Ζόρικη νίκη με τον Προμηθέα στην Πάτρα, ήττα με κάτω τα χέρια από την μισή Αρμάνι στο Μιλάνο και ξανά ζόρικη επικράτηση στο Περιστέρι. Όλες οι παραπάνω αναμετρήσεις έχουν ένα κοινό παρονομαστή που δεν είναι άλλος από την αδυναμία του Παναθηναϊκού στην θέση 5. Γράφει ο Άρης Μήλιος.
Μία εβδομάδα, τρεις αναμετρήσεις και μία κοινή διαπίστωση. Ο Παναθηναϊκός υποφέρει από τις απουσίες των Ματίας Λεσόρ και Ομέρ Γιούρτσεβεν. Και μάλιστα, πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν τόσο οι φίλοι του τριφυλλιού όσο και ίδιος ο Εργκίν Αταμάν.
Παρά το γεγονός ότι ο Τούρκος τεχνικός υποστηρίζει ότι ο “Επτάστερος” δεν χρειάζεται την απόκτηση και άλλου ψηλού (και μεταξύ μας αυτός ξέρει καλύτερα), οι αριθμοί λένε το αντίθετο.
Ο Παναθηναϊκός ζορίστηκε σε Πάτρα και Περιστέρι (που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχε κάνει πάρτι) και γνώρισε μία ήττα από την γεμάτη απουσίες Αρμάνι. Προφανώς και το ζήτημα των πρασίνων δεν είναι μόνο η έλλειψη των δύο βασικών του σέντερ μιας και ο φύσει και θέσει αρχισκόρερ της ομάδας, Κέντρικ Ναν, περνάει το δικό του αγωνιστικό ντεφορμάρισμα, αλλά η αδυναμία τους στην frontline μόνο αμελητέα δεν μπορεί να θεωρηθεί.
Οι Πρωταθλητές Ευρώπης έπαιρναν από τον Ματίας Λεσόρ μέχρι τον τραυματισμό του 13.4 πόντους και 7.1 ριμπάουντ στην Euroleague. Η απουσία του σόκαρε το σύνολο του Αταμάν που στο πρόσωπο του Γάλλου ψηλού έβλεπε έναν από τους πυλώνες της ομάδας σε άμυνα και επίθεση.
Για την αντικατάσταση του προτιμήθηκε ορθώς ένας τίμιος ρολίστας ο οποίος θα λειτουργούσε συμπληρωματικά και θα βοηθούσε τον Ομέρ Γιούρτσεβεν να κάνει το δικό του step up. Πράγματι, ο Τούρκος με τα λεπτά του να αυξάνονται κατακόρυφα, βρήκε ρυθμό και ανέβασε την απόδοση του διπλασιάζοντας τους μέσους όρους του.
Ο τραυματισμός του ωστόσο στο ντέρμπι κόντρα στον Ολυμπιακό, άφησε την ομάδα ξεκρέμαστη. Αμέσως ξεκίνησαν τα σενάρια για την αντικατάσταση του. Το τριφύλλι συνδέθηκε με παίκτες όπως οι Μπρούνο Φερνάντο (έκλεισε στην Ρεάλ Μαδρίτης) και Τζίλσον Μπάνγκο (έκλεισε στην Φενέρμπαχτσε). Ο Εργκίν Αταμάν όμως ήταν κατηγορηματικός απέναντι στις φήμες που κυκλοφόρησαν τονίζοντας ότι η ομάδα θα συνεχίσει την πορεία της με το υπάρχον υλικό και χωρίς καμία μεταγραφική ένεση.
Το ερώτημα όμως παραμένει και δεν είναι άλλο από το αν οι πρωταθλητές μπορούν να βγούνε αλώβητοι από έναν απαιτητικό Φεβρουάριο (διαβολοβδομάδα κόντρα σε Φενέρ και Εφές, Final-8 Κυπέλλου και εκτός έδρας must-win αναμέτρηση απέναντι στην σκληροτράχηλη Βιλερμπάν) μόνο με την ύπαρξη του τίμιου αλλά περιορισμένου επιθετικά Γουένιεν Γκάμπριελ (5.5 πόντους μ.ο.) και τα ημίψηλα σχήματα με πεντάρια τους φόργουορντ Μήτογλου- Ερνανγκόμεθ που απέναντι σε βαριά κορμιά θα έχουν μειονέκτημα.
Ειδικά αν αναλογιστούμε τις frontline των ομάδων που θα αντιμετωπίσει, θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για Mission Impossible. Φενέρ (Σανλί, Μπιρτς, Μπάνγκο), Εφές (Οτούρου, Πουαριέ) και Ολυμπιακός (Φαλ, Μιλουτίνοφ) είναι δεδομένο ότι θα χτυπήσουν τον Παναθηναϊκό εκεί που πονάει.
Προφανώς και ο Εργκίν Αταμάν μπορεί να βρει αντίδοτο χρησιμοποιώντας τα υπόλοιπα όπλα που διαθέτει με τον κατάλληλο τρόπο όμως το τριφύλλι θα πληγωθεί σίγουρα από τις μάχες της ρακέτας.
Υ.Γ. 1: Μπορεί οι λόγοι μη απόκτησης ψηλού να μην είναι αγωνιστικοί. Αυτό το γνωρίζει μόνο το περιβάλλον της ομάδας.
Υ.Γ. 2: Η ομάδα θα ανακάμψει. Το θέμα είναι τυχόν ήττες πριν την επιστροφή των βασικών ψηλών να μην έχουν βαρύ αντίκτυπο τόσο βαθμολογικά όσο και επικοινωνιακά.
Υ.Γ. 3 και τελευταίο: Όποια απόφαση και αν πήρε ο προπονητής της ομάδας είναι απολύτως σεβαστή και κατανοητή. Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να υπάρχει κριτική σε έναν άνθρωπο που οδήγησε μέσα σε έναν χρόνο τον Παναθηναϊκό στο 7ο αστέρι του.