Η έρημος του Άμπου Ντάμπι αποδείχθηκε πιο αφιλόξενη από αυτό που περιμέναμε, σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Οι δύο ελληνικές ομάδες θα παίξουν έναν… μικρό τελικό και όχι αυτό που αδημονούσε να δει ολόκληρη η μπασκετική Ευρώπη. Οι ευθύνες πολλές και προς κάθε κατεύθυνση. Γράφει ο Βαγγέλης Τερζής.
Στην αρχαία Ελλάδα ο Ηρόδοτος συνήθιζε να παρουσιάζει συχνά στα έργα του την κοσμοθεωρία του λαού μας στην εποχή του. Η ύβρις ήταν μια από τις βασικές αντιλήψεις και την συναντάμε αρκετά συχνά στα κείμενα του. Κάπως έτσι, με αρκετή αλαζονεία, υπεροψία, όπως θέλετε πείτε το, οι δυο ελληνικές ομάδες ταξιδέψανε στο Άμπου Ντάμπι. Από τη μια οι Πρωταθλητές Ευρώπης, που παρά τις δυσκολίες πάνε για το back to back, από την άλλη οι πρώτοι της κανονικής περιόδου που ίσως να είχε έρθει η ώρα τους.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μειώσουμε την προσπάθεια τους, αλλά η αλήθεια είναι μια. Απέτυχαν και οι δυο. Και ίσως, για τον Παναθηναϊκό να είναι λίγο πιο ελαφρύ το τι συνέβη, αλλά για τον Ολυμπιακό ήταν μια τεράστια συντριβή. Ας τα δούμε όμως όλα με τη σειρά.
Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ
Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να βρει ρυθμό από την αρχή, αλλά ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν πολύ καλά διαβασμένος. Ο Λιθουανός προπονητής της Φενέρμπαχτσε κατάφερε από την αρχή να βάλει δύσκολα στον Κέντρικ Ναν και να τον περιορίσει. Ο Αμερικανός είχε διαστήματα που πέτυχε πόντους, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπόρεσε να βρει τη διάρκεια που απαιτούσε ο αγώνας, έτσι ώστε να βγάλει την ομάδα του από τη δύσκολη θέση.
Με τους Τούρκους να δείχνουν ασταμάτητοι, ο μόνος που προσπαθούσε από τη μεριά της ελληνικής ομάδας, ήταν ο Τζέριαν Γκραντ. Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού πέτυχε 15 πόντους (3/4 τρίποντα), μάζεψε τέσσερα ριμπάουντ και μοίρασε 4 ασίστ για ένα λάθος στην αναμέτρηση, στα 35 λεπτά που αγωνίστηκε, δείχνοντας πως είναι ο μόνος που κατείχε την συγκέντρωση που έπρεπε για έναν τέτοιο αγώνα.
Η Φενέρμπαχτσε κατάλαβε και χτύπησε σε όλες τις αδυναμίες της ομάδας τους Εργκίν Αταμάν, με τον ΜακΚόλουμ να αποδεικνύεται παράγοντας «Χ» στον αγώνα και με μεγάλα σουτ να βάζει την ομάδα του σε θέση οδηγού. Οι «πράσινοι» πλήρωσαν τα λάθη τους και είδαν την ομάδα του Γιασικεβίτσιους να κυκλοφορεί την μπάλα υποδειγματικά μέσα στο παρκέ.
Ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στην Ελλάδα είτε με την 3η, είτε με την 4η θέση, αλλά αυτό μικρή σημασία έχει τόσο για τους παίκτες του Αταμάν, όσο και για την ιστορία. Το βλέμμα όλων έχει ήδη στραφεί στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος και μετά την λήξη αυτού αναμένονται αλλαγές ουσίας στο «τριφύλλι».
ΕΝΑΣ ΑΡΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ
Ο Ολυμπιακός δεν άντεξε στην πίεση που του δημιουργήθηκε καθόλη τη σεζόν. Στο κρίσιμο σημείο της λύγισε και είδε τον δικό του θρύλο να τον πετάει εκτός τελικού. Σε καμία από τις τέσσερις περιόδους του ημιτελικού εναντίον της Μονακό, οι Πειραιώτες δεν υπερίσχυσαν. Στην πρώτη ήταν ισόπαλοι με τους Μονεγάσκους με το σκορ στο 17-17 και έκτοτε σε όλες βρέθηκαν να χάνουν.
