Τρομερά ικανός με τη μπάλα στα πόδια του, επικίνδυνος εντός και περιοχής, εξαιρετικός στο παιχνίδι με πλάτη και «τρελαμένος» με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Βαγγέλης Τερζής γράφει για τον «El Niño» που έγινε το είδωλο μιας ολόκληρης γενιάς. 

Ταξιδεύουμε πίσω στο 1984 και τις 20 Μαρτίου. Στη Φουενλαμπράδα, μια μικρή συνοικία έξω από την Μαδρίτη. Τότε που ένα μικρό παιδί γεννήθηκε και έμελλε να γίνει ένας θρύλος της Ατλέτικο Μαδρίτης.

Ο Φερνάντο Τόρες δεν ήταν από την αρχή οπαδός των «ροχιμπλάνκος». Ο πατέρας του ήθελε να τον κάνει να αγαπήσει τη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, αλλά ο παππούς του, Εουλάνιο, του «έδειξε» τον «σωστό δρόμο». Ο Τόρες ερωτεύτηκε την Ατλέτικο Μαδρίτης και σε ηλικία 10 ετών αποφάσισε να δοκιμαστεί σε αυτήν. Πέτυχε αν και στην αρχή ήταν… τερματοφύλακας.

 «Όταν ήμουν έξι ετών, όλοι στο σχολείο μιλούσαν για ένα κινούμενο σχέδιο για το ποδόσφαιρο, από την Ιαπωνία. Ονομαζόταν Oliver y Benji στην Ισπανία και στην Ιαπωνία ήταν ο καπετάνιος Tsubasa. Ήταν ένα cartoon η πλοκή του οποίου περιστρεφόταν γύρω από τη ζωή δύο παιδιών που ξεκινούν να παίζουν ποδόσφαιρο για διασκέδαση και καταλήγουν επαγγελματίες. Άρχισα να παίζω ποδόσφαιρο εξαιτίας αυτού. Ήθελα να είμαι ο Oliver, επειδή έπαιζε στο γήπεδο και ο Benji ήταν ο τερματοφύλακας. Βέβαια κατέληγα να παίζω τέρμα, μέχρι που ένα δυνατό σουτ μου έσπασε δύο δόντια. Τότε αποφάσισα ότι η καριέρα μου κάτω από τα γκολποστ είχε τελειώσει και ξεκίνησα να παίζω ως επιθετικός».

Η Ατλέτικο τον κράτησε και «έπλασε» έναν σπουδαίο ποδοσφαιριστή. Σε ηλικία μόλις 19 ετών ο Τόρες έγινε αρχηγός της πρώτης ομάδας, αφού η ωριμότητα του ξεπερνούσε την ηλικία του κατά πολύ. 

Μετά από έξι χρόνια στο «Βιθέντε Καλντερόν», 214 συμμέτοχες και 82 τέρματα με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, είχε έρθει η ώρα για το μεγάλο βήμα στην καριέρα του.

Μετακομίζει στην Λίβερπουλ και την Premier League, έναντι 23.000.000 εκατομμυρίων ευρώ. Το τι θα ακολουθήσει, ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και ο ποδοσφαιρικός πλανήτης το περιμένει. Ο «El Niño» θα σκοράρει το πρώτο του τέρμα με τη φανέλα των «Reds» σε ένα ντέρμπι εναντίον της Τσέλσι, στις 19/08/2007 και θα συστηθεί στο κοινό του Άνφιλντ.

Ο τρόπος με τον οποίο κινούνταν στα γήπεδα του αγγλικού πρωταθλήματος ήταν πραγματικά εξαιρετικός. Όλοι παραμιλούσαν για την ικανότητα του να ντριμπλάρει, να σκοράρει, τόσο εντός, όσο και εκτός περιοχής, αλλά και την αντίληψη του χώρου που είχε, ειδικά όταν έπαιζε με πλάτη στο τέρμα. Με τη Λίβερπουλ, ενώ πέρασε τα καλύτερα του χρόνια στην καριέρα του, δεν κατάφερε να πανηγυρίσει ούτε έναν τίτλο.

Ο τραυματισμός στο γόνατο θα γίνει η αιτία για να μην επανέλθει ποτέ στο 100% των δυνατοτήτων του. Τη σεζόν 2008/09 χάνει 25 αγώνες και μένει 91 μέρες, στο σύνολο, εκτός αγωνιστικών χωρών κάνοντας αποθεραπεία. Ολοκληρώνει την καριέρα του στη Λίβερπουλ με 142 εμφανίσεις, 81 γκολ και 49 ασίστ.

