Η Formula 1 επιστρέφει στην Αυστρία και το υπέροχο Red Bull Ring και το MPS Motorsports σας θυμίζει μερικές στιγμές από προηγούμενες επισκέψεις που… ίσως ξέχασες!

Το Αυστριακό Γκραν Πρι επιστρέφει για άλλη μια χρονιά για να μας χαρίσει υπέροχα στιγμιότυπα από καταπράσινα δάση και βουνά και επίσης για να μας χαρίσει μπόλικη δράση! Στις 37 φορές που έχει διεξαχθεί από το 1964 έως και σήμερα (συν τις δύο φορές που λόγω πανδημίας το είδαμε εις διπλούν ως Γκραν Πρι Στυρίας) μας έχει χαρίσει αμέτρητες μνημειώδεις στιγμές.

Από την μοναδική νίκη του Βιτόριο Μπραμπίγια το 1975, στις επικές μάχες των turbo θηρίων στα 80s, στα αμφιλεγόμενα team orders της Ferrari το 2001 αλλά και (πιο γνωστά) το 2002, μέχρι και τις θηριώδεις μάχες του Μαξ Φερστάπεν με τον Σάρλ Λεκλέρ το 2019 αλλά και με τον Λάντο Νόρις πέρσι! Ας δούμε όμως μερικές στιγμές που συνήθως περνάνε… κάτω από το ραντάρ των πολλών:

1) Η τελευταία Pole Position της Williams το 2014

Το 2014 ανέτειλε η νέα εποχή της Formula 1. Τέλος οι V8 κινητήρες που διήρκεσαν από το 2006 έως και το 2013 και στην θέση τους V6 Υβριδικοί υπερτροφοδοτούμενοι κινητήρες 1.6 λίτρων. Η ριζική αλλαγή αυτή συνοδεύτηκε και από αλλαγές στους κανονισμούς σχεδιασμού των μονοθεσίων, αν και οι κινητήριες μονάδες ήταν το κλειδί για το ποιες ομάδες θα πετύχαιναν. Γρήγορα αποδείχθηκε πως όσες είχαν κινητήρες Mercedes θα τα πήγαιναν καλά.

Μια από αυτές ήταν και η Williams, που ύστερα από μια άθλια σεζόν του 2013, με μόλις πέντε βαθμούς σε όλη την χρονιά, χάρη στην 10η θέση του Πάστορ Μαλντονάλντο στην Ουγγαρία και την 8η θέση του rookie Βάλτερι Μπότας στο Όστιν. Όμως το 2014 η ομάδα αναγεννήθηκε, έχοντας πλέον τον καλύτερο κινητήρα στο grid, τον έμπειρο Φελίπε Μάσα ως αντικαταστάτη του Μαλντονάλντο από την Ferrari και ένα καλό μονοθέσιο.

Αποκορύφωμα αυτής της «αναγεννησιακής» χρονιάς ήταν το 1-2 της ομάδας στις κατατακτήριες για το Αυστριακό Γκραν Πρι, στην επιστροφή του αγώνα στο καλεντάρι ύστερα από μια δεκαετία. Εκμεταλλευόμενοι το ότι ο Λιούις Χάμιλτον δεν έκανε ποτέ χρόνο στο Q3, χάρη σε δύο δικά του λάθη, οι Μάσα και Μπότας «κλείδωσαν» την 1η σειρά του grid, με τον Βραζιλιάνο να παίρνει την 128η Pole Position της ομάδας (16η και τελευταία δική του), με χρόνο 1:08.759. Μπορεί την Κυριακή αμφότεροι να ηττήθηκαν από τις Mercedes του Νίκο Ρόσμπεργκ και του Χάμιλτον όμως το 3-4 ήταν ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα, σε μια χρονιά την οποία η ομάδα του Φράνκ Γουίλιαμς θα τερμάτιζε 3η στο πρωτάθλημα κατασκευαστών! Μέχρι και σήμερα η Williams δεν έχει ξαναπάρει Pole Position, ούτε νίκη και μένει να δούμε για πόσο ακόμα θα ισχύει αυτό…

2) Η αδέξια σύγκρουση Αλεζί-Ιρβάιν το 1997

Το Αυστριακό Γκραν Πρι του 1997 έχει μείνει στην ιστορία εκτός από το ότι σηματοδότησε την 2η φάση διεξαγωγής του αγώνα που έμεινε σταθερά στο πρόγραμμα μέχρι και το 2003, για την χαμένη ευκαιρία του Μίκα Χάκινεν για την πρώτη του νίκη, με τον Φινλανδό να προηγείται προτού τον «εγκαταλείψει» ο κινητήρας Mercedes της Mclaren του πριν καν συμπληρωθεί ο πρώτος γύρος και για τον εξαιρετικό αγώνα του νεαρού ακόμη Γιάρνο Τρούλι με την Prost, όπου προηγήθηκε για τους πρώτους 37 γύρους, προτού χάσει την πρωτιά από τον Ζακ Βιλνέβ στην διαδικασία των pit stops και έπειτα εγκαταλείψει στον 58ο γύρο όντας ακόμη 2ος!

