Ο Θάνος Σολούκος αναλύει τα μέχρι τώρα δεδομένα για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Προσπαθεί να μπει στο μυαλό των Μπαρτζώκα και Αταμάν και αναλύει τα δύο πρώτα εκτός έδρας τεστ των δύο «αιωνίων» στη πρώτη «διαβολοβδομάδα» της Euroleague.
Η Euroleague της φετινής αγωνιστικής περιόδου είναι η πιο ανταγωνιστική όλων των εποχών. Μπορεί να είναι κλισέ, δικαιολογημένα θα πείτε και πέρσι τα ίδια έγραφες, όμως είναι η πραγματικότητα. Όταν με τους Βαγγέλη Τερζή και Θανάση Σχοινά κάναμε το preview της σεζόν, είπαμε και ξεκαθαρίσαμε ότι ο πρωταρχικός στόχος για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό είναι ο ίδιος: Τα πλέι-οφ. Από εκεί και πέρα θα μιλάμε για υπέρβαση, αν κάποια από τις δύο ομάδες μας (μακάρι και οι δύο) καταφέρει να βρεθεί στο Final-Four του Βερολίνου.
Θα αναρωτηθείτε, μα καλά πως γίνεται μία ομάδα που έχει σχεδόν 30 εκατομμύρια μπάτζετ να μην έχει στόχο το Final-Four; Θα πείτε επίσης, πως γίνεται μια ομάδα που έχει φτάσει σε δύο σερί Final-Four να μην στοχεύει εκεί; Τα πράγματα για Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό είναι ξεκάθαρα αυτή τη στιγμή και πάμε να τα πάρουμε με την σειρά, ξεκινώντας από τους «πράσινους».
Ο Παναθηναϊκός 16 Οκτωβρίου δεν παίζει μπάσκετ και αυτό είναι σε κάποιο βαθμό απολύτως φυσιολογικό. Οι παίκτες δεν βρίσκονται μεταξύ τους στο παρκέ, κάποιοι είναι εκτός κλίματος (π.χ. Βιλντόζα, Γκάι), κάποιοι άλλοι δεν παίζουν όπως στις προηγούμενες ομάδες τους, κ.λ.π.
Αν συνέβαινε το αντίθετο, θα ήταν είδηση. Μιλάμε για μία εντελώς νέα ομάδα, που ακόμη ψάχνει να βρει ταυτότητα, συνοχή και να δει τι θέλει να παίξει στο γήπεδο. Ο Αταμάν ξέρει ότι χρόνος δεν υπάρχει και ότι η πίεση για τον φετινό Παναθηναϊκό είναι τεράστια. Ξέρει ότι πρέπει ακόμη και όταν δεν παίζει καλά, να κερδίζει. Νίκες όπως αυτή κόντρα στη Μπάγερν (αν εξαιρέσουμε το πρώτο δεκάλεπτο, ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός), ή όπως αυτή στη Basket League με το Περιστέρι (με τη ψυχή στο στόμα) του «αγοράζουν» χρόνο.
«Να κερδίζεις, ακόμη και όταν δεν παίζεις καλά», το μότο του Τούρκου κόουτς αυτή την εποχή. Απόλυτα ρεαλιστικό, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης έχουν να αντιμετωπίσουν και αρκετά προβλήματα τραυματισμών στο ξεκίνημα της σεζόν (π.χ. Σλούκας, Παπαπέτρου), τα οποία πήγαν το δέσιμο του συνόλου αρκετά βήματα πίσω. Ωραία πάσα, για να πάμε και στο «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο.
Όπως και ο Παναθηναϊκός, έτσι και ο Ολυμπιακός εκκίνησε την φετινή Euroleague με 1-1 στις δύο πρώτες αγωνιστικές. Το 66-59 με 4,5 λεπτά να απομένουν για την λήξη στο ματς με την Μπαρτσελόνα, μετατράπηκε σε 66-73, με ένα «μπλαουγκράνα» 14-0 σερί που έδωσε στους Καταλανούς ένα τεράστιο «διπλό» στο ΣΕΦ.
Ο Γουόκαπ ήταν μοιραίος με τις επιλογές του στα κρίσιμα, ο Κάνααν χρεώθηκε με τέσσερα, στη πλειοψηφία τους, χαζά φάουλ και ουσιαστικά αχρηστεύτηκε (ο Μπαρτζώκας θα μπορούσε να ρισκάρει λίγο νωρίτερα από το τελευταίο δίλεπτο του αγώνα, βλέποντας την ομάδα του να μην σκοράρει με τίποτα) και η φοβερή προσπάθεια των πρωταθλητών Ελλάδας για 36 λεπτά αγώνα, πήγε στο καλάθι των αχρήστων.
Ο Ολυμπιακός δεν έχασε από την άμυνα του, και ας δέχθηκε σε 4,5 λεπτά 18 πόντους. Το πρόβλημα του σκορ είναι ο βασικός «πονοκέφαλος» του Γιώργου Μπαρτζώκα, έχοντας χάσει τον MVP και πρώτο σκόρερ της περσινής ομάδας (Βεζένκοφ) και τον Κώστα Σλούκα. Ο Μπραζντέικις θα βοηθήσει και σε αυτό το τομέα, φάνηκε από το πρώτο δείγμα γραφής, ο Πίτερς θα πάρει παραπάνω σουτ, ο Γουόκαπ το ίδιο, ο Κάνααν θα πρέπει να επιδείξει σταθερότητα και ο Λαρεντζάκης να κάνει step up.
