Ο Βασίλης Σπανούλης, ένας από τους κορυφαίους μπασκετμπολίστες που ανέδειξε η Ελλάδα, ένας Euroleague legend συνεχίζει να γράφει ιστορία, πλέον από την άκρη του πάγκου. Μετά την εντυπωσιακή του παρουσία στον πάγκο του Περιστερίου και την πορεία ως το Final Four του Basketball Champions League το 2023, έκανε το μεγάλο άλμα και βρέθηκε στην ελίτ της EuroLeaguε και στο “τιμόνι” της Μονακό. Και όχι απλώς συμμετείχε: μετά από κάτι παραπάνω από μισή σεζόν την οδήγησε μέχρι το Final Four του Άμπου Ντάμπι, επιβεβαιώνοντας ότι το πνεύμα του νικητή δεν τον εγκατέλειψε ποτέ. Γράφει η Εύη Δήμου.
Ήταν καλοκαίρι του 2022 όταν ο Βασίλης Σπανούλης αποφάσισε πως δεν αντέχει πολύ μακριά από τα παρκέ και έκατσε στον πάγκο του Περιστερίου ανοίγοντας ένα άλλο κεφάλαιο στην καριέρα του. Οι προσδοκίες σίγουρα πολλές στο πρόσωπό του αλλά εκείνος δεν φάνηκε να ζορίζεται από αυτές, αντιθέτως μάλλον τις ξεπέρασε.
Το Περιστέρι του Σπανούλη: Η αρχή του προπονητικού του ταξιδιού
Το Περιστέρι της σεζόν 2022–23 δεν ήταν απλώς μια ευχάριστη έκπληξη. Ήταν μια καλοκουρδισμένη μηχανή, που έπαιζε όμρφο μπάσκετ και κοίταζε στα μάτια πιο έμπειρους αντιπάλους. Όλα ξεκίνησαν με τον ίδιο τον Σπανούλη, που πήρε μια σχετικά νεανική ομάδα και της έδωσε ταυτότητα, σκληράδα και μπασκετική ωριμότητα. Το Περιστέρι έπαιζε γρήγορα αλλά όχι άναρχα.
Ο Σπανούλης είχε παίκτες κλειδιά πάνω στους οποίους έχτισε τα πλάνα του. Ένας από αυτούς ήταν ο Σιλβαίν Φρανσίσκο. Με 16,2 πόντους και 5,8 ασίστ ο Φρανσίσκο λειτούργησε ως ο βασικός δημιουργός και εκτελεστής στην περιφέρεια του Περιστερίου. Η ικανότητά του στο pick-and-roll, οι διεισδύσεις του και η ευστοχία του από την περιφέρεια τον καθιστούσαν απειλή για κάθε άμυνα. Η φετινή σεζόν τον βρήκε στην Ζάλγκιρις και όχι άδικα.
Έτερος πυλώνας του Περιστερίου ήταν ο Μίρο Μπίλαν. Ο Μπίλαν με 11,4 πόντους και 7,1 ριμπάουντ κατά μέσο όρο λειτούργησε ως «άξονας» στην επίθεση του Περιστερίου, συχνά τοποθετούμενος στο high post για να διευκολύνει την κυκλοφορία της μπάλας και να δημιουργεί ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Η ικανότητά του στο post-up παιχνίδι και η εμπειρία του τον καθιστούσαν αξιόπιστη επιλογή σε κρίσιμες στιγμές.
Ο Σπανούλης στο Περιστέρι έδειξε ότι δεν βασίζεται στο ένστικτο του πρώην παίκτη, αλλά δουλεύει μεθοδικά, με αρχές και συστήματα. Το μπάσκετ του Περιστερίου είχε κίνηση, συνεργασίες, διάβασμα καταστάσεων — ένα preview του τι θα έκανε αργότερα στη EuroLeague.
Από το Περιστέρι στο προσκήνιο της EuroLeague
Η σεζόν με το Περιστέρι αποτέλεσε το «βάπτισμα του πυρός» για τον Σπανούλη. Με περιορισμένο μπάτζετ αλλά ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, κατάφερε να φτάσει στο Final Four του BCL, παίζοντας σύγχρονο και απαιτητικό μπάσκετ, βασισμένο στην ταχύτητα, τα close-outs, το spacing και την ενεργητική άμυνα. Ήταν φανερό ότι δεν σκεφτόταν σαν «rookie» προπονητής. Η Μονακό το παρατήρησε. Και έτσι έφερε τον Έλληνα προπονητή στο πριγκιπάτο.
