Γιώτα Κουφού
16 Sep
16Sep

Η Euroleague γνωστοποίησε τις τέσσερις σημαντικές λεπτομέρειες που προβλέπει το salary cup του 2025/26, το οποίο θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία από το 2027.

Το salary cup είναι γεγονός! Μπορεί να μην πραγματοποιήθηκε στην φετινή αγωνιστική σεζόν, αλλά από το 2025/26 θα πάρει... σάρκα και οστά. Η Euroleague γνωστοποίησε τέσσερις σημαντικές λεπτομέρειες για την εν λόγω λειτουργία που σκοπεύει να εφαρμόσει στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση μπάσκετ.

Μάλιστα, ενημέρωσε όλες τις ομάδες πως πρόκειται να αφιερώσει μία 3ετή περίοδο προσαρμογής, καθώς μερικοί σύλλογοι έχουν... τινάξει την μπάνκα στον αέρα τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, επενδύοντας στα ρόστερ τους. Επομένως, το ρητό ξεκίνημα της αυστηρής παρακολούθησης των μπάτζετ θα ξεκινήσει από το 2027/28.

Πρόκειται για τρία επίπεδα αμοιβών, τα οποία προκύπτουν από τα έσοδα της εκάστοτε ομάδας. Ωστόσο, δεν θα μπορούσαν να παραλείψουν την τιμωρία οποιουδήποτε συνόλου ξεπεράσει τις προδιαγραφές που τέθηκαν για το salary cup, πληρώνοντας... χρηματικό πρόστιμο στις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος.

Αναλυτικά οι τέσσερις σημαντικές λεπτομέρειες του Euroleague salary cup:

1. Ελάχιστο μπάτζετ (LRL)
Το χαμηλότερο μπάτζετ θα καθορίζεται από το 32% των εσόδων της εκάστοτε ομάδας. Για παράδειγμα, αν μία ομάδα βάζει 10 εκατομμύρια ευρώ στα ταμεία της, τότε τουλάχιστον τα 3.2 εκατομμύρια πρέπει να δαπανούνται στους μισθούς τον παικτών της.

2. Μεσαία μισθοδοσία (BRL)
Αυτό το επίπεδο θα προκύπτει από το 40% των δηλωμένων εσόδων του κάθε συλλόγου. Επομένως, αν μία ομάδα δηλώνει 20 εκατομμύρια ευρώ ως έσοδα, τα 8 εκατομμύρια πρέπει να πηγαίνουν στην μισθοδοσία των αθλητών. Ωστόσο, υπάρχουν δύο εξαιρέσεις.

Το μεσαίο επίπεδο αμοιβών θα μπορούν να ξεπεράσουν μόνο για δύο σταρ παίκτες, για τους οποίους χρησιμοποιείται ο όρος «Anchor Players». Οι δύο μπασκετμπολίστες πρέπει να είναι κάτω των 23 ετών όμως και να έχουν προυπηρεσία τουλάχιστον 3 έτη σε ομάδα. Ακόμη μία εξαίρεση είναι αυτή του αμοιβόμενου παίκτη, που λαμβάνει μισθό του μέσου όρου του μπάτζετ. Δηλαδή, αν ο χαμηλότερα μισθοτός παίκτης λαμβάνει 100 χιλιάδες ευρώ και ο υψηλότερα αμοιβόμενος πληρώνεται με 1 εκατομμύριο, τότε εκείνος που εισπράτει 550 χιλιάδες ευρώ θα εξαιρείται από το salary cup.

3. Μέγιστο επίπεδο αμοιβών (HRL)
Πρόκειται για το... ταβάνι του salary cup και εκεί πρέπει να σταματούν αυστηρά οι ομάδες! Το μέγιστο επίπεδο υπολογίζεται με το 60% των εσόδων του εκάστοτε συλλόγου. Παραδείγματος χάριν, αν μία ομάδα εισπράτει 40 εκατομμύρια ευρώ, δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 24 εκατομμύρια για τους μισθούς των παικτών της. Εδώ επισυνάπτονται οι ίδιες εξαιρέσεις με το μεσαίο επίπεδο (BRL).

4. Αποζημίωση ανταγωνιστικού υπολοίπου (CBC)
Που καταλήγει όλο το νόημα του salary cup; Αν μία ομάδα ξεπεράσει το μέγιστο επίπεδο αμοιβών (HRL), τότε θα αναγκαστεί να καταβάλει αποζημίωση στις υπόλοιπες ομάδες. Επομένως, η τιμωρία για παράβαση του εν λόγω μέτρου, πρόκειται να είναι χρηματικό... πρόστιμο, με το οποίο θα «εφοδιάσει» οικονομικά όλες τις υπόλοιπες ομάδες τις διοργάνωσης.

Σχόλια
* Το e-mail δεν θα δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα.