O Mάριος Γαντζούδης γράφει για την απόλυση Χόρνερ και τα αίτιά της, το «νικητήριο στρατόπεδο» των αντιπάλων του και την επόμενη μέρα όλων των εμπλεκομένων!
Και έτσι ξαφνικά δύο δεκαετίες ιστορίας σταμάτησαν… Ο Κρίστιαν Χόρνερ αποτελεί πλέον παρελθόν από την Red Bull, της οποία ήταν ο επικεφαλής από την είσοδο στην Formula 1 το 2005, μετά την εξαγορά της Jaguar μέχρι και πριν λίγες ώρες, εν έτη 2025. Στο διάστημα αυτό η Red Bull από μια ομάδα του midfield έγινε παντοδύναμη χάρη στον συνδυασμό Σεμπάστιαν Φέτελ και Άντριαν Νιούι. Ύστερα λόγω αδυναμίας της Renault υπήρξε μια κάμψη στα πρώτα χρόνια των Hybrids, προτού χάρη στην Honda επιστρέψει στην κορυφή, χτίζοντας μια ακόμα «αυτοκρατορία» με τον Μαξ Φερστάπεν αυτή την φορά να οδηγεί τα μονοθέσια του Νιούι και της ομάδας του. Όμως τον τελευταίο ενάμιση χρόνο τα πράγματα σταδιακά χειροτέρεψαν, ώσπου φτάσαμε στην σημερινή απόφαση.
Τελικά το Game of Thrones όντως κατέστρεψε την ομάδα
Σε άρθρο μου εδώ στο MPS Motorsports powered by Mpaladofatses.gr στις 4 Μαρτίου 2024 και εν μέσω του σκανδάλου Χόρνερ και του εμφυλίου που είχε ξεσπάσει είχα τονίσει πως το παιχνίδι εξουσίας που θύμιζε Game of Thrones, απειλούσε να καταστρέψει την Red Bull. Και 16 μήνες μετά αυτό ακριβώς δείχνει να συμβαίνει. Οι απαρχές της «διάλυσης» και της διάβρωσης του οργανισμού βρίσκονται στον θάνατο του Ντίτριχ Μάτεζιτς στα τέλη του 2022, ο οποίος Μάτεζιτς ήταν ο άνθρωπος κλειδί για την ήρεμη και ομαλή λειτουργία της Red Bull Racing. Μερικές πρώιμες «κόντρες» όπως η απόφαση του Μάρκο να τοποθετήσει τον Νίκ Ντε Βρίς στην VCARB (τότε Alpha Tauri) παρά την αντίθεση του Χόρνερ, μασκαρεύτηκαν από την τεράστια επιτυχία εντός πίστας, με την Red Bull και τον Μαξ Φερστάπεν ειδικότερα να σαρώνουν τα πάντα με 21 στις 22 νίκες, 19 εκ των οποίων για τον Ολλανδό, οι οποίες σήμαναν το 2ο ντάμπλ και 3ο σερί πρωτάθλημα οδηγών για τον Ολλανδό.
Όμως τα πράγματα άλλαξαν άρδην μέσα στο 2024. Το σκάνδαλο στο οποίο ενεπλάκη ο 51χρονος, στο οποίο κατηγορήθηκε για ανταλλαγή ανάρμοστων μηνυμάτων και ανάρμοστη συμπεριφορά εναντίον γυναίκας υπαλλήλου της ομάδας, πυροδότησε αντιδράσεις, με πολλούς να τόνιζαν την ανάγκη για άμεση απομάκρυνση και τα στρατόπεδα που άρχισαν να δημιουργούνται ύστερα από τον θάνατο του Μάτεζιτς φανερώθηκαν και πήραν μεριές. Μάλιστα υπάρχουν θεωρίες πως το σκάνδαλο ή ξέσπασε ή φούντωσε εντός της ομάδας, με την περίφημη διαρροή των συνομιλιών προς τα ΜΜΕ και τους «άρχοντες» του αθλήματος.
Όμως άμεση απομάκρυνση δεν έγινε. Δεν γινόταν με τόση επιτυχία να «πειράξουν» τον Βρετανό τα διοικητικά συμβούλια και τα συμφέροντα που δεν ήθελαν τον Χόρνερ να κάνει κουμάντο σαν απόλυτος άρχων, όπως είχε το ελεύθερο να κάνει υπό τον μακαρίτη πλέον Μάτεζιτς. Ο Χόρνερ έμεινε ακλόνητος και το σκάνδαλο «θάφτηκε» κατά έναν τρόπο με την αθώωση του Βρετανού ύστερα από εσωτερική έρευνα της κύριας εταιρείας. Ο «πόλεμος» όμως κράτησε περισσότερο και τα στρατόπεδα είχαν ξεκαθαρίσει από την αρχή. Ο Γιός Φερστάπεν απαιτούσε ουσιαστικά το κεφάλι του Χόρνερ στο πιάτο, λέγοντας ότι η ομάδα θα διαλυθεί αν συνεχίσει να είναι αυτός ο ηγέτης της.
