Ο Βάιος Καραγιάννης, «άνοιξε» την καρδιά του στο Mpaladofatses.gr για την πλούσια ποδοσφαιρική καριέρα του, αλλά και για το.. κεφάλαιο ΑΕΚ, το οποίο ήταν από τα μεγαλύτερα στην ζωή του.

Η ΑΕΚ ανά διαστήματα, έχει βγάλει αρκετούς Έλληνες είτε παίκτες-ορόσημο της Εθνικής, είτε της ίδιας της ομάδας και μόνο. Ένας από αυτούς, είναι ο Βάιος Καραγιάννης, ο οποίος ήταν μέλος της Ένωσης για δώδεκα συναπτά έτη (1990-2002). Ο παλαίμαχος στόπερ, μίλησε στο Mpaladofatses.gr και στον Δημήτρη Δράκο για τους «κιτρινόμαυρους», αλλά και για την ποδοσφαιρική ζωή του.

Γεννημένος το 1968, ο Βάιος Καραγιάννης έγινε άμεσα γνωστός στο ελληνικό κοινό για τις επιδόσεις του με την φανέλα της Α.Ο. Καρδίτσας. Εκεί, η ΑΕΚ έκανε ένα καλό… μπάσιμο και τον απέκτησε, το 1990. Όπως φάνηκε, ο Έλληνας πρώην διεθνής, κατάφερε να κατακτήσει στη Νέα Φιλαδέλφεια τρία πρωταθλήματα Ελλάδας (1992, 1993, 1994), ενώ και άλλα τέσσερα κύπελλα (1996, 1997, 2000, 2002). Με το εθνόσημο, «έγραψε» οκτώ συμμετοχές, από τις οποίες οι τρεις ήταν στο Μουντιάλ των ΗΠΑ το 1994.

Πώς μπήκε το «μικρόβιο» του ποδοσφαιριστή μέσα σας;

«Όπως κάθε παιδί, έτσι κι εγώ παίζαμε στις αλάνες, σε κάθε σπίτι και σε αυλή. Η πρώτη μου ομάδα ήταν αυτή του χωριού που έμενα, η Ιτέα. Από εκεί, πήγα στον Α.Ο. Καρδίτσας και μετά όπως είναι γνωστό στην ΑΕΚ».

Πώς ήρθε η πρόταση από την ΑΕΚ και ποια ήταν τα πρώτα σας συναισθήματα;

«Αρχικά παρόλο που οικογενειακά είμαστε ΑΕΚ, ήταν εντελώς… τυχαία η μεταγραφή μου. Νόμιζα πως μου έκαναν πλάκα, γιατί την αμέσως προηγούμενη χρονιά, είχαν έρθει να με δουν η Λάρισα και ο Άρης μόνο. Με πήραν από το χωριό μου, κατευθυνθήκαμε στα γραφεία της ομάδας και υπέγραψα. Έγιναν όλα τόσο γρήγορα για μένα».

Κεφάλαιο Μπάγεβιτς: Πως ήταν σαν άνθρωπος και σαν προπονητής; Ποια ήταν τα συναισθήματά σας να τον βλέπετε με τα χρώματα του Ολυμπιακού;

«Καταρχήν σε έκανε να τον σέβεσαι από μόνος σου, χωρίς να σου πει κάτι. Ήταν ο άνθρωπος που θα έκανε την πλάκα του εκτός γηπέδου, αλλά στην προπόνηση ήταν αρκετά αυστηρός. Να σου είμαι ειλικρινής μέχρι την τελευταία στιγμή πίστευα πως ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δεν θα πήγαινε στον Ολυμπιακό και πως κάτι θα άλλαζε».

«Όλη την εβδομάδα ήταν αρκετά περίεργα τα συναισθήματά μου, επειδή θα ερχόταν ο Μπάγεβιτς σαν αντίπαλος πια. Ήταν πολύ ζόρικο ψυχολογικά. Δεν μπορώ να εξηγήσω τα συναισθήματά μου εκείνη τη στιγμή, ήταν ανάμεικτα».

Τι συνέβη με την Εθνική Ελλάδας στο Μουντιάλ του 1994 και δεν είχαμε επιτυχία;

«Κοίτα, όλο αυτό δεν ξεκίνησε στην Αμερική, αλλά από εδώ. Να φανταστείς, εκείνο το καλοκαίρι είχα αποφασίσει να παντρευτώ. Όταν μας είχε μαζέψει ο αείμνηστος Αλκέτας Παναγούλιας στα Τρία Πηγάδια, ζήτησα για μένα και τον κουμπάρο μου ,τον Αλέκο Αλεξανδρή μία μέρα άδεια. Εκείνος, χωρίς να τον πιέσουμε μας έδωσε… πέντε μέρες! (γέλια)».

