Ο Θεόδωρος Παχατουρίδης μίλησε αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και τον Σπύρο Γραμμένο, για όλα όσα έζησε με τον Ολυμπιακό. Ο πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής, ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για τα «πέτρινα» χρόνια του συλλόγου, ενώ ανέφερε και τον τρόπο με τον οποίο πήρε μεταγραφή στους «ερυθρόλευκους».
Ο Θεόδωρος Παχατουρίδης ήρθε στην παρέα μας και μας μίλησε για την πορεία που είχε στον Ολυμπιακός. Ο πλέον προπονητής και όχι παίκτης, «άνοιξε τα χαρτιά του» και μας ανέφερε, πολλά γεγονότα κατά την θητεία του στους «ερυθρόλευκους». Δεν παρέλειψε φυσικά να μας μιλήσει για τα «πέτρινα» χρόνια της ομάδας, όπου τα έζησε στο… «πετσί» του.
Αναλυτικά όλα όσα είπε στον Σπύρο Γραμμένο:
Για τα πέτρινα χρόνια:
«Κοιτάξτε εγώ εκείνη την οκταετία, ήμουν πάρα πολύ καλά, και είχα πάρα πολλούς συμπαίκτες, όπως ήταν ο Ντέταρι, ο Φούνεζ, ο Γιουσκόβιακ, ο Ίβιτς, ο Τσαλουχίδης, ο Σοφιανόπουλος, ο Σαββίδης, ο Μαυρομάτης, ήταν πάρα πολύ. Απλά ο Ολυμπιακόςε εκείνη την περίοδο δεν είχε μία σταθερή διοίκηση, η οποία θα μπορούσε, να δώσει την εμπιστοσύνη μέσα και έξω στον αγωνιστικό χώρο, κυρίως, όμως εκτός αγωνιστικού χώρου. Μέσα από την ερώτηση σας, έχετε καταλάβει και εσείς ό,τι είμασταν μία ομάδα πάρα πολύ συμπαγής, πάρα πολύ καλό σύνολο, με καλή απόδοση, μέσα σε αυτά τα χρόνια βέβαια καταφέραμε και κερδίσαμε ένα Super Cup και δύο Κύπελλα τα οποία παιχνίδια να τονίσω πως ήταν μονά, σε αντίθεση με κάποια προημιτελικά και ημιτελικά που παίζεις διπλά παιχνίδια, νομίζω ό,τι στο Κύπελλο, επειδή είναι νοκ-άουτ εκεί, φαίνεται η δυναμικότητα μίας ομάδας, ενώ σε ένα πρωτάθλημα, επειδή είναι πάρα πολλά παιχνίδια, μπορεί σε κάποιο «στραβοπάτημα», η εκάστοτε ομάδα που είναι δεύτερη, ή τρίτη, να σε προφτάσει και αυτό γινότανε.
Από τη στιγμή μάλιστα που δεν έχεις και μία σταθερή διοίκηση, φτάσαμε μία χρονιά (1991-1992) που παίξαμε πέντε παιχνίδια εκτός έδρας, που ουσιαστικά ήταν «10» παιχνίδια εκτός έδρας, που αυτό ήτανε το 1/3ο του πρωταθλήματος, από τη στιγμή που ήταν 30 με 34 παιχνίδια το πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά, όμως η συγκομιδή βαθμών που ήταν 2 πόντους ανά νίκη, αυτά τα πέντε παιχνίδια, είχαμε μαζέψει εννιά πόντους. Το κυριότερο ήταν αυτό.
Τώρα όσο για τα ”πέτρινα” χρόνια, νομίζω ό,τι είναι αυτό που είπα στην αρχή, δεν είχαμε μία σταθερή διοίκηση, ώστε να μην υπάρχουν αυτές οι ασταθείς ”τιμωρίες”, προς το πρόσωπο της ομάδας μας, του Ολυμπιακού».
