Μάικ Τζέιμς: «Είχα χάσει το σεβασμό μου για τον Ιτούδη με αυτά που είχαν συμβεί, πλέον έχουμε καλές σχέσεις»

Ο Αμερικανός γκαρντ της Μονακό βρέθηκε στο podcast «Off the ReCourt» και αναφέρθηκε στην σχέση που είχε με τον Δημήτρη Ιτούδη στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας αλλά και στις επαφές που έχουν τώρα.

Ο Μάικ Τζέιμς βρέθηκε στο «Off the ReCourt» μαζί με τους Ελάιτζα Μπράιαντ και τον Σέιν Λάρκιν για να μιλήσουν για την πολυετή καριέρα του.

Όταν η συζήτηση έφτασε στην περίοδο που αγωνίστηκε για την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με προπονητή τον Έλληνα τεχνικό, Δημήτρη Ιτούδη, αναφέρθηκε στην σχέση τους την οποία χαρακτήρισε πολύ περίπλοκη, τονίζοντας παράλληλα πως έχασε τον σεβασμό του για τον Έλληνα σε κάποια στιγμή της συνεργασίας τους. 

Ταυτόχρονα, επισήμανε πως οι σχέσεις τους τώρα είναι καλές και δεν υπάρχει καμιά διαμάχη.

Αναλυτικά όσα είπε στο podcast:

«Είχα έναν πολύ δύσκολο μήνα. Νομίζω ήταν Ιανουάριος. Παίξαμε με την Μπασκόνια και τότε χάσαμε το πρώτο παιχνίδι μετά από δύο μήνες. Ήμασταν εκπληκτικοί σε εκείνη την περίοδο, είχαμε μια super team. Μπαίναμε μέσα σε μια πτήση και είδα μήνυμα από τη μητέρα μου: «Κάλεσέ με». Την πήρα τηλέφωνο και μού είπε ΄πέθανε ο παππούς σου'. Τρελάθηκα.

Έχω το όνομα του παππού μου, δεν ήμουν καλά. Την επόμενη ημέρα μίλησα με τον Ιτούδη και το πρώτο πράγμα που μού είπε ήταν:

«Μπορείς να πας σπίτι αν θέλεις και όποτε θέλεις. Αλλά αν εξαρτιόταν από εμένα έχουμε διακοπή τον Φεβρουάριο, μπορείς να πας σπίτι τον Φεβρουάριο'. Τότε ήταν 3η-4η Ιανουαρίου, κάτι τέτοιο και μου είπε ότι είχαμε διακοπή τον Φεβρουάριο. Όταν το είπε σκέφτηκα ότι αυτό ήταν τόσο μακριά. Τι να το κάνω τον Φεβρουάριο. Είχε πεθάνει ο παππούς μου, δεν ήθελα να μιλάω πολύ.

Δεν ήξερα τελικά αν θα μπορούσα να πάω σπίτι όποτε θέλω ή τον Φεβρουάριο. Είχαμε παιχνίδι την επόμενη Πέμπτη και αν θυμάμαι καλά τη κηδεία ήταν εκείνο το Σάββατο. Οπότε είπα θα παίξουμε το ματς την Πέμπτη, θα πάω σπίτι Παρασκευή και θα μείνω εκεί για περίπου μια εβδομάδα, στο σπίτι της οικογένειάς μου. Μετέφερα το χαρτί στη γραμματεία, αλλά δεν είχα καμία ενημέρωση για δύο ημέρες. Οπότε μπερδεύτηκα γιατί πλησίαζαν οι ημέρες.

Μίλησα με τον GM και του είπα ότι ο κόουτς μού είπε ότι μπορώ να πάω σπίτι όποτε θέλω. Τότε μού είπε ότι ο προπονητής ήθελε να είμαι πίσω την Τρίτη γιατί είχαμε παιχνίδι την Παρασκευή και έπρεπε να έχω δύο ημέρες προπόνησης πριν το ματς. Δηλαδή αν γινόταν αυτό θα πήγαινα και θα ξαναγύριζα, θα είχα 36 ώρες στο σπίτι. Η πτήση από τη Μόσχα στο Πόρτλαντ είναι πολύ μεγάλη. Μού είπε 'ναι, αλλά αν θες να παίξεις στο ματς...».

