Αν αναλογιστούμε τις περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που στιγμάτισαν μια εποχή, συνήθως σκεφτόμαστε παίκτες που μέσα στις επιτυχίες τους περιλαμβάνονταν υψηλές κορυφές με τον αγαπημένο τους σύλλογο. Στην περίπτωση του Κάρλος Βαλντεράμα αυτές οι στιγμές ανήκουν στην πορεία του με την Εθνική Κολομβίας, με τον «μαέστρο» από την Σάντα Μάρτα να καθορίζει μια ολόκληρη εποχή και να οδηγεί την χώρα του στην καταξίωση.

Ο Κάρλος Βαλντεράμα αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση ποδοσφαιριστή, μιας και η χαρακτηριστική εμφάνισή του με την εξεζητημένη του κόμμωση (ξανθό φουντωτό μαλλί), αν συνδυασθεί με την εξαιρετική τεχνική του κατάρτιση, την ακρίβεια στην τροφοδότηση των συμπαικτών του και επιπλέον τον «εγκεφαλικό»τρόπο που αγωνιζόταν, τον καθιέρωσαν ως μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες φυσιογνωμίες όχι μόνο της χώρας του, αλλά και του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

Μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα ταχύς και να είχε κάποιες αμυντικές αδυναμίες στο παιχνίδι, όμως μιλάμε για τον απόλυτο δημιουργό που μπορούσε να «βρει» τον συμπαίκτη του σε οποιοδήποτε χώρο και χρόνο. Χαρακτηριστικό είναι, πως στα 7 τελευταία χρόνια της καριέρας του, όπου αγωνιζόταν στο MLS (Μαϊάμι Φιούζιον , Τάμπα Μπέι Μιούτινι και Κολοράντο Ράπιντς) σε 202 συμμετοχές μοίρασε συνολικά 114 ασσίστ, αποδεικνύοντας την τρομερή του ικανότητα στην δημιουργία.

Οι εκπληκτικές του ποδοσφαιρικές ικανότητες αλλά και το ράθιμο στυλ του τον ανέδειξαν ως μια από τις μεγαλύτερες cult φιγούρες των δεκαετιών του 80 και του 90.

Τα πρώτα χρόνια…

Ο Κάρλος γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1961 στη Σάντα Μάρτα της Κολομβίας. Μεγάλωσε στην γειτονιά Πεσκαίτο και από μικρή ηλικία φάνηκε το ταλέντο του με την «στρογγυλή θεά». Το εκπληκτικό είναι πως πρώτα τον ανακάλυψε η Εθνική του ομάδα παίζοντας στις αλάνες και ξεκίνησε να αγωνίζεται με τις αναπτυξιακές ομάδες της χώρας του.

Το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψε με την Ουνιόν Μαγδαλένα από το 1980-1984 πετυχαίνοντας 5 γκολ και δείχνοντας την εξαιρετική του τεχνική κατάρτιση αλλά και την υψηλού επιπέδου δημιουργία του.

Επόμενος σταθμός, οι Μιγιονάριος της πρωτεύουσας Μπογκοτά για έναν χρόνο, με την ομάδα να ανήκει στον τότε «βαρώνο» του εμπορίου ναρκωτικών Γκάτσα. Με τον ποδοσφαιριστή να δηλώνει πως δεν του αρέσει η πόλη, μετακομίζει στο Κάλι και στην Ντεπορτίβο Κάλι. Εκεί, καθιερώνεται ως το «δεκάρι» της ομάδας και ξεδιπλώνει όλες τις αρετές του, καταγράφοντας 131 συμμετοχές και 22 γκολ.

Το 1987 κατακτά το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Λατινική Αμερική προσελκύοντας το ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού…

Από τα καρτέλ της Κολομβίας στα ευρωπαϊκά σαλόνια…

Το ενδιαφέρον αυτό μετουσιώθηκε στην μεταγραφή του στην νεοφώτιστη τότε Μονπελιέ στο γαλλικό πρωτάθλημα. Παρ’ότι αντιμετώπισε δυσκολίες, εξαιτίας των μεγαλύτερων απαιτήσεων σε ότι αφορά την ταχύτητα και την αθλητικότητα του παιχνιδιού, κατάφερε να πρωταγωνιστήσει στην ομάδα και έμεινε εκεί μια τριετία από το 1987-1991.

