Διαβάστε για τον σημαντικό ρόλο της Pirelli και την επιπλέον λύση που σκέφτεται η F1!
Μπορεί το φετινό πρωτάθλημα της Formula 1 να έχει ξεκινήσει με το ενδιαφέρον στα ύψη για την μάχη του πρωταθλήματος των οδηγών, με τον Όσκαρ Πιάστρι να βρίσκεται στους 99 βαθμούς ύστερα από τους πέντε πρώτους αγώνες (+έναν αγώνα sprint), μόλις 10 βαθμούς μπροστά από τον teammate του στην Mclaren, Λάντο Νόρις, και 12 από τον τρίτο της βαθμολογίας, Μαξ Φερστάπεν, όμως οι αγώνες μέχρι στιγμής είναι κάθε άλλο παρά αντάξιοι.
Με εξαίρεση το βροχερό Γκραν Πρι Αυστραλίας και το ενδιαφέρον -από την 2η θέση και πίσω- Γκραν Πρι Μπαχρέιν, η γενική ομολογία είναι πως οι αγώνες είναι βαρετοί και προβλέψιμοι, ειδικά όσον αφορά τον νικητή, καθώς μόλις στο πιο πρόσφατο Γκραν Πρι Σαουδικής Αραβίας δεν κέρδισε ο Poleman, με την νίκη να κρίνεται στην πρώτη στροφή του αγώνα. Ο «βρώμικος αέρας» και η τόσο κοντινή δυναμική των ομάδων μεταξύ τους είναι οι κύριοι παράγοντες αυτού του φαινομένου, όμως ένας επιπλέον παράγοντας από τον οποίο θέλει αλλαγές η Formula 1, είναι τα ελαστικά.
Ήδη από την περσινή χρονιά οι περισσότεροι αγώνες είναι ενός και μόνου pit stop, εκτός εάν υπάρχει στην διάρκεια κάποια διακοπή ή αυτοκίνητο ασφαλείας, ειδικά σε όσες πίστες δεν είναι απαιτητικές για τα ελαστικά, με χαρακτηριστικό ότι μόνον το Γκραν Πρι του Μπαχρέιν ήταν αγώνας δύο+ pit stop για όλο το grid.
Τι μπορεί να αλλάξει με τα ελαστικά φέτος;
Οι επικεφαλής της F1 γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την τάση και χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα να γίνει κάποια αλλαγή στα μονοθέσια για να βελτιωθούν τα πράγματα βραχυπρόθεσμα, το βάρος έχει μετατοπιστεί στην Pirelli, την επίσημη προμηθεύτρια ελαστικών, για να κάνει ό,τι μπορεί για να αναταράξει τα πράγματα.
Γι’ αυτό το λόγο, ο διευθύνων σύμβουλος της F1, Στέφανο Ντομενικάλι, συναντήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, με τον διευθυντή μηχανοκίνητου αθλητισμού της Pirelli, Μάριο Ίσολα, στη Σαουδική Αραβία για να πάρει μια εικόνα του τι μέλλει γενέσθαι για το υπόλοιπο του 2025.
Η πρώτη επιλογή της Pirelli για την καταπολέμηση των μονών pit stop στους αγώνες, ήταν να φέρνει ελαφρώς πιο μαλακές γόμες στους αγώνες κάτι που είδαμε για παράδειγμα στην Τζέντα, όπου και οι διαθέσιμες γόμες ήταν ένα βήμα πιο μαλακές από τον περσινό αγώνα. Μάλιστα στον μεθεπόμενο αγώνα στην Ίμολα θα δούμε και την εισαγωγή της νέας σούπερ μαλακής γόμα, της C6. Όμως μέχρι στιγμής αυτή η μέθοδος δεν φαίνεται να λειτουργεί, με τον Ίσολα να παραδέχεται ότι οι ομάδες είναι πλέον τόσο καλές στην διαχείριση των ελαστικών, που είναι αδύνατο να στριμωχτούν και να ωθηθούν τόσο απλά σε παραπάνω pit stops.
Συγκεκριμένα ο Ιταλός δήλωσε τα εξής: «Θέλουμε να πιέσουμε τις ομάδες να έχουν στρατηγική δύο στάσεων. Αλλά γίνονται όλο και καλύτερες στη διαχείριση των ελαστικών και γι’ αυτό πρέπει να πιέσουμε στη μαλακή πλευρά. Αλλά και πάλι, αν είσαι σε θέση να διαχειριστείς τον ρυθμό, είναι δύσκολο να κινηθείς προς την κατεύθυνση των δύο στάσεων».