Εκεί βρήκε ένα έτοιμο ρόστερ με μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Μάικ Τζέιμς. Ο Σπανούλης, δεν άλλαξε κανέναν όμως κατάφερε να τους εναρμονίσει και να βάλει δομή στο παιχνίδι της Μονακό. Τη ίδια στιγμή έδωσε νέα διάσταση ακόμα και στο παιχνίδι του Μάικ Τζέιμς και κατά συνέπεια όλης της ομάδας όπως δήλωναν οι αριθμοί των ασίστ από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια. “Αυτές μας φέρνουν πιο κοντά στο μπάσκετ που θέλουμε να παίξουμε” δήλωνε και ο ίδιος.
Άξια αναφοράς είναι σίγουρα και η εικόνα του Γιώργου Παπαγιάννη αφού ο Σπανούλης ανέλαβε τη Μονακό. Ο Έλληνας σέντερ ενώ είδε τον χρόνο συμμετοχής του να συρρικνώνεται, μετά την έλευση του Μάικ Τάις, σίγουρα είχε δείξει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα κάτω από τον Σπανούλη. Έτσι και εκείνος τον εμπιστεύτηκε στο Game 5 με την Μπαρτσελόνα να λύσει τον γόρδιο δεσμό που δεν κατάφεραν Τάις και Μοτιεγιούνας στα προηγούμενα παιχνίδια. Ο Παπαγιάννης παρουσιάστηκε σχεδόν αψεγάδιαστος με 17 πόντους (4/5 διποντα, 3/3 τρίποντα) και 5 ριμπάουντ και έβαλε πλώρη για Άμπου Ντάμπι.
Η Μονακό έπαιξε πολύ με Horns Set, όπου δύο ψηλοί τοποθετούνται στο high post και δημιουργούσαν χώρους για τον Τζέιμς και τα γνωστά pull up σουτ του. Επίσης βασικό play του Σπανούλη ήταν pick and roll με τον Οκόμπο, δημιουργούσε mismatch δίνοντας επιλογές για διείσδυση ή τρίποντο, ενώ εξαιρετική ήταν και η χρήση των ghost screen από τον επίσης εξαιρετικό Άλφα Ντιάλο.
Το αποτύπωμα του Σπανούλη
Ο Βασίλης Σπανούλης έχει αφήσει έντονο αποτύπωμα στη Μονακό, όχι μόνο με τις τακτικές επιλογές του αλλά και με τη φιλοσοφία που μεταφέρει στην ομάδα. Ορίστε μερικά σημεία που σκιαγραφούν το προπονητικό του αποτύπωμα:
- Ένταση και επιθετική νοοτροπία: Όπως και στην καριέρα του ως παίκτης, έτσι και ως προπονητής, ο Σπανούλης ζητά συνεχώς ένταση και πίεση στην μπάλα. Η άμυνα της Μονακό είναι προσαρμοσμένη να πιέζει νωρίς και να χαλάει τον ρυθμό του αντιπάλου.
- Ελευθερία στη δημιουργία: Δίνει στους γκαρντ του – ειδικά στους Mike James και Elie Okobo – χώρο να αυτοσχεδιάσουν, ενσωματώνοντας στοιχεία από το δικό του στυλ παιχνιδιού: αλλαγές κατεύθυνσης, δυναμικά pick-and-roll και αναγνώσεις της άμυνας σε πραγματικό χρόνο.
- Βαθιά κατανόηση του clutch time: Η Μονακό, υπό τον Σπανούλη, φαίνεται προετοιμασμένη για τις τελευταίες φάσεις. Τα plays της στα τελευταία δευτερόλεπτα είναι καλά δουλεμένα, με έμφαση στο spacing και την ψυχραιμία στην εκτέλεση.
- Διαχείριση χαρακτήρων: Έχει καταφέρει να δώσει ρόλους και ταυτόχρονα να πείσει παίκτες με προσωπικότητα (όπως ο James ή ο Diallo) να παίξουν για την ομάδα, κάτι που μαρτυρά την ηγετική του ικανότητα από τον πάγκο.
Δεν είναι απλώς ένας πρώην σταρ που έγινε προπονητής. Ο Σπανούλης είναι μια μπασκετική ιδιοφυΐα, που κουβαλά την εμπειρία του στο παρκέ και τη μεταφράζει σε ηγεσία από τον πάγκο. Το Final Four στο Άμπου Ντάμπι είναι η επιβεβαίωση πως το μέλλον του ευρωπαϊκού μπάσκετ έχει κι ελληνική υπογραφή – και το όνομα της είναι Βασίλης Σπανούλης.