Skip to content Skip to footer

Ηρακλής: Επιστροφή εκεί που ανήκει – Η δικαίωση του σε μια χρονιά όπου χρειάστηκαν «άθλοι»

Ήρθαμε. Με αυτή τη λέξη σε καρδιά και νου αποχώρησε το πλήθος των φίλων του Ηρακλή από το κλειστό «Γιάννης Μπουρούσης» στην Καρδίτσα και με ένα… «ουφ», να κρύβεται βαθιά μέσα τους, μετά τη νίκη στον τελικό ανόδου επί της Νεανικής Εστίας Μεγαρίδος με 75-94. Γράφει ο Ορφέας Τσαφταρίδης

Το +19 δείχνει μία εύκολη και ευρεία επικράτηση (όπως και αποδείχθηκε στο τέλος), ωστόσο χρειάστηκε μία ανατροπή με αλλεπάλληλα τρίποντα, μεγάλα σουτ και ηρωικές άμυνες από τον «Γηραιό», που έφτασε να χάνει μέχρι και με 15 (19-34) στο πρώτο μέρος.

Η σοβαρότητα που εξέπεμπε και ο τελευταίος παίκτης στο παρκέ και το μεστό κοουτσάρισμα του Γιώργου Σιγάλα από εκεί και πέρα, έβαλε τα πράγματα… στη θέση τους και ήρθε η νίκη – άνοδος που ολοκλήρωσε θετικά αυτό το φετινό ταξίδι και έφερε την πολυπόθητη άνοδο στην GBL. Μία άνοδο που πριν μερικούς μήνες φάνταζε αρκετά δύσκολο να την φτάσει ο Ηρακλής, παρότι ήταν με διαφορά το πιο «βαρύ» όνομα της κατηγορίας. Και εξηγούμαστε…

Η χρονιά ξεκίνησε με την ποτισμένη την πίκρα της σεζόν 2023/24, όταν ο Ηρακλής έφτασε μέχρι την πηγή, αλλά νερό δεν ήπιε, καθώς ηττήθηκε με 70-75 στα Λιόσια απέναντι στον Πανιώνιο, σε αντίστοιχο τελικό ανόδου και οι χιλιάδες φίλοι του που ανεβοκατέβηκαν στην Αθήνα δύο φορές σε τρεις μέρες, γύρισαν με ακόμα μία απογοήτευση στην πλάτη.

Στο ξεκίνημα της σεζόν 2024/25 στον πάγκο της ομάδας καθόταν ο Πέταρ Άλεξιτς διαδεχόμενος τον Διονύση Αγγέλου. Πρώτο ματς της σεζόν λοιπόν και ο Έσπερος Λαμίας έρχεται στο Ιβανώφειο για παιχνίδι κυπέλλου, σοκάροντας και αποκλείοντας τον Ηρακλή (76-79). Σαφώς το κύπελλο είναι μία διοργάνωση όπου δεν στόχευε σε κάτι ο Ηρακλής φέτος και το μυαλό ήταν αποκλειστικά και μόνο στην άνοδο, ωστόσο όταν ξεκινάει έτσι η χρονιά, μόνο θετικό οιωνό δεν το λες. Σε συνδυασμό με το 0/3 των πρώτων αγωνιστικών (ήττα εκτός με Μύκονο, εντός με Ελευθερούπολη και εκτός με Μεγαρίδα), δεν άργησε η λύση της συνεργασίας με τον Άλεξιτς. Αντικαταστάτης του ο Χάρης Μαρκόπουλος, γιος του Σούλη.

Οι μουρμούρες – όπως είναι φυσιολογικό υπό τέτοια πίεση – δεν άργησαν και ο μέχρι τότε ισχυρός άνδρας της ΚΑΕ, Μπομπ Μάνσφιλντ, αποχωρεί κατηγορώντας τον Ερασιτέχνη για παρεμβατικότητα, έχοντας μάλιστα αφήσει απλήρωτους παίκτες και προσωπικό, ενώ προηγουμένως είχε τάξει μπάτζετ άνω του ενός εκατομμυρίου. Στο ενδιάμεσο είχε έρθει μία ντροπιαστική ήττα από τη ΧΑΝΘ στην παράταση (68-67), με το κλίμα να είναι τεταμένο. Σε μία σεζόν που είχε ξεκινήσει με μόνο στόχο την άνοδο, ελλείψει και των μεγάλων ονομάτων από την κατηγορία, οι κυανόλευκοι ξαφνικά βρέθηκαν στο δεύτερο μισό της βαθμολογίας , με εσωστρέφεια, οικονομικά προβλήματα και αβεβαιότητα εντός και εκτός παρκέ. 

Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, ήρθε ακόμα ένα «χτύπημα», καθώς μετά από αίτημα της Elite League, ο «Γηραιός» έπρεπε να αγωνίζεται με καλυμμένο το όνομα και το έμβλημα του συλλόγου από τη φανέλα, διότι είχε πάρει το ΑΦΜ του Ερμή Αγιάς όταν η θεσσαλική ομάδα αποφάσισε να μη συμμετάσχει (ως ΚΑΕ Λάρισα) στην Α1 τη σεζόν 2022/23. Το θέμα ήταν διαδικαστικό και εν τέλει λύθηκε με την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού να αδειοδοτεί τελικά την ομάδα και να επανακτά τυπικά την πραγματική της ονομασία.

Τις τύχες του τμήματος πλέον είχαν αναλάβει άνθρωποι του Ερασιτέχνη (Γ.Σ. Ηρακλής), οι οποίοι έκαναν κάλεσμα στον κόσμο για στήριξη με μαζική παρουσία στο γήπεδο και υποσχέθηκαν πως θα κάνουν ό,τι μπορούν για εύρεση λύσης στο διοικητικό. 

Οι νίκες ξεκίνησαν να έρχονται, ο κόσμος – όσο δύσκολο κι αν ήταν – ζεστάθηκε και τελικά οι γρήγορες και έξυπνες κινήσεις του Γ.Σ. έφεραν διοικητικό σχήμα 5 επιχειρηματιών που έγιναν βασικοί μέτοχοι. Παρότι ο Ηρακλής είχε σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του είχε πλησιάσει τις πρώτες θέσεις, όπου δέσποζαν η Μύκονος και η ΝΕΜ. Τον Ιανουάριο έγιναν δύο σημαντικές προσθήκες εμπειρίας, αυτές των Βασίλη Καββαδά για τη θέση του σέντερ, όπου «πονούσε» η ομάδα και του Νώντα Παπαντωνίου στα γκαρντ.

Ωστόσο, όσο η σεζόν έφτανε προς το τελευταίο και κρισιμότερο σημείο, δηλαδή τα play off και το final four, η ομάδα του Μαρκόπουλου έβγαζε μία κούραση, μία νωθρότητα και ορισμένες ήττες (όπως αυτή στο Ιβανώφειο από τη ΧΑΝΘ) προκάλεσαν αντιδράσεις. Ο Καββαδάς βρισκόταν ακόμα ανέτοιμος και εκτός αποστολής. Χαρακτηριστικό είναι ότι τις τελευταίες αγωνιστικές η ομάδα οριακά έφτανε ή ξεπερνούσε τους 60 πόντους. Στα τέλη Μαρτίου ήρθε η – κοινή συναινέσει – λύση της συνεργασίας με τον Χάρη Μαρκόπουλο, κάτι που έμοιαζε ως μόνη λύση για να έρθει το απαραίτητο «ηλεκτροσόκ» στην ομάδα. Το δύσκολο έργο της ανόδου ανατέθηκε στον «Ράμπο» του ελληνικού μπάσκετ, Γιώργο Σιγάλα, που είχε περάσει από το Ιβανώφειο και το 2020 ως βοηθός. 

Ο Ηρακλής κερδίζει τον Πρωτέα Βούλας (62-53) την τελευταία αγωνιστική ολοκληρώνοντας τα 30 παιχνίδια της κανονικής διάρκειας στη 3η θέση με ρεκόρ 19-11. Έπειτα, τον αντιμετωπίζει στα play off, έχοντας ρεκόρ 2-0 απέναντί του από την κανονική διάρκεια (μεταφέρονται στη σειρά των play off)και με τη σειρά να κρίνεται στις 4 νίκες. Με μία νίκη στο Ιβανώφειο και μία στη Βούλα «σκουπίζει» τον Πρωτέα και πάει για το final four της Καρδίτσας.

