Ο Γιώργος Πρίντεζης βρίσκεται στο Άμπου Ντάμπι για να παρακολυθήσει το final four και να στηρίξει την προσπάθεια του “αγαπημένου” του Ολυμπιακού!
Μιλώντας στα ελληνικά ΜΜΕ ο πρώην εμβληματικός παίκτης των Πειραιωτών, που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομα του στο ελληνικό και ευρωπαϊκό μπάσκετ τόνισε πως χαίρεται για την πρόοδο του Βασίλη Σπανούλη, αλλά πήγε στην Αραβία για να υποστηρίξει τον Ολυμπιακό.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του: Είσαι εδώ σε αυτή τη συνέντευξη να κάνεις σουτάκια για να ετοιμάζεσαι για το απόγευμα, για το βράδυ: «Εντάξει, περάσαμε και αυτό το στάδιο, το χαρήκαμε 6-7 φορές, έτσι με πόσο ήταν. Εντάξει, τώρα ας το χαρούμε μια φορά και σαν φίλαθλοι με ποπ-κόρν. Είναι όμορφο και αυτό».
Ο τίτλος είναι “Τα καλύτερα μαλλιά της 25ης αιτίας”; : «Όχι ο τίτλος είναι ότι ακόμα έχουμε μαλλιά στα 40 μας, οπότε το εκμεταλλευόμαστε όσο μπορούμε».
Λοιπόν, είσαι εδώ να υποστηρίξεις το μπάσκετ, την Ευρωλίγκα, τον Ολυμπιακό, αλλά και τον φίλο σου, τον Βασίλη. Πού είναι η καρδιά σου περισσότερο: «Εντάξει, σίγουρα ξέρει και ο Μπιλάρας ότι χαίρομαι στο τι κάνει. Είναι πολύ καλός φίλος και μπασκετικός αλλά και προσωπικά, αλλά όλοι γνωρίζουμε, δεν χρειάζεται να λέμε τα αυτονόητα,. ήρθα να υποστηρίξω την ομάδα μου, να είμαι κοντά σε ανθρώπους που τους θεωρώ οικογένειά μου, που έχουμε περάσει μαζί αμέτρητες στιγμές και να τους ευχηθώ μόνο με την καρδιά καλή επιτυχία».
Γιώργο, πώς είναι να βιώνεις αυτό το event με τους Legends, έχουμε έρθει εδώ στο Άμπου Ντάμπι για τα 25 χρόνια με όλους τους μεγάλους παίκτες, πώς νιώθεις που είσαι ένας από αυτούς και τι μπορείς να μοιραστείς που έχεις συζητήσει ας πούμε με τους άλλους Legends. «Κοίτα, όχι για να το παίξω ταπεινός, αλλά ακόμα μου φαίνεται πολύ περίεργο. Δηλαδή, καθόμουν μόνο και με τον φίλο μου τώρα και ερχόμαστε στο βανάκι, καθόταν μπροστά μου ο Μπογκντάνοβιτς, δεξιά μου ήταν ο Βούιτσιτς, πίσω μου ο Ντε Κολό, τώρα μέσα ήταν ο Ρούντι, ο Σισκάουσκας και λέμε… τα μούτρα μας τι δουλειά έχουν εδώ πέρα, δεν ξέρω, δηλαδή… Πραγματικά, δηλαδή. Και εντάξει, η αλήθεια είναι ότι όταν είχαν ανακοινωθεί οι δύο πεντάδες, εγώ δεν έπεσα από τα σύννεφα, αλλά αν δεν δεν ήμουν και μέσα, δεν θα έλεγα κιόλας ότι κοίτα ατυχία».