F1: 5+1 οδηγοί που έτρεξαν για δύο ομάδες σε μια χρονιά
Με αφορμή το ότι ο Όλι Μπέρμαν θα τρέξει με δύο διαφορετικές ομάδες σε μία χρονιά, ας δούμε 5+1 οδηγούς που έχουν το ίδιο «κατόρθωμα»
Και επισήμως πλέον ο Όλι Μπέρμαν θα είναι αυτός που θα αντικαταστήσει τον Κέβιν Μάγκνουσεν, καθώς ο Δανός συμπλήρωσε 12 πόντους ποινών σε διάστημα 12 μηνών στο Ιταλικό GP και θα αναγκαστεί να χάσει το GP του Αζερμπαϊτζάν . Έτσι ο 3ος οδηγός της Haas και επιβεβαιωμένος οδηγός της για το 2025 θα οδηγήσει για 2η φορά στην καριέρα του σε αγώνα F1, με πρώτη φυσικά αυτή στην Σαουδική Αραβία όταν και η Ferrari κάλεσε εσπευσμένα τον Βρετανό, για να αντικαταστήσει τον Κάρλος Σάινθ ο οποίος έπρεπε να χειρουργηθεί για σκωληκοειδίτιδα.
Έτσι ο 19χρονος θα έχει τους δύο πρώτους αγώνες της καριέρας του, με δύο διαφορετικές ομάδες. Έτσι το MPS Motorsports επέλεξε 5 οδηγούς από το πρόσφατο αλλά και το μακρινό παρελθόν που οδήγησαν για δύο διαφορετικές ομάδες σε μία χρονιά και μια εξαίρεση που όμως χρήζει αναφοράς...
1) Μάξ Φερστάπεν - Toro Rosso > Red Bull
Ο Ολλανδός τρείς φορές πλέον παγκόσμιος πρωταθλητής έκανε ως γνωστόν ντεμπούτο στην Formula 1 το 2015 με την θυγατρική της Red Bull, την Toro Rosso μετά την περιβόητη απόφαση της Αυστριακής ομάδας να του προσφέρει θέση στο grid ενώ καλά καλά μόλις είχε ολοκληρώσει την πρώτη του χρονιά σε μονοθέσια στην European F3 . Όμως την επόμενη χρονιά η ραγδαία άνοδος του Ολλανδού στην κλίμακα, θα έφτανε στο αποκορύφωμα καθώς ο Φερστάπεν κλήθηκε να ''ανέβει'' από την Toro Rosso στην Red Bull για το Ισπανικό GP μετά την απόφαση της ομάδας να υποβιβάσει τον Ντάνιλ Κβίατ μετά από 4 αγώνες της νέας χρονιάς, με αφορμή την απερίσκεπτη σύγκρουσή του με τον Σεμπάστιαν Φέτελ στο Ρωσικό GP, που του καθιέρωσε το προσωνύμιο «Η τορπίλη». Έτσι ο Ολλανδός έκανε την πρώτη του εμφάνιση με την Red Bull σε... εκείνο το Ισπανικό GP, κέρδισε και έβαλε τον θεμέλιο λίθο σε μια καριέρα που μέχρι στιγμής του έχει δώσει 61 νίκες, 40 Poles και τα προαναφερθέντα 3 πρωταθλήματα
Μάξ Φερστάπεν - Toro Rosso STR11 - Γκραν Πρι Μπαχρέιν
2) Χουάν-Μανουέλ Φάντζιο - Maserati > Mercedes
Πίσω στο μακρινό 1954, ο Αργεντίνος οδηγός ήταν ήδη από τους κορυφαίους έχοντας ήδη κερδίσει τον τίτλο του 1951 και έχοντας καταταγεί 2ος το 1950 και το 1953, μετρώντας ήδη 7 νίκες σε μια εποχή όπου το καλεντάρι της F1 μετρούσε μονοψήφιους αγώνες. Το 1954 ο Φάντζιο ξεκίνησε την χρονιά με την Maserati κερδίζοντας και τους δύο αγώνες στους οποίους συμμετείχε, σε Αργεντινή και Βέλγιο (Τότε ο αγώνας Indy 500 ήταν μέρος του Παγκοσμίου πρωταθλήματος, αλλά γινόταν ακόμα με τους ξεχωριστούς κανονισμούς των Αμερικανών και οι Ευρωπαϊκές ομάδες σπάνια έστελναν μονοθέσια και τούμπαλιν )
Όμως ο Αργεντίνος είχε έναν όρο στο συμβόλαιό του, που ουσιαστικά του επέτρεπε να φύγει από την Ιταλική ομάδα εφόσον θεωρούσε ότι υπάρχει καλύτερο μονοθέσιο διαθέσιμο . Έτσι όταν η Mercedes ανακοίνωσε μεσούσης της σεζόν ότι θα έμπαινε στην F1 αρχής γενομένης από το Γαλλικό GP, ο τότε 43χρονος αμέσως διάλεξε να «συμμαχήσει» με την Γερμανική εταιρεία . Έτσι ο Φάντζιο ένωσε τις δυνάμεις του με την θρυλική W196 Streamliner, κερδίζοντας το Γαλλικό GP και άλλους τρείς αγώνες στον δρόμο για το 2ο από τα 5 συνολικά πρωταθλήματά του !
