Ο Παναθηναϊκός επικράτησε της Δυναμό Μίνσκ με 4-0, συνεχίζοντας το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι του και τη νέα χρονιά, σφραγίζοντας παράλληλα την επιστροφή του σε νοκ-άουτ φάση οποιασδήποτε ευρωπαϊκής διοργάνωσης έπειτα από 15 ολόκληρα χρόνια και τη σεζόν 2009-2010. Γράφει ο Κρίστοφερ Μενσιάν
Ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να αγωνίζεται στην Ευρώπη και με το νέο έτος, καθώς ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις του στη νεοσύστατη League Phase του Uefa Conference League στην 13η θέση, μετά την καλύτερη φετινή εμφάνισή του που συνδυάστηκε με νίκη επί της Δυναμό Μίνσκ με 4-0. Εξασφάλισε τη συμμετοχή του στην ενδιάμεση φάση του θεσμού, εκεί όπου θα κυνηγήσει τη πρόκριση στους 16 καλύτερους, με την Βίκινγκουρ ή την Μπόρατς να είναι οι πιθανοί αντίπαλοί του στα πλέι οφ, ενώ στο «βάθος» περιμένουν Φιορεντίνα ή Ραπίντ Βιέννης. Μετά από πάρα πολλά χρόνια οι «πράσινοι» παίρνουν επιτέλους μια πρόκριση από φάση ομίλων/ League Phase μιας διοργάνωσης UEFA. Πάμε όμως να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το «τριφύλλι» δεν ξεκίνησε ιδανικά την πορεία του στη League Phase του Conference League, καθώς αρκέστηκε στην εκτός έδρας ισοπαλία με 1-1 κόντρα στη Μπόρατς Μπάνια, κάτι που έφερε μεγάλη απογοήτευση στους οπαδούς της ομάδας, που είχαν υψηλές προσδοκίες για μια καλή φετινή ευρωπαϊκή πορεία μετά και την σπουδαία πρόκριση επί της Λανς στα Play-offs της ίδιας διοργάνωσης.
Αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο στους φίλους των «πρασίνων», οι οποίοι με sold out γέμισαν το ΟΑΚΑ για το ματς της δεύτερης αγωνιστικής κόντρα στη Τσέλσι, δείχνοντας έμπρακτα το πόσο πολύ τους έλειπε όλα αυτά τα χρόνια μια τέτοια μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά, κόντρα σε έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους παγκοσμίως. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό, καθώς η τότε ομάδα του Ντιέγκο Αλόνσο, μετά από ένα καλό πρώτο ημίχρονο, «παραδόθηκε» εύκολα στους μπλε του Λονδίνου, οι οποίοι έφυγαν με το 4-1 υπέρ τους από την Αθήνα.
Στο τρίτο αγώνα της League Phase, ο Παναθηναϊκός είχε άλλο ένα ταξίδι, αυτή τη φορά στη Σουηδία, για να αντιμετωπίσει τη Ντζουργκάρντεν με νέο προπονητή πλέον στο «τιμόνι» της ομάδας, τον πορτογάλο Ρούι Βιτόρια που είχε αναλάβει μόλις λίγες μέρες νωρίτερα. Οι «πράσινοι» βρέθηκαν να προηγούνται στο πρώτο 45λεπτο, όμως το παιχνίδι τους στη συνέχεια δεν είχε διάρκεια και βρέθηκαν με τη πλάτη στο τοίχο, καθώς η γηπεδούχος ομάδα ανέτρεψε το ματς και πήρε τη νίκη με 2-1. Ήταν φανερό ότι ακόμα παίκτες και προπονητής ήταν σε στάδιο «γνωριμίας» και ο Παναθηναϊκός έχασε ένα δικό του παιχνίδι που αν γινόταν σε τωρινές συνθήκες, πιθανότατα η ελληνική ομάδα θα επικρατούσε.
Φτάσαμε στην 4η αγωνιστική, όπου ο παναθηναϊκός βρισκόταν με τη πλάτη στο τοίχο, μόλις με έναν βαθμό σε 3 ματς, πολύ μακριά από τις προνομιούχες θέσεις 1-8, αλλά και εκτός από τις θέσεις 9-24, που πλέον ήταν ο ρεαλιστικός στόχος της ομάδας. Σε ματς που είχε και χαρακτήρα τελικού για τον Παναθηναϊκό, η ομάδα του Ρούι Βιτόρια έπαιξε τόσο όσο και πήρε την εντός έδρας νίκη με 1-0 κόντρα στην Ελσίνκι, που τον έβαλε ξανά για τα καλά στο κόλπο της πρόκρισης για την ενδιάμεση φάση του Conference League.
