Ο Πεπ Γκουαρδιόλα έλαβε τιμητικό διδακτορικό τίτλο από το πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και στην ομιλία του, έδωσε ένα συγκλονιστικό μήνυμα για το έγκλημα που συντελείται στη λωρίδα της Γάζας.
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα απέδειξε για άλλη μια φορά πως εκτός από κορυφαίος προπονητής είναι και σπουδαίος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος με έντονη κοινωνική ευαισθησία.
Κατά την απονομή τιμητικού διδακτορικού τίτλου από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, ο τεχνικός της Σίτι πήρε ξεκάθαρη θέση για το έγκλημα που συντελείται στη λωρίδα της Γάζας, δίνοντας το δικό του μήνυμα συμπαράστασης στον Παλαιστινιακό λαό.
Αναλυτικά όσα δήλωσε συγκινημένος ο Πεπ Γκουαρδιόλα:
«Είναι τόσο επώδυνο αυτό που βλέπουμε να γίνεται στη Γάζα. Πονάει όλο μου το σώμα. Δεν έχει να κάνει με ιδεολογίες ή με το ποιος έχει δίκιο. Έχει να κάνει με την αγάπη για τη ζωή και με το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Αρνούμαστε να σιωπούμε και να μένουμε άπραγοι για όσα έχουν τη μεγαλύτερη σημασία.
Βλέπουμε παιδιά 4-5 ετών να πεθαίνουν από βομβαρδισμούς μέσα σε νοσοκομεία που δεν είναι πια νοσοκομεία και να νομίζουμε ότι δεν είναι δική μας υπόθεση. Ναι, εντάξει. Προσέξτε όμως. Τα επόμενα θα είναι τα δικά μας παιδιά.
Ίσως αυτές οι εικόνες να μοιάζουν πολύ μακριά από το μέρος που ζούμε τώρα. Και μπορεί να ρωτήσετε τι μπορούμε να κάνουμε. Μου θυμίζει μια ιστορία. Ένα δάσος καίγεται. Όλα τα ζώα τρέχουν τρομοκρατημένα, αβοήθητα. Αλλά το μικρό πουλί πετάει πέρα δώθε στη θάλασσα, πέρα δώθε κουβαλώντας σταγόνες νερού σε αυτό το μικρό ράμφος.
Ένα φίδι γελάει και ρωτάει: “Γιατί αδερφέ; Δεν θα σβήσεις ποτέ τη φωτιά”. Το καημένο το πουλί απαντά: “Ναι, το ξέρω”. “Τότε γιατί το κάνεις ξανά και ξανά;”, ρωτάει ξανά το φίδι. “Απλώς κάνω το καθήκον μου”, απαντά το πουλί για τελευταία φορά». Το πουλί ξέρει ότι δεν θα σταματήσει τη φωτιά, αλλά αρνήθηκε να μην κάνει τίποτα.
Σε έναν κόσμο που συχνά μας λέει ότι είμαστε πολύ μικροί για να κάνουμε τη διαφορά, αυτή η ιστορία μου υπενθυμίζει ότι η δύναμη του καθενός δεν έχει να κάνει με την κλίμακα, αλλά με την επιλογή. Με το να εμφανίζεται, με το να αρνείται να σιωπήσει ή να παραμείνει άπραγος όταν έχει μεγαλύτερη σημασία»