Εφόσον η ώθηση προς πιο μαλακές γόμες δεν λειτουργήσει με τον αναμενόμενο τρόπο, μια άλλη πιθανή λύση την οποία εξετάζει η Pirelli σύμφωνα με τον Ίσολα, είναι να παραλείπει κάποιες γόμες και να τις «απλώσει» έτσι ώστε οι ομάδες να έχουν ένα κίνητρο για πιο επιθετικές στρατηγικές αντί για συντηρητικές. Έτσι, αντί να υπάρχουν διαδοχικές επιλογές (όπως οι C3, C4 και C5), η Pirelli θα μπορούσε να επιλέξει να παραλείψει ένα βήμα και να φέρει τις C2, C4 και C5. Όπως τόνισε για την συγκεκριμένη λύση ο Ίσολα, «Αν θέλεις να πας με στρατηγική ενός pit stop από σκληρή σε μέση γόμα, θα τιμωρείσαι από το γεγονός ότι η σκληρή θα είναι πολύ πιο αργή. Οπότε κάποιος θα μπορούσε να επιλέξει μια πιο επιθετική στρατηγική με μέση και μαλακή [γόμα] για τον αγώνα».
Η δεύτερη πιο… ακραία λύση!
Ανεξάρτητα από τα πεπραγμένα της Pirelli όμως, η Formula 1 σύμφωνα με πληροφορίες του The Race, εξετάζει άλλη μια τροποποίηση στην προσπάθεια για περισσότερα pit stop και καλύτερους αγώνες. Αυτό είναι το όριο ταχύτητας του pitlane της F1. Η αύξησή του θα μείωνε το χρόνο που χρειάζεται ένα pitstop και έτσι θα έκανε πιο βιώσιμα τα πολλαπλά pitstops.
Όπως εξηγεί άλλωστε και ο Μάριο Ίσολα, υπάρχουν τρία στοιχεία που υπαγορεύουν τη στρατηγική – το επίπεδο θερμικής καταπόνησης και απόδοσης των ελαστικών, το πόσο εύκολο είναι να προσπεράσεις και η απώλεια χρόνου που υπάρχει για ένα pitstop. Έτσι, αν οι επιλογές των πιο μαλακών ελαστικών δεν αποδίδουν και το πρόβλημα του βρώμικου αέρα της F1 δεν μπορεί να επιλυθεί προς το παρόν, τότε αυτό αφήνει μόνο έναν άλλο τομέα ως στόχο για πιθανή αλλαγή.
Η εστίαση βρίσκεται στον χρόνο που χρειάζεται ένα μονοθέσιο για να διέλθει από τα pits και όχι στις ίδιες τις αλλαγές ελαστικών που ήδη είναι απίστευτα γρήγορες. Ο χρόνος αυτός είναι σταθερά γύρω στα 25 δευτερόλεπτα -ανάλογα την πίστα αυξομειώνεται ελάχιστα- χάρη στο ισχύων όριο ταχύτητας που είναι τα 80 χλμ/ώρα. Η σκέψη που υπάρχει είναι σύμφωνα με τις πληροφορίες του Αγγλικού μέσου για αύξηση στα 100 χλμ/ώρα η οποία θα μείωνε τον χρόνο διέλευσης κατά 2.5-3.5 δευτ. κάτι που στα μάτια των ιθυνόντων θα κάνει πιο ελκυστικά τα πολλαπλά pit stops.
Αν και υπάρχουν σοβαροί λόγοι ασφαλείας για τους οποίους αυτό το όριο ισχύει από το 1994, υπάρχει η πεποίθηση ότι, με τα pitlanes να έχουν πλέον λιγότερο προσωπικό και να ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι χτυπήματος ανθρώπων από τα αυτοκίνητα, θα μπορούσε να γίνει μια μικρή τροποποίηση αυτού του ορίου. Θυμίζουμε ότι έως και τα θλιβερά γεγονότα του Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο του 1994, δεν υπήρχε όριο ταχύτητας στην Formula 1, με τα μονοθέσια να μπαινοβγαίνουν με «τέρμα τα γκάζια» από τα pits.
Παρακάτω ακολουθεί ένα παράδειγμα των pit stops πριν το 1994:
Αν και θεωρητικά μια τέτοια λύση είναι έστω συζητήσιμη, μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί στους επόμενους αγώνες και εάν θα καταλήξει προς συζήτηση στην επόμενη συνάντηση της Επιτροπής της F1, όπως πρόσφατα έγινε με την υιοθέτηση δύο υποχρεωτικών pit stop, για τον αγώνα του Μονακό.