3) Μίκαελ Σουμάχερ - Jordan & Benetton
Το 1991 ο Γερμανός ξεκίνησε την χρονιά του αγωνιζόμενος -όπως και τα προηγούμενα δύο χρόνια- με την εργοστασιακή ομάδα της Mercedes στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα αγώνων αντοχής. Όμως όταν ο Μπερτράν Γκασό καταδικάστηκε σε φυλάκιση για επίθεση σε έναν ταξιτζή του Λονδίνου, η ομάδα της Jordan έψαχνε επειγόντως οδηγό για το επερχόμενο GP Βελγίου. Κάπου εδώ μπαίνει στην ιστορία η Mercedes η οποία πλήρωσε 150 χιλ. δολάρια για να κάνει το ντεμπούτο του ο 22χρονος τότε Σουμάχερ.
Η ιστορία γνωστή. Ο Σουμάχερ κατέπληξε τους πάντες για να καταταγεί 7ος στις κατατακτήριες του Σαββάτου και παρόλο που ο αγώνας διήρκεσε μόλις μερικές στροφές, αυτό ήταν αρκετό για να κάνει την Benetton να «διώξει» τον Ρομπέρτο Μορένο και να «κλέψει» τον Schumi μέσα από τα χέρια της Jordan. Προφανώς η ιστορία δεν είναι τόσο απλή όμως θα την δούμε αναλυτικά στο μέλλον κάποια στιγμή. Όσο για το υπόλοιπο του 1991, Ο Γερμανός σημείωσε 4 βαθμούς στους 5 αγώνες που αγωνίστηκε (τότε έπαιρνε μόνο το Top 6 βαθμούς) και έθεσε την βάση για μια θρυλική καριέρα !
Ο νεαρός τότε Μίκαελ Σουμάχερ μαζί με τον ιδιοκτήτη και ιδρυτή της Jordan, Έντι Τζόρνταν
4) Μίκα Σάλο - BAR & Ferrari
Μετά από μια αρκετά καλή χρονιά με την Arrows το 1998 η οποία έφερε κάμποσες καλές επιδόσεις και μια άριστη 4η θέση στο Μονακό , ο Μίκα Σάλο βρέθηκε χωρίς θέση στο grid του 1999. Όμως όταν ο Ρικάρντο Ζόντα τραυματίστηκε στις ελεύθερες δοκιμές για τον 2ο αγώνα της χρονιάς στην Βραζιλία, η BAR κάλεσε τον Φινλανδό σαν super sub για να τον αντικαταστήσει μέχρι να αναρρώσει πλήρως ο Βραζιλιάνος. Έτσι ο Σάλο οδήγησε για την ομάδα στα GP Αγίου Μαρίνου, Μονακό και Ισπανίας, με καλύτερη θέση την 7η στο πρώτο, με την BAR 01 να είναι διαβόητη για την έλλειψη αξιοπιστίας , που οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό στο ταίριασμα του κινητήρα Supertech με το σασί.
Μετά τα 3 αυτά GP, ο Φινλανδός βρέθηκε και πάλι εκτός grid, όμως μόνο για τρείς ακόμα αγώνες καθώς μετά το ατύχημα στο οποίο ο Μίκαελ Σουμάχερ έσπασε το πόδι του στο Βρετανικό GP, η Ferrari που έψαχνε για αντικαταστάτη τον επέλεξε και έτσι ο 33χρονος τότε Σάλο αγωνίστηκε με τα χρώματα της Scuderia για 6 αγώνες παίρνοντας δύο βάθρα σε Γερμανία και Ιταλία (στην Γερμανία μάλιστα προηγείτο αλλά δέχθηκε team order ώστε να δώσει την θέση του στον Έντι Ιρβάιν που μαχόταν για τον τίτλο) προτού παραδώσει την θέση πίσω στον Σουμάχερ για τους δύο τελευταίους αγώνες της σεζόν. Ως δώρο για την προσφορά του η Ferrari μεσολάβησε και ο Σάλο πήρε μια θέση στην ομάδα της Sauber (που είχε κινητήρες Ferrari) για το 2000.