Έχετε ξεχωρίσει κάτι από όλα αυτά τα χρόνια, κάτι που να σας έχει «μείνει»:
«Κοίταξε εγώ τον πρώτο χρόνο που ήρθα στον Ολυμπιακό, έπαιζα ήδη τέσσερα χρόνια στην Α’ εθνική, με τη Δόξα Δράμας, από τα 16 μου, μέχρι τα 20. Στον Ολυμπιακό είχα έρθει φανταστείτε με 100 συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία, γεμάτα 90λεπτα. Όταν πήγα στον Ολυμπιακός είχα ναι μεν την εμπειρία, αλλά μόλις είδα τον κόσμο του Ολυμπιακού, μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, με την Παναχαϊκή και τον Διαγόρα Ρόδου, να έχει 80 χιλιάδες κόσμο, κάπου ταρακουνιέσαι, αλλά ευτυχώς για εμένα, στον πρώτο χρόνο προσαρμόστηκα αμέσως, γιατί πρέπει να γίνεις ένα με τον παλμό του κόσμου, για να μπορείς να το διαχειριστείς και παρόλα αυτά, μετά από μία πενταετία, αυτό που βίωσα εγώ, ήταν όταν, ήταν όταν παίξαμε το πρώτο παιχνίδι με την Μονακό, στο Μονακό και κερδίσαμε 0-1, το δεύτερο παιχνίδι, στο ”Καραϊσκάκη”, παρόλο που είχα αυτή την εμπειρία των πέντε χρόνων, βασικός στην ομάδα, δεν είχα καταλάβει το πότε έγινε το ζέσταμα, για το πότε έγινε το παιχνίδι. Την επόμενη ημέρα συνειδητοποίησα, ό,τι είχαμε έρθει 0-0 και αυτό είναι κάτι προσωπικό και μου έχει μείνει και επίσης την τότε προϊστορία που είχαμε ”σπάσει” στον ΠΑΟΚ, μετά από 25 χρόνια το 1992».
Μάλιστα, για τον κόσμο των «ερυθρόλευκων», ανέφερε το εξής:
«Όταν μία ομάδα είναι σαν το Ολυμπιακό έχει τόσο κόσμο, ‘’αντίπαλος’’ είναι ο κόσμος της, που σου δίνει το κίνητρο της απόδοσης, γιατί ανά πάσα στιγμή, εάν κάνεις κάποιο λάθος και συνεχίζεις να το κάνεις, ακούγεται η δυσανασχέτηση στα αυτιά σου, οπότε πρέπει να το διαχειριστείς. Εγώ το διαχειριζόμουν, γιατί από τη στιγμή που είσαι βασικός τόσα χρόνια, σημαίνει ό,τι διαχειρίζεσαι τα πάντα. Δεν είναι μόνο ότι παίζεις καλά για να είσαι βασικός, για να το κάνεις αυτό πρέπει να διαχειριστείς τα πάντα, πρέπει να είσαι καλός στην προπόνηση, πρέπει να παίζεις καλά στους αγώνες, πρέπει είτε εντός είτε εκτός έδρας να ‘’παίζεις’’ με τον κόσμο, που σε γιουχάρει, σε επιθυμεί, πρέπει να διαχειριστείς, αυτή την κατάσταση όλη».
Πως νιώσατε, όταν ακούσατε για το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού:
«Η Δόξα Δράμας ήθελε να με δώσει στον Παναθηναϊκό και εγώ είπα όχι θέλω να πάω στον Ολυμπιακό. Εγώ ήμουν Δόξα Δράμας, γιατί ήμουν και μικρός, αλλά ο Ολυμπιακός, μου είχε κάνει εντύπωση και ήθελα να πάω εκεί».
Ποιον είναι το γκολ που έχετε πανηγυρίσει πιο έξαλα, ανεξαρτήτως εάν το πετύχατε εσείς, ή όχι:
«Καταρχήν είναι δύο πολύ ωραία γκολ, το ένα είναι με την Καλαμαριά το 0-3 και το δεύτερο είναι με την Παναχαϊκή το 1-1 που ισοφάρισα. Της Καλαμαριάς ήταν και το πιο δύσκολο σε εκτέλεση».
Το πρωτάθλημα είναι πολύ ανταγωνιστικό τα τελευταία χρόνια, πιστεύετε μπορούμε να ξεχωρίσουμε από τώρα, κάποιο φαβορί:
«Πάντα το φαβορί, είναι αυτός που είναι πρώτος, πάντα οι από κάτω παρακαλάνε να ‘’στραβοπατήσει’’, ο πρώτος και εννοείται να μη ‘’στραβοπατήσουν’’ οι ίδιοι, οπότε το φαβορί είναι ο Ολυμπιακός και αυτό το έχω αναφέρει και τις προηγούμενες χρονιές, αυτός που είναι πρώτος, έχει το προβάδισμα. Αυτό, γιατί είσαι πρώτος και από εσένα εξαρτάται, να παίζεις να κερδίζεις και να μην μπορεί να σε φτάσει κάποιος, αλλά βλέπουμε, ό,τι η ‘’ ψαλίδα’’ με τις μικρομεσαίες ομάδες έχει μικρύνει, από την άποψη ό,τι και οι τέσσερις ομάδες κάνουν διάφορα ροτέισον με τους παίκτες και ξεχωρίζουν, αυτούς που παίζουν συγχρόνως και νομίζω ό,τι αυτή είναι η διαφορά, των ‘’ στραβοπατημάτων’’, του Ολυμπιακού του Παναθηναϊκού, του ΠΑΟΚ, δεν προσθέτω την ΑΕΚ, γιατί δεν παίζει στην Ευρώπη, νομίζω εκεί είναι η διαφορά».
