Το ανερχόμενο αστέρι της καλλιτεχνικής κολύμβησης και μέλος της ελληνικής αποστολής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού στίβου της Σιγκαπούρης Μάριος Κρίτσας μίλησε αποκλειστικά στις Μπαλαδόφατσες και τον Λευτέρη Τσαχουρίδη.

Ο ίδιος αναφέρθηκε στην πορεία του στο άθλημα, τις δυσκολίες που υπάρχουν λόγω της έλλειψης εγκαταστάσεων, τους μελλοντικούς του στόχους, ενώ μοιράστηκε τις εμπειρίες του και από το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Αθήνας.

Τι σε ώθησε να ξεκινήσεις την καλλιτεχνική κολύμβηση, θα μπορούσες να φανταστείς τον εαυτό σου σε κάποιο άλλο άθλημα, αν ναι ποιο θα ήταν αυτό;

Ξεκίνησα την Καλλιτεχνική Κολύμβηση τελείως τυχαία, δηλαδή ασχολήθηκα με την κολύμβηση από πολύ μικρός και επειδή, είχα φτάσει σε ένα σημείο και βαριόμουν πολύ την κλασική κολύμβηση τυχαία παρατήρησα εγώ και οι γονείς μου ότι δίπλα υπήρχε ένα τμήμα με καλλιτεχνική κολύμβηση και οι γονείς μου, επειδή έβλεπαν ότι μου αρέσει το νερό είπαν να με δοκιμάσουν.
Αν έκανα άλλο άθλημα πιστεύω θα μου άρεσαν πολύ οι καταδύσεις γιατί εκτός ότι είναι πολύ εντυπωσιακό άθλημα απαιτούν και ευλυγισία όπως στην καλλιτεχνική κολύμβηση.

Πόσο διαδεδομένο θεωρείς ότι είναι το άθλημα στην χώρα μας;

Το άθλημα αυτό είναι αρκετά διαδεδομένο για το κορίτσια, κάτι που στα αγόρια δεν ισχύει τόσο. Βέβαια σε σχέση με παλαιότερα έχουν αρχίσει να γίνονται κάποιες απόπειρες και από αγόρια αλλά και πάλι στην Ελλάδα δεν έχει διαδοθεί ακόμα.

Πόσο συχνές είναι οι προπονήσεις και τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα των προπονήσεων;

Οι προπονήσεις γίνονται καθημερινά για τουλάχιστον 6-7 ώρες και όταν φτάνει η περίοδος των αγώνων μπορεί να φτάσουν και 9-10 ώρες προπόνησης. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει γυμναστήριο έξω από το νερό, μετά σίγουρα περνάμε τις πιο πολλές ώρες μέσα στο νερό κάνοντας εξάσκηση τα προγράμματα μας και τελειοποιούμε όλες τις λεπτομέρειες. Επίσης απαραίτητο είναι να μετράμε και το προγράμματα μας εκτός νερού για να υπάρχει ο τέλειος συγχρονισμός μεταξύ μας.

Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις αρμονικά σχολείο και προπόνηση, οι πολύωρες προπονήσεις έχουν ως αποτέλεσμα να στερείσαι εξόδους με παρέες;

Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να τα συνδυάσεις όλα αυτά μαζί. Ο πρωταθλητισμός θέλει να στέρησε πολλά πράγματα και ναι πολλές φορές δεν βγαίνω με την παρέα μου επειδή έχω προπόνηση.

Το γεγονός ότι το άθλημα κατά κάποιον τρόπο θεωρούνταν γυναικοκρατούμενο, έχει οδηγήσει ποτέ στο να γίνεις αντικείμενο χλευασμού (να δεχτείς bullying);

Εγώ προσωπικά δεν έχω δεχθεί, σίγουρα υφίσταμαι κάποιες πλάκες από τους φίλους μου για το άθλημα αλλά γενικά με στηρίζουν σε όλο αυτό.

Α

Θεωρείς υπάρχουν στην χώρα μας εγκαταστάσεις για αθλητές που θέλουν να ασχοληθούν με το άθλημα αυτό ή το ΟΑΚΑ είναι η μόνη επιλογή;

Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος θέλει να δει αυτό το άθλημα επαγγελματικά πρέπει αναγκαστικά να μετακομίσει στην Αθήνα, όπως έκανα εγώ και αρκετοί συναθλητές/τρεις μου που είναι από την επαρχία ,οπότε πιστεύω πως αν κάποιος θέλει να το δει σοβαρά η Αθήνα είναι μονόδρομος.