Οι 31 πόντοι του απογοητευμένου Εβάν Φουρνιέ, δεν ήταν αρκετοί για να ξυπνήσουν τους υπόλοιπους, που ήταν σκιά του εαυτού τους. Ο Γάλλος έπαιζε μόνος του, ήταν ο μόνος που αισθάνθηκε πνευματικά έτοιμος για την μεγαλύτερη πρόκληση της σεζόν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεσπάσει μετά την ήττα. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν έπαιξε ποτέ το μπάσκετ που την είχαμε συνηθίσει να παίζει τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Αυτό αποδεικνύεται και με το παραπάνω από τις ασίστ που μοίρασαν οι «ερυθρόλευκοι» στην αναμέτρηση, με μόλις 10, έναντι 21 της Μονακό.
Ο Βασίλης Σπανούλης κέρδισε τον Ολυμπιακό, με το δικό του παιχνίδι. Οι παίκτες του έβαζαν το σώμα τους δυναμικά, κέρδισαν κάθε μονομαχία που έδωσαν και «κλείδωσαν» τον Σάσα Βεζένκοφ, περιορίζοντας τον στους επτά πόντους. Ο Βούλγαρος φόργουορντ έμεινε σε μονοψήφιο αριθμό πόντων, έπειτα από 39 αγώνες, με 0/7 τρίποντα και 2/10 σουτ στον ημιτελικό.
Η Μονακό δεν βγήκε ποτέ από το safe zone της και ένιωθε άνετα μέσα στο παρκέ, με τον Μάικ Τζέιμς να αποδεικνύει για ακόμα μία φορά πόσο μεγάλος παίκτης είναι. Ο Αμερικανός σκόραρε 17 πόντους, μοίρασε επτά ασίστ, μαζεύοντας παράλληλα επτά ριμπάουντ, στο πιο κρίσιμο παιχνίδι της καριέρας του, μέχρι αυτό της Κυριακής. Παράλληλα, ο Σπανούλης έβαλε τον Μπλόσομγκεϊμ επάνω στον Βεζένκοφ, ενώ και ο Τζαϊτέ κατάφερε να κερδίσει κατά κράτος τον Μουστάφα Φαλ, ως προσωπικό του αντίπαλο. Ο Άλφα Ντιάλο ήταν ο παίκτης που έκανε τα πάντα για την ομάδα του Πριγκιπάτου σκοράροντας 22 πόντους, παρά την αστοχία του από το τρίποντο (0/3). Κάπως έτσι, οι Μονεγάσκοι πάνε για πρώτη φορά στον μεγάλο τελικό της Euroleague.
Ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στην Ελλάδα έχοντας στις αποσκευές του την 3η ή την 4η θέση και για ακόμα μια φορά χωρίς το τρόπαιο. Προφανώς, άπαντες έχουν ήδη στρέψει την προσοχή τους στους τελικούς της Stoiximan GBL, με την πίεση πλέον να είναι αφόρητη στην μεριά των Πειραιωτών. Οι αλλαγές που θα γίνουν θα είναι ριζικές, αφού η αναζήτηση της νοοτροπίας του νικητή φαίνεται να είναι ακόμα βυθισμένη στις σκιές του ένδοξου παρελθόντος.
Είναι τρομερό πάντως και αξίζει να αναφερθεί, πως όλοι είχαμε σίγουρο τον ελληνικό τελικό και ήρθαν δύο ομαδάρες να μας βάλουν τα γυαλιά. Από τη μια ο Γιασικεβίτσιους έχει δημιουργήσει την ομάδα που θέλει, με τους παίκτες που θέλει και είναι μια ανάσα από το πρώτο του ευρωπαϊκό ως προπονητής. Όσον αφορά την Μονακό, ο Βασίλης Σπανούλης έχει περάσει για τα καλά το πνεύμα του νικητή στους παίκτες του, έχοντας καταφέρει να τους πείσει για το ακατόρθωτο μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Οποίος και να κερδίσει από τους δύο, τον μεγάλο τελικό της Κυριακής (25/05, 20:00), θα γράψει τη δική του ιστορία στον 21ο αιώνα, αφού θα είναι ο πρώτος που κατακτάει την κορυφή της Ευρώπης τόσο ως παίκτης, όσο και ως προπονητής. Δικαίωση θα μπορούσε να πει κανείς και μάθημα για τα προσεχώς…