Ο “Μικρός Βούδας” κλείνει σήμερα τα 57 του χρόνια και η Εύη Δήμου γράφει για έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που σημάδεψε το Ιταλικό ποδόσφαιρο αλλά και έναν από τους τελευταίους ρομαντικούς του αθλήματος.
Το ποδόσφαιρο στην Ιταλία δεν είναι απλή υπόθεση. Και πως θα μπορούσε άλλωστε όταν μιλάμε για μια μεγάλη χώρα γεμάτη αντιθέσεις, κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές αλλά και ανθρώπους γεμάτους ταπεραμέντο που ζουν για το Κυριακάτικο ντέρμπι και δε χάνουν ευκαιρία να βρεθούν στους δρόμους για την αγαπημένη τους ομάδα.
Τα ντέρμπι συνήθως προκύπτουν από αντιπαραθέσεις πολιτικές ή κοινωνικές, είτε απλά επειδή πρόκειται για ομάδες σε γειτονικά γήπεδα. Η περίπτωση της Γιουβέντους και της Φιορεντίνα όμως δεν εμπίπτει σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες. Πρόκειται για δύο ομάδες που χωρίζονται από σχεδόν 450 χιλιόμετρα και μια κόντρα που ξεκίνησε στα 80ς.
Σίγουρα οι διαιτητικές αποφάσεις όταν βρέθηκαν και οι δύο μια ανάσα από τον τίτλο της σεζόν 1981-82 γέννησαν την αρχική σπίθα, όμως ο Ρομπέρτο Μπάτζιο έβαλε πραγματική φωτιά στις σχέσεις των δύο ομάδων για πάντα.
Το 1990 “βιόλα” και “μπιανκονέρι” βρέθηκαν ξανά αντιμέτωπες στον διπλό τότε τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Μπάτζιο φυσικά είχε οδηγήσει ως εκεί τη Φιορεντίνα σε μια μέτρια χρονιά της, και δικαίως θεωρούταν σταρ. Όμως τα οικονομικά της ομάδας πήραν άσχημη τροπή και έτσι έβγαλε τον Μπάτζιο “στο σφυρί”. Για το ποσο-ρεκόρ για την εποχή (8 εκατομμύρια λίρες) ο Μπάτζιο μετακόμισε στα σαλόνια της “Μεγάλης Κυρίας”.
Η Φλωρεντία έγινε πεδίο μάχης τις επόμενες ημέρες. Οι οπαδοί εξαγριώθηκαν, ενώ βανδάλισαν μέχρι και τα γραφεία του συλλόγου, και ανάγκασαν τον ιδιοκτήτη της ομάδας Φλάβιο Ποντέλο να φύγει κρυφά. Τα επεισόδια άφησαν πίσω τους 50 τραυματίες ενώ ο ίδιος ο Μπάτζιο αργότερα δήλωσε πως εξαναγκάστηκε στην εν λόγω μεταγραφή ενώ εκείνος δεν ήθελε να φύγει. Κάτι τέτοιο απέδειξε και με τις πράξεις του.
Στις 7 Απριλίου 1991, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο επέστρεψε στο “Αρτέμιο Φράνκι” της Φλωρεντίας, αλλά αυτή τη φορά ως αντίπαλος της Φιορεντίνα, φορώντας τη φανέλα της Γιουβέντους. Ήταν μια από τις πιο συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου.
Στον αγώνα, η Γιουβέντους κέρδισε πέναλτι, αλλά ο Μπάτζιο αρνήθηκε να το εκτελέσει. Ήταν μια σπάνια κίνηση ποδοσφαιρικής ηθικής, που επιβεβαίωνε την αγάπη του για τη Φιορεντίνα.
Ο προπονητής των “μπιανκονέρι” Τζάνι Αγκροπιάντι αναγκάστηκε να δώσει την εκτέλεση στον Λουίτζι Ντε Αγκοστίνι, ο οποίος έχασε το πέναλτι, αφήνοντας τους οπαδούς της Φιορεντίνα να ζητωκραυγάζουν.
Την ίδια στιγμή στον αγωνιστικό χώρο έπεφταν διάφορα αντικείμενα σε ένα ντελίριο συναισθημάτων, και ανάμεσα σε αυτά ένα κασκόλ της Φιορεντίνα. Αντί να το αγνοήσει, ο Ιταλός σταρ το σήκωσε και το κράτησε σφιχτά, δείχνοντας σε όλο τον κόσμο ότι η καρδιά του ανήκε ακόμα στη Φλωρεντία.
Σε συνέχεια αυτής της ποδοσφαιρικής παράνοιας, ο Μπάτζιο αποχώρησε για τα αποδυτήρια σαν παίκτης των γηπεδούχων, ενώ στην επόμενή του προπόνηση διάφοροι οπαδοί της Γιουβέντους εμφανίστηκαν για να του ζητήσουν τον λόγο. Ο προπονητής της ομάδας τον προστάτευσε λέγοντας στους οπαδούς ότι αν είχε κάνει το ίδιο για τη Γιουβέντους θα τον αποθέωναν.
Αυτή η κίνηση έκανε τους οπαδούς της Φιορεντίνα να τον λατρέψουν ακόμη περισσότερο, παρά το γεγονός ότι φορούσε τη φανέλα της Γιουβέντους. Ακόμα και χρόνια αργότερα, ο Μπάτζιο παρέμεινε αγαπημένο παιδί της Φλωρεντίας, αποδεικνύοντας ότι το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι – είναι συναίσθημα, πίστη και αφοσίωση.