Στο πέρασμά του από την Γαλλία σημείωσε 5 τέρματα και αγαπήθηκε από τον κόσμο της ομάδας. Ο επόμενος σταθμός του στην Ευρώπη ήταν η Ρεάλ Βαγιαδολίδ όπου σε μια σεζόν κατέγραψε 17 συμμετοχές και μόλις ένα γκολ.

Ο « Pibe» που σημάδεψε τους «Los Cafeteros»

Ο Βαλντεράμα και η Εθνική Κολομβίας είναι δυο άρρηκτα συνδεδεμένες έννοιες, αφού «το παιδί» ( El Pibe) σημείωσε τις πιο εμβληματικές στιγμές της καριέρας του με την φανέλα της Εθνικής του ομάδας.

Αγωνίστηκε με την φανέλα της Εθνικής Ανδρών από το 1985 και κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα το 1987 πετυχαίνοντας την πρώτη κορυφή στην καριέρα του.

Στα προκριματικά του Μουντιάλ του 1990 η Κολομβία κατέκτησε την πρώτη θέση στον όμιλό της και ως χειρότερη πρώτη! ομάδα αντιμετώπισε σε μπαράζ το Ισραήλ για να προκριθεί στα τελικά μετά από 28 χρόνια! Τελικά επικράτησε με σκορ 1-0 και πήρε την πολυπόθητη πρόκριση με τον Βαλντεράμα να κλαίει, λέγοντας πως:

«Πέρασα τις εξετάσεις ως ποδοσφιαριστής, κατάφερα ως αρχηγός να οδηγήσω την Εθνική ομάδα σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο».

Στο όμιλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990, η Εθνική Κολομβίας αντιμετώπισε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Γιουγκοσλαβία και την Δυτική Γερμανία.

Στον πρώτο αγώνα η ομάδα από την Λατινική Αμερική επικράτησε απέναντι στα Η.Α.Ε με σκορ 2-0 με ασσίστ και γκολ από τον «Pibe», ενώ ηττήθηκε με σκορ 1-0 από τους Γιουγκοσλάβους. Απέναντι στην Δυτική Γερμανία χρειαζόταν τουλάχιστον την ισοπαλία, και την πήρε με πρωταγωνιστές τους Βαλντεράμα και Λεονέλλο Άλβαρες.

Με τον δεύτερο να απαντά στο σκληρά μαρκαρίσματα των Γερμανών και τον πρώτο να πραγματοποιεί εξαιρετική εμφάνιση, με μια απίστευτη πάσα στον Ρινκόν ο οποίος σκόραρε, η Κολομβία πήρε την ισοπαλία με σκορ 1-1 και την πρόκριση στα νοκ άουτ του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Στον επόμενο γύρο αν και ανώτερη οι «Los Cafeteros» ήταν ανώτεροι καθόλου την διάρκεια όμως το τραγικό λάθος του Χιγκίτα στην παράταση χάρισε την νίκη στο Καμερούν του Ροζέ Μιλά με σκορ 1-2.

Το τραγικό Μουντιάλ του 1994…

Στο επόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994 η Εθνική Κολομβίας πάει με ακόμα μεγαλύτερες βλέψεις στην διοργάνωση όντας πρώτη στον προκριματικό όμιλο με τους Κολομβιανούς να νικούν την Αργεντινή με σκορ 0-5 με τον Κάρλος να πρωταγωνιστεί στην αναμέτρηση.

Όλοι στην χώρα έχουν μεγάλες προσδοκίες με τους εμπόρους ναρκωτικών να έχουν ποντάρει πολλά χρήματα στην πρόκριση της ομάδας τους. Στην πρεμιέρα του ομίλου αντιμετωπίζουν την Ρουμανία και παρότι είναι ανώτεροι αγωνιστικά χάνουν από την Βαλκανική ομάδα με σκορ 1-3.

