Ο Κώστας Τζούνης είναι αθλητής στο αγώνισμα της δισκοβολίας στην κατηγορία F56. Παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε το πρωταθλητισμό μόλις το 2017 έχει καταφέρει ήδη να συμμετάσχει δύο φορές σε Παραολυμπιακούς Αγώνες, στο Τόκιο το 2021 αλλά και στο Παρίσι το 2024.
Ο ίδιος μίλησε αποκλειστικά στο Mpaladofatses.gr και τον Λευτέρη Τσαχουρίδη για την πορεία του ως αθλητής αλλά και για την αντιμετώπιση των ατόμων με ειδικές ανάγκες τόσο στην χώρα μας όσο και στο εξωτερικό.
Πως ξεκίνησε η ενασχόληση σου με τον αθλητισμό;
Λόγω του προβλήματος υγείας που είχα από την γέννηση μου η άσκηση και η κινησιοθεραπεία ήταν μέρος της ζωής μου από την παιδική μου ηλικία οπότε ο αθλητισμός ήταν τρόπος ζωής για μένα. Με τον πρωταθλητισμό ασχολούμαι από το 2017.
Ποια είναι η κινητήριος δύναμη σου;
Η κινητήριος δύναμη μου θεωρώ ότι είναι η οικογένεια μου και οι δικοί μου άνθρωποι που με στήριξαν από την αρχή χωρίς να ξέρουν που μπορώ να φτάσω.
Σκέφτηκες ποτέ να τα βάλεις κάτω μετά την καθήλωση σε αμαξίδιο;
Οι γιατροί όταν γεννήθηκα και μετά το πρώτο χειρουργείο στην μέση, όταν ήμουν μόλις 10 ημερών είπαν στους γονείς μου, ότι θα καθίσω σε αναπηρικό αμαξίδιο μεγαλώνοντας, γιατί δεν θα υπάρξει σωστή ανάπτυξη των ποδιών μου. Μετά από πολύ μεγάλο αγώνα κατάφερα να τους διαψεύσω και να σταθώ όρθιος και χρησιμοποιώ το καρότσι μόνο για τις μεγάλες αποστάσεις. Η σκέψη να το βάλω κάτω σε οτιδήποτε περνάω στην ζωή μου δεν υπάρχει ούτε καν σαν σκέψη.
Ποια είναι τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζεις ως άνθρωπος και κατ΄ επέκταση ως αθλητής με ειδικές ανάγκες στην χώρα μας;
Τα προβλήματα συνήθως είναι ότι δεν υπάρχει σεβασμός στα άτομα με αναπηρία, κλείσιμο από παράνομο παρκάρισμα στις ράμπες αναπήρων αλλά και στις θέσεις πάρκινγκ, όταν πολλά κτήρια και υπηρεσίες δεν είναι προσβάσιμες για άτομα με αναπηρία, κάτι που συμβαίνει πολλές φορές και στα γήπεδα και στους χώρους προπονήσεων.
Συνάντησες ανάλογα προβλήματα στο Παρίσι και το Τόκιο;
Στο Τόκιο και στο Παρίσι αλλά και σε άλλες χώρες που πήγα είδα πολύ καλύτερη οργάνωση και παιδεία σε αυτό το κομμάτι, είμαστε πολύ πίσω και ελπίζω να αλλάξει σύντομα αυτό.
Έχεις γίνει αποδέκτης ρατσιστικών σχολίων και ποια ήταν η αντίδραση σου;
Λίγες φορές ένιωσα άβολα από λόγια η βλέμματα ανθρώπων, αλλά είναι πιο πολύ η αγάπη και ο σεβασμός που έχω πάρει από τους ανθρώπους. Αυτό με κάνει να νιώθω ότι κάτι καλό μπορεί να υπάρξει και να σταματήσει τελείως αυτό!
Έχεις κάνει μια σπουδαία πορεία καταφέρνοντας μάλιστα το 2021 να αναδειχθείς Πρωταθλητής Ευρώπης, ποια ήταν τα συναισθήματα σου όταν ανέβηκες στο βάθρο και άκουσες τον Εθνικό ύμνο;
Το να ακούσεις τον Εθνικό ύμνο και να ξέρεις ότι εσύ κατάφερες να το κάνεις αυτό είναι ένα συναίσθημα ανεπανάληπτο.