Δεν με ένοιαζε καθόλου το παιχνίδι. Έπαιξα λοιπόν στον αγώνα που θα έπαιζα. Ήταν με την Μπαρτσελόνα και τραυματίστηκα. Αυτό τα έκανε χειρότερα. Ήμουν τραυματίας, δεν μπορούσα να προπονηθώ.

Δεν ήθελα να ήμουν εκεί, το μυαλό μου δεν μπορούσε να είναι εκεί.

Μετά ήρθε το επόμενο ματς, που ήμουν εκτός. Ο κόουτς μού είπε κάτι και τον κοίταξα και του είπα 'τι;'. Οπότε συνέβη αυτό και μετά το παιχνίδι στα αποδυτήρια, έκανα μπάνιο, ντύθηκα γρήγορα και πήγα να φύγω πριν έρθει εκείνος.

Μού είπε ένας συμπαίκτης ότι δεν πρέπει να φύγω. Τότε του μετέφερα ότι πρέπει να φύγω, ότι δεν ήμουν στην κατάλληλη κατάσταση πνευματικά εκείνη τη στιγμή. Ό,τι και αν λεγόταν θα ήταν μια τρέλα εκείνη την ώρα. Ήθελα να πάω σπίτι και να ξεκουραστώ, να ηρεμήσω.

Δεν σκεφτόμουν το μπάσκετ. Μετά όμως ήρθε ο πρόεδρος και μου είπε 'Μάικ, έλα μέσα ξανά, καν' το για 'μένα. Θα είσαι καλά κτλ'. Οπότε μπήκα μέσα και ηρεμούσα. Εκείνη την ώρα μπήκε εκείνος μέσα και είπε κάποια πράγματα που δεν θέλω να πω και τότε έσκασα, έγινε έκρηξη. 

Στο τέλος είπα 'και δεν έρχομαι αύριο για προπόνηση γιατί είναι η κηδεία και θα τη δω online' και έφυγα κατευθείαν.
Είδα την κηδεία online και μετά με απέβαλε. Αποβλήθηκα για περίπου 1.5 εβδομάδα. Και ήμουν τιμωρημένος και δεν μπορούσα να πάω σπίτι. Μετά γύρισα στην ομάδα και μετά από τέσσερις ημέρες πέθανε ο αδερφός μου. Δεν μπορούσα να σταθώ, εκείνη τη στιγμή ήμουν εντελώς εκτός. Είπα 'πάω σπίτι! Μη μου μιλάτε, μη με ρωτάτε τίποτα, πάω σπίτι!' Γύρισα σπίτι και εκείνοι υπέγραψαν τον Ίφε Λούντμπεργκ.

Τότε νόμιζα ότι τελείωσε για ΄μένα. Όταν επέστρεψα ήταν και ο Ίφε εκεί, όλα καλά μεταξύ μας. Μετά όλα ήταν καλύτερα με τον Ιτούδη, ήταν πιο cool τα πράγματα. Δεν θέλω να πω κάτι άσχημο για εκείνον, γιατί ακόμα και τώρα διατηρούμε μια καλή σχέση.

Είχαμε μια συνομιλία και όλα ήταν καλύτερα, αλλά σε εκείνο το διάστημα ακριβώς μετά από όσα συνέβησαν είχα χάσει το σεβασμό μου για εκείνον. Ό,τι έλεγε, σκεφτόμουν 'σκάσε'. Έχασα το σεβασμό σε ένα σημείο. Μετά ακολούθησε ένα παιχνίδι, είχα ένα θέμα με το στομάχι μου, είχα πάρει κάποιο φάρμακο αλλά δεν ήμουν καλά.

Μπήκα και έπαιξα από την αρχή στο ματς χωρίς προθέρμανση, χωρίς τίποτα και ξεκίνησα άθλια στον αγώνα. Οπότε με έβγαλε. Είχα πάει στον πάγκο να πιω κάτι για το στομάχι μου. Και με ρωτάει 'γιατί το πίνεις αυτό;' Δεν ξέρω φίλε... Μου λέει 'Αν πονάει το στομάχι σου, πήγαινε πίσω στα αποδυτήρια'. Τότε πήγα πίσω και ο πρόεδρος μου είπε ' δεν μπορείς να είσαι άλλο στην ομάδα'. Πήγα στη Μόσχα και πήγα σπίτι να κοιτάξω τι μπορούσα να κάνω για το μέλλον».