Όμως ένα φαινομενικά ξεχασμένο συμβάν ήταν η απολύτως αχρείαστη και αδέξια σύγκρουση που έθεσε εκτός αγώνα τους Έντι Ιρβάιν (Ferrari) και Ζαν Αλεζί (Benetton). Στον 37ο από τους 71 γύρους, ο οδηγός της Ferrari προσπάθησε να προσπεράσει από την εξωτερική τον Αλεζί, στην 3η στροφή της πίστας (ουσιαστικά όπως ξέρουμε όλοι 2η). Ο Γάλλος παρά το ότι ήταν εμφανές ότι ήταν πιο πίσω στην κορυφή της στροφής, αρνήθηκε να παραδώσει έδαφος και ανέβηκε μέχρι και στο kerb για να αμυνθεί, όμως εντέλει κατέληξε να πέσει πάνω στην Ferrari και να εκτιναχθεί προσωρινά στον αέρα. Εγκατέλειψε έτσι άμεσα, ενώ ο Βορειοιρλανδός έφτασε μέχρι τα Pits όπου με την σειρά του εγκατέλειψε με ζημιές από την σύγκρουση. Πραγματικά αξίζει να δείτε την σύγκρουση για να δείτε ότι ήταν αποφευκτέα.

3) Η «επέλαση» του Κόκκινου Βαρόνου το 1998

Σπάνια είδαμε τον Μίκαελ Σουμάχερ να κάνει λάθη στα καλά του χρόνια. Ίσως να βλέπαμε ένα λάθος την χρονιά; Αν και συνήθως αυτό γινόταν σε ελεύθερες δοκιμές ή κατατακτήριες. Τα λάθη του σε συνθήκες αγώνα ελάχιστα. Δύο όμως από αυτά έγιναν το 1998, στην Αυστρία.

Εκκινώντας 4ος και με τον αντίπαλό του για το πρωτάθλημα, Μίκα Χάκινεν (Mclaren) 3ο, ο Γερμανός μαζί με την Ferrari είχαν σχεδιάσει μια άκρως επιθετική στρατηγική δύο pit stop, αντί ενός του Φινλανδού. Μπροστά τους ύστερα από μια βροχερή διαδικασία κατατακτηρίων βρίσκονταν οι Τζιανκάρλο Φιζικέλα (Benetton) και Ζαν Αλεζί (Sauber), όμως το «εμπόδιό» τους κράτησε μόλις μερικά μέτρα, καθώς στα μισά του πρώτου γύρου ο Χάκινεν προηγούνταν και ο Σουμάχερ τον ακολουθούσε.

Όμως αρχικά λίγο αργότερα στον 4ο γύρο, ο Σουμάχερ προσπάθησε να περάσει τον Χάκινεν από την εξωτερική της 4ης στροφής, αποτυγχάνοντας καθώς μπλόκαρε τον εμπρός δεξιά τροχό, χάνοντας για λίγο και την 2η θέση από τον Φιζικέλα. Αργότερα όμως στον 16ο γύρο, ήρθε το πιο σοβαρό λάθος, καθώς όντας ξανά 2ος, βγήκε εκτός στην έξοδο της προτελευταίας στροφής, καταστρέφοντας την μπροστινή αεροτομή του. Ύστερα από έναν αρκετά αργό γύρο έφτασε στα pits και όταν επέστρεψε στην πίστα βρισκόταν πλέον 16ος!

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια απίστευτη επέλαση του Γερμανού που με συνεχώς γρήγορους γύρους και προσπεράσματα κατάφερε μέσα στους υπόλοιπους 55 γύρους να κερδίσει εννέα θέσεις (συν άλλες τέσσερις από εγκαταλείψεις) προκειμένου να τερματίσει 3ος, ελαχιστοποιώντας έτσι την βαθμολογική ζημιά!

4) Το Photo Finish του 1982

Στα 70s και τα 80s το Αυστριακό Γκραν Πρι ήταν από τα καλύτερα και πιο απολαυστικά καθώς αρχικά τα μονοθέσια της πρώτης εποχής ground effect και ύστερα τα θηρία των turbo κινητήρων χάριζαν θέαμα στην παλιά χάραξη της πίστας, που ονομαζόταν τότε Österreichring.