Ο Μίκα Σάλο οδηγεί την Ferrari F399
5) Κάρλος Σάινθ Jr - Toro Rosso & Renault
Μεσούσης του 2017 ο Ισπανός διένυε μια πολύ καλή χρονιά στην Toro Rosso, όταν και ανακοινώθηκε ότι δεν θα παρέμενε για 4η χρονιά στην οικογένεια της Red Bull και αντ' αυτού θα μετακόμιζε στην εργοστασιακή ομάδα της Renault, δίπλα στον Νίκο Χούλκενμπεργκ. Όμως μετά το Ιαπωνικό GP, η Γαλλική ομάδα αποφάσισε να απολύσει τον μέχρι τότε οδηγό της Τζόλιον Πάλμερ και έτσι ήρθε σε συνεννόηση με τους «Ταύρους» για την πρόωρη μετακίνηση του Ισπανού στα κίτρινα προκειμένου να δοκιμαστούν στην Toro Rosso νέοι οδηγοί ενόψει του 2018. Όσον αφορά τον Ισπανό στους τέσσερις εναπομείναντες αγώνες μόλις μια φορά τερμάτισε στους βαθμούς, με μία 7η θέση στο Αμερικανικό GP.
Κάρλος Σάινθ jr - Renault RS18 - Γκραν Πρι Αυστρίας
6) Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν - Jordan & Prost / Arrows & Sauber
Τώρα σε μια αρκετά ενδιαφέρουσα περίπτωση καθώς ο Γερμανός «κατάφερε» να το κάνει για δύο σερί χρονιές. Το 2001 ο Γερμανός είχε απολυθεί από την Jordan λίγο πριν τον αγώνα της πατρίδας του κάτι που έκανε εντύπωση τότε στο paddock αλλά ο Έντι Τζόρνταν αποκάλυψε μεταγενέστερα ότι το έκανε για να μην χάσει την Honda ως προμηθεύτρια κινητήρων, καθώς στην θέση του Φρέντσεν ανακοινώθηκε ο Ιάπωνας Τακούμα Σάτο για το 2002. Έτσι αφού βραχυπρόθεσμα έδιωξε τον Γερμανό, ο οποίος είχε εγγυημένο συμβόλαιο για το 2002 έκανε μια «τράμπα» με την Prost καθώς ο Φρέντσεν βρήκε καταφύγιο στην ομάδα του Αλέν Πρόστ για το υπόλοιπο της χρονιάς, ενώ τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς υπέγραψε στην Arrows για το 2002.
Οι Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν και Ενρίκε Μπερνόλτι με τις A23 τους στο Γαλλικό Γκραν Πρι
Το 2002 ξεκίνησε χωρίς την Prost η οποία χρεωκόπησε και με την Arrows σε μια δύσκολη οικονομικά θέση που όμως δεν εμπόδισε τον Φρέντσεν από το να καταφέρει να πετύχει δύο βαθμούς, με δύο 6ες θέσεις σε Ισπανία και Μόντε Κάρλο, όμως η κατάσταση της Arrows χειροτέρεψε με αποκορύφωμα την σκόπιμη αποτυχία των δύο μονοθεσίων της (Φρέντσεν-Μπερνόλντι) να προκριθούν στον αγώνα της Γαλλίας. Μετά από τον επόμενο αγώνα στην Γερμανία, η ομάδα του Τόμ Γουόκινσο ήταν πλέον παρελθόν.
Ο Φρέντσεν όμως δεν μάσησε από την ατυχία αυτή και υπέγραψε για την ομάδα της Sauber για την επόμενη σεζόν. Όμως εντέλει χρειάστηκε να τρέξει μια φορά για την Ελβετική ομάδα πριν την νέα χρονιά. Στο Ιταλικό GP ο rookie τότε Φελίπε Μάσα πήρε την πρώτη ποινή θέσεων για τον επόμενο αγώνα στην ιστορία της Formula 1. Όμως ο κανονισμός ήταν κακογραμμένος καθώς προϋπέθετε ότι η τιμωρία θα λάμβανε χώρα στον επόμενο αγώνα. Αυτό σήμανε καμπανάκια στην ομάδα του Πίτερ Σάουμπερ καθώς εάν ο Μάσα δεν εμφανιζόταν στις ΗΠΑ για τον αγώνα της Ινδιανάπολις, η ποινή θα εξαφανιζόταν. Και έτσι ο Γερμανός βρέθηκε στο τιμόνι της C21, τερματίζοντας 13ος. Ο κανονισμός γράφτηκε εκ νέου και ο Φρέντσεν πέρασε την τελευταία εντέλει χρονιά του στο grid το 2003 με την Sauber ανεβαίνοντας στο βάθρο με μια 3η θέση στον χαοτικό αγώνα της (ειρωνικά) Ινδιανάπολις.