Το δεύτερο ζήτημα, που το έθιξε και ο κόουτς Μπαρτζώκας στη συνέντευξη Τύπου, προφανώς έχει να κάνει με τους τραυματισμούς που έχουν αρχίσει να πληθαίνουν επικίνδυνα. Με αποτέλεσμα ο Γουόκαπ να παίζει 35,5 λεπτά κόντρα στη Μπαρτσελόνα και στο τελευταίο τετράλεπτο να μην κάνει ούτε μία σωστή επιλογή, «θολωμένος» και κουρασμένος από την πίεση της ομάδας του Γκριμάου.
«Είμαστε λίγοι, αν με ρωτάτε, θα έπρεπε να είμαστε περισσότεροι», είπε χαρακτηριστικά ο Μπαρτζώκας προτού πετάξει τις «μπηχτές» για το τρομακτικά απαιτητικό καλεντάρι που έχουν οι ομάδες της Euroleague. Πραγματικότητα, ναι. Αλήθεια, επίσης ναι. Αλλά όχι κάτι το πρωτόγνωρο, και πέρσι τα ίδια ματς ήταν, με τον ίδιο τρόπο κατανεμημένα. Το «είμαστε λίγοι, θα έπρεπε να είμαστε περισσότεροι», προφανώς έχει να κάνει με τον σχεδιασμό του καλοκαιριού και με αυτό που λέγεται βάθος στο ρόστερ. Το να λέμε όμως τώρα μέσα Οκτωβρίου, γιατί δεν πήρε άλλους δύο παίκτες ο Ολυμπιακός, είναι μετά Χριστού προφητεία. Γιατί, αν ο Φαλ, ο Γκος, ο ΜακΚίσικ, ο Σίκμα και οι λοιποί δεν είχαν τραυματιστεί, κάποιοι θα κοιτούσαν όλη τη χρονιά από το πάγκο. Φυσικά με το «αν» δεν γράφεται ιστορία και οφείλεις να προλαμβάνεις για να έχεις, ειδικά όταν κάνεις πρωταθλητισμό, αλλά τόσες απανωτές ατυχίες δεν είχε ο Ολυμπιακός τα τελευταία τρία χρόνια συνολικά.
H πρώτη «διαβολοβδομάδα» της σεζόν έρχεται σε ένα σημείο που οι δύο «αιώνιοι» φαίνεται να μην έτοιμοι για τις δυσκολίες αλλά θα πρέπει να τις αντιμετωπίσουν και να τα δώσουν όλα. Η κάθε ομάδα για άλλο λόγο: Ο Παναθηναϊκός λόγω της έλλειψης συνοχής και σε δεύτερο πλάνο των τραυματισμών και ο Ολυμπιακός λόγω των τραυματισμών.
«When the going gets tough, the tough get going», τραγούδησε κάποτε ο Billy Ocean και οι δύο ελληνικές ομάδες πρέπει να αποδείξουν από τι μέταλλο είναι φτιαγμένες. Τα πρώτα δύο εκτός έδρας τεστ την Τρίτη (17/10) μοιάζουν με πολύ δύσκολες αποστολές που μπορούν όμως να δώσουν τεράστιο ψυχολογικό boost σε περίπτωση νίκης.
Ο Παναθηναϊκός θα προσπαθήσει να κερδίσει την Φενέρμπαχτσε για 2η φορά μετά το 2013 (1-11 το ρεκόρ την τελευταία δεκαετία στην Ulker Sports Arena) και ο Ολυμπιακός θα ψάξει ένα πολύ μεγάλο «διπλό» στο Mediolanum Forum κόντρα σε μια Αρμάνι Μιλάνο που δεν έπαιξε την προηγούμενη εβδομάδα και δεν έχει τη δική του καταπόνηση.
Για τον Παναθηναϊκό, το ζητούμενο είναι να μπουν και άλλοι παίκτες στην εξίσωση και να δούμε ορισμένα play στην επίθεση. Η Φενέρμπαχτσε είναι στο 1-1, έχασε με τραυματισμό τον Ντόρσεϊ για δύο μήνες και παρότι μοιάζει υπερπλήρης και προικισμένη με πάρα πολύ ταλέντο, έχει τα δικά της εσωτερικά προβλήματα (π.χ. «εξαφανισμένοι» από το ροτείσιον Καλάθης και Μότλεϊ).
Για τους Πειραιώτες, όλο το ματς είναι η διαχείριση των διαθέσιμων παικτών, το step up των «x-factors» που ο αντίπαλος δεν περιμένει και η «μάχη» των πάγκων ανάμεσα σε Μπαρτζώκα και Μεσίνα. Και οι δύο προπονητές θέλουν να κερδίσουν από την άμυνα, αναμένω ένα «dogfight», με τον παίκτη-«κλειδί» για τον Ολυμπιακό στην άμυνα να είναι ξεκάθαρα ο Νίκολα Μίροτιτς. Ποιος θα επωμιστεί το μαρκάρισμα του;
Απαντήσεις στο παρκέ, η «διαβολοβδομάδα» προμηνύεται συναρπαστική, καλή επιτυχία στις δύο ελληνικές ομάδες.