Παρά το πρόβλημα στο γόνατο, η Τσέλσι βγάζει από τα ταμεία της 50.000.000 εκατομμύρια ευρώ και τον κάνει δικό της. Όλοι πίστευαν πως εκεί θα έρθει και η αναγέννηση του. Τα πράγματα, όμως, δεν ήρθαν όπως περίμεναν. Με τη φανέλα της Τσέλσι καταφέρνει κάτι μοναδικό. Γίνεται ο πρώτος που πετυχαίνει γκολ σε επτά διαφορετικές διοργανώσεις (Champions League, Premier League, Europa League, FA Cup, League Cup, Community Shield, Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων).

Στους «μπλε» θα αγωνιστεί 172 φορές και θα σκοράρει 45, μοιράζοντας και 29 ασίστ. Μαζί τους θα κατακτήσει ένα Champions League (2011/12), ένα Europa League (2012/13) και το FA Cup (2012/13). Κάπως έτσι θα αποχαιρετήσει και το Νησί.

Η επιστροφή στην μεγάλη του αγάπη είναι γεγονός, μετά από έναν άσχημο πέρασμα από τη Μίλαν. Ο Τόρες γυρνάει στη Μαδρίτη και την Ατλέτικο. Κατακτάει μαζί της ένα ακόμα Europa League και στο τελευταίο του παιχνίδι με τη φανέλα των «ροχιμπλάνκος» εναντίον της Εϊμπάρ θα σκοράρει και τα δυο τέρματα (2-2). Το Μετροπολιτάνο δακρύζει, το ίδιο και εκείνος. 

Ο «El Niño» αποχαιρετάει, έστω και προσωρινά την Ατλέτικο και τον κόσμο της, έχοντας σε 403 εμφανίσεις, συνολικά, 129 γκολ και 20 ασίστ.

Κεφάλαιο Εθνική Ισπανίας

Με τη «Φούρια Ρόχα» αγωνίστηκε 110 φορές και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα 38. Κατέκτησε δύο EURO και το Mundial του 2010, όντας από τα βασικά μέλη της χρυσής αυτής γενιάς Ισπανών. Το «χρυσό» τέρμα που πέτυχε εναντίον της Γερμανίας, ήταν και αυτό που έδωσε στην Ισπανία το EURO 2008.

Σε συνδυασμό με τα τρία τέρματα που σημείωσε στο EURO 2010, που του χάρισαν και το «χρυσό» παπούτσι της διοργάνωσης, έγινε ο πρώτος σκόρερ της χώρας σε τελική φάση EURO, με πέντε τέρματα συνολικά.

Μαζί με τον Χουάν Μάτα είναι οι πρώτοι που σήκωσαν EURO, Mundial, Champions League και Europa League.

Πέρα από σπουδαίος ποδοσφαιριστής ο Φερνάντο Τόρες είναι και εκπληκτικός άνθρωπος. Εξάλλου, στο τέλος της ημέρας αυτό έχει σημασία. Από όταν άρχισε να αγωνίζεται ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, μέχρι και σήμερα είναι ενεργό μέλος της Unicef και πολλών ακόμα φιλανθρωπικών οργανώσεων.

Αυτήν τη στιγμή και μετά την απόσυρση του από την ενεργό δράση, βρίσκεται στην Μαδρίτη. Ναι καλά το σκεφτήκατε. Για όσους δεν γνωρίζετε, ο Τόρες είναι προπονητής της Ατλέτικο Β’ και βασικός διάδοχος του Ντιέγκο Σιμεόνε, όταν αυτός αποχωρήσει από την ομάδα.

Η αγάπη του για εκείνη δε μπόρεσε να τον κρατήσει για πολύ μακριά της. Ο Ισπανός επιθετικός που είχαμε αρκετοί από εμάς αφίσα στο δωμάτιο μας, είναι πλέον 40 ετών και έχει ξεκινήσει ήδη την προπονητική του καριέρα. Πάντα δίπλα στην αγαπημένη του Ατλέτικο. Τελικά, κάποιες αγάπες δε φθείρονται με το πέρασμα του χρόνου…