταλλάγματα για το front office της ομάδας από το Ιλλινόις και ο Ντέρικ πλέον θα γινόταν κάτοικος Νέας Υόρκης.

Στη Νέα Υόρκη ο Ρόουζ δεν κατάφερε να βρει ποτέ τα πατήματά του. Το χαμηλό επίπεδο της ομάδας των Νικς δεν του έδινε την ευκαιρία για πρωταθλητισμό και είχε επιπτώσεις και σε ατομικό επίπεδο με τους αριθμούς και τα ποσοστά του να μην φανερώνουν καμία ομοιότητα, με τον εκρηκτικό παίκτη που αντιμετώπιζε κάθε αντίπαλο.

Οι Νικς γρήγορα έχασαν την εμπιστοσύνη τους στον Ρόουζ, ο οποίος βρήκε τον επόμενο σταθμό της καριέρας του ένα χρόνο μετά, δίπλα στον Λεμπρόν, στην ομάδα των αστέρων του Κλίβελαντ. Τους Cavaliers.

O Ρόουζ ωστόσο ακόμα πάλευε με τους τραυματισμούς και την αδυναμία να παραμείνει υγιής.

Ο Ρόουζ επέστρεψε στους Καβαλίερς στις 4 Δεκεμβρίου χωρίς χρονοδιάγραμμα για επιστροφή από τον τραυματισμό του στον αριστερό αστράγαλο, αλλά ήθελε οι θαυμαστές του να γνωρίζουν ότι «δεν έχει κατάθλιψη», βελτιωνόταν σωματικά και εξακολουθούσε να αγαπά το μπάσκετ.

«Κάντε υπομονή. Είμαι καλά. Απλώς παίρνω το χρόνο μου», είπε ο Ρόουζ. 

«Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για μένα. Δεν έχω κατάθλιψη. Είμαι καλά. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχω κατάθλιψη εξαιτίας αυτού που περνάω. Είναι το εντελώς αντίθετο. Έμαθα από τα λάθη μου πριν από τρία ή τέσσερα χρόνια, όταν έβαλα τον εαυτό μου σε ένα κέλυφος».

«Και τώρα που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση, είναι σωστό να μαθαίνω από τους καλύτερους. Μένω με την ομάδα μου, μένω με την οικογένειά μου, επικοινωνώ και απλώς είμαι ανοιχτός».

Η Δύση της καριέρας, η «50αρα» και η «Ιθάκη» της Μινεσότα

Ο Ρόουζ δεν κατάφερε να παραμείνει μέρος του ρόστερ των Cavaliers και την επόμενη σεζόν. Οι Minnesota Timberwolves ήταν η επόμενη ομάδα του Ρόουζ.

O Ρόουζ πλεον έδειχνε αλλαγμένος προε το καλύτερο στην θητεία του στον Αμερικανικό Βορρά. Έμοιζε πλέον πιο ελεύθερος, έχοντας αφήσει το βάρος του παρελθόντος να φύγει από τους ώμους του.

Στο τιμόνι της ομάδας, ο Ντέρικ βρήκε έναν παλιό γνώριμο. Τον Τομ Τίμποντο, με τον οποίο έκανε τα πρώτα του βήματα στο ΝΒΑ, φτάνοντας στην κορυφή ατομικά. Η επανένωση αυτή λειτούργησε θετικά για τον έμπειρο γκαρντ.

Και αυτό φαινόταν και στο παρκέ. Η Σεζόν 2018-19 ήταν αυτή που επανέφερε τον Ρόουζ στο προσκήνιο του ΝΒΑ και του χάρισε την ίσως ποιοτικότερη μπασκετικά σεζόν του στην μετά Μπουλς εποχή.

Το αποκορύφωμα ήταν η αδιανόητη «50αρα» που σημείωσε ανήμερα του Haloween, σε έναν αγώνα απέναντι στους Τζαζ, που έκανε ολόκληρο τον μπασκετικό κόσμο να δακρύσει.

«Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν πώς νιώθω αυτή τη στιγμή. Πέρασε καιρός αδερφέ»

Την επόμενη χρονιά ο Ρόουζ μετακόμισε Στο Ντιτρόιτ, πριν επιστρέψει για δύο σεζόν στη Νέα Υόρκη μέχρι το 2023, καταλήγοντας στο Μέμφις και τους Γκρίζλις την σεζόν που ολοκληρώθηκε.

Κατά τη διάρκεια της καριέρας του ο Ρόουζ αρίθμησε 17.4 πόντους, 5.2 ασίστ και 3.2 ριμπάουντ ανά αγώνα.

Με ένα συγκινητικό μήνυμα που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στα Social Media, ο Ρόουζ αποχαιρέτησε το μπάσκετ, ευχαριστώντας για ο,τι πρόσφερε στην ζωή του.

Αναλυτικά ο Ντέρικ Ρόουζ έγραψε:

«Ευχαριστώ, πρώτη μου αγάπη

Πίστεψες σε μένα στα πάνω και στα κάτω μου, ήσουν η σταθερά μου όταν όλα έμοιαζαν αβέβαια.

Μού έδειξες τι σημαίνει αγάπη.

Μετέτρεψες το γήπεδο σε ησυχαστήριό μου, ένα σπίτι όπου μπορούσα να εκφραστώ ελεύθερα.

Έκανες κάθε πρωινό και κάθε βράδυ που περάσαμε μαζί να αξίζει κάθε σταγόνα του ιδρώτα μου.

Μου θύμισες ότι μπορώ πάντα να στηριχτώ πάνω σου, ότι σε κάθε στιγμή αμφιβολίας θα μου έδειχνες για τι είμαι ικανός.

Με σύστησες σε νέα μέρη και κουλτούρες, όπου ένα παιδί από το Σικάγο δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Μου έμαθες ότι κάθε ήττα είναι ένα μάθημα και κάθε νίκη είναι ένας λόγος για να είσαι ευγνώμων.

Μου πρόσφερες σοφία ότι δεν αφορά το παιχνίδι, αλλά την ζωή, την πειθαρχία, την σκληρή δουλειά, την επιμονή.

Μου έδειξες ότι το πάθος είναι κάτι που πρέπει να αγαπάς, όντας σίγουρος ότι έβαλα την καρδιά μου σε κάθε ντρίμπλα, κάθε σουτ, κάθε φάση.

Έμεινες στο πλευρό μου ακόμα και όταν ο κόσμος φαινόταν να είναι εναντίον μου, χωρίς να ζητάς κάτι σε αντάλλαγμα, περιμένοντας από εμένα να σε σηκώσω.

Μου έδωσες ένα δώρο, τον χρόνο που περάσαμε μαζί, κάτι που θα φυλάω για τις υπόλοιπες μέρες μου.

Μου είπες ότι είναι εντάξει να λες αντίο, διαβεβαιώνοντάς με ότι πάντα θα είσαι μέρος μου, όπου και αν με πάει η ζωή.

Για πάντα δικός σου, 

Ντέρικ Ρόουζ».