Η διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο ΟΑΚΑ πιστεύεις ότι συνέβαλε στην περαιτέρω διάδοση του αθλήματος;

Πιστεύω πως η διοργάνωση σίγουρα συνέβαλε έως έναν μεγάλο βαθμό περισσότεροι άνθρωποι να μάθουν για αυτό το εξαιρετικά εντυπωσιακό και παράλληλα δύσκολο άθλημα και είναι καλό η χώρα μας να διοργανώνει τέτοια πρωταθλήματα.

Πως κρίνεις την παρουσία σου στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα τι θα κρατούσες και τι θα άλλαζες;

Πιστεύω σαν πρώτη παρουσία σε ένα τόσο σημαντικό πρωτάθλημα ήταν αρκετά, η παρουσία μου ήταν ικανοποιητική .Σίγουρα όλοι οι αντίπαλοι μου ήταν πολύ πιο έμπειροι από εμένα με πάρα πολλούς αγώνες στην καριέρα τους, αλλά πιστεύω εκπροσώπησα με αξιοπρέπεια τη χώρα μου και εκτέλεσα όλα μου το προγράμματα χωρίς κάποια ποινή που αυτός ήταν και ο αρχικός μου στόχο. Από εκεί πέρα το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν το άγχος που δυστυχώς με επηρέαζε πολλές φορές.

Πως είναι το συναίσθημα να έχεις δίπλα σου φίλους και συγγενής να ζητοκραυγάζουν πριν από κάθε σου πρόγραμμα, ένιωθες μέσα σου μέσα σου ένα πρέπει για να φέρεις κάποιο μετάλλιο;

Το συναίσθημα να αγωνίζομαι στη χώρα μου είναι κάτι το απερίγραπτο και εύχομαι όλοι οι αθλητές να μπορέσουν να το ζήσουν. Αναφορικά με το μετάλλιο σίγουρα είχα προσδοκίες, αλλά όπως πολύ σωστά μου υπενθυμίζουν καθημερινά οι προπονήτριες μου για να κατακτήσω ένα μετάλλιο πρέπει όλα να γίνουν σταδιακά και με υπομονή. Δεν γίνεται από μια στιγμή στην άλλη να κατακτήσω ένα μετάλλιο, αλλά πιστεύω πως αν συνεχίσω να παλεύω και να εξελίσσομαι κάποια στιγμή σίγουρα θα έρθει και θα συνεχίσω να προπονούμαι σκληρή μέχρι να έρθει αυτήν η στιγμή.

Είσαι αυστηρός κριτής του εαυτού σου, πως καταφέρνεις να διαχειριστείς μια κακή εμφάνιση;

Είμαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού μου και πολλές φορές κρίνω πολύ σκληρά τον εαυτό μου γιατί θέλω να εξελίσσομαι συνεχώς. Πολλές φορές όμως αυτό δεν είναι πάντα θετικό και ειδικά στο παρελθόν όταν είχα μια κακή εμφάνιση πάντα έλεγα σε εμένα ότι, αν δεν διορθώσω αυτό το λάθος άμεσα δεν αξίζω να είμαι εκεί που έχω φτάσει. Αυτό όσο περνάει ο καιρός με την βοήθεια της οικογένειας καταφέρνω και το διαχειρίζομαι. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε πότε να κρίνουμε αυστηρά τον εαυτό μας για να προχωρήσουμε και να εξελιχθούμε αλλά και πως να τον ανταμείψουμε όταν τελικά το καταφέρουμε αυτό.

Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σου για τα προγράμματα που εκτελείς;

Όταν εκτελώ τα προγράμματα μου σκέφτομαι πάντα να κάνω όσο πιο απότομα και δυναμικά μπορώ. Επιπλέον σκέφτομαι και τις διορθώσεις που μου κάνουν οι προπονήτριες μου για να μην πάρω κάποια ποινή.

Π

Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον, πόσο πιθανή βλέπεις την συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες;

Οι στοίχοι μου είναι σίγουρα να συνεχίσω να συμμετέχω σε παγκόσμια και πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα και να αποκτώ εμπειρίες. Το όνειρο μου είναι να συμμετάσχω κάποια στιγμή στου Ολυμπιακούς αγώνες αν και εφόσον το κρίνουν οι προπονήτριες μου αυτό. Για το Λος Άντζελες σίγουρα είναι κάτι πολύ δύσκολο να γίνει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αλλά γιατί όχι αν είμαι έτοιμος.