Πέρυσι τέτοια εποχή η Εθνική του Γκουστάβο Πογιέτ γνώριζε τον αποκλεισμό από την Γεωργία, για το Euro 2024. Πλέον, η Εθνική του Γιοβάνοβιτς, με νέους, κυριολεκτικά, πρωταγωνιστές, αρχίζει να ζωγραφίζει τον δικό της «γαλανόλευκο» καμβά. Γράφει ο Βαγγέλης Τερζής.
Είναι η φύση του ποδοσφαίρου, παρόμοια με την ίδια τη ζωή. Κάποιες φορές, πρέπει να φτάσεις στο ναδίρ, για να αναρριχηθείς ξανά προς το ζενίθ. Σαφώς, σε καμία των περιπτώσεων, η Εθνική ομάδα δεν έχει φτάσει ακόμα στον απόλυτο της στόχο, αλλά το αποψινό αποτέλεσμα είναι η αρχική σελίδα, ενός μεγάλου και λαμπρού βιβλίου.
Πριν από έναν χρόνο η Ελλάδα αποκλείστηκε από την τελική φάση του Euro 2024, μέσα στην Γεωργία, στη διαδικασία των πέναλτι. Παίκτες όπως ο Μαυροπάνος, γνωρίζουν καλά πώς είναι να πέφτουν από πάνω σου όλοι και να σε κατασπαράζουν σε μια αποτυχία. Έναν χρόνο αργότερα, η νέα ή μάλλον καλύτερα η άκρως νεανική, Εθνική, βλέπει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς να την οδηγεί στη League A του Nations League και στην ελίτ, του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Μπορεί να μην είναι το ίδιο με την πρόκριση στα τελικά μιας μεγάλης διοργάνωσης, όμως, αυτό το σύνολο παικτών είχε την ανάγκη από μια επιτυχία, που θα φέρει το όνομα τους και δε θα κουβαλάει το βάρος των παλαιότερων γενναίων. Αυτήν τη φορά, ήταν η ώρα της Γλασκώβης να αλωθεί. Έπειτα από το Δουβλίνο και φυσικά, το Λονδίνο, η Ελλάδα πανηγύρισε και μέσα στην χώρα των Κελτών.
Πρωταγωνιστές της επιτυχίας, οι «παλιοί» Γιαννούλης, Μαυροπάνος και Παυλίδης, μαζί με τους νέους και ωραίους, Κωνσταντίνο Καρέτσα, Χρήστο Ζαφείρη, Χρήστο Μουζακίτη και Γιάννη Κωνσταντέλια. Φυσικά, στο πλευρό του οι Βαγιαννίδης, Κουλιεράκης, Τζολάκης και Τζόλης. Μέσος όρος ηλικίας; Τα 22.7 έτη. Απρόσμενο, για μια χώρα σαν την Ελλάδα, που ποτέ δεν πίστευε από νεαρή ηλικία τους ποδοσφαιριστές της. Να όμως, που οι καιροί άλλαξαν, προπονητές ήρθαν και έφυγαν, για να καταλήξουμε να έχουμε στον πάγκο μας τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ο Σέρβος τεχνικός αρχίζει να πειραματίζεται με τη δικιά του παλέτα και αυτό που παρουσιάζει στο γήπεδο, σε θέμα ποιότητας, επιθετικού ταλέντου και μαχητικότητας, δεν έχει προηγούμενο. Η Ελλάδα δε φοβάται πλέον, δε κλείνεται στα καρέ της και δεν κρατάει το αιώνιο 1-0. Αντιθέτως, κοιτάζει στα μάτια κάθε αντίπαλο, τον αντιμετωπίζει και του αποδεικνύει, πως η ελληνική ψυχή, είναι πολύ πιο σημαντική, από την χρηματιστηριακή αξία κάποιου.
Η «γαλανόλευκη» παρέα, έπειτα από τις απίστευτες επιτυχίες, γνώρισε και τη δικαίωση της, την πρώτη από πολλές, που έρχονται στο άμεσο μέλλον. Άνοδος στην κορυφαία λίγκα, οικογενειακό κλίμα και ένα έθνος που την έχει αγκαλιάσει ξανά. Πλέον, όλοι παρακαλάμε να διακοπεί το πρωτάθλημα και να δούμε αυτά τα παιδιά να παίζουν μαζί. Και αν η άνοδος δεν σας φαίνεται κάτι τρομερό, σκεφτείτε, έστω για μια στιγμή, πως αυτά τα παιδιά κατάφεραν να μας ενώσουν ξανά.