Ο Ολυμπιακός έχει κατακτήσει το Conference League, έχει φέρει το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, πως βιώσατε αυτή την επιτυχία:
«Καταρχάς νιώθω υπερήφανος, γιατί έπαιξα οκτώ χρόνια γεμάτα στον Ολυμπιακό, νιώθω πάρα πολύ περήφανος, γιατί ήμουν και εγώ μία ‘’κουκίδα’’ της επιτυχίας του συλλόγου, είτε με τα τρία κύπελλα που κατέκτησα, είτε με την καλή του πορεία στην Ευρώπη, στους ‘’8’’ που περάσαμε την Μονακό. Αισθάνθηκα πολύ περήφανος που υπηρέτησα, αυτή την ομάδα οκτώ χρόνια».
Σε ερώτηση για το ελληνικό στοιχείο που έχει ο Ολυμπιακός, όπου μπορεί να βοηθήσει αυτό την εθνική ομάδα, ανέφερε:
«Να ξέρετε κανένας προπονητής δεν κάνει χάρη σε κανέναν. Ένας προπονητής θα κοιτάξει ποιος του κάνει τη δουλειά, με στόχο να πρωταγωνιστήσει. Αυτό τον βοηθάει ο ‘’χ’’ εκάστοτε παίκτης, που του δίνει το ‘’δικαίωμα’’, με την καλή του απόδοση. Ο παίκτης μάλιστα, δεν παίζει για τον προπονητή, ο παίκτης παίζει για τον εαυτό του, αυτό πιστεύω εγώ. Ο καθένας κάνει τη δουλειά του, αλλά εννοείται ό,τι από τη στιγμή που έχεις κερδίσει το Youth League, κάποιοι παίκτες, θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα. Βρέθηκε βέβαια, ο άνθρωπος που πιστεύει αυτά τα παιδιά και αυτά από πλευράς τους, του δίνουν το ‘’δικαίωμα’’, να παίξουν στην ενδεκάδα».
Μιας και το αναφέρατε, θα ήθελα να μας πείτε δύο λόγια για τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ:
«Κοιτάξτε είναι ένας προπονητής, ο οποίος κάνει τα αυτονόητα, που τα αυτονόητα στο ποδόσφαιρο, είναι και τα πιο δύσκολα. Προφανώς έχει τεράστια εμπειρία και έχει κάνει πάρα πολύ καλή διαχείριση, αυτός είναι ο λόγος που έρχονται αυτά τα αποτελέσματα».
Σήμερα τι κάνει ο πρώην μεγάλος ποδοσφαιριστής, Θεόδωρος Παχατουρίδης:
«Τα τελευταία 22 χρόνια είμαι Τεχνικός διευθυντής στο ‘’Paradise Park’’, στις ακαδημίες, που είναι στη γέφυρα μεταμόρφωσης. Είμαι τελειόφοιτος με ειδικότητα το ποδόσφαιρο, είμαι γυμναστής, έχοντας βγει από ακαδημία γυμναστικής, έχω το UEFA Pro, αλλά με ενδιαφέρει πάρα πολύ και αυτό κάνω, με ενδιαφέρει να πηγαίνω σε ομάδες που είναι μέχρι Γ’ εθνική, γιατί όταν ήμουν ποδοσφαιριστής εξαρτιόμουν μόνο από τις δυνάμεις τις δικές μου, ενώ και τώρα σα προπονητής, για να πας προς τα πάνω πρέπει να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας σου, χωρίς να προσβάλω κανέναν συνάδελφο, αλίμονο αυτή είναι η δικιά μου προσωπική άποψη, με γεμίζει αυτό που κάνω μέχρι τη Γ’ κατηγορία, οπότε κάνω αυτό που μου αρέσει με λίγα λόγια, ασχολούμαι 22 χρόνια με παιδάκια μικρά στο ποδόσφαιρο, έχοντας και το UEFA Pro».
Τι εύχεστε για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού: «Να γεμίζει με περισσότερους ακόμα τίτλους ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη».
Για τα θύματα της Θύρας 7:
«Συλλυπητήρια στις οικογένειες των θυμάτων, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι κατέθεσαν την ψυχή τους στο γήπεδο εκείνη την ημέρα, φωνάζοντας για την ομάδα που αγαπούσαν».