Στον 1ο ημιτελικό έρχεται ο Κόροιβος Αμαλιάδας, ενώ στο ματς ανόδου η Μύκονος αντιμετωπίζει τη ΝΕΜ, την οποία τελικώς κερδίζει και παίρνει την απευθείας άνοδο. Με τη βοήθεια του κόσμου του παρά το ακατάλληλο μέρας και ώρας (Πέμπτη στις 16:00), ο Ηρακλής ξεπερνάει εύκολα το εμπόδιο του Κοροίβου (79-58) και πάει στον τελικό απέναντι στην Μεγαρίδα του κόουτς Μάνταλου. Η απόβαση τριών και πλέον χιλιάδων Ηρακληδέων, με ή χωρίς εισιτήριο λόγω αιτήματος της αστυνομίας της Καρδίτσας για χορήγηση λιγότερων εισιτηρίων, έδινε εμφανώς ένα προβάδισμα στην ομάδα του Σιγάλα, ωστόσο η δουλειά ποτέ δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς τη νίκη στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.

Το νωθρό ξεκίνημα των κυανολεύκων που οδήγησε τη ΝΕΜ μέχρι και στο +15 μπορεί να ξύπνησε τους περσινούς… εφιάλτες στους Θεσσαλονικείς, αλλά η ομάδα έβγαλε την αντίδραση που άρμοζε στην περίσταση και ολοκλήρωσε μία μεγάλη ανατροπή. 

Ο Σιγάλας με το που ακούστηκε η κόρνα της λήξης μάζεψε τους παίκτες του σε έναν κύκλο και με μία μεγάλη αγκαλιά που τους σκέπασε όλους, τους εξέφρασε την ευγνωμοσύνη και την υπερηφάνεια του λέγοντας: 

«Αυτή είναι η μεγαλύτερη στιγμή της ζωής μου. Παιδιά σας ευχαριστώ. Παιδιά σας σέβομαι».

Καταλαβαίνει κανείς την πίεση και το άγχος που είχε ο «Ράμπο» για να πει κάτι τέτοιο, έχοντας μία τόσο πλούσια καριέρα πίσω του εγχώρια και διεθνώς. Θυμίζουμε ότι τον Δεκέμβριο του 2024 έφυγε από τον Κολοσσό Ρόδου με ένα αρνητικό σερί στην GBL (1-7) και ήταν ένα μεγάλο προπονητικό στοίχημα και για τον ίδιο η άνοδος του Ηρακλή στην κατηγορία που ανήκει.

Οι δηλώσεις των παικτών μετά το φινάλε και την άνοδο ήταν χαρακτηριστικές. Ο Καββαδάς εξέφρασε ανοιχτά την αγάπη του για τον Ηρακλή, ενώ ο Παπαντωνίου που ήταν εμφανώς συγκινημένος σημείωσε ότι πρόκειται για την καλύτερη στιγμή στην καριέρα όλων των παικτών, παρότι μερικοί εξ αυτών (όπως ο Καββαδάς) έχουν αγωνιστεί σε ανώτερο επίπεδο. 

Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν, σε μία επεισοδιακή σεζόν, που ξεκινούσε με βλέψεις, γρήγορα κινδύνεψε με φοβερό «ναυάγιο», αλλά η δίψα μερικών ανθρώπων και η στήριξη του κόσμου κράτησε όρθιο τον «Γηραιό» που μόλις έφτασε στο final four, είχε τον κόσμο πάλι εκεί για να δείξει ότι η δυναμική του συλλόγου δεν γίνεται να περιοριστεί ξανά σε χαμηλότερη κατηγορία.

Για την επόμενη μέρα τα σχέδια έχουν ήδη αρχίσει να καταστρώνονται από τους ιθύνοντες της ΚΑΕ, με μεταγραφές, θέμα ανανέωσης Σιγάλα, εισιτήρια διαρκείας και επέκταση της χωρητικότητας του Ιβανωφείου να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο.

Ήταν πολλά τα 3 χρόνια στα… αλώνια της Elite League, αλλά ο Ηρακλής επέστρεψε και η GBL αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αίγλη και ενδιαφέρον, μετά και την περσινή άνοδο του Πανιωνίου.