Όμως ο Χόρνερ συνέχιζε να έχει την στήριξη από δύο σημαντικούς «συμμάχους»: Το προσωπικό του Μίλτον Κέινς και την οικογένεια Γιουβίντια που κατέχει το 51% της εταιρείας. Από ότι φαίνεται όμως, ύστερα από την φυγή αρκετών σημαντικών στελεχών της ομάδας και ύστερα από την αδυναμία εντός πίστας, με την RB21 παρά τις διαβεβαιώσεις και τις υποσχέσεις των δημιουργών της, παρουσιάζει τις ίδιες παθογένειες με το περσινό μονοθέσιο όπως το πολύ μικρό optimum window, δηλαδή το πολύ μικρό παράθυρο απόδοσης, ο 51χρονος έχασε την στήριξη ενός ή και των δυο, με αποτέλεσμα πλέον την απομάκρυνσή του, καθώς πλέον οι επιδόσεις εντός πίστας δεν μασκαρεύουν την τοξικότητα και τα εσωτερικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην Red Bull.
Ο αυτοκράτορας που δεν κατάφερε να κρατήσει όρθια την αυτοκρατορία
Ταυτόχρονα όμως είχε αρχίσει η «αιμορραγία» προσωπικού. Στην αρχή ήταν η αποχώρηση του Ρόμπ Μάρσαλ στα μέσα του 2023 για την Mclaren. Όμως δεν υπήρχε σοβαρός λόγος ανησυχίας καθώς όλοι ήταν «καβάλα στο άλογο». Ύστερα όμως το καλεντάρι γύρισε στο 2024 και εν μέσω της εσωτερική κρίσης, της τοξικότητας του περιβάλλοντος και του εμφυλίου, έπεσαν τα καθοριστικά ντόμινο. Άντριαν Νιούι, Τζόναθαν Γουίτλι και Γουίλ Κορτενέι. Μέσα σε λίγους μήνες αναζήτησαν την έξοδο και την βρήκαν ο επικεφαλής τεχνικός διευθυντής, ο αγωνιστικός διευθυντής και ο επικεφαλής στρατηγικής.
Εν μέσω των σημαντικών απωλειών αυτών, το μήνυμα που έβγαινε από το Μίλτον Κέινς (και τον Χόρνερ) ήταν πως ναι μεν ήταν σημαντικές οι απώλειές τους, αλλά μπορούμε να τους αντικαταστήσουμε επάξια. Η παραμονή δε ατόμων όπως ο αρχιμηχανικός Πόλ Μόναχαν και ο τεχνικός διευθυντής Πίερ Βασέ και δηλώσεις περί «μειωμένης εμπλοκής του Νιούι» στον σχεδιασμό των μονοθεσίων της ομάδας τα τελευταία χρόνια, έδωσαν την ψευδαίσθηση (κυρίως στους ίδιους) ότι η ομάδα θα αντέξει και θα επανέλθει στην κορυφή. Όμως όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δεν ήταν η πραγματικότητα…
Ο παράγοντας Φερστάπεν
Ο Μαξ Φερστάπεν παρά την μη εμπλοκή του δημοσίως σε οποιαδήποτε διαμάχη ή σκάνδαλο αφορούσε τον Χόρνερ, αποτέλεσε και αποτελεί έναν κρίσιμο παράγοντα. Μπορεί να μην πήρε ποτέ θέση εναντίον του αφεντικού του, όμως είχε πει πως «ο πατέρας μου δεν είναι ψεύτης» εν μέσω του εμφυλίου, αν και ταυτόχρονα είχε δηλώσει την σημασία του Χόρνερ για την ομάδα. Επίσης άλλη μια σημαντικότερη ακόμη τοποθέτηση είχε γίνει όταν εν μέσω φημών για την απομάκρυνση του Χέλμουτ Μάρκο για ξεχωριστό σκάνδαλο, είχε τονίσει πως εφόσον απομακρυνόταν ο Μάρκο τότε θα έφευγε και εκείνος. Μπορεί ο Μάρκο να μην πήρε ευθέως θέση απέναντι στον Χόρνερ σαν τον μπαμπά Γιός, όμως ο 82χρονος είχε «κοντραριστεί» ουκ ολίγες φορές με τον επικεφαλής της Red Bull.