Την ίδια χρονιά μάλιστα συμμετείχες στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, πώς ένιωσες βλέποντας να συμμετέχεις στην μεγαλύτερη διοργάνωση;
Όταν ξεκίνησα τον αθλητισμό είχα σαν στόχο να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ και δεν περίμενα ότι μέσα σε 3 χρόνια θα έπαιρνα την πρώτη μου πρόκριση στους Παραολυμπιακούς αγώνες που έγιναν στο Τόκιο, τα συναισθήματα ήταν απίστευτα και ένιωθα μια τεράστια ικανοποίηση, ότι όλη η σκληρή δουλειά δεν πήγε χαμένη.
Πόσο δύσκολες ήταν οι προπονήσεις την περίοδο του εγκλεισμού;
Η περίοδος του COVID ήταν μια πολύ άσχημη περίοδος, αφού για μήνες δεν μπορούσαμε να προπονηθούμε και από την στιγμή που μπορούσαμε με ειδική άδεια και πάλι ήταν πολύ περιορισμένα.
Το 2021 κατέλαβες την 4η θέση χάνοντας για λίγο το μετάλλιο ήταν ένα επιπλέον κίνητρο για εσένα, ώστε να δουλέψεις σκληρότερα την επόμενη τριετία με φόντο το Παρίσι;
Στους Παραολυμπιακούς αγώνες του Τόκιο ο στόχος ήταν να πάρω την καλύτερη δυνατή θέση, όμως με την εξέλιξη του αγώνα έφτασα τόσο κοντά να καταφέρω να πάρω το χάλκινο μετάλλιο. Στενοχωρήθηκα αλλά ήξερα μέσα μου ότι το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι να δουλέψω για να δικαιωθώ.
Έχεις πει ότι όταν δεν τα παρατάς δικαιώνεσαι το μετάλλιο στο Παρίσι ήταν για εσένα μια δικαίωση;
Η δικαίωση ήρθε στους επόμενους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Παρίσι και εκεί κατάλαβα ότι το μόνο που χρειάζεται για να καταφέρεις κάτι που θέλεις πολύ είναι πιστή υπομονή και επιμονή. Το πρώτο που ένιωσα ήταν δικαίωση για τον κόπο τον ιδρώτα και τις θυσίες που έκανα.
Ένιωσες να σε πλησιάζουν άτομα, χορηγοί ή ΜΜΕ μετά την διάκριση αυτή;
Μετά την κατάκτηση του μεταλλίου δέχτηκα πολύ αγάπη από τον απλό κόσμο. Από χορηγούς δεν είχα καμία κρούση και είναι ένα δύσκολο κομμάτι, διότι όλα αυτά τα χρόνια είχα λίγους ανθρώπους που βοήθησαν και ποτέ δεν έκανα την προετοιμασία που άξιζα για όλη αυτήν την προσπάθεια που έκανα να φτάσω ψηλά. Σίγουρα είχα πολλές κρούσης από τα ΜΜΕ αλλά και αυτό δεν το θεωρώ σωστό γιατί θα έπρεπε να είναι δίπλα μας πριν καταφέρουμε να κάνουμε την μεγάλη διάκριση, πρέπει να προβάλουν όλη την διαδρομή ενός αθλητή, έτσι ίσως έρθει και πιο εύκολα μια βοήθεια στους αθλητές για την προετοιμασία τους.
Τι είναι αυτό που επιτρέπει στους αθλητές που παίρνουν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες να συμμετέχουν σε διοργανώσεις σε ηλικίες που για άλλους αθλητές είναι απαγορευτικές;
Υπάρχουν κατηγορίες και Παραολυμπιακά αθλήματα που δεν χρειάζεται η τόσο έντονη άσκηση και έχοντας ένας αθλητής καλή φυσική κατάσταση αν είναι ένας αθλητής υψηλού επιπέδου μπορεί να μείνει για χρόνια ψηλά.
Πλέον επόμενη στάση Los Angeles;
Στόχος είναι οι επόμενοι Παραολυμπιακοί αγώνες και να είμαι υγιής, να παραμένω κάθε χρόνο σε υψηλό επίπεδο και να πρωταγωνιστώ στις κορυφαίες διοργανώσεις κάθε χρονιάς.
Τι συμβουλή θα έδινες σε ένα νέο αθλητή;
Αυτό που θέλω να πω στους ανθρώπους που είναι νέοι στον χώρο είναι ότι το κλειδί τις επιτυχίας είναι να βάζετε στόχους και να έχετε υπομονή και επιμονή και το αποτέλεσμα θα τους δικαιώσει.