Συμπληρώνονται σήμερα 18 χρόνια από το έπος της Σαϊτάμα και τη μεγαλύτερη ίσως έκπληξη σε επίπεδο εθνικών ομάδων παγκοσμίως, όταν η Ελλάδα έριξε 100αρα στους Αμερικάνους και προκρίθηκε στον τελικό του Mundobasket.
Το ημερολόγιο έγραφε 1 Σεπτεμβρίου 2006. Η εθνική μας μόλις είχε περάσει στα ημιτελικά του παγκοσμίου πρωταθλήματος μπάσκετ, νικώντας εύκολα αυτή τη φορά τη Γαλλία στα προημιτελικά. Όμως αυτή η πρόκριση στα μάτια ακόμα και των πιο αισιόδοξων φιλάθλων της, δεν έδειχνε και τόσο χαρούμενη, καθώς οι επόμενοι αντίπαλοί μας ήταν οι αστέρες του ΝΒΑ. Λεμπρόν Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Κρις Πολ και Κρις Μπος ήταν μερικά από τα μεγάλα ονόματα που θα προσπαθούσαν να ξορκίσουν τους δαίμονές τους, από την αποτυχία τους 2 χρόνια πριν, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Το ματς ξεκίνησε ισορροπημένα, με τις δύο ομάδες να είναι κοντά στο σκορ και με την πρώτη περίοδο να λήγει με σκορ 14-20 υπέρ των Αμερικάνων.
Η δεύτερη περίοδος ξεκίνησε πιο δυναμικά για τους Αμερικάνους, οι οποίοι άρχισαν να σκοράρουν με κάθε τρόπο και να βρίσκουν ρυθμό. Το σουτ του Τζο Τζόνσον από τη γωνία έστειλε τη διαφορά στους 12 πόντους και εκεί όλοι νομίζαμε ότι το παιχνίδι ήταν χαμένο. Όμως, οι παίχτες του Παναγιώτη Γιαννάκη δεν έχασαν ποτέ τη συγκέντρωσή τους, Γύρισαν την άμυνα σε ζώνη και με μαεστρικό τρόπο γύρισαν το ματς με κύριους πρωταγωνιστές τον Θοδωρή Παπαλουκά να πασάρει και τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη να σκοράρει κατά ριπάς. Η εθνική μας ομάδα πέρασε μπροστά με 45-41 στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου και έκτοτε όλα άλλαξαν.
Η Ελλάδα δεν έμεινε ποτέ ξανά πίσω στο σκορ και ανέβασε τη διαφορά μέχρι και το +14. Η ζώνη κόμπλαρε τους Αμερικάνους, οι οποίοι δε μπορούσαν να αντέξουν την πίεση. Ο μεν Σπανούλης κατάφερε να εκθέσει τους μετέπειτα αντιπάλους του σκοράροντας 21 πόντους, ο δε Παπαλουκάς τελείωσε το παιχνίδι με 12 ασίστ. Νούμερα απίστευτα απέναντι σε μια ομάδα τέτοιου βεληνεκούς.
Το τελικό 101-95 έφερε τρελούς πανηγυρισμούς εντός και εκτός γηπέδου για τη μεγάλη πρόκριση στον τελικό και η αισιοδοξία για το χρυσό μετάλλιο κορυφωνόταν. Ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Ήταν η μέρα που η Ευρώπη μπήκε και πάλι δυναμικά στον παγκόσμιο χάρτη του μπάσκετ και ήταν υπολογίσιμη!