Επίσης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η «φυγή» του Φερστάπεν να είναι τέχνασμα από την μεριά του Γιός Φερστάπεν και του μάνατζερ του Ολλανδού Ρέιμοντ Βερμιούελεν προκειμένου να φέρουν την κατάσταση προς το συμφέρον τους, που ήταν η απομάκρυνση Χόρνερ. Ο Ολλανδός έχει εκφράσει ουκ ολίγες φορές την επιθυμία να μείνει στην Red Bull μέχρι το τέλος της καριέρας του, όχι όμως άνευ όρων. Έτσι υπάρχει μια πιθανότητα να ήταν αυτή η επιθυμία, κάτι το οποίο θα φανεί στο επόμενο διάστημα, καθώς όπως λέγεται στον επόμενο ενάμιση μήνα θα ξεκαθαριστεί το μέλλον του Ολλανδού. Από την άλλη βέβαια ίσως έχει παρθεί ήδη η απόφαση εξόδου προς την Mercedes και αυτή ήταν απλά η ύστατη προσπάθεια του ευρύτερου οργανισμού της Red Bull να τον κρατήσει.
Τώρα που έφυγε ο «κακός ο λύκος» τι μέλλει γενέσθαι;
Έχουμε πλέον μια πραγματικότητα, στην οποία ο Κρίστιαν Χόρνερ δεν είναι πλέον επικεφαλής και CEO της Red Bull. Αυτή η απόφαση όπως και να το κάνουμε θα είναι ένα ηλεκτροσόκ για όλους. Ειδικά τους ανθρώπους του Μίλτον Κέινς. Ο Χόρνερ πιθανότατα θα πάρει πάνω του «τις αμαρτίες» των τελευταίων δύο ετών είτε δημόσια είτε κρυφά και το μήνυμα που αποπνέεται είναι για μια νέα αρχή. Όμως τι πραγματικά σημαίνει αυτό; Ο Μεκίες θα αλλάξει τον τρόπο που δουλεύει η Red Bull; Θα εκλείψει η τοξικότητα; Πως θα επηρεαστεί η χρονιά της ομάδας εντός πίστας; Πότε θα στραφεί πλήρως στο 2026;
Αυτά είναι ερωτήματα πολλά και δύσκολα, στα οποία ο Μεκίες καλείται να δώσει απάντηση. Μπορεί να είναι γνώστης του περιβάλλοντος μιας μεγάλης ομάδας υπό πίεση όπως πχ η Ferrari και να γνωρίζει αρκετά από το ευρύτερο περιβάλλον της Red Bull καθώς έχει περάσει πολλά χρόνια στην «μικρή» ομάδα και όταν ήταν Toro Rosso και προσφάτως ως Alpha Tauri/VCARB όμως η πρόκληση που αντιμετωπίζει είναι εντελώς διαφορετική. Καλείται ουσιαστικά να βγάλει «τα κάστανα από την φωτιά»! Και επιπλέον αντί του ρόλου μόνον του επικεφαλής που είχε στην 2η ομάδα της Red Bull με τον Πίτερ Μπάγιερ να είναι ο CEO, πλέον θα αναλάβει ΚΑΙ τα δύο καθήκοντα αυτά του Χόρνερ, τουλάχιστον για την ώρα…
Μια κληρονομιά που δεν την επισκιάζει τίποτα
Τέλος και αναπόφευκτα πρέπει να αφιερωθούν μερικές γραμμές κειμένου για την τεράστια κληρονομιά που αφήνει ο Κρίστιαν Χόρνερ πίσω του στην Red Bull. Τα στατιστικά μιλάνε από μόνα τους: 405 αγώνες, 287 βάθρα, 124 νίκες, 107 Pole Positions και ακόμη πιο σημαντικά 8 πρωταθλήματα οδηγών μοιρασμένα σε Σεμπάστιαν Φέτελ (2010-11-12-13) και Μαξ Φερστάπεν (2021-22-23-24) σε συνδυασμό με 6 πρωταθλήματα κατασκευαστών (2010-11-12-13-22-23). Όλα αυτά από μια ομάδα ατόμων που στο μεγαλύτερο μερίδιό της παρέμεινε ίδια με στελέχη που πέρασαν μαζί μια ζωή ολόκληρη.