Ακολούθησε ταξίδι στο Σριούσμπερι, εκεί όπου βρίσκεται η Ευρωπαϊκή έδρα της Ουαλικής Δε Νιου Σεντς. Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε αποφασισμένος για να πάρει το πρώτο του Ευρωπαϊκό «διπλό» σε φάση ομίλων έπειτα από 15 χρόνια, με τη τελευταία του εκτός έδρας νίκη να ήταν στο Europa League το μακρινό 2009 επί της Στουρμ Γκρατς με 1-0. Οι «πράσινοι» εν τέλει έφτασαν στην επικράτηση με μεγάλο πρωταγωνιστή τον φετινό πρώτο σκόρερ της ομάδας σε Ελλάδα και Conference League, Φίλιπ Τζούριτσιτς. Το «τριφύλλι» έδιωξε και αυτή τη κατάρα και πλέον οι οιωνοί πρόκρισης ήταν με το μέρος του.
Ο Παναθηναϊκός έφερε τον εαυτό του σε πλεονεκτική θέση, όσων αφορά τη πρόκριση στην ενδιάμεση φάση, καθώς με ισοπαλία ή νίκη στην τελευταία αγωνιστική κόντρα στη Δυναμό Μινσκ θα «κλείδωνε» τη παρουσία του στη συνέχεια της διοργάνωσης, ψάχνοντας εννοείται το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα, για να αποφύγει ομάδες όπως τη Τσέλσι. Η κατάσταση θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν σαν ένα deja vu της περσινής ευρωπαϊκής πορείας του «τριφυλλιού», όταν οι «πράσινοι» χρειαζόντουσαν μόλις έναν βαθμό κόντρα στη Μακάμπι Χάιφα, την τελευταία αγωνιστική, για να καταλάβουν τη 3η θέση στον όμιλο τους στο Europa League και να συνεχίσουν στα νοκ-άουτ του Conference League, κάτι που τελικά δεν κατάφεραν, παρατείνοντας την αναμονή για συμμετοχή της ομάδας σε νοκ-άουτ αγώνες για ακόμη έναν χρόνο. Φέτος όμως τα πράγματα ήταν πιο εύκολα, καθώς ο Παναθηναϊκός ακόμη και με ήττα θα είχε πιθανότητες πρόκριση με συνδυασμούς αποτελεσμάτων στα άλλα ματς.
Τίποτα από όλα αυτά δεν χρειάστηκαν, αφού ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε το εμπόδιο της Δυνάμο Μίνσκ, με τον Τετέ να τον οδηγεί στη νίκη με τα δύο του γκολ, και επέστρεψε σε νοκ-άουτ φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης για πρώτη φορά μετά τη σεζόν 2009-2010, εκεί όπου είχε φτάσει μέχρι τους 16 του Europa League, με την Σταντάρ Λιέγης να τον αφήνει εκτός συνέχειας με δυο νίκες σε ισάριθμους αγώνες (3-1, 1-0). Θυμίζουμε επίσης ότι ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά και έναν γύρο νωρίτερα είχε αποκλείσει την Ρόμα με συνολικό σκορ 6-4, παίρνοντας τότε και την ιστορική νίκη στο Ολύμπικο με 3-2, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Τζιμπρίλ Σισέ, που ήταν παράλληλα η τελευταία επικράτηση των «πρασίνων» μακριά από την έδρα τους σε διπλό αγώνα φάσης νοκ-αόυτ στην Ευρώπη μέχρι και σήμερα, με στόχο να βάλει τέλος και σε αυτό το αρνητικό ρεκόρ τη φετινή σεζόν.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τη φετινή χρονιά, αφού βρίσκεται σε μια διοργάνωση με αντιπάλους τους οποίους μπορεί να κοντράρει στα ίσα, εφόσον δεν αδικήσει τον εαυτό του, ώστε να κάνει μια αξιόλογη πορεία στην Ευρώπη που τόσο πολύ λείπει στον κόσμο αλλά και στον σύλλογο τον ίδιο όλα αυτά τα χρόνια, για να επιστρέψει για τα καλά στον χάρτη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και να θυμίσει ξανά Panathinaikos...