«Να είμαι ειλικρινής πίστευα πως δεν θα με πάρει στην αποστολή, γιατί είχε επιλέξει 30 παίκτες για προπόνηση. Ωστόσο, έγινε ο γάμος και γύρισα στο προπονητικό. Εκεί, δεν βρήκα… κανέναν, μόνο τον Νιόπλια και τον Αποστολάκη νομίζω, όλοι είχαν φύγει! Όταν πήγαμε στην Αμερική χάναμε αρκετές προπονήσεις για κάποιες συναντήσεις. Δεν ξέρω αν έφταιγε ο προπονητής ή όχι. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως είχαμε να αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολες ομάδες. Το να αγωνίζεσαι σε ένα Μουντιάλ με την φανέλα της Εθνικής μας ήταν πολύ έντονα τα συναισθήματα».

Ποια είναι η γνώμη σας για την Εθνική μας ομάδα τώρα υπό τις οδηγίες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς;

«Έχουμε ένα εξαιρετικό ρόστερ με αρκετούς νέους, αλλά και έμπειρους παίκτες. Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανέβει ιδιαίτερα, γιατί κάποιοι παίζουν και εκτός Ελλάδας και δεν έχουν την πίεση. Ο Γιοβάνοβιτς είναι ένας μεγάλος προπονητής και του έχω μεγάλη εμπιστοσύνη. Όπως ήταν σαν ποδοσφαιριστής, είναι και σαν τεχνικός».

Τι έχετε να πείτε για κάποιες μεγάλες προσωπικότητες στην ΑΕΚ που αγωνιστήκατε μαζί;

«Για αρχή θέλω να πω πως ο Στέλιος Μανωλάς είναι η «σημαία» της ΑΕΚ. Είναι ένας άνθρωπος που πραγματικά λείπει από την ομάδα και έπρεπε να είχε κάποιο πόστο στον σύλλογο. Σίγουρα, ο Ντέμης αδικήθηκε από κάποια μερίδα φιλάθλων, αλλά ο Στέλιος για μένα είναι ένας από τους καλύτερους μου φίλους. Με βοήθησε πολύ να γίνω αυτό που είμαι. Μετά ήρθαν πολύ καλά παιδιά και ταυτόχρονα ποδοσφαιριστές και μας έκαναν πιο δυνατούς».

«Υπήρχαν πολύ δύσκολα βράδια με τον Μανωλά που δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Να σου είμαι ειλικρινής εμένα δεν με έπαιρνε… ο ύπνος όταν ήξερα πως θα έχω man-to-man τον Κριστόφ Βαζέχα ή τον Δημήτρη τον Σαραβάκο».

Ποια ήταν τα πιο δύσκολα παιχνίδια σας σαν παίκτης της ΑΕΚ;

«Τότε εμείς όλους τους αγώνες τους βλέπαμε με την ίδια σοβαρότητα, είτε ήταν με τον Ολυμπιακό είτε με κάποια μικρή ομάδα. Στην Ευρώπη, πραγματικά δυσκολεύτηκα το 1993/94, όταν αντιμετωπίσαμε στους ομίλους τον Άγιαξ και την Μίλαν που ήταν τότε πολύ δυνατά σύνολα».

Τελικά, ήταν κλωτσιά στον Ρομάριο ή όχι;

«Αν δείτε όλοι το βίντεο μπορεί να φαίνεται πως είναι… καρατιά, αλλά στην πραγματικότητα δεν τον έχω ακουμπήσει καθόλου! Ήθελα να βρω την μπάλα και να την στείλω στον Ατματσίδη, απαλά. Ωστόσο, έτσι όπως έρχεται από πίσω ο Ρομάριο, ο «φακός» της κάμερας τον δείχνει πως τον χτυπάω. Τώρα, αυτό όπως και να το κάνουμε έχει μείνει σαν «αποκεφαλισμός» (γέλια)».

Πως είναι να επιστρέφετε στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας μετά από 19 ολόκληρα χρόνια;

«Αρχικά η πιο δύσκολη στιγμή για μένα είναι όταν έβλεπα τα ντουβάρια, το 2003. Το γήπεδο είναι φανταστικό έτσι όπως έχει χτιστεί και όλοι έχουν κάνει μία θαυμάσια δουλειά».

Τέλος, θα ήθελα να μου πείτε δύο λόγια για την φετινή ΑΕΚ και τι στράβωσε στο αγωνιστικό κομμάτι;

«Σίγουρα, δεν είμαι μέσα στην ομάδα για να γνωρίζω περισσότερα. Ωστόσο είναι απίστευτο να λες πως κάνεις πρωταθλητισμό, αλλά να έχεις να κερδίσεις εφτά αγωνιστικές. Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη από τον Παναθηναϊκό αγωνιστικά στο πρώτο ημίχρονο. Δεν ξέρω τι έχει συμβεί. Είναι όλοι καλοί παίκτες, αλλά φταίνε όλοι για την φετινή σεζόν».