Στην κρίσιμη αναμέτρηση απέναντι στις ΗΠΑ, που διοργάνωναν και το εν λόγω Μουντιάλ, το ματς βρισκόταν στο 1-1 όταν σε μια ολιγωρία της στιγμής ο Αντρές Εσκομπάρ πλήγωσε την ομάδα του πετυχαίνοντας αυτογκόλ. Οι Αμερικανοί επικράτησαν με 2-1 και παρά την νίκη απέναντι στην Ελβετία στην τελευταία αγωνιστική η Κολομβία αποκλείστηκε στην φάση των ομίλων.

Με την επιστροφή της ομάδας πίσω στην χώρα της, τα γεγονότα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα την δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ σε ένα παρκινγκ ενός μπαρ στο Μεντεγίν από την συμμορία Γκαγίον… Η Κολομβία των καρτέλ είχε δείξει για άλλη μια φορά το σκληρό της πρόσωπο.

Ο ίδιος ο Βαλντεράμα μιλώντας για αυτά τα πεπραγμένα είχε αναφέρει:

«Δεν μπορείς να ξεπεράσεις αυτό που συνέβη στον Αντρές,αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Όταν αποκλειστήκαμε μας πρότειναν να επιστρέψουμε στην χώρα μας ή να μείνουμε για ένα διάστημα στις ΗΠΑ, εγώ επέλεξα να μείνω. Όταν επέστρεψα η αεροσυνοδός με προειδοποίησε για την κατάσταση στην χώρα, τρέμω στην σκέψη ότι κάποιος δολοφονήθηκε για το ποδόσφαιρο. Είχα ανακηρυχθεί ο καλύτερος παίκτης της Νοτίου Αμερικής και όταν γύρισα με έβριζαν όπου και αν πήγαινα.»

Ο επίλογος της καριέρας του…

Στο τέλος της καριέρας του οδήγησε την Εθνική του ομάδα και στο Μουντιάλ του 1998 όπου έδωσε ασσίστ στο μοναδικό της γκολ απέναντι στην Τυνησία. Συνολικά με την φανέλα της Εθνικής Κολομβίας μέτρησε 111 συμμετοχές και 11 γκολ αποχαιρετώντας το παγκόσμιο ποδόσφαιρο ανταλλάσοντας φανέλα με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ.

Σε συλλογικό επίπεδο επέστρεψε στην Ντεπορτίβο Κάλι μετά το ευρωπαϊκό του πέρασμα, ενώ αγωνίστηκε και στις Ιντεπεντιέντε Μεντεγίν, Τζούνιορ ντε Μπαρρανκίγια αλλά κι από το νεοσύστατο τότε MLS (Τάμπα Μπέι, Μαϊάμι Φιούσιον, Κολοράντο Ράπιντς).

Η κληρονομιά…

Ο Κάρλος Βαλντεράμα αποτελεί σημείο καμπής για το ποδόσφαιρο της Κολομβίας. Οδήγησε τους «Los Cafeteros» σε τρεις τελικές φάσεις Μουντιάλ (1990,1994,1998) μετά από 28 χρόνια, ενώ η Κολομβία βρέθηκε ξανά σε Παγκόσμιο Κύπελλο 16 χρόνια αργότερα από την απόσυρσή του, το 2014. Με την cult εμφάνισή του αλλά και την απαράμιλλη ποδοσφαιρική του ποιότητα σημάδεψε το ποδόσφαιρο της δεκαετίας του 90΄προσφέροντας πλούσιο θέαμα στους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους.

Το προσωνύμιό του «EL Pibe», δηλαδή «το παιδί » κατα κάποιο τρόπο τον αντικατοπτρίζει απόλυτα. Ήταν το παιδί από τις φτωχογειτονιές που απολάμβανε να παίζει ποδόσφαιρο και με την σειρά του πρόσφερε απλόχερα ωραίες στιγμές σε όλους τους λάτρης της «στρογγυλής θεάς».