Ένας αγώνας που στις μέρες μας είναι ξεχασμένος (ίσως τον θυμούνται λίγοι «παλιοί») ήταν αυτός του 1982. Σε μια χρονιά που χαρακτηρίστηκε και σημαδεύτηκε από πολιτικές ίντριγκες, τραγωδίες και διαμάχες, ο 13ος από τους 16 αγώνες, ήταν μια όαση. Ο Poleman Νέλσον Πικέ (Brabham) προηγήθηκε για σχεδόν το πρώτο μισό του αγώνα, προτού γράψει ιστορία, πραγματοποιώντας τον πρώτο προγραμματισμένο ανεφοδιασμό σε Γκραν Πρι και επιστρέψει στην 4η θέση. Ύστερα το ίδιο έκανε και ο μέχρι τότε 2ος teammate του, Ρικάρντο Πατρέζε, ο οποίος όμως είχε χτίσει αρκετή διαφορά για να επιστρέψει στην πρωτιά μετά τον ανεφοδιασμό.

Η χαρά του Ιταλού όμως δεν κράτησε καθώς εγκατέλειψε στον 27ο γύρο όταν προδόθηκε από τον κινητήρα BMW του. Την ίδια τύχη είχε και ο Πικέ στον 32ο γύρο όταν εγκατέλειψε λόγω προβλήματος στα ηλεκτρικά, με τον Αλέν Πρόστ (Renault) να είναι πλέον πρώτος και με τους Έλιο Ντε Άντζελις (Lotus) και Κέκε Ρόσμπεργκ (Williams) να τον ακολουθούν.

Ο Πρόστ προηγούνταν με μισό λεπτό διαφορά, όταν στον 49ο γύρο, πέντε μόλις γύρους πριν το τέλος, η Renault του υπέστη μηχανική βλάβη. Αυτό άφησε τους Ντε Άντζελις και Ρόσμπεργκ – κανένας από τους οποίους δεν είχε κερδίσει αγώνα στο παρελθόν – να μάχονται για την πρωτιά. Στην αρχή του τελευταίου γύρου ο Ιταλός ήταν 1,6 δευτερόλεπτα μπροστά. Ο Φινλανδός όμως τον πλησίασε γρήγορα και βρισκόταν ακριβώς πάνω στο κιβώτιο ταχυτήτων της Lotus μπαίνοντας στην τελευταία στροφή, την Rindt Kurve. Ο Ντε Άντζελις υπερασπίστηκε την εσωτερική γραμμή, αλλά γλίστρησε φαρδιά πλατιά στην έξοδο της στροφής. Ο Ρόσμπεργκ βούτηξε μέσα στην τελική ευθεία, προσπαθώντας να «κλέψει» την νίκη, όμως εν τέλει έμεινε 2ος για μόλις 50 χιλιοστά!

Σε συνέχεια της ιστορικής σημασίας αυτού του αγώνα, ήταν η πρώτη νίκη της Lotus ύστερα από το Ολλανδικό GP του 1978 και τελευταία έως την απίστευτη πρώτη νίκη του Αίρτον Σένα το 1985, η πρώτη νίκη καριέρας του Έλιο Ντε Άντζελις, η 150η νίκη για τον θρυλικό κινητήρα Cosworth DFV και η τελευταία που είδε ο ιδρυτής της, Κόλιν Τσάπμαν πριν τον θάνατό του στο τέλος του ίδιου έτους!

5) Η σύγκρουση Ράικονεν – Αλόνσο το 2015

Για το τέλος επέλεξα ένα ακόμα παράξενο συμβάν καθώς στον πρώτο γύρο του Αυστριακού Γκραν Πρι του 2015, λίγο μετά την έξοδο της στροφής 3, ο Κίμι Ράικονεν που βρισκόταν στο midfield είχε μια εξαιρετικά περίεργη σύγκρουση με την Mclaren του Φερνάντο Αλόνσο. Ενώ ο Φινλανδός επιτάχυνε κανονικά με την Ferrari του, μετά την αλλαγή από την 4η στην 5η ταχύτητα οι τροχοί του σπίνιαραν παραπάνω από το αναμενόμενο και έτσι έχασε τον έλεγχο, πέφτοντας πάνω στον Ισπανό που δεν έφταιγε σε κάτι και δεν μπορούσε να το αποφύγει, με τους δύο τους να πέφτουν πάνω στις μπαριέρες και την Mclaren να καταλήγει σχεδόν ολόκληρη πάνω από την Ferrari, σε ένα ατύχημα που ευτυχώς δεν είχε κανέναν τραυματισμό. Όπως μάλιστα δήλωσε και ο Ράικονεν αργότερα, δεν κατάλαβε ακριβώς τι έγινε…